افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته (DPD) اغلب به عنوان "چسبنده" توصیف می شوند. آنها احساس می کنند که باید از آنها مراقبت شود ، ترس شدید از ترک نشان می دهند و تسلیم و منفعلانه عمل می کنند تا جایی که نمی توانند برای خود تصمیم بگیرند. اگر فکر می کنید که یکی از عزیزان شما DPD دارد ، نگرانی های خود را بیان کنید و سعی کنید به او کمک کنید ، در حالی که مراقب باشید از ایجاد وابستگی بیش از حد جلوگیری کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: ابراز نگرانی خود
مرحله 1. عزیز خود را بنشینید
DPD یک اختلال جدی در سلامت روان است و بر فرد مبتلا ، بلکه اعضای خانواده ، دوستان و مراقبین نیز تأثیر می گذارد. این می تواند استرس عاطفی و روانی خوبی را برای همه طرف های درگیر ایجاد کند. اگر فکر می کنید که یکی از عزیزان ممکن است DPD داشته باشد ، در نظر بگیرید که نگرانی های خود را صادقانه اما محبت آمیز بیان کنید.
- زمانی را انتخاب کنید که شما و معشوق آرام باشید. سعی کنید گاهی عصر ، بعد از شام یا زمانی که در خانه با هم هستید.
- آن را به یک گفتگوی خصوصی تبدیل کنید تا بتوانید صراحتا خود را بیان کنید. به عنوان مثال ، ممکن است در خانه صحبت کنید ، چه شما دو نفر و چه با سایر عزیزان حاضر.
مرحله 2. نگرانی خود را به عنوان یک نظر ارائه دهید
وقتی صحبت می کنید ، نگرانی های خود را در مورد الگوهای رفتاری مورد علاقه خود بیان کنید. DPD با "چسبندگی" و ناتوانی در تصمیم گیری بدون کمک مشخص می شود-وابستگی بیش از حد به دیگران. این امر جدی است و می تواند منجر به اختلال طولانی مدت در زندگی اجتماعی ، روابط و کار شود. سعی کنید صادق باشید اما بدون برخورد و محبت باشید.
- نگرانی های خود را به عنوان یک نظر بیان کنید. افراد مبتلا به DPD ممکن است به طور واضح "بیمار" به نظر نرسند یا تشخیص دهند که مشکلی وجود دارد. به جای گفتن "این رفتار برای بزرگسالان عادی نیست" ، جمله ای مانند "به نظر می رسد که شما در انجام کارها به تنهایی مشکل دارید."
- از آنجا که افراد مبتلا به DPD اغلب احساس کم ارزش بودن دارند ، از عبارات "من" تا آنجا که می توانید استفاده نکنید. به جای این که بگویید: "شما هیچ وقت مسئولیت خود را بر عهده نمی گیرید" جمله ای مانند "متوجه می شوم که وقتی مجبور هستید برای خودتان تصمیم بگیرید ، واقعاً مضطرب می شوید. چرا اینطور است؟ »
- به عزیزان خود پیشنهاد دهید که با پزشک صحبت کنند یا به درمانگر مراجعه کنند ، به عنوان مثال "من تعجب می کنم که آیا شما مشکل وابستگی دارید؟ شاید بهتر باشد در این مورد با کسی صحبت کنیم."
مرحله 3. از مثالهای مشخص برای برجسته کردن مشکل استفاده کنید
بهترین راه برای نشان دادن مشکل به DPD استفاده از مثالهای بسیار ملموس است. به مواردی در گذشته فکر کنید که وابستگی عزیز شما به شما مربوط می شد. بگویید ، همانطور که می بینید ، این مثالها به مشکلی اشاره می کنند که نیاز به درمان دارد.
- به عنوان مثال ، "متوجه می شوم که اغلب در مورد خود صحبت می کنید. همین دیروز دوبار گفتی "احمق".
- یا ، "من نگران هستم زیرا تنها بودن برای شما بسیار سخت است. آیا سال گذشته را به خاطر می آورید که می خواستم به مدت یک هفته به تعطیلات بروم و از تصور تنها بودن خیلی ناراحت شدید؟ من مجبور شدم همه چیز را لغو کنم."
مرحله 4. با شخص مورد علاقه خود پیگیری کنید
یکی از مشکلات DPD این است که مبتلایان برای دریافت تأیید و حمایت دیگران تلاش زیادی می کنند. آنها حتی اگر مخالف باشند ، می توانند مطیع و منفعل باشند ، زیرا از از دست دادن یک رابطه نزدیک می ترسند. بعد از صحبت پیگیری کنید. عزیز شما ممکن است ظاهراً با همه آنچه گفته اید موافقت کرده باشد ، اما باور نکرده و به توصیه شما عمل نکرده باشد.
- شما نمی توانید کسی را مجبور به درمان کنید. با این حال ، اگر شخص مورد علاقه عمل نکرده و وضعیت ادامه داشته است ، نگرانی خود را تکرار کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "آیا به حرفهایی که چند هفته قبل گفتم فکر کرده اید؟ آیا حاضرید در این مورد با پزشک صحبت کنید؟"
قسمت 2 از 3: کمک به صورت روزانه
مرحله 1. کمی تحقیق کنید
اگر فکر می کنید که یکی از عزیزان ممکن است DPD داشته باشد ، یکی از مهمترین کارهایی که می توانید برای کمک به آن انجام دهید آموزش خود است. با بیماری آشنا شوید. با علائم آن و نحوه تأثیر آن بر مبتلایان آشنا شوید. سعی کنید بفهمید که مورد علاقه شما چیست و چه احساسی دارد.
- اینترنت یک منبع اولیه عالی است. می توانید با جستجوی Google برای "اختلال شخصیت وابسته" و خواندن این اختلال در وب سایت های معتبر مانند کلینیک کلیولند ، اتحاد ملی بیماری های روانی و راهنمای مرک شروع کنید.
- به دنبال کتابهایی در مورد این اختلال باشید. کتابفروشی یا کتابخانه محلی خود را امتحان کنید و مجلات مربوط به DPD را درخواست کنید. برخی از عناوین عبارتند از شخصیت وابسته ، بیمار وابسته و وابستگی سالم: تکیه بر دیگران در حالی که به خودتان کمک می کنید.
مرحله 2. با متخصصان سلامت روان مشورت کنید
همچنین می توانید به دنبال مشاوره تخصصی در مورد مشکل عزیزان خود باشید. با متخصصان سلامت روان که از DPD اطلاع دارند صحبت کنید ، مانند پزشکان ، روانشناسان ، روانپزشکان. این افراد ممکن است نتوانند یا مایل نیستند در مورد شخص مورد علاقه شما صحبت کنند ، اما می توانند به سوالات عمومی شما پاسخ دهند و در مورد ادبیات اطلاعاتی و آنچه شما می توانید برای کمک به آنها انجام دهید ، به شما توصیه کنند.
- صحبت با یک پزشک می تواند شما را در مورد ویژگی های DPD و نحوه تأثیر آنها بر شما هشدار دهد ، مانند باج گیری احساسی ، فرافکنی و بازتاب ، آزمایش روابط و حتی گاهی سرقت.
- ما نمی دانیم علت دقیق DPD چیست. با این حال ، شما همچنین می توانید از یک متخصص بهداشت روان در مورد عوامل احتمالی بیولوژیکی ، فرهنگی و روانی اطلاعات بیشتری کسب کنید.
مرحله 3. گزینه های درمانی را بررسی کنید
به طور جدی بررسی نحوه درمان DPD را نیز در نظر بگیرید. متداول ترین روش های درمان DPD انواع درمان ، به ویژه درمان رفتاری شناختی است. انواع دیگری نیز وجود دارد ، مانند گروه درمانی و روان درمانی. سعی کنید تا آنجا که می توانید در مورد این رویکردهای مختلف و آنچه آنها می توانند ارائه دهند مطلع شوید.
بدانید که در حالی که برخی از افراد مبتلا به DPD از داروها استفاده می کنند ، اینها معمولاً برای سایر مواردی است که در کنار DPD مانند اضطراب یا افسردگی ایجاد می شود. استفاده نیز باید با دقت کنترل شود تا افراد به داروها وابستگی نداشته باشند
مرحله 4: مایل باشید تا حد محدود وارد میدان شوید
آماده باشید و مایل باشید برای حمایت از درمان عزیزان خود کمک کنید. شما ممکن است با بردن عزیز خود به یک قرار ملاقات یا دست زدن به خانه برای انجام وظایف ، مخصوصاً اگر عزیز شما افسرده است ، وارد عمل شوید. با این حال ، توجه داشته باشید که نباید بیش از حد کمک کنید.
- اگر معشوق شما در حال گذراندن دوران سختی است ، ممکن است به کارهای دیگر ، کارهای روزمره ، خواربار فروشی یا سایر فعالیت های عادی کمک کنید.
- با این حال ، همیشه به خاطر داشته باشید که کمک بیش از حد به کسی که مبتلا به DPD است می تواند مضر باشد. از آنجا که آنها به دنبال وابستگی هستند ، می توانید اختلال را فعال کرده و آن را بدتر کنید.
- با این حال ، کلمات دلگرم کننده و دلگرم کننده ارائه دهید. عزیز شما به آنها نیاز خواهد داشت.
قسمت 3 از 3: اجتناب از وابستگی بیش از حد
مرحله 1. خطر وابستگی بیش از حد را بشناسید
همانطور که گفته شد ، افراد مبتلا به DPD به منظور جلب رضایت دیگران بسیار منفعل و سازگار هستند. آنها وابستگی های ناسالم را به افراد دیگر ایجاد می کنند و حتی می توانند برای محافظت از روابط به سیاه نمایی احساسی متوسل شوند. اگر شما عزیزی با DPD دارید ، باید در مورد فعال کردن این اختلال بسیار مراقب باشید.
- از مسئولیت پذیری در قبال تصمیمات ، رفتار و امورات مورد علاقه خود محتاط باشید. همچنین توجه داشته باشید که چقدر زمان و توجه خود را به معشوق خود اختصاص می دهید. افراد مبتلا به DPD اغلب بسیار نیازمند هستند و به دنبال توجه و اعتبار دائمی هستند.
- خودمختاری را تشویق کنید. افراد مبتلا به DPD به توانایی خود در تصمیم گیری اعتماد ندارند. بخشی از پیشرفت این است که آنها خودمختاری شخصی را بیاموزند و مسئولیت خود را بپذیرند. راه هایی برای تشویق این امر پیدا کنید.
مرحله 2. برای مسئولیت های خود محدودیت تعیین کنید
برای جلوگیری از وابستگی بیش از حد ، تمام تلاش خود را بکار بگیرید تا نقش خود را در رفتار و زندگی شخص مورد علاقه خود محدود کنید. این ممکن است برای شما و معشوق شما دردناک باشد. با این حال ، برای ایجاد محدودیت و آموزش خودمختاری به عزیزان خود لازم است.
- برای کمک به معشوق خود مایل باشید ، اما محدودیت های مشخصی را تعیین کنید. به عنوان مثال ، "باشه آدم ، من به شما در تحقیق درباره درمانگران کمک خواهم کرد ، اما برای تنظیم قرار ملاقات باید تماس بگیرید" یا "من مایلم شما را به اولین قرار ملاقات خود ببرم ، جینا. پس از آن ، شما باید خودتان رانندگی کنید."
- افراد مبتلا به DPD می توانند از آموزش قاطعیت بهره مند شوند ، به طوری که آنها راه های دفاع از خود را بیاموزند. با این حال ، شما نیز ممکن است از آموزش قاطعیت برای رهایی از روابط بیش از حد وابسته بهره مند شوید.
مرحله 3. با مشکلاتی روبرو شوید که آغاز و پایان آنها مشخص است
اگر و هنگامی که تصمیم گرفتید به معشوق خود کمک کنید ، مطمئن شوید که وظایف قابل مدیریت هستند و پایان کار ندارند. مطمئن باشید که مشکلات ابتدا یا انتهای روشنی دارند. در غیر این صورت ، ممکن است خود را بیشتر و بیشتر درگیر مسئولیت کنید و دوباره عزیز خود را قادر سازید.
- به عنوان مثال ، بگویید عزیز شما برای ایجاد تعادل در یک چک چک کمک می خواهد. به جای توافقنامه باز ، مشخص کنید که به شخص مورد علاقه خود نشان می دهید که چگونه یکبار و تنها یک بار دفترچه چک را متعادل کند. سعی کنید درگیر مسائل احساسی و غیر مرتبط با دفترچه چک نشوید.
- با سایر مشکلات همین تکنیک را امتحان کنید. محدودیت های مشخصی برای نحوه مشارکت در حل مشکل تعیین کنید و به آنها پایبند باشید.
