دندان های عقل دندان های آسیایی هستند که در هر طرف فک بالا و پایین شما یافت می شوند. آنها آخرین دندانهایی هستند که در دهان شما روی می دهند ، که معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بیست سالگی اتفاق می افتد. دندان عقل اغلب بدون هیچ علامتی از طریق لثه رویش می کند ، اما گاهی اوقات این فرآیند می تواند باعث درد یا حساسیت شود - به ویژه اگر فضای کافی برای آنها در دهان وجود نداشته باشد یا اگر در زوایای عجیب رشد کنند. اگر احساس می کنید دندان عقل شما در حال رویش است ، ممکن است لازم باشد به دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید مشکلی احتمالی وجود ندارد.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص علائم اولیه
مرحله 1. همیشه انتظار علائم نداشته باشید
اگر دندان عقل به طور کامل از طریق لثه بیرون بیاید (به داخل بیاید) ، در فاصله مناسبی قرار گرفته و در رابطه با سایر دندانها به طور مناسب قرار گیرد ، اغلب آنها هیچ درد یا التهابی ایجاد نمی کنند و نیازی به کشیدن ندارند. علاوه بر این ، برخی از افراد ممکن است به هیچ عنوان دندان عقل پیدا نکنند. تنها زمانی که آنها تا حدی فوران می کنند ، فضای کافی ندارند ، کج می شوند و/یا آلوده می شوند ، مشکل ساز می شوند و باید حذف شوند.
- دندان عقل در همه به طور کامل رویش نمی کند. گاهی اوقات در لثه و استخوان کاملاً پنهان می مانند ، یا ممکن است فقط تا حدی فوران کنند.
- انجمن دندانپزشکی آمریکا توصیه می کند که افراد بین 16 تا 19 سال دندان عقل خود را توسط دندانپزشک ارزیابی کنند.
- هرچه دندان عقل شما بعد از 18 سالگی بیشتر در دهان شما بماند ، ریشه های آن بیشتر رشد می کند و در صورت مشکل دار شدن ، برداشتن آنها دشوارتر می شود.
مرحله 2. مراقب درد لثه یا فک باشید
حتی دندان عقل که به طور طبیعی از طریق لثه بیرون می زند می تواند علائم خفیفی ایجاد کند. به دنبال درد خفیف ، احساس فشار یا ضربان ضعیف در لثه در نزدیکی دهان گلو یا استخوان فک مجاور باشید. رویش دندان ها می تواند بافت های حساس لثه را (که لثه نامیده می شود) تحریک کند. اگر دندان عقل شلوغ باشد و کج و معوج رشد کند ، درد شدیدتر خواهد شد - آنها می توانند به بافت های لثه ظریف بریده شوند. درد ذهنی است - درد خفیف برای برخی ، ممکن است برای برخی دیگر غیرقابل تحمل باشد. نکته این است که برخی از دردها می تواند برای رویش دندان عقل کاملاً طبیعی باشد ، بنابراین قبل از مراجعه به دندانپزشک خود به آن زمان (حداقل چند روز) بدهید.
- رویش دندان عقل پیوسته نیست ، بنابراین هر سه تا پنج ماه ممکن است چند روز همان درد را تجربه کنید. رویش دندان عقل بر موقعیت استخوان دندان های دیگر تأثیر می گذارد ، بنابراین ممکن است متوجه شوید که دندان های شما شروع به جابجایی می کنند.
- اگر دندان های عقل قادر به رویش طبیعی نباشند ، ممکن است در استخوان فک شما گیر کرده یا تحت تاثیر قرار گیرند. این امر خطر عفونت را افزایش می دهد (به زیر مراجعه کنید).
- اگر عادت به فشردن فک و/یا آسیاب کردن مولرهای خود دارید ، درد ناشی از رویش دندان عقل می تواند در شب بیشتر شود.
- جویدن آدامس همچنین ممکن است درد ناشی از دندان عقل را تشدید کند.
- در حالی که درد معمولاً بدون دخالت متخصص برطرف می شود ، روش های مختلفی وجود دارد که به شما کمک می کند تا درد را کاهش دهید.
مرحله 3. مراقب قرمزی و تورم باشید
دندان عقل همچنین می تواند باعث قرمزی و تورم (التهاب) در لثه شود. شما ممکن است تورم لثه را با زبان خود احساس کنید. آنها جویدن غذا را در حالی که ملتهب هستند دشوارتر یا ناراحت کننده تر می کنند. یک چراغ نور کوچک بردارید و در حالی که به آینه نگاه می کنید آن را به دهان خود برسانید. دندان عقل آخرین دندان (بیشتر خلفی) در هر ردیف است. به دنبال بالا آمدن دندان ها (تاج یا تاج) در لثه ها باشید و ببینید آیا بافت قرمزتر یا متورم (به نام التهاب لثه) نسبت به سایر مناطق دیده می شود. تورم معمولاً پس از یک هفته یا بیشتر برطرف می شود.
- در حالی که به دهان خود نگاه می کنید ، ممکن است مقداری خون در اطراف دندان عقل بیرون زده مشاهده کنید ، یا ممکن است بزاق شما قرمز شود. این نسبتاً غیر معمول است ، اما نادر نیست. علل دیگر خون می تواند شامل بیماری لثه ، زخم لک یا ضربه دهان باشد.
- ممکن است یک "فلپ لثه" روی دندان عقل در حال رویش خود ببینید ، که به عنوان فلپ پریکورونال معروف است. این طبیعی است و معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند.
- در حالی که بافت لثه عقب (لثه) متورم شده است ، باز کردن دهان ممکن است مشکل باشد. ممکن است لازم باشد مایعات را از طریق نی برای چند روز بنوشید.
- همچنین ممکن است قورت دادن برای شما مشکل باشد. دندانپزشک ممکن است چند داروی ضدالتهاب برای شما تجویز کند تا چند روز از آن استفاده کنید.
- دندانهای عقل پایین نزدیک لوزه های شما هستند ، که ممکن است متورم شوند و به شما احساس سرماخوردگی یا گلودرد می دهند.
قسمت 2 از 3: تشخیص علائم بعدی
مرحله 1. در مورد عفونت هوشیار باشید
دندانهای عقل که تا حدی رویش کرده اند (همچنین تحت تاثیر قرار می گیرند) و همچنین دندانهایی که کج می شوند ، خطر عفونت را تا حد زیادی افزایش می دهند. دندان عقل نهفته و کج می تواند فضای کوچکی را در زیر لثه های اطراف دندان ایجاد کند و عفونت در آن بافت ایجاد شود. علائم رایج دندان عقل عفونی عبارتند از: تورم قابل توجه لثه ، درد شدید ، تب خفیف ، تورم غدد لنفاوی در گردن و در امتداد لبه فک ، چرک اطراف بافت ملتهب ، بوی بد دهان و طعم ناخوشایند در دهان.
- نوع درد ناشی از دندان عقل عفونی اغلب یک درد کسل کننده ثابت همراه با دردهای تیز و نادر است.
- چرک یک رنگ سفید مایل به خاکستری است و از گلبول های سفید خون سیستم ایمنی ساخته شده است. این سلول های تخصصی برای کشتن باکتری ها به محل عفونت می شتابند ، سپس می میرند و چرک ایجاد می کنند.
- بوی بد دهان همچنین می تواند در اثر گیر افتادن و پوسیدگی غذاها در زیر فلپ های دور چشم ایجاد شود.
مرحله 2. دندانهای جلویی خود را از نظر کج بودن بررسی کنید
حتی اگر دندان عقل شما کج شده و در استخوان فک شما دچار ضربه شود ، ممکن است باعث درد و سایر علائم قابل توجه نشود. با این حال ، با گذشت زمان (حتی چند هفته) ، آنها اغلب شروع به جمع شدن دندان های دیگر کرده و آنها را از هم راستا خارج می کنند. این "اثر دومینو" در نهایت می تواند بر دندان های شما تأثیر بگذارد که هنگام لبخند زدن قابل مشاهده هستند ، و باعث می شود آنها پیچ خورده یا کج به نظر برسند. اگر فکر می کنید دندان های جلویی شما ناگهان کج یا پیچ خورده می شوند ، لبخند کنونی خود را با عکس های قدیمی مقایسه کنید.
- اگر دندان عقل شما دیگران را بیش از حد دور می کند ، دندانپزشک شما ممکن است توصیه کند که آنها را بردارید.
- هنگامی که دندان عقل برداشته می شود (کشیده می شود) ، سایر دندان های کج می توانند به آرامی پس از چند هفته یا چند ماه دوباره مرتب شوند.
مرحله 3. درد و تورم مزمن طبیعی نیست
اگرچه برخی از دردها و التهابهای قابل تحمل کوتاه مدت با رویش دندان عقل طبیعی است ، اما درد و تورم مزمن (طولانی مدت) اینطور نیست. دندانهای عقل که به طور کامل در بالای خط لثه رشد می کنند معمولاً بیش از چند هفته باعث درد یا تورم زیادی نمی شوند. درد و التهاب شدید که بیش از چند هفته طول بکشد ، بیشتر در دندان های عقل نهفته که در استخوان فک باقی می مانند شایع است. دندانهای عقل آسیب دیده که منجر به علائم شدید و یا مزمن می شوند باید برداشته شوند.
- افرادی که فک و دهان کوچکی دارند به احتمال زیاد روی دندان های عقل ضربه می زنند که باعث درد و تورم قابل توجهی می شود.
- اگرچه دندان عقل نهفته ممکن است مستقیماً علائم ایجاد نکند ، اما می تواند باعث پوسیدگی در سایر دندان ها یا بافت لثه اطراف شود که می تواند منجر به درد طولانی مدت شود.
- تصمیم گیری در مورد زمان مراجعه به دندانپزشک بستگی به تحمل درد و توانایی شما برای صبوری دارد. به عنوان یک قاعده کلی ، اگر درد شما را از خواب (بدون دارو) بیش از سه تا پنج روز باز می دارد ، بهتر است دندان های خود را چک کنید.
قسمت 3 از 3: مقابله با علائم
مرحله 1. لثه های خود را با انگشت یا مقداری یخ ماساژ دهید
ماساژ ملایم یک انگشت تمیز (ضدعفونی شده) به جلو و عقب یا در حلقه های کوچک روی لثه های حساس شما می تواند تسکین موقت ایجاد کند. مراقب باشید که زیاد محکم مالش ندهید زیرا ممکن است فلپ پریکورونال را مختل کرده یا به آن آسیب برسانید و باعث تحریک ، تورم و/یا خونریزی بیشتر شوید. اگر می توانید آن را تحمل کنید ، از یک تکه یخ کوچک برای مقابله با التهاب و کاهش درد استفاده کنید. یخ در ابتدا به طرز تکان دهنده ای سرد خواهد شد ، اما بافت اطراف دندان عقل در حال رویش باید در عرض پنج دقیقه بی حس شود. می توانید یخ را سه تا پنج بار در روز یا در صورت لزوم برای مقابله با حساسیت استفاده کنید.
- مطمئن شوید ناخن های خود را کوتاه کرده و انگشت خود را با دستمال الکلی ضد عفونی کنید تا از انتقال باکتری به لثه جلوگیری شود. در صورت عدم رعایت بهداشت می توانید دندان عقل عفونی را بدتر کنید.
- از دندانپزشک خود بپرسید که آیا می تواند کرم یا پمادی را برای حساسیت زدایی توصیه کند که می توانید بر روی لثه های ملتهب خود ماساژ دهید.
- استفاده از کمپرس سرد و مکیدن غذاهای منجمد (بستنی ، سوربات یا بستنی) نیز ممکن است به تسکین لثه های حساس کمک کند.
مرحله 2. داروهای ضد التهاب یا مسکن بدون نسخه (OTC) مصرف کنید
ایبوپروفن (Advil ، Motrin) یک ضد التهاب خوب است که می تواند با درد و تورم ناشی از علامت عقل دندان مبارزه کند. استامینوفن (تیلنول) یک مسکن خوب و ضد تب قوی است ، به این معنی که می تواند با تب مبارزه کند ، اما بر التهاب تأثیر نمی گذارد. حداکثر دوز روزانه ایبوپروفن و استامینوفن برای بزرگسالان حدود 3000 میلی گرم است ، اما همیشه دستورالعمل های دارویی را بخوانید.
- مصرف زیاد ایبوپروفن (یا مصرف طولانی مدت) می تواند باعث تحریک و آسیب معده و کلیه ها شود ، بنابراین دارو را با غذا مصرف کنید.
- مصرف زیاد استامینوفن سمی است و برای کبد مضر است. الکل هرگز نباید با استامینوفن ترکیب شود.
مرحله 3. از دهانشویه ضد عفونی کننده استفاده کنید
استفاده از دهانشویه ضد عفونی کننده یا ضد باکتریایی می تواند به درمان یا جلوگیری از عفونت ها و درد در لثه و دندان کمک کند. به عنوان مثال ، دهانشویه های حاوی کلرهگزیدین می تواند به تسکین تورم و درد کمک کند و دهان شما را از عفونت مصون نگه دارد. از دندانپزشک یا داروساز خود توصیه های OTC بخواهید. هر مارکی را که انتخاب می کنید ، آن را حداقل 30 ثانیه در دهان خود نگه دارید و سعی کنید آن را در پشت دهان خود جایی که دندان عقل در حال رویش است بچرخانید.
- چرخش در اطراف فلپ های دور چشم نیز ممکن است به حذف هرگونه غذا ، پلاک یا بقایای به دام افتاده کمک کند.
- با افزودن نصف قاشق چایخوری نمک سفره یا نمک دریا به یک فنجان آب گرم ، یک دهانشویه طبیعی و ارزان قیمت تهیه کنید. به مدت 30 ثانیه غرغره کنید ، سپس تف کرده و سه تا پنج بار در روز یا در صورت نیاز تکرار کنید.
- غرغره کردن با سرکه رقیق شده ، آب لیمو تازه ، پراکسید هیدروژن رقیق شده یا چند قطره ید در آب برای مقابله با عفونت های دهان م effectiveثر است.
- چای افسنطین نیز یک کمکی عالی است که به لثه ها کمک می کند تا با روند التهابی مبارزه کنند.
نکات
- به خاطر داشته باشید که برای جویدن غذا نیازی به دندان عقل نیست. سایر مولرها و پره مولرها برای تجزیه فیزیکی غذا در دهان کافی هستند.
- اگر دندان عقل شما علامت دار شد ، توسط دندانپزشک خود اشعه ایکس بگیرید. اشعه ایکس نشان می دهد که آیا دندان عقل شما به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد یا روی عصب فشار می آورد یا بر سایر دندان ها تأثیر می گذارد یا خیر.
هشدارها
- توجه داشته باشید که سردردهای مداوم ممکن است مربوط به رویش دندان عقل باشد ، زیرا ممکن است باعث ایجاد ناهماهنگی در نیش شما شود و درد را به فک و جمجمه شما ارجاع دهد.
- دندانهای عقل تازه بیرون آمده می توانند دندانهای کاملاً تراز شده شما را جابجا کنند ، و صاف شدن مجدد آنها ممکن است نیاز به درمان ارتودنسی داشته باشد. در صورت کمبود فضا در دهان یا اگر دندان عقل شما در موقع رویش در وضعیت نامناسبی قرار دارد ، حتی می توانند دندان های شما را کج جلوه دهند.
- حتی اگر هیچ علائمی را تجربه نمی کنید ، مهم است که مرتباً معاینات دندانپزشکی انجام دهید تا مطمئن شوید دندان عقل شما هیچ آسیبی به دندان های مجاور وارد نمی کند.
- در صورت بروز درد ممکن است نیاز به برداشتن دندان عقل داشته باشید: افزایش درد ، عفونت های مکرر ، بیماری های لثه ، پوسیدگی دندان ، آسیب یا کجی دندان های اطراف و/یا کیست یا تومورهای خوش خیم.
