آلرژی غذایی می تواند جزئی باشد یا می تواند یک خطر عمده برای سلامتی - حتی کشنده باشد. آنها می توانند کهیر ، یبوست ، اسهال ، نفخ ، آنافیلاکسی (بسته شدن گلو) یا بثورات پوستی ایجاد کنند. هنگام آزمایش آلرژی غذایی ، مهم است که سعی نکنید به تنهایی آن را تشخیص دهید. اغلب این رویکرد منجر به حذف مواد مغذی لازم از رژیم غذایی شما می شود. بدتر از آن ، تشخیص نادرست ممکن است باعث شود که یک بیماری جدی را بدون درمان رها کنید. هنگام مراجعه به پزشک ، باید اقدامات احتیاطی لازم را برای انتقال تمام اطلاعات مربوطه انجام دهید. همچنین باید تأیید کنید که رویکرد پیشنهادی پزشک از نظر علمی صحیح است.
مراحل
روش 1 از 2: آمادگی برای ملاقات با پزشک
مرحله 1. یک پزشک معتبر پیدا کنید
تصور اینکه شما علت آلرژی خود را به تنهایی جدا کرده اید و نیازی به کمک حرفه ای ندارید وسوسه انگیز است. آنچه به نظر می رسد آلرژی است در واقع می تواند بخشی از یک اختلال بزرگتر باشد. تشخیص خود اشتباه می تواند باعث شود که این مسائل درمان نشوند و دسترسی شما را به منابع تغذیه مناسب محدود کنند.
همچنین مهم است که پزشک مورد نظر شما آموزش پزشکی مناسب داشته باشد. برخی از روش های آزمایشی آزمایش آلرژی در واقع مشکوک به افزایش خطر ابتلا به آلرژی هستند
مرحله 2. برای درخواست آزمایش حساسیت غذایی از قبل تماس بگیرید
اگر ارائه دهنده خدمات درمانی شما این خدمات را ارائه می دهد ، می توانید یک قرار ملاقات اختصاصی برای آزمایش آلرژی غذایی تعیین کنید.
در برخی موارد ، ممکن است دفاتر قبل از آزمایش به مشاوره نیاز داشته باشند تا اطمینان حاصل شود که بیمه شما این آزمون را پوشش می دهد. اگر هیچ دلیل پزشکی برای مشکوک بودن به حساسیت غذایی ندارید (دلایل پزشکی شامل ناراحتی های گوارشی یا کهیر بعد از خوردن برخی غذاها می شود) ، پزشک شما ممکن است بخواهد در مورد مناسب بودن آزمایش صحبت کند یا قبل از قرار گرفتن در معرض حساسیت پوستی ، حذف غذا را امتحان کند. تست
مرحله 3. بپرسید که آیا آزمون در دفتر پزشک شما ارائه می شود یا خیر
در برخی موارد ، ممکن است برای آزمایش آلرژی غذایی به خارج از محل به آزمایشگاه فرستاده شوید یا به متخصص آلرژی ارجاع داده شوید. اگر چنین است ، از خود بپرسید که آیا ابتدا باید در مطب ارائه دهنده خدمات درمانی خود ملاقات کنید یا می توانید به سادگی مستقیماً به مرکز آزمایش یا دفتر تخصصی مراجعه کنید.
مرحله 4. در صورت نیاز به آمادگی برای آزمایش آلرژی ، از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود بخواهید
برخی از پزشکان ممکن است از شما بخواهند که رژیم حذف را انجام دهید یا دفترچه خاطرات غذایی داشته باشید. این موارد می تواند برای جداسازی آلرژی و تعیین آزمایشات مورد نیاز ضروری باشد. با این حال ، بدون توصیه صریح پزشک ، این روش ها را دنبال نکنید.
مرحله 5. تمام اطلاعات مربوطه را بنویسید
قبل از مراجعه به پزشک ، باید مطمئن شوید که تمام اطلاعاتی را در اختیار دارید که به آنها امکان تشخیص حساسیت شما را می دهد. این شامل علائم شما و همه چیز است که ممکن است بر وضعیت شما تأثیر بگذارد. نوشتن این مطلب باعث می شود که اطلاعات مهم را فراموش کنید.
- تمام علائمی را که داشتید بنویسید. این شامل علائمی است که شاید بعداً ظاهر شده و بی ربط به نظر برسند. آنها می توانند بخشی از همان اختلال باشند و ممکن است برای تشخیص وضعیت شما مهم باشند. زمان بروز واکنش ، مدت زمان واکنش ، شدت علائم و هرگونه درمان ارائه شده و واکنش شما نسبت به آن درمان را بنویسید.
- آنچه را خوردید ، طرز تهیه آن (خام ، پخته ، پودر شده و …) ، میزان خوردن و زمان خوردن آن را بنویسید.
- همچنین تمام داروهایی را که مصرف می کردید بنویسید. تغییرات عمده زندگی و عوامل استرس زای بیرونی نیز می توانند عوارض جسمانی منفی ایجاد کنند ، بنابراین حتماً این موارد را نیز به پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت امکان ، همراه خانواده یا دوست خود باشید. آنها ممکن است چیزهایی را به خاطر بسپارند که شما فراموش کرده اید.
مرحله 6. در صورت نیاز به رژیم حذف ، از پزشک خود بپرسید
برخی از افراد بلافاصله پس از خوردن چیزی که به آن حساسیت دارند دچار کهیر می شوند. اما گاهی اوقات واکنش های آلرژیک به تأخیر می افتد. اگر مشخص نیست چه چیزی باعث واکنش آلرژیک شده است ، پزشک ممکن است از شما بخواهد غذاهای مشکوک را از رژیم غذایی خود حذف کنید. مهم است که ابتدا این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید زیرا آنها می توانند به شما کمک کنند تا اطمینان حاصل کنید که هنوز تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت می کنید.
- به آنچه در روز شیوع بیماری خوردید ، فکر کنید. این غذاها را به مدت دو هفته از رژیم غذایی خود حذف کنید.
- به آرامی غذاهای مشکوک را به رژیم غذایی خود وارد کنید ، یکی یکی. همه چیزهایی که می خورید و هر علامتی که تجربه می کنید را بنویسید. به یاد داشته باشید ، ممکن است اثرات آن فوری نباشند - ممکن است چند روز قبل از واکنش شما باقی بماند.
- اگر هنگام تجویز مجدد یک غذای مشکوک علائم را دوباره مشاهده کردید ، احتمالاً به آن غذا حساسیت دارید.
- اگر حساسیت شدید بود ، نباید این کار را انجام دهید. هر بار که بدن ما با ماده حساسیت زا تماس می گیرد ، پاسخ قوی تر و قوی تر می شود. اگر قبلاً واکنش شدیدی به آلرژن نشان داده اید ، حتی یک برخورد جزئی می تواند کشنده باشد. با پزشک خود در مورد شناسایی محرک در اسرع وقت و همچنین اقدامات پیشگیرانه و اقدامات لازم در صورت مواجهه با آلرژن صحبت کنید.
روش 2 از 2: تحت آزمون حرفه ای
مرحله 1. بدانید از چه چیزی باید اجتناب کنید
تنها روشهای تأیید شده برای آزمایش آلرژی عبارتند از: تست پوست ، آزمایش خون و چالش خوراکی. روشهای دیگر آزمایش می تواند منجر به نتایج کاذب شود و حتی ممکن است خطرناک باشد. برخی از روشهای تأیید نشده عبارتند از:
جنبش شناسی کاربردی ، آزمایش سمیت سلولی وگا ، NAET ، آزمایش IG64 ، تجزیه و تحلیل مو و آزمایش نبض
مرحله 2. یک تست خارش پوست انجام دهید
این شاید رایج ترین تست حساسیت غذایی باشد. یک توری روی پوست شما کشیده شده و مقدار کمی از آلرژن های غذایی احتمالی در زیر سطح پوست قرار می گیرند. مربع های روی توری که برآمدگی قرمز یا تورم ایجاد می کند ممکن است نشان دهنده حساسیت غذایی باشد.
این آزمایش لزوماً به تنهایی آلرژی غذایی را تأیید نمی کند. یک واکنش منفی معمولاً 90 accurate دقیق است ، در حالی که یک واکنش مثبت کمتر از 50 accurate دقیق است. ممکن است آزمایش بیشتری لازم باشد
مرحله 3. از پزشک خود در مورد آزمایش خون سوال کنید
این امر مستلزم ارسال نمونه ای از خون شما به آزمایشگاه است تا درمورد لیست گسترده ای از آلرژن های غذایی احتمالی آزمایش شود. این آزمایش سطح آنتی بادی ها را در برابر غذاهای خاص اندازه گیری می کند.
این آزمایش اغلب برای تأیید نتایج آزمایش خارش پوست مورد استفاده قرار می گیرد. با این حال ، این آزمایشها همچنین ممکن است دچار خطا شوند و بنابراین ممکن است لازم باشد آزمایشهای بیشتری برای تأیید نتایج انجام شود
مرحله 4. یک چالش شفاهی را زیر نظر یک متخصص بهداشت انجام دهید
هنگامی که مشکوک به آلرژی یا عدم تحمل غذاهای خاص هستید ، برخی پزشکان یا متخصصان بهداشت ممکن است از شما بخواهند تا قسمت های بیشتری از غذا را به دهان خود وارد کنید تا واکنش خود را آزمایش کنید. قسمت ها اندازه گیری می شوند ، با مقادیر بسیار کمی شروع می شوند که بعید است باعث پاسخ شوند.
- در صورت واکنش به یکی از غذاها ، آزمایش متوقف می شود.
- از آنجا که مقدار غذا کم است و با دقت تجویز می شود ، واکنشها به طور کلی خفیف خواهند بود ، مانند گرگرفتگی یا کهیر. واکنش های شدید غیر معمول است.
- این می تواند برای تعیین اینکه آیا آزمایش خون به شما مثبت کاذب داده است استفاده شود.
- اگر هیچ واکنشی نسبت به آلرژن های مشکوک ندارید ، می توانید با پزشک خود مشورت کنید تا بفهمید چه چیزی باعث ایجاد علائم شما می شود. اگر واکنشی نشان داد ، باید مراحل بعدی را با پزشک خود در میان بگذارید.
- از آنجا که این آزمایش ممکن است واکنش جدی ایجاد کند ، باید توسط یک متخصص مجرب در یک محیط پزشکی انجام شود. به این ترتیب ، در صورت بروز واکنش شدید ، داروها و تجهیزات لازم در دسترس خواهد بود.
مرحله 5. اقدامات پیشگیرانه را با پزشک خود در میان بگذارید
اگر آلرژی غذایی تأیید شد ، ضروری است که برای ایجاد یک برنامه مدیریتی با پزشک خود همکاری کنید. ضروری است که غذا را از رژیم غذایی خود حذف کنید و اقدامات احتیاطی را برای آموزش افراد در زندگی خود در مورد حساسیت خود انجام دهید و به آنها آموزش دهید که در صورت بروز واکنش چه کنند.
- در مورد آلرژی خود به خانواده ، دوستان و محل کار یا مدرسه خود آموزش دهید. این ممکن است شامل آموزش آنها برای خواندن صحیح برچسب های مواد غذایی و همچنین نام های جایگزین آلرژن باشد. به عنوان مثال ، اگر به بادام زمینی حساسیت دارید ، باید برچسب مواد موجود در آن حاوی پروتئین بادام زمینی مانند روغن آراچیس ، نخود گوجه فرنگی ، جوز هندی ، ماندلوناس ، هیپوگئیک اسید و موارد دیگر را بررسی کنید.
- ممکن است لازم باشد از موقعیت هایی که در آنها خطر آلودگی تصادفی متقاطع یا خوردن آلرژن وجود دارد ، مانند بوفه و پیک نیک ، اجتناب کنید.
- از زیورآلات پزشکی استفاده کنید که نشان دهنده حساسیت غذایی شما باشد.
- در صورت تماس تصادفی با ماده حساسیت زا (به عنوان مثال ، در رستورانی که آلودگی متقاطع در آن اتفاق می افتد) ، همیشه قلم اپی نفرین اضطراری همراه داشته باشید. اطمینان حاصل کنید که خانواده ، دوستان ، همکاران و معلمان شما نحوه استفاده از آن را می دانند.
- ایجاد یک برنامه مدیریت اضطراری کتبی را در نظر بگیرید که همیشه همراه داشته باشید و در محل کار ، مدرسه ، دوستان و خانواده توزیع کنید. در صورت واکنش و سایر اطلاعات تماس اضطراری ، این امر به دیگران توصیه می کند که درمان توصیه می شود. می توانید یک فرم را از اینجا بارگیری کنید:
