سرزنش قربانی نگرشی است که باعث می شود افراد قربانیان را برای اتفاقات بدی که برای آنها رخ می دهد سرزنش کنند. قربانیان هر گونه جنایت یا بدبختی ممکن است مورد سرزنش قربانی قرار بگیرند ، اما این نگرش به ویژه یک واکنش رایج در برابر حملات جنسی و خشونت خانگی است. سرزنش قربانی ممکن است یک مکانیسم دفاعی باشد که مردم برای کمک به خودشان معتقدند که جهان مکان امن تری نسبت به آنچه هست ، است ، اما می تواند برای قربانیان بسیار مضر باشد ، بنابراین آگاهی بیشتر از خود و جلوگیری از نگهداری قربانیان بسیار مهم است. مسئول
مراحل
قسمت 1 از 3: به چالش کشیدن تعصبات و مفروضات خود
مرحله 1. قبول کنید که جهان منصف نیست
اغلب اوقات ، مردم می خواهند باور داشته باشند که اتفاقات خوب برای افراد خوب رخ می دهد ، که می تواند آنها را نیز به این باور برساند که اتفاقات بد فقط برای افراد بد رخ می دهد. مهم است که تمایل خود را برای منطقی کردن رنج به این روش بشناسید و فعالانه برای تغییر آن تلاش کنید.
سعی کنید طرز فکر خود را در مورد انواع بدبختی ها تغییر دهید ، نه فقط قربانیان جنایت. به عنوان مثال ، بسیاری از افرادی که قربانیان تجاوز جنسی را مقصر می دانند ، افرادی را که از فقر یا بیماری رنج می برند نیز سرزنش می کنند. همه این نوع سرزنش ها از همان باور اصلی ناشی می شود که اتفاقات بد فقط برای افرادی رخ می دهد که لیاقت آنها را دارد
مرحله 2. متوجه شوید که ممکن است برای شما اتفاق بیفتد
سرزنش قربانی اغلب به عنوان مکانیسم دفاعی توسط افرادی استفاده می شود که می خواهند باور داشته باشند که هرگز نمی توانند قربانی چنین جنایتی شوند. این باعث می شود که آنها هنگام ارزیابی دلیل حمله تقریباً به طور کامل بر ویژگی ها و اقدامات قربانیان تمرکز کنند. با یادآوری این نکته که تفاوت چندانی با قربانی ندارید و می توانید به همین راحتی قربانی جنایت باشید ، از این نوع تفکر فاصله بگیرید.
فراموش نکنید که به شرایط بیرونی فکر کنید. اینها اغلب مواردی هستند که قربانی هیچ کنترلی بر آنها ندارد و احتمال اینکه آنها بیش از هر کاری که قربانی انجام داده است در حمله سهیم باشند
مرحله 3. فرض نکنید رضایت داده شده است
بسیاری از مردم این فرض غلط را می پذیرند که قربانی با شکست در مقابله با خشونت رضایت می دهد یا به مجرم می گوید که دست از کار بکشد ، اما این به هیچ وجه به معنی رضایت نیست. شما نمی توانید قربانی سرقت را به دلیل نادیده گرفتن سارق از سرقت او سرزنش کنید ، بنابراین نباید قربانی تجاوز جنسی یا خشونت خانگی را به خاطر مقابله نکردن سرزنش کنید.
- "تحمل" رفتارهای سوء با ترک نکردن شریک متجاوز ، رضایت محسوب نمی شود.
- داشتن یک رابطه جنسی قبلی با مهاجم به معنای رضایت از برخوردهای جنسی در آینده نیست.
مرحله 4. بیهوده بودن استراتژی های پیشگیری را بشناسید
در حالی که گام هایی وجود دارد که ممکن است افراد بتوانند برای افزایش ایمنی شخصی خود انجام دهند ، این مهم است که بدانیم انتظار داریم که قربانیان به طور م preventثر از حملات جلوگیری کنند. پیش بینی هر اتفاق بدی که ممکن است رخ دهد ، غیرممکن است و محافظت از خود در برابر همه این اتفاقات بد نیز غیرممکن است.
- بسیاری از استراتژی های کاهش ریسک به سادگی غیر عملی هستند. به عنوان مثال ، ماندن در خانه و عدم معاشرت با افراد دیگر ممکن است خطر تجاوز جنسی را در فرد کاهش دهد ، اما این چیزی منطقی نیست که از فرد بخواهیم. هرچه بیشتر به بررسی سایر استراتژی های پیشگیری بپردازید ، احتمالاً مشکلات بیشتری با آنها خواهید یافت.
- بسیاری از استراتژی های دیگر ممکن است کاملاً بی اثر باشند ، حتی اگر به درستی اجرا شوند. به خاطر داشته باشید که افراد ممکن است قربانی جنایات خشونت آمیز باشند ، حتی اگر تمام اقدامات احتیاطی منطقی را برای محافظت از خود انجام دهند.
قسمت 2 از 3: انتقال سرزنش به مجرم
مرحله 1. به یاد داشته باشید که مجرم یک انتخاب را انجام داده است
بسیاری از افراد با فرض اینکه در زمان حمله کنترل اعمال خود را در دست نداشتند ، به طور م perpetثر مسئولیت را از بین می برند. صرفنظر از شرایطی که وجود دارد ، به خودتان یادآوری کنید که مرتکب به طور فعال اجرای حمله را انتخاب کرده است.
حتی اگر به نظر می رسد مرتکب به دلایلی مستعد خشونت است ، به خاطر داشته باشید که برای هدف قرار دادن قربانی باید تصمیمات خاصی می گرفت. اگر رفتار واقعاً غیرقابل کنترل بود ، بدون در نظر گرفتن قربانی ، مکان یا زمان نمایش داده می شد
مرحله 2. بهانه های مجرم را باور نکنید
افرادی که مرتکب اعمال خشونت آمیز علیه دیگران می شوند ، اغلب با بهانه گیری های مختلف رفتار خود را منطقی می دانند ، بسیاری از آنها سعی می کنند تقصیر را به طور کامل یا بخشی بر دوش قربانی بگذارند. اگر چنین توجیهی را شنیدید ، به خود یادآوری کنید که هیچ بهانه معتبری برای ارتکاب جنایت خشونت آمیز وجود ندارد.
- استفاده از الکل یا مواد مخدر بهانه ای برای حمله به شخص دیگر نیست.
- برخی از بهانه ها مستقیماً قربانی را سرزنش می کنند. به عنوان مثال ، ممکن است مرتکب بگوید که قربانی با توهین به مرتکب جنایت مخالف بوده است. حتی اگر این درست باشد ، بهانه موجهی نیست.
مرحله 3. درک کنید که فقط مرتکب می تواند از حمله جلوگیری کند
همانطور که مجرم تنها شخصی است که می تواند مرتکب جنایت شود ، او همچنین تنها شخصی است که می تواند از آن جلوگیری کند. اگر فکر می کنید که در مورد اقدامات مختلفی که قربانی می تواند برای جلوگیری از حمله انجام دهد فکر می کنید ، به خود یادآوری کنید که تنها چیزی که می تواند به طور م preventثر از حمله جلوگیری کند ، تصمیم مجرم برای انجام ندادن آن بوده است.
- قربانی حمله نمی تواند با لباس پوشیدن یا رفتار متفاوت جلوی حمله را بگیرد ، اما مرتکب قطعاً با رفتار متفاوت می تواند از حمله جلوگیری کند.
- اگر یک بازمانده از خشونت خانگی پس از حمله اولیه با یک فرد متجاوز باقی ماند ، به خود یادآوری کنید که عوامل مختلفی ممکن است باعث ماندن قربانی شده باشند. درک این موضوع برای شخصی که هرگز در موقعیتی نبوده دشوار است ، اما قضاوت نکردن بسیار مهم است.
قسمت 3 از 3: اجتناب از سرزنش قربانی غیر عمد
مرحله 1. مراقب نوع زبانی که استفاده می کنید باشید
زبانی که برای توصیف خشونت استفاده می کنید ممکن است ناخواسته نشان دهنده گرایش به سرزنش قربانی باشد. به عنوان مثال ، اگر جمله ای را طوری بیان می کنید که قربانی موضوع حکم باشد ، ناخواسته بر نقش قربانی در جنایت تاکید می کنید.
به جای گفتن "مری مورد تجاوز قرار گرفته است" یا "مری زن زخمی است" ، از صدای فعال برای تأکید بر عاملیت عامل استفاده کنید. گفتن جمله ای مانند "یک متجاوز به مری حمله کرد" یا "جان به ماری بدرفتاری کرد" تمرکز را از قربانی به مجرم تغییر می دهد
مرحله 2. س questionsالات مناسب را مطرح کنید
وقتی خبر حمله را می شنوید ، سعی کنید به جای پرسیدن س aboutال در مورد رفتار قربانی ، در مورد رفتار مجرم س questionsال کنید. تمرکز بیش از حد بر روی قربانی ممکن است باعث شود شما ناخواسته او را به خاطر جنایت سرزنش کنید.
- در شرایط خشونت خانگی ، سعی کنید از پرسیدن س likeال هایی مانند "چرا همسر باقی ماند اگر شوهرش او را کتک می زد؟" در عوض بپرسید: "چرا شوهر زنش را کتک زد؟"
- اگر با قربانیان صحبت می کنید ، هرگز از آنها نپرسید که چرا آنها به شیوه خاصی به حملات پاسخ داده اند یا پاسخ نداده اند.
- این مهم است که نه تنها به س questionsالاتی که با صدای بلند از دیگران می پرسید آگاه باشید ، بلکه در مورد س questionsالاتی که ممکن است برای خود نگه دارید نیز آگاه باشید. اگر فکر می کنید که قربانی در جنایت چه نقشی داشته است ، به خود یادآوری کنید که اقدامات مجرم از اهمیت بیشتری برخوردار است.
مرحله 3. از توصیه برای جلوگیری از حملات خودداری کنید
اگرچه ممکن است منظور شما از مشاوره شخصی در مورد ایمنی و دفاع شخصی باشد ، اما ناخواسته به این معنی می پردازید که قربانی قدرت جلوگیری از حمله را دارد. در حقیقت ، فقط یک مهاجم قدرت جلوگیری از حمله را دارد ، بنابراین اگر مسئولیت تاکتیک ها جواب ندهد ، انتقال این مسئولیت به قربانیان باعث احساس گناه می شود.
مرحله 4. احساسات خود را کشف کنید
اگر شاهدان تجاوز وقت بگذارند و واکنش های احساسی خود را برای مشاهده حمله بنویسند ، کمتر مقصر خواهند بود. این که آیا واقعاً شاهد حمله بوده اید یا نه ، این استراتژی ممکن است با تشویق شما به کشف احساساتی که در غیر این صورت با سرزنش قربانی سرکوب کرده اید ، به افزایش همدلی شما کمک کند.
