سندرم پاسخ به استرس ، که اختلال سازگاری نیز نامیده می شود ، یک بیماری روانی کوتاه مدت است که پس از یک استرس زای اصلی زندگی ایجاد می شود. این بیماری در عرض سه ماه از رویداد رخ می دهد و معمولاً فقط حدود شش ماه طول می کشد. گفتگوی درمانی و درک عزیزان می تواند به طور قابل توجهی به فرد مبتلا به سندرم پاسخ به استرس کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: تشویق فرد مورد علاقه خود به دنبال درمان
مرحله 1. درمان را تشویق کنید
ممکن است متوجه شوید که عزیز شما در حال گذر از مشکلی است و به کمک نیاز دارد. عزیز شما ممکن است حتی نداند که چه چیزی دارد ، یا بخواهد تصدیق کند که چیزی اشتباه است. شما باید شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا به دنبال درمان باشد ، اما نمی توانید او را مجبور کنید. اولتیماتوم صادر نکنید درعوض ، به معشوق خود بگویید که نگران هستید و فکر کنید از کمک آنها سود خواهد برد.
- ممکن است به معشوق خود بگویید: "من به تو اهمیت می دهم و نگرانم. از زمانی که این تغییر اتفاق افتاد ، شما در کنار آمدن با آن مشکل داشتید. من فکر می کنم شما باید کمک بگیرید تا بتوانید بهتر شوید."
- پیشنهاد دهید به معشوق خود در درمان کمک کنید. پیشنهاد دهید که قرار ملاقات بگذارید ، آنها را به آنجا ببرید ، با مدرسه ، شغل یا خانواده هماهنگ کنید. هر کمکی که نیاز دارند باشد.
- اگر با دوست داشتن خود با مهربانی و شفقت روبرو شوید ، به احتمال زیاد کمک و نصیحت شما را می پذیرند.
مرحله 2. درمان پیشنهاد دهید
درمان یکی از بهترین درمان ها برای سندرم پاسخ به استرس است. گفتگو درمانی اغلب برای کمک به فرد مورد استفاده قرار می گیرد. گفتگو درمانی به شخص مورد علاقه شما اجازه می دهد تا به طور خصوصی با یک متخصص بهداشت روانی آموزش دیده صحبت کند. عزیز شما می تواند در مورد استرس زا یا تغییر عمده زندگی صحبت کند و از طریق احساسات کار کند. درمانگر می تواند به فرد مورد علاقه شما در توسعه مهارت های مقابله ای کمک کند.
- ممکن است از رفتار درمانی شناختی برای کمک به عزیزانتان استفاده کنید تا افکار منفی و ناسالم را با افکار سالم تر جایگزین کند.
- برخی از متخصصان سلامت روان ممکن است از هنر درمانی ، فعالیت درمانی ، موسیقی درمانی یا انواع دیگر درمان برای درمان سندرم پاسخ به استرس استفاده کنند.
- برای یافتن یک درمانگر ، می توانید با ارائه دهنده پزشکی یا بیمارستان محلی خود صحبت کنید. به کلینیک های بهداشت روان محلی مراجعه کنید تا ببینید آیا آنها سندرم پاسخ به استرس را درمان می کنند یا خیر. همچنین می توانید به صورت آنلاین برای درمانگرانی که بیماری را در منطقه شما درمان می کنند جستجو کنید. هنگام جستجو ، نظرات آنها را بخوانید و اعتبار آنها را بررسی کنید.
مرحله 3. در مورد نیاز به دارو بحث کنید
از داروها برای درمان سندرم پاسخ به استرس استفاده نمی شود. با این حال ، ممکن است از داروها برای درمان مشکلات زمینه ای یا همزمان ، مانند اختلال اضطرابی یا افسردگی استفاده شود.
- به عنوان مثال ، پزشک ممکن است مهارکننده های بازجذب بازجذب سروتونین (SSRIs) را برای درمان افسردگی همراه با سندرم پاسخ به استرس تجویز کند. داروهای دیگر مانند بنزودیازپین ها می توانند اعتیاد آور باشند و در درمان طولانی مدت اضطراب باید از آنها اجتناب کرد.
- همچنین ممکن است برای بی خوابی دارو تجویز شود.
مرحله 4. گروه درمانی را امتحان کنید
گروه درمانی ممکن است برای عزیز شما گزینه ای مناسب باشد. برخورد با علائم سندرم پاسخ به استرس می تواند مشکل باشد. گروه درمانی به محیطی امن برای عزیز شما اجازه می دهد تا علائم آن را مورد بحث قرار داده و نحوه برخورد دیگران با مسائل مشابه را بیاموزد. گروه درمانی همچنین به مهارت های اجتماعی کمک می کند و باعث می شود عزیز شما بیش از حد منزوی نشود.
عزیز شما نیز ممکن است از خانواده درمانی بهره مند شود. خانواده درمانی در صورتی که مشکلاتی در خانواده ایجاد شود یا منجر به سندرم پاسخ به استرس شود ، مفید است
مرحله 5. در یک گروه پشتیبانی شرکت کنید
عزیز شما ممکن است از یک گروه پشتیبانی بهره مند شود. گروههای حمایتی درمانی نیستند ، بلکه گروههایی از افراد را که از یک اختلال رنج می برند به طور مستقل هدایت می کنند. گروه های حمایتی حمایت اجتماعی ارائه می دهند که برای بهبودی از آسیب و تغییرات عمده زندگی مهم است. در یک گروه حمایتی ، عزیز شما می تواند با افرادی که تجربه مشابهی داشته اند ملاقات کند.
- شخص مورد علاقه شما می تواند به دنبال یک گروه حمایتی خاص برای تغییرات عمده زندگی خود باشد. گروه های حمایتی برای افراد مطلقه ، بازماندگان سرطان ، کسانی که در غم و اندوه یا سوگ زندگی می کنند و مسائل مشابه وجود دارد.
- در اینترنت یک گروه پشتیبانی در منطقه خود جستجو کنید. همچنین می توانید با کلینیک سلامت روان یا بیمارستان محلی خود تماس بگیرید و از آنها بپرسید که آیا گروه های حمایتی در منطقه می شناسند.
- انجمن ملی بیماری های روانی (https://www.nami.org/) مکان خوبی برای شروع گروه های حمایتی است. همچنین ممکن است بخواهید مراکز ترکیبی را در نظر بگیرید ، مکان هایی که می توانید در طول روز برای پشتیبانی و فعالیت ها به آنجا بروید.
مرحله 6. در مورد یک مرکز درمانی صحبت کنید
برخی از افراد مبتلا به سندرم پاسخ به استرس ممکن است از مراجعه به یک مرکز درمانی سرپایی سود ببرند. اگر علائم شروع به تداخل قابل توجهی در زندگی روزمره شما کرده اند ، اگر به بیماری روانی دیگری مبتلا شده اید یا مشکل اعتیاد دارید ، این مراکز درمانی به شما کمک می کند.
مراکز درمانی بستری ممکن است به آنها در یادگیری مهارت های مقابله ای و کاهش استرس کمک کند. عزیز شما همچنین به درمان در یک مرکز درمانی بستری دسترسی خواهد داشت
روش 2 از 3: حمایت از معشوق
مرحله 1. به آنها در تعیین اهداف کمک کنید
سندرم پاسخ به استرس یک بیماری کوتاه مدت است. این بدان معناست که برای عزیزان شما مهم است که اهداف کوتاهی را در هنگام برخورد با این اختلال و دریافت درمان تعیین کنید. عزیز شما ممکن است در درمان به اهدافی برسد ، اما اگر نه ، به او کمک کنید تا خود به تنهایی اهداف خود را تعیین کند.
- اهداف ممکن است مربوط به برقراری ارتباط با دوستان و خانواده ، استفاده از مهارت های مقابله ای آموخته شده در درمان یا اجرای تکنیک های کاهش استرس باشد.
- به عنوان مثال ، ممکن است به دوست عزیز خود کمک کنید تا حداقل یکبار در روز با یکی از اعضای خانواده یا دوست خود تماس بگیرد یا پیامک ارسال کند. یکی دیگر از اهداف این است که هر هفته چهار بار یوگا انجام دهید.
- سعی کنید از معشوق خود بپرسید: "چه اهدافی دارید؟ چطور می توانید حداقل روزی یکبار با یکی از اعضای خانواده خود تماس بگیرید؟"
مرحله 2. با عزیزتان با درک رفتار کنید
شاید متوجه نشوید که عزیز شما در چه شرایطی است. ممکن است متوجه نشوید که چگونه آنها نمی توانند با آنچه اتفاق افتاده کنار بیایند ، به خصوص اگر شما نیز موقعیت مشابهی را تجربه کرده اید. با این حال ، عزیز شما با رویداد مهم زندگی به شکلی متفاوت از شما کنار می آید. این اشکالی ندارد - مردم به چیزها به شیوه های مختلف پاسخ می دهند. شما باید درک کنید که عزیز شما چگونه واکنش نشان می دهد.
- شخص مورد علاقه خود را به دلیل ناتوانی در "غلبه بر آن" قضاوت نکنید. عزیز شما به طور ناگهانی ادامه نمی دهد. کمی طول می کشد تا آنها پردازش و حرکت کنند. به عزیز خود یادآوری کنید که او را دوست دارید و از او حمایت می کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من می دانم که شما تغییر اساسی در زندگی را تجربه کرده اید. من می دانم که در برخورد با این مشکل دارید. من برای شما اینجا هستم."
مرحله 3. به حرف های مورد علاقه خود گوش دهید
چیزی که عزیز شما ممکن است به آن احتیاج داشته باشد گوش شنوا است. از آنجا که سندرم پاسخ به استرس پس از تغییر اساسی در زندگی یا استرس زا رخ می دهد ، ممکن است عزیز شما نیاز داشته باشد در مورد آنچه اتفاق افتاده است با کسی صحبت کند. به او پیشنهاد دهید در صورت نیاز به شخص مورد علاقه خود صحبت کند.
- ممکن است فرد مورد علاقه شما چندین بار در مورد رویداد صحبت کند زیرا احساسات را برطرف می کند و تغییر یا آنچه اتفاق افتاده را پردازش می کند.
- به معشوق خود بگویید: "اگر شما نیاز به صحبت دارید من اینجا هستم. من بدون قضاوت گوش خواهم داد."
مرحله 4. صبور باشید
اگرچه اکثر موارد سندرم پاسخ به استرس در عرض شش ماه برطرف می شود ، اما این ممکن است تجربه همه نباشد. عزیز شما ممکن است برای غلبه بر استرس سخت تر از دیگران باشد. در حین گذراندن مراحل بهبودی مورد علاقه خود ، صبور باشید. سعی نکنید آنها را سرعت بخشیده یا به آنها بگویید که به اندازه کافی تلاش نمی کنند. بگذارید آنها با سرعت خود بهبود یابند.
- اگر فرد مورد علاقه شما قبلاً افسردگی یا اختلال اضطرابی یا مشکل سوء مصرف مواد داشته باشد ، بهبودی آنها یا ایجاد اختلالات روانی مرتبط بیشتر طول می کشد.
- به عزیز خود بگویید: "برای بهبودی خود وقت بگذارید. خود را با دیگران مقایسه نکنید. شما با سرعت خودتان در حال بهبودی هستید."
- اگر علائم آنها بیش از شش ماه ادامه یابد ، ممکن است اضطراب عمومی یا تشخیص دیگری مانند اختلال هراس داشته باشند که باید توسط درمانگر و روانپزشک مورد ارزیابی قرار گیرد.
مرحله 5. از صحبت های منفی خودداری کنید
افرادی که از سندرم پاسخ به استرس رنج می برند ممکن است احساس ناامیدی ، افسردگی کنند و مانند هیچ چیز بهتر نشود. این ممکن است باعث شود آنها در مورد خود و زندگی منفی صحبت کنند. سعی کنید از این نوع صحبت ها با یادآوری به عزیزان خود جلوگیری کنید و آنها از این مشکل عبور کنند و خوب شوند.
به عنوان مثال ، ممکن است بگویید ، "من درک می کنم که شما به خاطر آنچه که تجربه کرده اید چنین احساسی دارید. با این حال ، به یاد داشته باشید که این فقط موقتی است و خوب خواهید شد."
مرحله 6. آنها را تشویق کنید تا فعال بمانند
سندرم پاسخ به استرس ممکن است باعث شود فرد مورد علاقه شما بخواهد زمان زیادی را در تنهایی بگذراند و کاری انجام ندهد. شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا دوستان و خانواده خود را ببیند و فعال بماند. ممکن است بخواهید از معشوق خود بخواهید با شما کارهایی انجام دهد تا او را از خانه خارج کنید یا به او در انجام کارهای فعال کمک کنید.
- به شخص مورد علاقه خود کمک کنید تا به سرگرمی مورد علاقه خود بازگردد ، یا به او کمک کنید تا سرگرمی جدیدی را پیدا کند تا در آن شرکت کند.
- ممکن است به شما پیشنهاد دهد که شما و عزیزانتان برای شام بروید ، به سینما بروید ، با هم کلاس بگیرید یا به پیاده روی بروید. اگر آن شخص شریک زندگی شماست ، یک گردش عاشقانه یا شب ملاقات را پیشنهاد دهید.
- سعی کنید بگویید: "بیایید شام را در مکان مورد علاقه خود بخوریم" یا "چرا ما چند دوست را برای فیلم ملاقات نمی کنیم؟"
مرحله 7. به ترویج یک روال سالم کمک کنید
یکی دیگر از راه های کمک به معشوق برای بهبودی از رویداد مهم زندگی ، انجام برنامه های سالم است. این شامل ورزش منظم ، تغذیه سالم و خواب کافی است. این می تواند به شما کمک کند تا با استرس و علائم بدنی منفی کنار بیاید.
- تغذیه سالم بدین معناست که همه گروه های غذایی را در وعده غذایی روزانه خود گنجانده اید. مقدار زیادی میوه و سبزیجات ، چربی های سالم ، پروتئین بدون چربی و کربوهیدرات های پیچیده بخورید. از خوردن غذاهای فرآوری شده ، شکر تصفیه شده و کربوهیدراتهای ساده خودداری کنید.
- با توجه به شورای رئیس جمهور در ورزش و تغذیه تناسب اندام ، شما باید سعی کنید حداقل 30 دقیقه تمرینات با شدت متوسط را پنج روز در هفته انجام دهید. این می تواند شامل پیاده روی سریع ، دویدن ، دوچرخه سواری ، باغبانی ، بلند کردن وزنه یا رقص باشد.
- عزیز شما باید سعی کند هر شب هفت تا نه ساعت بخوابد.
روش 3 از 3: درک سندرم پاسخ به استرس
مرحله 1. بیاموزید سندرم پاسخ به استرس چیست
هیچ دو نفر به طور یکسان سندرم پاسخ به استرس را تجربه نمی کنند. برای کمک به معشوق خود ، باید تا آنجا که ممکن است در مورد این اختلال اطلاعات بیشتری کسب کنید. این به شما کمک می کند تا تصوری از آنچه که آنها در حال گذراندن هستند داشته باشید. سندرم پاسخ به استرس پس از تغییر اساسی در زندگی یا ایجاد استرس ایجاد می شود. این علامت به صورت علائم احساسی یا رفتاری ظاهر می شود و معمولاً در عرض سه ماه از شب رخ می دهد.
- سندرم پاسخ به استرس معمولاً حدود شش ماه طول می کشد. گاهی چند علامت بعد از آن باقی می ماند.
- به این بیماری اختلال سازگاری نیز گفته می شود.
- برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شرایط ، خرید کتاب یا بررسی کتابخانه را در نظر بگیرید. همچنین می توانید بصورت آنلاین در مورد این وضعیت تحقیق کنید ، یا با یک متخصص مراقبت از سلامت روان صحبت کنید.
مرحله 2. علائم را بشناسید
سندرم پاسخ به استرس زمانی رخ می دهد که علائم به طور قابل توجهی بیش از حد یا بدتر از علت باشد. علائم با زندگی روزمره از جمله مدرسه ، محل کار و تعاملات اجتماعی تداخل دارد. این اختلال می تواند در هر زمان از زندگی فرد رخ دهد ، اگرچه بیشتر در دوران نوجوانی ، میانسالی و اواخر زندگی رخ می دهد. علائم عبارتند از:
- رفتارهای تکانشی ، بازیگری ، رفتارهای تحقیرآمیز - فرد ممکن است مدرسه یا کار را رها کند ، درگیر شود یا از الکل یا مواد مخدر سوء استفاده کند.
- احساسات افسرده ، مانند غم و اندوه و ناامیدی - فرد ممکن است گریه کند یا کنار برود یا خود را منزوی کند.
- علائم اضطراب ، مانند عصبی بودن یا تنش ، شامل شرایط استرس حاد و مزمن است
- ضربان قلب غیر طبیعی یا سایر مشکلات جسمی
- لرزش ، لرزش یا لرزش
مرحله 3. عوامل ایجاد کننده را شناسایی کنید
هرگونه تغییر قابل توجه در زندگی یا استرس عاطفی می تواند باعث ایجاد سندرم پاسخ به استرس شود. این رویداد ممکن است جدی یا خفیف ، مثبت یا منفی باشد ، اما منبع مهمی از استرس و تغییر برای فرد می شود. آنها نمی توانند با آنچه اتفاق افتاده کنار بیایند یا آن را بپذیرند و دچار این اختلال می شوند. نمونه هایی از محرک ها عبارتند از:
- طلاق
- مرگ یکی از نزدیکان
- ازدواج
- بچه دار شدن
- از دست دادن شغل یا مشکلات مالی
- مشکلات در مدرسه
- مشکلات خانوادگی
- مشکلات جنسی
- تشخیص پزشکی
- ضربه جسمی
- نجات از بلایای طبیعی
- بازنشستگی
مرحله 4. انواع مختلف سندرم های پاسخ به استرس را بشناسید
انواع مختلفی از سندرم های پاسخ به استرس وجود دارد که به آن اختلالات سازگاری نیز گفته می شود. علائم شما ممکن است به نوع سندرم واکنش استرس شما بستگی داشته باشد. شش زیرگونه شامل موارد زیر است:
- اختلال سازگاری با خلق افسرده
- اختلال سازگاری با اضطراب
- اختلال سازگاری با اضطراب مختلط و خلق افسرده
- اختلال سازگاری با اختلال در رفتار
- اختلال سازگاری با اختلال مختلط در احساسات و رفتار
- اختلال سازگاری نامشخص است
