زندگی پر از پیچ و خم های غیر منتظره است. برخی از آنها بی اهمیت هستند و برخی دیگر زندگی را تغییر می دهند. در حالی که تسلیم شدن وسوسه انگیز است پس از آنکه چیزی مطابق برنامه ریزی شما پیش نیامد ، یک طرز فکر انعطاف پذیر می تواند به شما کمک کند بر شکست ها غلبه کرده و به اهداف خود برسید. شما می توانید با یادگیری از تجربیات خود ، پرورش خوش بینی واقع بینانه ، مراقبت از خود پس از عقب ماندگی ، بلند شدن و حرکت رو به جلو در زندگی روزمره ، تاب آوری ذهنی خود را بهبود بخشید.
مراحل
روش 1 از 3: پرورش طرز فکر مقاوم
مرحله 1. تفکر مشکل ساز را به چالش بکشید
نحوه نگرش شما به شکست ها می تواند تأثیر جدی بر این داشته باشد که آیا می توانید برای تلاش مجدد قدرت بیشتری جمع کنید یا نه. وقتی چیزی آنطور که شما امیدوار بودید پیش نرود ، ممکن است یک پاسخ خودکار داشته باشید که حتی از آن آگاه نیستید ، پاسخی که چرخش بی جهت منفی را بر وضعیت می گذارد. وقتی دچار عقب ماندگی شدید ، چند نفس عمیق بکشید تا آرام شوید و سعی کنید متوجه شوید چه پیام هایی به خودتان می دهید. افکاری را که مانع تاب آوری شما می شوند به چالش بکشید.
- پرسیدن چند س keyال کلیدی از خود ممکن است به شما کمک کند ببینید در مواقعی که ممکن است راه های رسیدن به تاب آوری وجود داشته باشد. آیا شکست ها را موقت یا دائمی می بینید؟ (به عنوان مثال ، آیا می گویید "خوب ، من آن شغل را پیدا نکردم" ، یا "هیچ کس هرگز من را استخدام نخواهد کرد"؟) آیا به آنها اجازه می دهید بر موضوعات غیر مرتبط زندگی شما تأثیر بگذارند؟ (آیا می گویید "من خواننده چندان سریعی نیستم" یا "من گنگ هستم و در هیچ کاری مهارت ندارم"؟) آیا وقتی اتفاقات بدی رخ می دهد خودتان را سرزنش می کنید؟ (آیا می گویید ، "این رابطه به این دلیل به نتیجه نرسید که او آماده انجام تعهد نیست" یا "او مرا ترک کرد زیرا من دوست نداشتنی هستم و شریک خوبی نیستم؟"
- هنگامی که خودگویی منفی را تشخیص می دهید ، می تواند به چالش کشیدن این افکار کمک کند. می توانید این کار را با نوشتن عبارت ("من گنگ هستم و در هیچ کاری مهارت ندارم") روی یک کاغذ انجام دهید ، سپس دو ستون بسازید. در یک ستون ، شواهدی را که این فکر را تأیید می کند ، بنویسید ("من نتوانستم قسمت درک مطلب خواندن امتحان خود را به موقع به پایان برسانم") و در ستون دیگر ، شواهدی را که تفکر را رد می کند ، بنویسید ("من در علم خود A دریافت می کنم و کلاسهای ریاضی ، و من وقتی به سرعت خودم را بخوانم به زبان انگلیسی واقعاً خوب عمل می کنم. من در فوتبال و آواز خواندن نیز مهارت دارم. ")
مرحله 2. اهداف را تعیین کنید
داشتن اهداف شخصی به شما حس جهت و تمرکز می دهد. اگر هدف مشخصی برای کار دارید ، می توانید خود را راحت کرده و سر کار بازگردید. این اهداف همچنین می توانند به شما در تصمیم گیری کمک کنند - اگر مطمئن نیستید چه کاری انجام دهید ، می توانید از خود بپرسید "آیا این به من در رسیدن به هدفم کمک می کند؟"
- مطمئن شوید که اهداف SMART را تعیین می کنید - اهدافی که خاص ، قابل اندازه گیری ، دست یافتنی ، مرتبط و قابل پیگیری هستند. اگر هدف شما فقط "کاهش وزن" است ، بسیار مبهم است که بتواند کمکی به شما بکند. هدف SMART چیزی شبیه به این است: "من تا 31 مارس با کاهش 500 کالری از میزان دریافتی روزانه و سه بار در هفته کلاسهای زومبا 8 کیلو وزن کم می کنم."
- به یاد داشته باشید که اهداف را می توان تنظیم کرد. اگر متوجه شدید که یک هدف غیرواقعی است (مانند "من در یک ماه 25 کیلو وزن کم می کنم") ، خوب است که هدف را به چیزی دست یافتنی تغییر دهید.
- همچنین ممکن است تعیین کنید که هدف شما دیگر آن چیزی نیست که شما می خواهید (شاید هدف شما ورود به دانشکده حقوق بوده است ، اما متوجه شده اید که واقعاً می خواهید فیلمساز شوید). اگر اولویت های شما تغییر کند ، ایجاد یک هدف جدید اشکالی ندارد.
مرحله 3. یک خوش بین واقع بین باشید
افرادی که هم خوش بین هستند و هم واقع بین ، تمایل به موفقیت دارند. به رسمیت شناختن امکان دستیابی به نتیجه ای کمتر از ایده آل ، درک ضرورت کار سخت برای رسیدن به یک نتیجه معین و حفظ چشم انداز مثبت همه در پرورش و حفظ تاب آوری ذهنی کلیدی است.
- وقتی با مسئله یا مشکلی روبرو می شوید ، خود را کبوتر نکنید و فکر نکنید تنها یک راه حل وجود دارد. برنامه های A ، B و C را بیاورید و نکات مثبتی را که می توانید از هر یک به دست آورید بنویسید.
- سعی کنید با خود بگویید: "من می دانم موفقیت ممکن است ، اما این کار سختی را از طرف من می طلبد و موانعی را شامل می شود."
مرحله 4. به خود اجازه دهید احساسات خود را احساس کنید
پس از یک شکست ، به راحتی می توانید تمام احساسات منفی خود را زیر فرش بکشید و بدون پردازش احساسات خود حرکت کنید. در عوض ، انعطاف پذیری ذهنی را در لحظه تمرین کنید و به خودتان اجازه دهید تمام احساسات مربوط به یک موقعیت خاص را احساس کنید. این به شما کمک می کند تا تعادل را پیدا کرده و کمتر تحت فشار قرار بگیرید.
مرحله 5. زمانی را برای پردازش احساسات خود اختصاص دهید
گاهی اوقات ممکن است نیاز داشته باشید که از برنامه های شلوغ ما برای برآوردن احساسات خود در مورد یک موقعیت زمانی استفاده کنید. این می تواند به سادگی پیاده روی آرام یا حمام طولانی مدت باشد.
مرحله 6. تجربیات خود را بنویسید
مهم این است که پس از دستیابی به نتیجه ای نه چندان ایده آل ، خود را در جریان بگذارید. نحوه برخورد خود را با شرایط مشابه در گذشته در نظر بگیرید و استراتژی هایی را که برای گذراندن دوران سخت استفاده کرده اید به خاطر بیاورید. نوشتن تجربیات خود در یک مجله می تواند به شما در پردازش موقعیت کمک کند ، درس هایی را که به شما ارائه شده است بیاموزید و به جلو حرکت کنید.
مرحله 7. حق خود را کنار بگذارید
بسیاری از ما احساس حق زندگی می کنیم که شامل موانع و موانع نمی شود. این نگرش غیرواقعی ضد تاب آوری ذهنی است. تشخیص دهید که زندگی پر از پیچ و خم های غیرمنتظره است و هیچکس حق زندگی آسان را ندارد.
سعی کنید وقت خود را به صورت داوطلبانه در یک پناهگاه بی خانمان محلی یا بانک غذا صرف کنید. مشاهده مبارزات دیگران در جامعه شما ممکن است به شما کمک کند احساس حق خود را کنار بگذارید
مرحله 8. انتظار نداشته باشید که همیشه شاد باشید
تجربه انسانی پر از شادی و غم است و پذیرش احساسات در آن طیف مهم است. اجازه دادن به همزیستی احساسات منفی و مثبت برای تبدیل شدن به یک فرد مقاوم بسیار مهم است.
وقتی ناراحت یا عصبانی هستید ، سعی نکنید آن را با خنده و لبخند بپوشانید. در عوض به خود اجازه دهید این احساسات را کاملاً احساس کند
روش 2 از 3: مراقبت از خود
مرحله 1. ایجاد و حفظ ارتباطات اجتماعی قوی
اجتماعی ماندن کلید توسعه تاب آوری ذهنی است. معاشرت با دوستان ، خانواده و همکاران برای سلامت روحی و جسمی ما بسیار مهم است. وقتی احساس ناراحتی می کنید منزوی نشوید ؛ در عوض سعی کنید احساسات خود را با یک دوست یا دوست مورد اعتماد به اشتراک بگذارید.
مرحله 2. آمادگی جسمانی خود را افزایش دهید
محققان دریافتند که آمادگی جسمانی با تاب آوری ذهنی ارتباط مستقیم دارد. تقویت بدن شما قدرتمند است و سلامت روانی شما را افزایش می دهد و هنگامی که زندگی برای شما آچار میمونی به راه می اندازد ، از نظر روانی مقاوم تر می شوید.
سعی کنید هر روز زمانی را برای فعالیت بدنی اختصاص دهید ، حتی اگر این یک پیاده روی کوتاه یا یک بازی فوتبال با فرزندان شما باشد
مرحله 3. تکنیک های آرام سازی و مدیریت استرس را تمرین کنید
افراد مقاوم ذهنی می دانند چگونه سطح استرس خود را مدیریت کنند ، که به حفظ سطح انرژی و خوش بینی کمک می کند. تنفس عمیق ، تمرین منظم یوگا ، دعا و مدیتیشن همه فعالیت هایی هستند که می توانند به شما در مدیریت استرس کمک کنند.
از درخواست کمک از یک متخصص سلامت روان نترسید. آنها می توانند به شما در توسعه شیوه های مدیریت استرس کمک کنند که تاب آوری ذهنی شما را افزایش می دهد
روش 3 از 3: بلند شدن و حرکت کردن
مرحله 1. با برنامه روزانه خود به مسیر اصلی خود بازگردید
شکست های زندگی می تواند ما را به یک حلقه تبدیل کند و اغلب عادت روزمره زندگی ما را مختل می کند. تمرکز بر کارهای آشنا مانند رفتن به محل کار ، نظافت منزل و پیاده روی سگ می تواند به شما کمک کند تا بلند شوید و به جلو حرکت کنید.
مرحله 2. درس را بیابید
افراد مقاوم می دانند که هر شکست ، هر شکست ، هر چیزی که به هم بریزد ، درسی مبدل است. در حالی که مهم است که از اشتباهات پیش بروید ، به خودتان بگویید که ابتدا خواهید فهمید چه چیزی می توانید از این تجربه یاد بگیرید. گاهی اوقات ، ممکن است درس به سادگی این باشد ، "من نمی توانم همه چیز را کنترل کنم".
با مفهوم "رشد پس از سانحه" آشنا شوید. این به مطالعه نحوه آسیب از بیماری تا سوء استفاده جنسی تا تجربیات پناهندگان اشاره می کند. افرادی که در این شرایط قرار دارند ضررهایی را تجربه می کنند اما در عین حال ، این ضررها سودهای ارزشمندی را به همراه دارند. یک رویداد ممکن است شما را در معرض خطر و آسیب پذیری قرار دهد ، اما ، در عین حال ، ممکن است قدرت و توانایی شما را برای زنده ماندن و غلبه بر شما آشکار کند
مرحله 3. رها کردن را بیاموزید
گاهی اوقات شرایط آنطور که شما می خواهید پیش نمی رود. مهم است که یاد بگیرید چه زمانی رها کنید. اگر تمام تلاش خود را انجام داده اید و در شرایط معین هر کاری را که در توان شماست انجام داده اید ، ممکن است زمان آن فرا رسیده باشد که کار را رها کرده و ادامه دهید.
- اگر تمام تلاش خود را برای جبران خسارت با یک دوست کرده اید اما موفق نشده اید ، ممکن است زمان آن رسیده باشد که این دوستی را رها کنید.
- اگر تمام تلاش خود را برای یک پروژه نوشتاری کرده اید اما احساس می کنید هنوز کوتاه است ، آن را رها کرده و به سراغ مقاله یا شعر جدیدی بروید.
مرحله 4. اهداف خود را دنبال کنید
همه قرار است در برهه ای از زندگی زمین بخورند. مهم این نیست که چند بار زمین می خورید ، مهم این است که چگونه دوباره خود را بالا می آورید. پشتکار داشته باشید و علیرغم موانع موجود در مسیر خود ، به کار خود در جهت اهداف خود ادامه دهید. پشتکار شما در نهایت نتیجه خواهد داد.
به هر شکست به عنوان یک آزمایش نگاه کنید - اکنون که می دانید چه چیزی کار نمی کند ، می توانید به دنبال آنچه موثر است باشید. شاید شما سعی کرده اید سیگار بوقلمون سرد را ترک کنید اما بعد از یک ماه دوباره شروع به کشیدن سیگار کرد. اکنون شما اطلاعات ارزشمندی در اختیار دارید - می دانید که نمی توانید بوقلمون سرد را ترک کنید و باید روش دیگری را امتحان کنید ، شاید با استفاده از پچ
مرحله 5. امید خود را از دست ندهید
امیدوار ماندن یکی از مهمترین م componentsلفه های تبدیل شدن به یک فرد از نظر روانی مقاوم تر است. نگاهی مثبت و در عین حال واقع بینانه به آینده داشته باشید. اجازه ندهید سنگینی گذشته شما را به سمت پایین بکشد.
- لیستی از همه امکانات مثبت برای جستجوی شغل خود تهیه کنید. اینکه سال گذشته فقط دو شغل در زمینه شما وجود داشت به این معنا نیست که امسال هیچ شغلی وجود نخواهد داشت.
- باور کنید که اوضاع بهتر خواهد شد. به همه زمان هایی که در گذشته سقوط کرده اید و اتفاقات بزرگی که هنگام بازگرداندن خود افتادید فکر کنید. شما این را دارید!
