این که بتوانید اشک های واقعی را روی صحنه یا جلوی دوربین گریه کنید یک مهارت مهم برای یک بازیگر است. این می تواند احساس قدرتمندی از درام و آسیب پذیری به عملکرد شما بدهد. با این حال ، حتی برای بازیگران باتجربه نیز گریه کردن به طرز سختی می تواند دشوار باشد. اگر برای اجرا نیاز به گریه دارید ، قبل از اجرا تمرین کنید که در چارچوب ذهنی مناسب قرار بگیرید. هنگامی که برای لحظه بزرگ خود آماده شدید ، تمام تلاش خود را بکنید تا در احساسات صحنه گم شوید-و قبل از ادامه راه برای کمک به جاری شدن اشک ، هیدراته شدن را فراموش نکنید!
مراحل
قسمت 1 از 2: ورود به ذهنیت مناسب
مرحله 1. تکنیک های آرامش را تمرین کنید
بخش عمده ای از گریه به دستور این است که بتوانید به احساسات و اشکهایتان جاری شوید. اگر با طرز فکر آرام و آرام وارد صحنه خود شوید ، این کار بسیار ساده تر خواهد بود. سعی کنید هنگام آماده شدن برای بازی یا اجرای خود ، برخی از تکنیک های آرامش را در برنامه روزانه خود قرار دهید.
- به عنوان مثال ، ممکن است مدیتیشن ، یوگا یا تنفس عمیق را امتحان کنید.
- همچنین ممکن است سعی کنید به موسیقی گوش دهید ، به ویژه آهنگها یا قطعاتی که شما را از نظر احساسی تحت تأثیر قرار می دهند یا باعث گریه شما می شوند.
مرحله 2. به خاطرات احساسی خود ضربه بزنید
هنگام اجرا ، خاطرات و تجربیات شخصی شما می توانند منبع قدرتمندی از الهام عاطفی شما باشند. هنگام آماده شدن برای اجرای خود ، به لحظاتی در زندگی خود فکر کنید که احساسات مشابهی را تجربه کرده اید که شخصیت شما تجربه کرده است. سعی کنید احساسی که در آن لحظات داشتید را از نظر احساسی و جسمی به خاطر بسپارید.
- به عنوان مثال ، ممکن است به یاد داشته باشید که هنگام از دست دادن یک حیوان خانگی محبوب یا مجبور شدن برای اولین بار از خانه خارج شوید ، چه احساسی داشتید.
- این بدان معنا نیست که باید سعی کنید آن لحظه دقیق را در ذهن خود بازسازی کنید ، زمانی که در وسط یک اجرا هستید-انجام این کار ممکن است حواس شما را پرت کند یا حتی آنقدر شما را ناراحت کند که به پایان رساندن صحنه دشوار است. در عوض ، تمرین کنید که گاه به گاه آن لحظات را به خاطر بسپارید تا دسترسی به احساسات در مواقع نیاز آسانتر شود.
هشدار:
در انجام مکرر تمرینات حافظه احساسی دقت کنید. به خاطر آوردن بیش از حد خاطرات ناراحت کننده یا آسیب زا می تواند شروع به خستگی کند ، بنابراین در صورت نیاز استراحت کنید.
مرحله 3. از تخیل خود برای کشف شرایط شخصیت استفاده کنید
علاوه بر این که از خاطرات و تجربیات خود استفاده می کنید ، سعی کنید تا آنجا که ممکن است خاطرات شخصیت را کشف کنید. سعی کنید خودتان را جای آنها بگذارید و دقیقاً تصور کنید که آنها در چه شرایطی هستند.
- آنچه شما تصور می کنید حتی لازم نیست مستقیماً از فیلمنامه ناشی شود. شما می توانید بین خطوط بخوانید و یک قطعه پشتیبان قوی برای شخصیت ایجاد کنید که آن لحظه را برای شما حتی بیشتر احساساتی می کند.
- به عنوان مثال ، اگر قرار است شخصیت شما در عروسی گریه کند ، ممکن است تصور کنید که عشق زندگی آنها سالها قبل آنها را در محراب رها کرده است.
- سعی کنید مناظر ، بوها ، صداها و احساساتی را که شخصیت در آن لحظه تجربه می کند به تصویر بکشید.
مرحله 4. صحنه را آنقدر تمرین کنید تا آن را به صورت قلبی بشناسید
هرچه نسبت به سایر جنبه های عملکرد خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید ، راحت تر می توانید در لحظه گم شوید و اجازه دهید احساسات شما جریان پیدا کنند. صحنه خود را تمرین کنید تا زمانی که با تمام خطوط ، نشانه ها و مسدود کردن خود کاملاً راحت باشید. به این ترتیب ، هنگام انجام صحنه ، نگران جزئیات فنی نخواهید بود.
به خود یادآوری کنید که تمام این احساسات در آنجا وجود دارد-فقط باید قفل آن را باز کنید. گریه به دستور مهارتی است که می توانید مانند هر قسمت دیگر بازیگری آن را تمرین کنید
قسمت 2 از 2: آمادگی در لحظه
مرحله 1. قبل از اجرای خود هیدراته شوید
اگر به معنای واقعی کلمه چشم هایتان خشک است ، برایتان سخت است که روی صحنه یا جلوی دوربین گریه کنید. با نوشیدن مقدار زیادی آب قبل از لحظه بزرگ خود ، خود را از نظر جسمی آماده کنید.
برخی بازیگران توصیه می کنند 2 لیتر (0.53 گالن آمریکا) آب بنوشید 1-2 ساعت قبل از این که مجبور شوید برای اجرا گریه کنید
نکته:
همچنین می توانید از قطره های چشم مرطوب کننده برای تسکین و آبرسانی به چشم ها قبل از صحنه گریه خود استفاده کنید.
مرحله 2. هنگام اجرا ، خود را در لحظه غوطه ور کنید
به جای نگرانی در مورد خطوط یا عملکرد خود ، سعی کنید در آنچه در اطراف شما اتفاق می افتد گم شوید. به صحبت های شریک صحنه خود از نزدیک گوش دهید و به آنچه آنها انجام می دهند توجه کنید. تا آنجا که ممکن است ، به آنچه اتفاق می افتد واکنش نشان دهید نه اینکه برنامه ریزی کنید که در آینده چه خواهید کرد یا چه می گویید.
اگر برای تمرین صحنه وقت بگذارید و خطوط خود را به صورت قلبی بشناسید ، این کار راحت تر خواهد بود
مرحله 3. بر احساسات واقعی تمرکز کنید تا بر عمل گریه کردن
در حالی که گریه یک راه عالی برای انتقال احساسات قوی به عنوان یک بازیگر است ، اما اگر آن را مجبور کنید ، اصیل به نظر نمی رسد. به جای تمرکز بر گریه کردن خود ، سعی کنید به سطحی از احساسات برسید که به طور طبیعی اتفاق بیفتد.
