فردی که از او به عنوان روان رنجور یاد می شود تمایل به خلق افسرده دارد و تمایل دارد که با استرس های روزانه زندگی ضعیف کنار بیاید. این افراد همچنین ممکن است از احساس گناه ، اضطراب و عصبانیت شدید رنج ببرند. امروزه در روانپزشکی دیگر از روان رنجوری استفاده نمی شود ، زیرا اصطلاحی منسوخ تلقی می شود. با این حال ، معنای روانشناختی این اصطلاح هنوز مورد استفاده قرار می گیرد و به اختلالات روانی مانند اضطراب ، افسردگی ، اختلال هراس ، وسواس فکری ، اختلال استرس پس از سانحه و بسیاری دیگر اشاره می کند. اگرچه زندگی با یک فرد روان رنجور می تواند بسیار چالش برانگیز و استرس زا باشد ، اما می توانید بیاموزید که چه انتظاری دارید ، که به شما کمک می کند سواری کمی روان تر داشته باشید.
مراحل
قسمت 1 از 4: شناسایی و درک رفتارهای عصبی
مرحله 1. توجه داشته باشید علائم روان رنجورخوری چگونه است
علائم روان رنجوری بسته به اختلال روان رنجوری خاصی که فرد دارد متفاوت است. یکی از ویژگی های مشترک این است که افراد دارای گرایش های عصبی به شدت با واقعیت ارتباط دارند - آنها مانند افرادی که دارای اختلال روان پریشی هستند ممکن است دچار توهم یا توهم نشوند. با این حال ، ممکن است به برخی از موارد زیر توجه کنید:
- اضطراب مداوم
- ناراحتی یا افسردگی مداوم
- عصبانیت ، تحریک پذیری هنگام مواجهه با شرایط استرس زا
- احساس کم ارزش بودن
- اجتناب فوبی از موقعیت ها
- رفتارهای اجباری
- کمال گرایی
- نگرش منفی یا بدبینانه
- افکار منفی ، ناراحت کننده یا ناخوشایند تکراری
- به راحتی اذیت می شود
مرحله 2. درک کنید که چه عواملی باعث ایجاد گرایش های عصبی می شود
بسیاری از افرادی که تمایل به روان رنجوری دارند ، هرگز یاد نگرفتند چگونه به خود آرامش بخشند ، آرامش بخشند ، اطمینان بخشند یا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند. اغلب ، والدین شخص تنها در صورت برآورده شدن انتظارات خاص ، آرامش ، اطمینان و تحسین می کردند. اگر فرد معیارهای والدین خود را رعایت نمی کرد ، این ابراز محبت محروم می شد. این می تواند یک عمر اضطراب ، ترس و احساس گناه ایجاد کند.
- این ترس از عشق مشروط ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. فرد روان رنجور برای ایجاد احساس ارزش خود و اطمینان خاطر از دیگران به دیگران وابسته می شود ، اما همچنان می ترسد که باید انتظارات خاصی را برآورده کند وگرنه فرد به او آرامش یا اطمینان نمی دهد.
- فرد روان رنجور همچنین ممکن است از نحوه برخورد با خود خشم و عصبانیت عمیقی را احساس کند ، اما در عین حال از ترس از دست دادن شخص و منبع آرامش از ابراز خشم می ترسد.
مرحله 3. متوجه شوید رفتار ناشی از ترس است
اضطراب نقش مهمی در زندگی افراد روان رنجور بازی می کند ، و او احتمالاً معتقد است که مردم در نهایت هر کاری که او انجام می دهد را ترک خواهند کرد. بنابراین ، بیشتر رفتارهای او ناشی از محافظت از خود در برابر صدمه دیدن است.
- یک فرد روان رنجور ممکن است وقتی واقعاً نیاز به اطمینان خاطر و ارتباط شخصی دارد ، سرد و دور شود. یا ممکن است از دادن شانه سرد به شما به نظر برسد که بسیار نیازمند و چسبیده به نظر می رسد.
- سعی کنید به او اطمینان دهید که به او متعهد هستید. به عنوان مثال ، بگویید "من به شما متعهد هستم و در کنار شما هستم. همه چیز همیشه آسان نخواهد بود ، اما اگر با هم بمانیم ، هر چیزی را که برایمان پیش آید مدیریت می کنیم."
مرحله 4. نحوه واکنش یک فرد روان رنجور به استرس را بشناسید
یک فرد روان رنجور اغلب نسبت به استرس واکنش شدید نشان می دهد. از آنجا که او مهارت های مقابله ای محدودی دارد ، یک فرد روان رنجور معمولاً به استرس به شیوه ای مخرب واکنش نشان می دهد ، از عصبانیت انفجاری گرفته تا مصرف الکل یا مواد مخدر.
- ممکن است فرد با سایر رفتارهای ناسازگارانه مانند نظافت وسواسی ، نظافت یا دستور دادن به استرس واکنش نشان دهد. جوش خوردن و پاکسازی ؛ یا تریکوتیلومانیا (کشیدن موهای او).
- اضطراب و تمایلات روان رنجور فرد نیز ممکن است به صورت فوبیا ظاهر شود و ممکن است به دلیل یک هراس اجتماعی از ترک آپارتمان خود یا ورود به موقعیت های اجتماعی امتناع کند.
قسمت 2 از 4: کمک به آنها برای مقابله با احساسات خود
مرحله 1. به شخص زمان دهید تا باز شود
افرادی که تمایل به روان رنجوری دارند می توانند از لحاظ استراتژیک درون گرا به نظر برسند ، و در حالی که گاهی اوقات می توانند سرگرم کننده و شاد باشند ، اما به نظر می رسد که احساس واقعی خود و آنچه واقعاً فکر می کنند را برای خود حفظ می کنند. هنگام زندگی با یک فرد روان رنجور ممکن است احساس کنید که او چیزهای شخصی را با شما در میان نمی گذارد. این به این دلیل نیست که او به شما اعتماد ندارد. به این دلیل است که او قبلاً هرگز این موارد را با کسی در میان نگذاشته است ، یا ممکن است پاسخ خوبی دریافت نکرده باشد.
- برای اینکه شخص مورد نظر باز شود ، باید با او بمانید و به او نشان دهید که اگر او به شما اعتماد کند ، تصمیمی نخواهد بود که از آن پشیمان خواهد شد. با نشان دادن اعتماد خود به او می توانید اعتماد او را جلب کنید.
- اگر متوجه شدید که او آشفته است می توانید بگویید: "آیا همه چیز خوب است؟" یا "به نظر می رسد کمی اذیت شده اید. آیا می توانم به نحوی به شما کمک کنم؟ " این به او نشان می دهد که شما واقعاً به او علاقه مند هستید و احساس او چگونه است.
مرحله 2. صبور و بردبار باشید
هنگامی که با فردی با گرایش های عصبی زندگی می کنید ، مواقعی پیش می آید که مجبورید آگاهانه تصمیم به تحمل او بگیرید. صبر در زندگی موفق با یک فرد عصبی بسیار مهم است. فرد بزرگتری باشید ، از دعوا و سوء تفاهم جلوگیری کنید و تا آنجا که می توانید او را تحمل کنید ، فقط به این دلیل که شما بهتر می دانید.
- خیلی چیزها در ذهن یک فرد روان رنجور در جریان است. رفتار غیرقابل قبول او ممکن است فقط یک مکانیسم دفاعی برای برخورد با احساسات او باشد. اگر او آسیب دیده است ، ممکن است فقط وسیله ای برای کنترل زندگی خود باشد. به خودتان یادآوری کنید که این روان رنجوری است و نه شخصی که اینگونه با شما صحبت می کند. به خاطر سپردن این امر به شما کمک می کند تا تحمل بیشتری داشته باشید.
- اگر با شخص موردنظر درگیر شدید ، توضیح دهید که برای آرام شدن به کمی زمان نیاز دارید. به عنوان مثال ، "من در این مکالمه کمی مشغول می شوم و نمی خواهم از روی عصبانیت چیزی ناراحت کننده بگویم ، زیرا من خیلی به شما اهمیت می دهم. بیایید یک ساعت دیگر دوباره تلاش کنیم."
مرحله 3. شخص را تشویق کنید تا به دنبال درمان باشد
یک فرد روان رنجور می تواند از درمان برای یادگیری باورهای منفی (مانند دوست نداشتن بودن) که گرایش های عصبی او را برانگیخته است ، بیاموزد. روان درمانی ، درمان شناختی-رفتاری ، هنر درمانی یا موسیقی درمانی ، داروهای روانگردان و تمرینات آرامش بخش می توانند به درمان یک اختلال روان رنجوری کمک کنند.
- سعی کنید چیزی شبیه به این بگویید: "به نظر می رسد که در حال حاضر واقعاً روزهای سختی را سپری می کنید. آیا می خواهید در مورد احساس خود با کسی صحبت کنید؟"
- اگر از یک درمانگر کمک بگیرید ، ممکن است مفید باشد. این به شما یک مکان امن برای تخلیه ناراحتی شما می دهد ، و او به احتمال زیاد می تواند به شما مشاوره دهد که چگونه با محبت با این شخص رفتار کنید.
- برخی از افراد به دلیل ننگ سلامت روان ، در برابر هر نوع درمان سلامت عاطفی بسیار مقاوم هستند. با شخص صبور باشید ، به او پیشنهاد دهید که با او برود یا ذکر کنید که برای حل مشکلات خود از او کمک خواسته اید. این به او نشان می دهد که شما درمان را به عنوان چیزی برای افراد "بیمار" نمی بینید ، بلکه به عنوان ابزاری برای مقابله با مشکلات و چالش های زندگی به طور کلی است.
مرحله 4. بدانید که چگونه فرد می تواند تشخیص داده شود
تشخیص روان رنجوری نیاز به ارزیابی حرفه ای پزشک و متخصص بهداشت روانی دارد. پزشک فرد سابقه پزشکی مفصلی را گرفته و ممکن است از او خواسته شود که یک آزمایش فیزیکی کامل انجام دهد. هنگامی که مسائل مربوط به سلامتی برطرف می شود ، معمولاً معاینات مربوط به سلامت روان توسط روانپزشک توصیه می شود.
- آزمایشات فیزیکی ممکن است انجام شود تا اطمینان حاصل شود که علائم او در اثر مشکلات سلامتی مانند افتادگی دریچه میترال ، تومور مغزی یا مشکلات تیروئید ایجاد نشده است ، که همچنین می تواند باعث ایجاد بسیاری از علائم شبه عصبی مانند افزایش تهویه و ضربات غیر طبیعی شود. قلب.
- روانشناس ممکن است آزمایشات زیر را برای تشخیص و ارزیابی روان رنجوری انجام دهد: مقیاس برونگرایی و باز بودن روان رنجورخویی (NEO-R) ، پرسشنامه عامل شانزده عامل شخصیت (16PF) ، و برنامه ناسازگاری اجتماعی.
قسمت 3 از 4: مدیریت زمان های سخت
مرحله 1. از رویارویی خودداری کنید
افراد روان رنجور با خلق و خوی پایدار مشکل دارند ، احساس خشم و گناه را در خود دارند و ترس و اضطراب را در افکار خود پرورش می دهند. به همین دلیل است که آنها بسیار ناپایدار هستند و واکنش های شدیدی به چیزهای کوچکی که شما می گویید یا انجام می دهید و چیزهایی که توسط افراد "عادی" بی اهمیت تلقی می شوند نشان می دهند. بنابراین ، اگر می توانید از رویارویی با فرد جلوگیری کنید ، بهتر است این کار را انجام دهید.
- به خاطر داشته باشید که منطقی بودن برای آنها دشوار خواهد بود ، به ویژه در میان درگیری شدید. اگرچه ممکن است ادامه مشاجره وسوسه انگیز باشد ، اما تمام تلاش خود را کنید تا از مبادله ناسالم خارج شوید ، منتظر بمانید تا فرد خنک شود و بعداً با او صحبت کنید.
- با این حال ، از آنجا که افراد روان رنجور اغلب از رها شدن می ترسند ، به شخصی اطمینان دهید که او را برای همیشه ترک نمی کنید یا تسلیم نمی شوید. شما فقط استراحت می کنید
- وقتی/اگر تصمیم گرفتید دوباره به مکالمه نزدیک شوید ، صدای خود را ملایم نگه دارید و سعی کنید مکالمه را به گونه ای بیان کنید که به او کمک کند حالت دفاعی کمتری داشته باشد. به عنوان مثال ، او را متهم به انجام کار اشتباه نکنید.
مرحله 2. از انتقاد بیش از حد خودداری کنید
انتقاد از یک فرد روان رنجور آسان است ، به ویژه وقتی احساس می کنید افرادی که تمایل به روان رنجوری دارند تا حدی از فرایندهای ذهنی خود آگاهی دارند. اما این نیز صادق است که اگرچه ممکن است از رفتار خود آگاه باشد ، اما برای مقابله با احساسات خود به کمک نیاز دارد.
- این بدان معنا نیست که او باید با همه چیز کنار بیاید. اگر او چیزی می گوید که به شما صدمه می زند ، باید سعی کنید در مورد آن با او صحبت کنید.
- استفاده از ارتباطات غیر خشونت آمیز در این شرایط ممکن است مفید باشد. این شامل بیان مواردی است که مشاهده کرده اید بدون ارزیابی اینکه چرا شخص تصمیم گرفته است کاری را که گفته است انجام دهد ، انجام دهد. به عنوان مثال ، می توانید بگویید ، "شما گفتید که دوست ندارید من را در کنار خود داشته باشید. احساس ناراحتی می کنم و می پرسم آیا می توانیم درباره منظور شما از این جمله صحبت کنیم؟ " این به فرد روان رنجور کمک می کند تا از احساس تدافعی خودداری کند.
مرحله 3. محدودیت ها را تعیین کنید
بسیار عالی است که تصمیم گرفته اید با وجود این رفتار ، در کنار عزیز خود باشید و در تمام طول زندگی از او حمایت کنید. با این حال ، شما باید محدودیت هایی را برای خود تعیین کنید. اگر فردی که با او زندگی می کنید از شما بدرفتاری جسمی یا کلامی می کند ، باید آنجا را ترک کنید.
- از گفتگو درباره محدودیت های خود با شخصی که با او زندگی می کنید ، نترسید. توضیح دهید که او را دوست دارید و می خواهید در کنار او باشید ، اما اگر او از شما سوء استفاده کند یا از شما سوء استفاده کند ، نمی توانید بمانید.
- محدودیت ها در افراد مختلف متفاوت است. با این حال ، به عنوان مثال ، می توانید بگویید: "شما شخص بسیار مهمی در زندگی من هستید و من متعهد هستم که در روزهای سخت کار کنم. با این حال ، اگر شما نسبت به من بدرفتاری جسمی یا کلامی داشته باشید ، نمی توانم کنار بیایم. امیدوارم درک کرده باشید که این محدوده ای است که من باید برای خودم تعیین کنم."
مرحله 4. بدانید که این تصمیم شما است
زمان هایی وجود دارد که بسیار سخت هستند و زمان هایی نیز خوب هستند. لحظاتی پیش می آید که می خواهید بروید و زندگی جدیدی را شروع کنید. باید به خاطر داشته باشید که تصمیم شما برای ماندن است و شما موظف به این شخص نیستید. به خاطر داشتن این احساسات احساس گناه نکنید. کاملا طبیعی است.
اگر تصمیم خود را برای ماندن در هر شرایطی گرفتید ، گام بردارید تا امیدوار باشید. با این امید می توانید ادامه دهید ، با این باور که روزی او بهتر می شود. غیر ممکن نیست
قسمت 4 از 4: حمایت از فرد عصبی
مرحله 1. به فرد کمک کنید احساس کند دوست داشتنی است
شواهدی وجود دارد که یک رابطه سالم و دوست داشتنی می تواند بر افراد مبتلا به گرایش عصبی تأثیر تثبیت کننده داشته باشد. حمایت شریک متعهد و تجربیات احساسی مثبت می تواند اعتماد به نفس فرد عصبی را افزایش داده و باعث کاهش ناامنی و اعتماد به نفس پایین افراد مبتلا به روان رنجوری شود.
- افرادی که تمایل به روان رنجوری دارند احساس می کنند که مورد بی مهری قرار می گیرند یا عشق فقط مشروط است. به همین دلیل ، آنها اغلب همه چیز را بسیار جدی تر از "عادی" می گیرند. یک دعوا ممکن است فرد را مجبور کند فکر کند که رابطه تمام شده است. به فرد کمک کنید بفهمد که عشق آنقدر سیاه و سفید نیست و حتی در شرایط سخت ، شما آنجا خواهید بود.
- کارهایی را انجام دهید تا احساس کند که او با وجود این شرایط برای شما اهمیت زیادی دارد و شما او را دوست دارید. اگر احساس کند که کسی برای دوست داشتن او آنجاست ، ممکن است احساس امنیت بیشتری کند. به او اطمینان دهید که برای مسافت طولانی در آن هستید.
- به عنوان مثال ، می توانید بگویید ، "من شما را دوست دارم و حضور شما را در زندگی من دوست دارم" یا می توانید به چیز خاصی اشاره کنید که واقعاً در مورد او دوست دارید. به عنوان مثال ، "شما قلب بسیار مهربان و سخاوتمندی دارید و این یکی از موارد مورد علاقه من در مورد شما است."
- همچنین می توانید به این نکته اشاره کنید که اگر همه او در مورد خود احساس ناامنی می کند ، ایراداتی دارد. به عنوان مثال ، "شما می دانید ، شما همچنین باید با من کنار بیایید" و به چیزی اشاره کنید که می دانید اعصاب او را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، سعی کنید این نوع مکالمه را سبک نگه دارید. شما نمی خواهید همه چیز منفی درباره خود و این شخص را از بین ببرید.
مرحله 2. به فرد کمک کنید احساس گناه نکند
ممکن است فرد به خوبی آگاه باشد که رفتار او همیشه قابل قبول نیست ، اما همچنین ممکن است برای او دشوار باشد که خود را از انجام رفتارهای آزاردهنده باز دارد. او به احتمال زیاد نمی داند چرا اینگونه رفتار می کند و ممکن است برای آن متاسف باشد ، اما نمی داند در این مورد چه باید بکند.
- با صحبت کردن در مورد اینکه چگونه می توانید رفتار او را بهبود بخشد ، او را مطمئن کنید ، اما بدانید که می تواند برای او سخت باشد. به او اطمینان دهید که او را دوست دارید و می خواهید به او کمک کنید تا بهتر شود.
- به عنوان مثال ، می توانید بگویید ، "من دیدم که شما واقعاً در تلاش هستید و می خواهید کار درست را انجام دهید ، اما خیلی عصبانی بودید که واکنش متفاوتی نشان ندهید. همه ما گاهی کنترل خود را از دست می دهیم. " همچنین می توانید بگویید: "دفعه بعد که چنین چیزی اتفاق می افتد ، می توانید از موقعیت درس بگیرید و از آن برای واکنش متفاوت استفاده کنید. من شما را بسیار دوست دارم و می دانم که آن لحظه سختی برای شما بود."
مرحله 3. از تشویق رفتارهای منفی خودداری کنید
وقتی شخص سعی می کند رفتاری را انجام دهد که به نظر شما مناسب نیست ، تمام تلاش خود را برای دلسرد کردن از او انجام دهید. به عنوان مثال ، اگر او شروع به صحبت در مورد اینکه چگونه همه از او متنفر هستند ، می توانید از او بپرسید که چه چیزی باعث می شود او چنین فکری کند. به چند نمونه از تجربیات خوب او با افراد دیگر اشاره کنید ، یا افرادی را که می شناسید دوستش دارید و از او مراقبت می کنید فهرست کنید.
