فرد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی (AvPD) ممکن است خجالتی ، ناامن یا بازدارنده توصیف شود. در حالی که این ویژگیها ممکن است برای توصیف بیشتر انسانها در برهه ای از زندگی استفاده شود ، افرادی که دارای اختلال شخصیت اجتنابی هستند این ویژگیها را تا حدی نشان می دهند که زندگی آنها تحت تأثیر منفی قرار می گیرد. آنها ممکن است از تعاملات اجتماعی اجتناب کنند ، روابط خود را فقط برای کنار کشیدن در زمانی که متوجه رد شدن می شوند ، آغاز کنند و نسبت به انتقاد بیش از حد حساس به نظر برسند. افراد مبتلا به این اختلال با چالش های زیادی روبرو هستند و با آموزش خود می توانید نحوه حمایت و انتظارات واقع بینانه را برای رابطه خود بیاموزید.
مراحل
روش 1 از 3: ارائه پشتیبانی
مرحله 1. شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا به دنبال درمان باشد
درمان شناختی رفتاری (CBT) م effectiveثرترین روش برای درمان اختلال شخصیت اجتنابی است. با گذشت زمان ، درمان می تواند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند احساس خودآگاهی کمتری داشته باشند. یک درمانگر با تجربه می تواند به شما کمک کند تا راههای مقابله با شرایط خود را پیدا کرده و زندگی کامل تری داشته باشید.
- این موضوع را به آرامی و با درایت مطرح کنید تا از ایجاد احساس تدافعی در مورد دوست خود جلوگیری کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من کمی نگران شما هستم. به نظر می رسد اخیراً تنها و منزوی شده اید. من به شما اهمیت می دهم و می خواهم شما خوشحال باشید. آیا فکر می کنید مراجعه به درمانگر به شما کمک می کند تا راحت تر با مردم صحبت کنید؟"
- جستجوی زودهنگام کمک بسیار مهم است زیرا می تواند به شما کمک کند تا از عوارض جانبی منفی اختلال شخصیت اجتنابی درمان نشده مانند افسردگی جلوگیری کنید.
- اگر این رابطه یک رابطه عاشقانه است ، ممکن است پیشنهاد دهید که با معشوق خود به زوج درمانی بروید. اگر رابطه بین خواهر و برادر یا خویشاوندان دیگر است ، ممکن است به خانواده درمانی پیشنهاد دهید.
مرحله 2. به یاد داشته باشید که شما نمی توانید معشوق خود را "تعمیر" کنید
مهم نیست که چقدر می خواهید به کسی کمک کنید ، هنگام مواجهه با شرایطی مانند AvPD ، فرد مبتلا باید ابتدا تصمیم بگیرد به خودش کمک کند.
- اطمینان حاصل کنید که شخص می داند از حمایت و پذیرش شما برخوردار است ، اما به خود فشار نیاورید تا مشکلات عزیزانتان را برای او حل کنید.
- به معشوق خود نگویید که چگونه باید رفتار کند. در عوض ، با آنها در مورد احساسات خود و راههایی که دوست دارند خود را بهبود بخشند صحبت کنید.
- چیزی شبیه "من می خواهم شما بدانید که من شما را دوست دارم و از انتخاب شما برای دریافت کمک حمایت می کنم. اگر کاری می توانم انجام دهم ، فقط باید بپرسید."
مرحله 3. استراتژی های مقابله سالم را تشویق کنید
افراد مبتلا به AvPD در معرض افزایش خطر ابتلا به مشکلات اعتیاد یا سوء مصرف مواد هستند. آنها همچنین مستعد افسردگی هستند. استراتژی های مقابله سالم می تواند به آنها کمک کند با احساسات دشوار خود به شیوه های سازنده برخورد کنند.
- در صورت نیاز به کسی که می خواهد با او صحبت کند یا شانه ای برای تکیه دارد ، در دسترس او باشید و او را تشویق کنید تا استراتژی های کاهش استرس سالم مانند ورزش را اتخاذ کند.
- آنها را به ورزش با شما دعوت کنید. "سلام ، چرا آخر هفته برای پیاده روی نمی رویم" یا "آیا می خواهید در کلاس زومبا به من ملحق شوید؟" راه های بسیار خوبی برای کمک به بهترین دوست ، خواهر یا برادر یا شریک زندگی است که از نظر جسمانی فعال است و با استرس مبارزه می کند.
- یوگا همچنین راهی عالی برای غنی سازی فرد از نظر ذهنی و جسمی است. یوگا تمرینی است که ترکیبی از مدیتیشن و کشش است.
- وقتی متوجه می شوید که دوستتان کاری متفاوت انجام داده است ، به او بازخورد مثبت بدهید ، که او را ترغیب می کند تغییرات بیشتری در زندگی خود ایجاد کند.
مرحله 4. ویژگی های مثبت مورد علاقه خود را برجسته کنید
در بسیاری از مواقع ، افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی با احساس ناکافی بودن یا حقارت دست و پنجه نرم می کنند. به جای بحث با اعتقاد غیرمنطقی شخص مبنی بر اینکه مشکلی در او وجود دارد ، روی ویژگی های مثبت آن شخص ، مانند هر چیزی که در مورد او دوست دارید یا قدردانی می کنید ، تمرکز کنید.
- ممکن است بگویید "می دانم که در حال حاضر دوران سختی را سپری می کنید ، اما می خواهم بدانید که من چقدر قدرت و پشتکار شما را تحسین می کنم. شما برای من الهام بخش هستید."
- همچنین می توانید در مورد موضوعات مورد علاقه با شخص صحبت کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد آن علایق ، راه خود را کنار بگذارید و یاد بگیرید که چگونه هیجان آنها را به اشتراک بگذارید.
- بسته به رابطه شما با این شخص ، درخواست دیگران برای پیوستن به شما نیز مفید است. به بهترین دوست دخترتان بگویید که او به سختی زندگی می کند و می تواند از تمجید و اطمینان بیشتر استفاده کند. به والدین خود پیشنهاد دهید که از استرس برادر شما در مورد دانشگاه استراحت کنند و در عوض ، همه شما می توانید به یک تفریح خانوادگی سرگرم کننده بروید. از بین بردن کمی استرس و جایگزینی آن با موارد مثبت می تواند کمک بزرگی کند.
روش 2 از 3: درک اختلال
مرحله 1. علائم اولیه AvPD را بشناسید
افرادی که به این اختلال مبتلا هستند اغلب بسیار خجالتی ، بازدارنده یا پرتنش به نظر می رسند. آنها ممکن است بیشتر وقت خود را تنها بگذرانند و به نظر می رسد دوستان کمی دارند ، اگرچه ممکن است آرزوی روابط نزدیک داشته باشند. اختلال شخصیت اجتنابی می تواند منجر به انزوای اجتماعی و تنهایی شود.
- اختلال شخصیت اجتنابی به معنای خجالتی بودن نیست. برخی از کمرویی ها طبیعی هستند و معمولاً تأثیر منفی بر زندگی فرد ندارند ، اما اختلال اجتنابی از شخصیت می تواند به روابط ، عزت نفس و توانایی کار یا مدرسه رفتن فرد آسیب برساند.
- به عنوان مثال ، افراد مبتلا به AvPD احساس نارسایی ذاتی دارند. مهم نیست که چقدر سعی می کنید معشوق خود را بالا ببرید ، اما هنوز هم ممکن است "به اندازه کافی خوب" نباشند.
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است با محیط کار نامطلوب باشند. این ممکن است به این دلیل باشد که آنها از انتقاد ، تأیید یا رد شدن می ترسند. علاوه بر این ، آنها ممکن است مایل به مشارکت با افراد نباشند مگر اینکه مطمئن باشند که مورد پسند قرار خواهند گرفت.
مرحله 2. تشخیص دهید که اختلالات شخصیت به سختی تغییر می کند
اختلال شخصیت اجتنابی یک وضعیت پیچیده است که افکار و رفتارهای افراد را در همه جنبه های زندگی تحت تأثیر قرار می دهد. عادات عمیق و الگوهای فکری اختلال شخصیت اجتنابی ناشی از عوامل متعدد ژنتیکی ، محیطی و اجتماعی است.
- از آنجا که اختلال شخصیت اجتنابی در طرز فکر و عملکرد فرد بسیار مهم است ، خلاص شدن از شر این مشکل به طور کامل دشوار است. با این حال ، درمان رفتاری شناختی می تواند به افراد مبتلا به این اختلال کمک کند تا راهبردهای مقابله ای را برای یک زندگی کامل تر بیاموزند.
- یادگیری ماهیت مقاوم اختلالات شخصیت ممکن است بر نحوه انتخاب شما برای پیشبرد رابطه تأثیر بگذارد. اگر شخص دیگری مهم است ، ممکن است تصمیم بگیرید که نمی توانید رفتار ناامن آنها را کنترل کنید و می خواهید ادامه دهید. اگر این بهترین دوست است ، ممکن است احساس کنید که تمایل این فرد به انزوا شما را از ایجاد دوستان دیگر باز می دارد. آگاهی بیشتر در مورد این اختلال می تواند به تصمیمات شما در مورد آینده رابطه شما با این شخص کمک کند.
مرحله 3. در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید
گفتگو با سایر افرادی که زندگی آنها تحت تأثیر اختلال شخصیت اجتنابی قرار گرفته است می تواند حس اجتماع و درک را ایجاد کند. افرادی که درک می کنند چه چیزی را پشت سر می گذارید می توانند به شما در درک بهتر اختلال شخصیت اجتنابی و یافتن راهکارهایی برای کمک به فرد مبتلا کمک کنند.
حضور در گروه حمایتی همچنین می تواند برای کسانی که دارای اختلال شخصیت اجتنابی هستند مفید باشد ، اما بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری ترجیح می دهند با دیگران به صورت رودررو ملاقات نکنند. برای جایگزینی با فشار پایین ، به عزیز خود کمک کنید گروه پشتیبانی آنلاین را پیدا کند
روش 3 از 3: مدیریت انتظارات
مرحله 1. مرزهای شخصی را تعیین و اجرا کنید
شخصی که دارای AvPD است ممکن است ناخواسته آزاردهنده باشد ، از نظر احساسی خسته کننده باشد ، یا گاهی اوقات برخورد با او دشوار باشد. اگر احساس نمی کنید می توانید تا آنجا که می خواهند به آنها کمک کنید ، این را به آنها بگویید. به خاطر پیش قدم بودن در مورد آنچه می توانید با آن برخورد کنید و آنچه نمی توانید احساس گناه نکنید.
- محدودیت هایی را تعیین کنید تا زمان لازم را محدود کنید. به عنوان مثال ، "من باید به زودی تکلیف خود را شروع کنم اما می توانم 30 دقیقه صحبت کنم" یا "بعد از ساعت 9 شب نمی توانم صحبت کنم زیرا باید استراحت کنم." به این ترتیب ، می توانید از آنها حمایت کنید ، بدون اینکه زمان زیادی را برای سایر بخشهای مهم زندگی خود اختصاص دهید.
- صداقت برای یک رابطه سالم مهم است. اشکالی ندارد که چیزی شبیه به این را بگویید ، "من می خواهم از شما حمایت کنم ، اما اخیراً کمی احساس خستگی کرده ام و به کمی فضا نیاز دارم." به دوست پسر خود بگویید که باید مدتی استراحت کنید. به دوست خود اشاره کنید که برای فکر کردن به زمان نیاز دارید.
مرحله 2. شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا شبکه پشتیبانی خود را توسعه دهد
با عزیزان شخص تماس بگیرید و آنها را تشویق کنید تا زمان بیشتری را با این شخص بگذرانند. به شخص یادآوری کنید که عزیزانشان از گذراندن وقت با هم لذت خواهند برد.
- شما نباید تنها فرد حامی فرد مبتلا به AvPD باشید ، زیرا این مورد برای هیچ یک از شما عادلانه نیست.
- اگر بیش از حد مشغول هستید یا آنقدر غرق شده اید که در مواقع نیاز به کمک به او کمک کنید ، می توانید به او پیشنهاد دهید که به یکی از عزیزان نزدیک خود برود.
- حتی کودکان خردسال نیز می توانند کمک کنند. به عنوان مثال ، می توانید بگویید "خواهر بزرگ شما روزهای بدی را سپری می کند. اگر امروز بتواند مدتی را با شما بخواند یا بازی های ویدئویی انجام دهد ، او احساس بهتری خواهد داشت."
مرحله 3. از اجبار شخص مورد علاقه خود در موقعیت های اجتماعی اجتناب کنید
قرار گرفتن در محل یا مجبور شدن به صحبت با افراد دیگر می تواند برای فردی مبتلا به AvPD دشوار و ناراحت کننده باشد. اگر آنها را برخلاف میل خود در موقعیت اجتماعی قرار دهید ، مطمئناً کمکی نخواهد کرد. آنها ممکن است از شما عصبانی شوند یا از کمبودهای درک شده خود شرمنده شوند. این به مهارت های اجتماعی آنها کمک نمی کند.
- بگذارید شخص مورد علاقه خود تصمیم بگیرد که آیا و چه زمانی می خواهد با دیگران تعامل داشته باشد.
- این امر به ویژه اگر شخص مهم یا دوست صمیمی شما باشد بسیار سخت خواهد بود. این روابط طبیعتاً روابط اجتماعی هستند. با این حال ، اگر دوست دخترتان دوست ندارد در گروه ها آویزان شود ، از علایق او حمایت کنید و به تنظیمات گروه کوچکتر پایبند باشید. اگر بهترین دوست شما نمی خواهد به مهمانی برود ، ببینید آیا می توانید با گروه دیگری از آشنایان بروید.
مرحله 4. رفتار آنها را شخصاً نپذیرید
برای افرادی که اختلال شخصیت اجتنابی ندارند ، رفتار فردی با این وضعیت ممکن است گیج کننده یا آزاردهنده به نظر برسد. عزیز شما ممکن است یک دقیقه با شما دوستانه رفتار کند و لحظه بعد شما را از خود دور کند ، یا ممکن است سکوت کرده و از برقراری ارتباط طولانی مدت امتناع کند. به یاد داشته باشید که رفتار آنها بازتابی از بی نظمی آنهاست ، نه احساسی که نسبت به شما دارند.
روابط عاشقانه و نزدیک ممکن است از این امر رنج ببرد زیرا ، اگر قرار ملاقات یا BFF شما را دور کند ، بلافاصله فکر خواهید کرد که کار اشتباهی انجام داده اید. فقط سعی کنید ویژگی های منحصر به فرد این شخص را به خاطر بسپارید. همچنین به خود یادآوری کنید که آنها تنها چند رابطه اجتماعی دارند. بنابراین ، اگر آنها شما را در اطراف خود نگه می دارند ، هنوز باید شما را دوست داشته باشند و شما را در زندگی خود بخواهند
مرحله 5. برای خود نیز پشتیبانی کنید
ملاقات با یک درمانگر ، پیوستن به یک گروه حمایتی برای اعضای خانواده افراد مبتلا به AvPD ، یا فقط صحبت با یک دوست می تواند به شما در مقابله با احساسات و تسکین استرس کمک کند. حفظ یک ذهنیت پایدار و مثبت باعث می شود که بتوانید بهتر به فرد مورد علاقه خود کمک کنید.
- اگر شخص مورد علاقه شما در یک خانه با شما زندگی می کند ، سعی کنید اغلب اوقات زیادی را برای خود اختصاص دهید. با دوستان خود برنامه ریزی کنید یا فقط یک روز بیرون بروید تا سرتان را خالی کنید.
- اگر فرد مورد علاقه شما شخص مهمی است ، در صورت امکان از فرصت برای درمان استفاده کنید. وقتی S. O شما می تواند برای اعتماد به نفس شما مضر باشد. از حالت طبیعی خارج می شود برای بررسی نحوه تأثیر اختلال شخصیت آنها بر شما از مشاوره استفاده کنید.
- اگر دوستتان دوست است ، حتماً دوستی های دیگر را حفظ کنید. گم شدن در دنیای این شخص بسیار آسان است ، اما داشتن دوستی های بیرونی نیز سالم و کاملاً طبیعی است.
نکات
- افراد مبتلا به AvPD به دلیل ترس از شرمساری و تمسخر ، در ایجاد روابط شخصی از جمله روابط صمیمی خویشتنداری نشان می دهند.
- افرادی که دارای اختلال شخصیت اجتنابی هستند ، به طور غیرمعمول با طرد شدن مشغول هستند ، که بر موقعیت های اجتماعی و فعالیت های روزانه آنها تأثیر می گذارد.
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است خود را از نظر اجتماعی پست تر یا به طور کلی پست تر از دیگران تلقی کنند.
