سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اختلالی است که روده بزرگ را درگیر می کند. معمولاً باعث درد شکم ، گاز نفخ ، گرفتگی ، یبوست و اسهال می شود. علیرغم این علائم و نشانه های ناراحت کننده ، IBS باعث آسیب دائمی به روده بزرگ نمی شود. اسهال یکی از ناخوشایندترین علائم IBS است ، اما می توانید با استفاده از رژیم غذایی و اصلاح شیوه زندگی و داروها آن را کنترل کنید.
مراحل
روش 1 از 4: استفاده از رژیم غذایی و اصلاح شیوه زندگی
مرحله 1. فیبر محلول را به رژیم غذایی خود اضافه کنید
اسهال در نتیجه آب زیاد در روده بزرگ است. این امر زمانی اتفاق می افتد که غذای مایع هضم نشده از روده کوچک و روده بزرگ به سرعت عبور می کند و مانع از جذب آب اضافی در جریان خون می شود. فیبر محلول مایعات اضافی روده را مانند اسفنج جذب می کند و مدفوع شل را سفت می کند.
- سعی کنید حداقل یک وعده غذایی غنی از فیبر را در هر وعده غذایی اصلی قرار دهید.
- غذاهای غنی از فیبر محلول عبارتند از: سیب ، لوبیا ، توت ، انجیر ، کیوی ، حبوبات ، انبه ، جو ، هلو ، نخود ، آلو و سیب زمینی شیرین.
- توجه داشته باشید که استفاده از فیبر برای درمان IBS تا حدودی بحث برانگیز است و ممکن است به آزمایش و آزمایش خطا نیاز داشته باشد تا ببینید آیا به تسکین اسهال شما کمک می کند یا خیر.
مرحله 2. از مصرف کافئین خودداری کنید
کافئین سیستم گوارشی را تحریک می کند و منجر به انقباضات قوی و حرکات بیشتر روده می شود. علاوه بر این ، کافئین دارای اثر ادرارآور است ، که ممکن است دهیدراتاسیون ناشی از اسهال را بدتر کند.
- به نوشیدنی های کافئین دار مورد علاقه خود مانند قهوه ، چای و نوشابه به نسخه های بدون کافئین بروید.
- مقدار زیادی آب بنوشید تا میزان مایعات ناشی از اسهال جبران شود - روزانه 8 تا 10 لیوان مصرف کنید. یکی از خطرات اسهال این است که می تواند باعث کم آبی بدن شود.
مرحله 3. الکل مصرف نکنید
مصرف الکل می تواند بر توانایی بدن در جذب آب تأثیر بگذارد. با جذب الکل توسط سلولهای روده ای ، به دلیل سمیت ، توانایی جذب آب را از دست می دهند. این به این دلیل است که الکل حرکت دستگاه گوارش را مختل می کند.
- هنگامی که روده ها آب کافی برای مخلوط شدن با غذا جذب نمی کنند ، آب اضافی در روده بزرگ باقی می ماند و منجر به اسهال می شود. الکل را به طور کامل از رژیم غذایی خود حذف کنید تا ببینید آیا IBS شما بهبود می یابد یا خیر.
- اگر مجبور به نوشیدن هستید ، به جای مشروب یا آبجو ، یک لیوان کوچک شراب قرمز انتخاب کنید.
مرحله 4. رژیم بدون گلوتن را در نظر بگیرید
پزشک ممکن است به شما توصیه کند که دو هفته رژیم بدون گلوتن را دنبال کنید. فیبر نامحلول موجود در گلوتن - که در چاودار ، گندم و جو وجود دارد - ممکن است علائم IBS را بدتر کند. با حذف گلوتن ، ممکن است متوجه شوید که IBS شما به میزان قابل توجهی بهبود می یابد.
مرحله 5. از غذاهای چرب خودداری کنید
برخی از افراد در جذب چربی مشکل دارند و چربی جذب نشده می تواند باعث ترشح آب بیشتر از روده های کوچک و روده بزرگ و در نتیجه مدفوع آبکی شود.
- به طور معمول ، روده بزرگ آب را از غذاهای هضم نشده و مایع جذب می کند تا مدفوع را محکم کند. اما اگر روده کوچک و روده بزرگ آب بیشتری ترشح کنند ، روده بزرگ نمی تواند تمام آب غذاهای مایع هضم نشده را جذب کرده و در نتیجه اسهال ایجاد شود.
- از غذاهای چرب مانند غذاهای سرخ شده ، کره ، کیک ، غذاهای ناخواسته ، پنیر و سایر غذاهای چرب خودداری کنید.
مرحله 6. از غذاهایی که حاوی شیرین کننده های مصنوعی هستند خودداری کنید
جایگزین های قند مانند سوربیتول به دلیل اثرات ملین می توانند منجر به اسهال شوند.
- سوربیتول با کشیدن آب به داخل روده بزرگ ، اثر ملین خود را اعمال می کند و در نتیجه باعث تحریک حرکات روده می شود.
- شیرین کننده های مصنوعی به طور گسترده ای در غذاهای فرآوری شده مانند نوشابه ، محصولات پخته شده ، مخلوط نوشابه های پودری ، کنسروها ، آب نبات ، پودینگ ، مربا ، ژله و محصولات لبنی استفاده می شوند. همیشه قبل از مصرف برچسب آن را بررسی کنید.
روش 2 از 4: استفاده از داروها
مرحله 1. داروهای ضد تحرک مصرف کنید
لوپرامید یک داروی ضد تحرک است که معمولاً برای اسهال مرتبط با IBS توصیه می شود. لوپرامید انقباضات عضلات روده را کند می کند و سرعت عبور غذا از سیستم گوارشی شما را کند می کند. این زمان بیشتری برای سفت شدن و سفت شدن مدفوع شما می دهد.
- برخی از داروها ، از جمله لوپرامید ، فشار کانال مقعد را افزایش می دهند ، که به نشت کمک می کند.
- دوز توصیه شده لوپرامید در ابتدا 4 میلی گرم است ، پس از هر مدفوع شل 2 میلی گرم دیگر ، اما نباید بیش از 16 میلی گرم در یک دوره 24 ساعته مصرف کنید.
مرحله 2. داروهای ضد اسپاسم را امتحان کنید
داروهای ضد اسپاسم گروهی از داروها هستند که اسپاسم روده را کنترل می کنند و در نتیجه اسهال را کاهش می دهند. به نظر می رسد دو نوع اصلی داروهای ضد اسپاسم در درمان اسهال ناشی از IBS م equallyثر هستند.
- داروهای ضد موسکارینیک: داروهای ضد موسکارینی یا آنتی کولینرژیک فعالیت استیل کولین (یک انتقال دهنده عصبی که باعث انقباض ماهیچه های معده می شود) را مسدود می کند. این به ماهیچه ها اجازه می دهد تا شل شوند ، در نتیجه علائم گرفتگی عضلات شکم برطرف می شود. داروهای ضد موسکارینی متداول عبارتند از هیوسسیامین و دی سیکلومین. برای بزرگسالان ، دوز ایده آل 10 میلی گرم است که سه تا چهار بار در روز مصرف می شود.
- شل کننده های عضلات صاف: اینها مستقیماً روی ماهیچه صاف دیواره روده کار می کنند و به عضله اجازه می دهد تا شل شود. این کار باعث تسکین درد و جلوگیری از اسهال می شود. یکی از رایج ترین شل کننده های عضلات صاف ، سیترات آلورین است. دوز معمول برای بزرگسالان 60-120 میلی گرم است که بین یک تا سه بار در روز مصرف می شود.
- اگر اسهال شما با استفاده از یک نوع ضد اسپاسم بهبود نیافت ، نوع دیگری را امتحان کنید.
مرحله 3. برای تسکین گرفتگی عضلات از مسکن استفاده کنید
می توان از مسکن ها برای تسکین درد ناشی از گرفتگی عضلات شکم استفاده کرد. مسکن ها با مسدود کردن سیگنال های درد به مغز عمل می کنند. اگر سیگنال درد به مغز نرسد ، درد را نمی توان تفسیر و احساس کرد.
- مسکن های ساده: مسکن های ساده بدون نسخه در دسترس هستند و می توانند برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط استفاده شوند. به عنوان مثال می توان به پاراستامول و استامینوفن اشاره کرد. دوزهای مسکن ساده ممکن است بسته به سن متفاوت باشد ، اما دوز توصیه شده معمول برای بزرگسالان 500 میلی گرم ، هر چهار تا شش ساعت است.
- مسکن های قوی تر: مسکن های قوی تر معمولاً فقط با نسخه پزشک در دسترس هستند و برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می شوند. به عنوان مثال می توان کدئین و ترامادول را نام برد. فقط طبق توصیه پزشک از داروهای مسکن تجویز کنید ، زیرا می توانند اعتیاد آور باشند.
مرحله 4. برای تسکین علائم IBS ، نسخه ای از داروهای ضد افسردگی دریافت کنید
در برخی موارد ، داروهای ضد افسردگی می توانند برای درمان IBS استفاده شوند. داروهای ضد افسردگی پیام های درد بین دستگاه گوارش و مغز را مسدود می کنند و در نتیجه حساسیت احشایی (افزایش حساسیت عصب های دستگاه گوارش) را کاهش می دهند.
- داروهای سه حلقه ای (TCA) و بازدارنده های بازجذب سروتونین (SSRI) گروه های ضد افسردگی هستند که معمولاً برای IBS تجویز می شوند.
- برای توصیه دوز با پزشک خود مشورت کنید زیرا دوزهای ایده آل این داروها با توجه به سازنده متفاوت است.
روش 3 از 4: مدیریت استرس
مرحله 1. سطح استرس خود را کاهش دهید
احساس نگرانی ، اضطراب ، فشار زیاد یا تنش باعث تحریک اسپاسم روده برای افراد مبتلا به IBS می شود. روده بزرگ شامل اعصاب زیادی است که مستقیماً به مغز متصل هستند. این اعصاب انقباضات روده را کنترل می کنند. استرس باعث ناراحتی شکمی ، گرفتگی و اسهال می شود.
- منبع استرس را مشخص کنید. دانستن علت ایجاد استرس در وهله اول به شما کمک می کند تا از آن جلوگیری کنید. در IBS ، روده بزرگ حتی به استرس یا اضطراب خفیف حساس تر است.
- مسئولیت پذیری بیشتر از آنچه می توانید به راحتی مدیریت کنید منجر به افزایش استرس می شود. محدودیت های خود را بشناسید و یاد بگیرید که چگونه در مواقع ضروری گفتن را بیان کنید.
- راه هایی برای ابراز احساسات خود پیدا کنید که به کاهش سطح استرس کمک می کند. صحبت کردن با دوستان ، خانواده ها و عزیزان با دید باز در مورد هرگونه مشکل یا مشکلی که داشته اید می تواند به از بین بردن استرس تجمع یافته کمک کند.
- یادگیری مهارت های مدیریت زمان موثر به جلوگیری از استرس های غیر ضروری کمک می کند.
مرحله 2. از هیپنوتیزم درمانی برای کاهش استرس خود استفاده کنید
هیپنوتیزم درمانی تأثیر مثبت قابل توجهی بر بیماران مبتلا به IBS نشان داده است. فرم هیپنوتراپیست که در این جلسات انجام می شود به دنبال پروتکل هیپنوتراپی روده ای 7 تا 12 جلسه ای است که ابتدا توسط پی جی وورول توسعه داده شد. در این جلسات ، ابتدا بیمار در خلسه هیپنوتیزم آرام می گیرد. سپس بیمار پیشنهادات خاصی در مورد عملکرد دستگاه گوارش دریافت می کند. مرحله نهایی هیپنوتیزم شامل تصاویری است که باعث افزایش اعتماد به نفس و رفاه بیمار می شود.
- در حالی که نشان داده شده است که این روش نتایج مثبتی دارد ، توجه داشته باشید که شواهد کمی برای اثبات دلیل عملکرد آن وجود دارد.
- هیپنوتیزم درمانی ممکن است روی بیمارانی که به سایر روش های درمانی پاسخ نمی دهند ، موثر باشد.
مرحله 3. جلسات را با یک درمانگر برنامه ریزی کنید
درمان سایکودینامیکی بین فردی (PIT) بحث مفصلی در مورد علائم و وضعیت عاطفی بیمار ارائه می دهد. درمانگر و بیمار با هم پیوندهای موجود بین علائم و تعارضات احساسی را کشف می کنند. یکی از اهداف PIT شناسایی و حل مسائل مربوط به تعارض بین فردی است که منجر به استرس می شود و بر IBS تأثیر منفی می گذارد.
- PIT اغلب در انگلستان انجام شده است. آزمایشات میدانی ارتباط بین PIT و تسکین علائم IBS را نشان داده است.
- معمولاً PIT یک گزینه درمانی طولانی مدت است. مطالعات نشان می دهد که مزایا تنها پس از حداقل 10 جلسه یک ساعته ، برنامه ریزی شده در طول سه ماه به دست می آید.
مرحله 4. درمان رفتار شناختی (CBT) را برای رفع استرس امتحان کنید
تحقیقات نشان می دهد که افراد مبتلا به IBS که از CBT برای یادگیری استراتژی های رفتاری برای مدیریت استرس خود استفاده می کنند ، پیشرفت قابل ملاحظه ای نسبت به افرادی که تنها به دارو متکی هستند نشان می دهند. CBT با آموزش تمرینات آرامش بخش ، همراه با تمرینات شناختی ، سیستم های اعتقادی موجود و عوامل استرس زای بین فردی را تغییر می دهد.
- به بیماران CBT آموزش داده می شود که الگوهای موجود رفتارها و واکنش های ناسازگارانه را در شرایط مختلف تشخیص دهند. به عنوان مثال ، کسی که مبتلا به IBS است ممکن است معتقد باشد وضعیت او "هرگز تغییر نخواهد کرد" ، بنابراین منجر به اضطراب و استرس می شود. با استفاده از CBT ، بیمار یاد می گیرد که وجود این تفکر را تشخیص داده و آن را با یک باور مثبت تر جایگزین کند.
- CBT معمولاً در 10-12 جلسه جداگانه تجویز می شود. فرمت های گروهی نیز استفاده می شود.
مرحله 5. بیشتر ورزش کنید
ورزش سطح استرس را کاهش می دهد. علاوه بر این ، تحقیقات جدید نشان می دهد که ورزش ممکن است به روند گوارش کمک کند. ورزش تحرک روده بزرگ را افزایش می دهد (یعنی دفع مواد زائد و سایر ترشحات از طریق روده بزرگ) ، مدت زمانی که این گذر زمان نیاز دارد و میزان گازهای روده ای گذرا در روده بزرگ وجود دارد.
- پنج بار در هفته 30 دقیقه ورزش متوسط یا سه بار در هفته 30 دقیقه ورزش شدید داشته باشید. گزینه های احتمالی شامل پیاده روی ، دوچرخه سواری ، دویدن ، شنا ، رقص یا پیاده روی است.
- اگر در حال حاضر از نظر جسمی فعال نیستید ، شروع را با سرعت انجام دهید. یک شریک ورزشی یا گروه تمرین پیدا کنید. اهداف تمرین خود را در رسانه های اجتماعی به اشتراک بگذارید ، جایی که ممکن است حمایت و تشویق پیدا کنید.
- ورزش به ایجاد اعتماد به نفس کمک می کند ، که به نوبه خود استرس را کاهش می دهد.
روش 4 از 4: درک IBS و اسهال
مرحله 1. خود را در مورد IBS آموزش دهید
سندرم روده تحریک پذیر (IBS) یک اختلال است که روده بزرگ (روده بزرگ) را درگیر می کند. معمولاً باعث درد شکم ، گاز نفخ ، گرفتگی ، یبوست و اسهال می شود.
- برای بیماران IBS ، افزایش حساسیت اعصاب در دستگاه گوارش (حساسیت احشایی) می تواند رخ دهد. این می تواند بعد از عفونت دستگاه گوارش یا پس از عمل ایجاد شود که باعث آسیب یا آسیب به اعصاب روده می شود.
- این منجر به آستانه پایین تر برای احساس روده می شود ، بنابراین منجر به ناراحتی یا درد شکمی می شود. خوردن حتی مقدار کمی غذا ممکن است باعث ایجاد ناراحتی در هنگام کشش روده شود.
- خوشبختانه ، برخلاف بیماریهای روده ای جدی تر ، سندرم روده تحریک پذیر باعث التهاب یا تغییر در بافت روده نمی شود. در بسیاری از موارد ، فرد مبتلا به IBS می تواند این اختلال را با مدیریت رژیم غذایی ، شیوه زندگی و استرس کنترل کند.
مرحله 2. با علائم IBS آشنا شوید
در حالی که شایع ترین علامت IBS اسهال است ، علائم مختلفی وجود دارد که این اختلال را مشخص می کند. علائم از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. علاوه بر این ، علائم ممکن است برای مدتی به طور کامل از بین بروند ، قبل از اینکه با شدت بیشتری عود کنند.
- درد شکم: درد یا ناراحتی در ناحیه شکم یکی از اصلی ترین ویژگی های بالینی IBS است. شدت درد می تواند بسیار متغیر باشد ، از خفیف به اندازه کافی نادیده گرفته می شود ، تا ناتوان کننده به اندازه کافی برای ایجاد اختلال در فعالیت های روزانه. این اغلب اپیزودیک است و می تواند به عنوان گرفتگی یا درد مداوم تجربه شود.
- تغییر عادات روده: این ثابت ترین علامت بالینی در بیماران مبتلا به IBS است. رایج ترین الگو ، یبوست متناوب با اسهال است.
- اتساع و نفخ: بیماران اغلب از این علائم ناخوشایند شکایت دارند که می تواند ناشی از افزایش گاز باشد.
- علائم GI فوقانی: سوزش سر دل ، تهوع ، استفراغ و سوء هاضمه (سوء هاضمه) علائمی هستند که در 25-50 patients از بیماران مبتلا به IBS گزارش شده است.
- اسهال: معمولاً اسهال در بیماران IBS در بین دوره های یبوست ظاهر می شود (که ممکن است از هفته ها تا چند ماه طول بکشد) ، اما همچنین می تواند یک علامت غالب باشد. مدفوع ممکن است حاوی مقدار زیادی مخاط باشد ، اما هرگز اثری از خون نداشته باشد (مگر اینکه هموروئید وجود داشته باشد). علاوه بر این ، اسهال شبانه در بیمارانی که از این بیماری رنج می برند رخ نمی دهد.
مرحله 3. سایر علل احتمالی اسهال را رد کنید
اسهال می تواند علامت بسیاری از بیماریها به غیر از IBS باشد. قبل از اینکه IBS علت اسهال ادعا شود ، تشخیص جایگزین را در نظر بگیرید. تشخیص مناسب برای درمان مناسب مورد نیاز است.
- معمولاً عامل عفونی مسئول اسهال است. سالمونلا یا شیگلا انواع مسمومیت غذایی هستند که منجر به اسهال می شوند. با این حال ، این عفونت ها معمولاً با تب همراه هستند.
- پرکاری تیروئید ، سوء جذب ، کمبود لاکتوز ، بیماری سلیاک از دیگر شرایطی است که ممکن است باعث اسهال مزمن شود.
