افسردگی و اضطراب می تواند زندگی افراد را بسیار تحت تأثیر قرار دهد و باعث شود احساس انزوا کرده و نتوانند با زندگی روزمره کنار بیایند. دیدن کسی که برایش مهم است با مشکلات روحی روبرو است و نمی دانید چگونه به او کمک کنید ، دشوار است. برخی از بهترین کمک هایی که می توانید ارائه دهید این است که در زندگی این شخص حضور داشته باشید و نشان دهید که به آن اهمیت می دهید.
مراحل
قسمت 1 از 3: پاسخ به علائم
مرحله 1. با افسردگی و اضطراب آشنا شوید
خود را در مورد افسردگی و اضطراب آموزش دهید. همانطور که گفته می شود ، "دانش قدرت است" ، و این در کمک به افراد مبتلا به بیماری روانی صادق است. هرچه بیشتر اضطراب و افسردگی را درک کنید ، بهتر می توانید به نیازهای دیگران پاسخ دهید. در مورد اضطراب و افسردگی به صورت آنلاین تحقیق کنید و/یا با روانشناس ، روانپزشک ، درمانگر یا پزشک مشورت کنید.
- ممکن است بخواهید نحوه افسردگی و اضطراب را در کنار هم ببینید و به نظر می رسد چگونه است.
- برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اضطراب ، نحوه تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی ، نحوه غلبه بر اضطراب را مطالعه کنید. نحوه تشخیص افسردگی ممکن است به شما در تشخیص علائم افسردگی نیز کمک کند.
مرحله 2. علائم هشداردهنده را شناسایی کنید
در حالی که افسردگی و اضطراب نشانه های خاصی برای تشخیص دارند ، ممکن است علائم هشدار دهنده فرد را قبل از اینکه به طور کامل افسردگی یا اضطراب ایجاد کند ، تشخیص دهید. با افسردگی ، ممکن است فردی با کنار گذاشتن فعالیتها یا منفی گفتن یا عقاید منفی خود را شروع کند یا مراقبت از خود را متوقف کند (بهداشت نامناسب و غیره). به همین ترتیب ، علائم اولیه اضطراب ممکن است شامل مشغله بیش از حد با وقایع یا موقعیت های خاص و ترس پیرامون آنها باشد. هنگامی که علائم هشدار دهنده اولیه را مشاهده کردید ، می توانید به شخص مورد علاقه خود در شناسایی و رفع علائم کمک کنید.
به الگوهای استرس یا کناره گیری که فرد به عنوان نشانه اولیه نشان می دهد توجه کنید. همچنین می توانید پیش بینی علائم را یاد بگیرید. به عنوان مثال ، اگر کسی در آستانه حرکت و شروع به کار جدید است ، ممکن است استرس و ناراحتی را پیش بینی کرده و قبل از بروز علائم افسردگی یا اضطراب ، به دوست خود کمک کنید تا با استرس کنار بیاید
مرحله 3. مراقب علائم هشداردهنده خودکشی باشید
برخی از افراد مبتلا به مشکلات روانی ، به ویژه افسردگی ، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای خودکشی باشند. افرادی که در معرض خطر هستند ممکن است در مورد خودکشی ، مرگ ، یا مرگ ، خودآزاری ، ابراز ناامیدی یا نفرت از خود صحبت کنند ، به دنبال ابزارهایی (مانند قرص ، سلاح ، یا راههای دیگر برای پایان دادن به زندگی) باشند یا احساس ناگهانی را تجربه کنند. آرامش پس از افسردگی عمیق اگر کسی که می شناسید علائم هشداردهنده ای نشان می دهد ، فوراً در مورد نگرانی های خود صحبت کنید.
- با خط زندگی ملی پیشگیری از خودکشی با شماره 1-800-273-8255 تماس بگیرید.
- اگر فرد تهدید به خشونت علیه خود یا دیگران می کند ، برنامه خودکشی داشته است ، یا دلیل دیگری دارید که می توانید او را برای اقدام به خودکشی آماده کنید ، می توانید با اورژانس تماس بگیرید. در شرایط وخیم ، می توانید فرد را به بخش اورژانس بیمارستان محلی خود ببرید یا برای مراقبت های بحرانی به واحد بهداشتی/رفتاری رفتاری مراجعه کنید.
قسمت 2 از 3: ارائه راهنمایی
مرحله 1. نگرانی و حمایت خود را بیان کنید
به عزیزان خود اطلاع دهید که شما نگران سلامتی آنها هستید و برای ارائه مراقبت و پشتیبانی در آنجا هستید. این می تواند برای کسی آرامش بخش باشد که بداند دیگران نگران هستند و مایل به کمک هستند. برخی از مردم سعی می کنند مبارزات خود را پنهان کنند ، بنابراین زمانی که نگرانی و مراقبت خود را بیان کنید ، احساس آرامش می شود.
- می توانید بگویید: "من متوجه شده ام که شما بیش از حد معمول تلاش کرده اید و می خواهم بدانید که من به شما اهمیت می دهم."
- به این شخص یادآوری کنید که صحبت از سلامت روان و مشکلات روزانه اشکالی ندارد. هیچ کس نباید به تنهایی رنج بکشد.
مرحله 2. از آنچه می توانید برای کمک انجام دهید بپرسید
به دوستان یا اعضای خانواده خود اطلاع دهید که مایل به کمک هستید. می توانید بپرسید "چه کمکی می توانم بکنم؟" یا می توانید کمک های خاصی را ارائه دهید ، مانند پیشنهاد مطالعه با یکدیگر یا تماس با درمانگر برای قرار ملاقات. شما می توانید از نظر عاطفی و کلامی حمایت کنید ، همچنین به پخت غذا ، کمک در حمل و نقل و انجام فعالیتها با هم پیشنهاد دهید.
بپرسید آیا فرد تحت درمان است یا خیر. در غیر این صورت ، پیشنهاد دهید که برای یافتن یک درمانگر یا رفتن به یک مرکز بهداشت روانی در محوطه دانشگاه خود کمک کنید
مرحله 3. درمان را تشویق کنید
گاهی اوقات ، افراد مبتلا به افسردگی تشخیص نمی دهند که افسرده هستند. افسردگی همچنین می تواند باعث احساس شرم یا خجالت در فرد شود. به این شخص اطلاع دهید که درد او را می بینید و می خواهید احساس بهتری داشته باشد. در حالی که ممکن است بخواهید تمام تلاش خود را برای کمک انجام دهید ، به فرد یادآوری کنید که متخصصان آموزش دیده می توانند هم در درمان اضطراب و هم در افسردگی کمک کنند و این که مشورت با آنها مشکلی ندارد.
- شما می توانید تمایل خود را برای کمک با تعیین قرار ملاقات با پزشک یا روانشناس ، رفتن با معشوق در ملاقات ها یا بررسی بعد از قرار ملاقات ابراز کنید.
- اگر کسی در برابر درمان مقاومت می کند ، دریابید که چرا نمی خواهد درمان شود. گاهی اوقات افراد از خواستن یا نیاز به کمک خجالت می کشند یا شرمنده می شوند. حتی اگر معشوق شما همچنان به مقاومت خود ادامه می دهد ، به او اطمینان دهید که برای شما مهم است و اگر همه چیز تغییر کند ، شما مایل به یافتن درمان هستید.
مرحله 4. به تعیین اهداف کمک کنید
اهداف می توانند در جهت دهی به شخص مورد علاقه شما و چیزی که باید در جهت آن تلاش کنید مفید باشد. با شخص بنشینید و با هم چند هدف را مشخص کنید. اینها ممکن است شامل اهداف حرفه ای ، خانوادگی ، اجتماعی ، کاری و سرگرمی باشد. اطمینان حاصل کنید که اهداف واقع بینانه ، قابل دستیابی هستند و می توان آنها را در یک مرحله تحقق بخشید.
اگر این فرد با انزوا دست و پنجه نرم می کند ، هدف اجتماعی خود را تشکیل دهید که هفته ای یک بار با خانواده و/یا دوستان خود ملاقات کنید. این می تواند شامل فعالیت هایی مانند شب فیلم ، بولینگ یا رفتن به شام باشد
مرحله 5. یک شیوه زندگی سالم را تشویق کنید
بخشی از مدیریت افسردگی و اضطراب از طریق عادات سالم صورت می گیرد. شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید که هر شب بخوابد ، به طور منظم ورزش کند و رژیم متعادل داشته باشد. این عادات شیوه زندگی می تواند به رفاه کلی کمک کرده و خطرات افزایش علائم افسردگی و اضطراب را کاهش دهد.
- با الگوبرداری از شیوه زندگی سالم خود ، با الگوگیری از آن الگو بگیرید.
- از مصرف مواد خودداری کنید. استفاده از الکل یا مواد مخدر راهی برای مقابله با استرس نیست. علاوه بر این ، مواد می توانند علائم افسردگی و اضطراب را بدتر کنند.
قسمت 3 از 3: تعامل دلسوزانه با شخص
مرحله 1. وقتی متوجه تغییرات می شوید بگویید
اگر متوجه تغییری در رفتار خود شده اید که مربوط به افسردگی یا اضطراب است ، به عزیزان خود اطلاع دهید. تشخیص تأثیرات بیرونی هنگام تغییر رفتارها می تواند مفید باشد. علاوه بر این ، می تواند به ایجاد خودآگاهی در مورد علائم و رفتارها کمک کند. شما ممکن است تصمیم بگیرید که این کار را از طریق پرس و جو انجام دهید ، که کمتر متهم می شود.
در برخورد خود ملایم باشید. به جای این که بگویید: "به نظر می رسد امروز مضطرب و افسرده هستید" بگویید ، "به نظر می رسد بیش از حد معمول در حال تعجب هستید. آیا چیزی شما را ناراحت می کند یا باعث استرس شما می شود؟"
مرحله 2. با شخص با احترام و وقار رفتار کنید
در حالی که بودن در کنار این فرد برای شما دشوار است ، اما به یاد داشته باشید که با ملایمت و شفقت با او رفتار کنید. از گفتن جمله هایی مانند "غلبه بر آن" یا "ای کاش از آن خلاص می شدی" خودداری کنید. سعی نکنید مشکلات فرد را حل کنید. در عوض ، بیشتر روی تجربه احساسی و دوست حمایتی تمرکز کنید. با یک دوست معمولی با صدای معمولی صحبت کنید و با او صحبت نکنید. حامی و محترم باشید ، حتی زمانی که صبر شما کم شده یا تمایلی به تعامل ندارید.
گفتن "فقط لبخند بزن" مفید نیست. در عوض بگویید: "متوجه شده ام که امروز واقعاً خراب شده اید. متأسفم که احساس بدی دارید."
مرحله 3. گوش دهید
شخص مورد علاقه خود را تشویق کنید تا در مورد افسردگی صحبت کند و گوش شنوا ارائه دهد. هنگام گوش دادن به کسی ، از قضاوت یا توصیه ای که ممکن است داشته باشید خودداری کنید و در عوض ، بر تشویق فرد برای صحبت در مورد افکار و احساسات تمرکز کنید. برای گوش دادن آماده باشید و به خاطر داشته باشید که یک بحث باعث از بین رفتن اضطراب و افسردگی نمی شود.
در برابر هوس خود برای حل مشکل و "رفع" آن شخص مقاومت کنید. در گوش دادن و پاسخ دادن به شخص دلسوز باشید
مرحله 4. صبور باشید
ممکن است بخواهید که عزیزتان در اسرع وقت بهتر شود و زندگی کامل را ادامه دهد. در حالی که برخی از فشارها ممکن است خواسته و ضروری باشند ، مهم است که تشخیص دهید چه زمانی فشار آوردن به طرف مقابل آسیب می رساند یا به رابطه شما آسیب می رساند. سعی کنید بین تشویق ملایم فرد برای عبور از مرزها و اجازه دادن به او برای تصمیم گیری خود ، تعادلی پیدا کنید.
