درمان بین فردی بر تعاملات شما با دیگران ، مهارت های ارتباطی و نقش های اجتماعی متمرکز است. این دارو در درمان روان درمانی برای افسردگی و شرایط مربوط به آن و همچنین برای افرادی که مایل به بهبود در زمینه های خاصی از زندگی خود هستند استفاده می شود. درمان بین فردی با کمک به شما در حل مشکلات و اختلافات ، بهبود مهارت های ارتباطی و یادگیری مقابله با احساسات و تغییرات زندگی می تواند به شما کمک کند. با جستجوی درمان از یک درمانگر ، شناسایی چند مورد بین فردی و متعهد شدن به درمان ، می توانید از درمان بین فردی بهره مند شوید.
مراحل
قسمت 1 از 3: جستجوی درمان حرفه ای
مرحله 1. با پزشک خود صحبت کنید
تصمیم در مورد استفاده از درمان بین فردی باید با پزشک شما در میان گذاشته شود. اگر افسردگی یا بیماری مشابهی دارید ، ممکن است تصمیم بگیرید قبل از مصرف دارو ، درمان بین فردی را امتحان کنید ، یا ممکن است تصمیم بگیرید که دارو را با درمان ترکیب کنید.
- اگر در حال حاضر درمانگر یا روانشناس ندارید ، از پزشک خود بخواهید که به پزشک مراجعه کند. همچنین می توانید به صورت آنلاین به دنبال درمانگرانی باشید که بیماری روانی شما را درمان می کنند و از درمان بین فردی استفاده می کنند.
- هنگامی که یک درمانگر پیدا می کنید ، می توانید با او تماس بگیرید یا قرار ملاقات بگذارید تا در مورد اینکه آیا آنها درمان بین فردی را به عنوان یک درمان ارائه می دهند ، صحبت کنید.
مرحله 2. اهداف درمانی را تعیین کنید
هنگامی که شما و درمانگر خود تصمیم می گیرید که درمان بین فردی برای شما مناسب است ، سپس روی تعیین اهداف برای جلسه درمانی خود کار خواهید کرد. شما با هم تصمیم می گیرید که مهمترین مسئله ای که باید از طریق درمان بین فردی روی آن کار کنید چیست.
- شما و درمانگر خود ممکن است همه مسائل بین فردی خود را لیست کنید. سپس ، ممکن است آنها را بر اساس شدت سازماندهی کنید ، و سپس چند مسئله را انتخاب کنید که فوری ترین مشکل هستند. اینها مسائلی است که در جلسات درمانی بین فردی خود روی آنها کار خواهید کرد.
- به عنوان مثال ، ممکن است بر روی جدایی اخیر خود ، درگیری با دوستان ، جابجایی خود از خانواده یا مرگ یکی از عزیزان کار کنید. ممکن است برای یادگیری نحوه برقراری ارتباط بهتر یا م effectivelyثرتر هدفی را تعیین کنید. درمانگر شما ممکن است بگوید: "شما در حال اختلاف مشارکت هستید که منجر به افسردگی شما می شود. ما باید 12 هفته آینده را صرف کار بر روی این مشکل کنیم."
مرحله 3. متعهد به طول مدت درمان باشید
درمان بین فردی به طور کلی در یک دوره 12 تا 20 هفته ای انجام می شود. شما هر هفته در یک جلسه 45 تا 60 دقیقه ای شرکت می کنید. اگرچه این یک فرآیند درمانی مداوم یا بسیار طولانی نیست ، اما همچنان متعهد به دنبال کردن و به پایان رساندن درمان درمانی خود است. درمان بین فردی قرار است به شما کمک کند تا بهبود را مشاهده کرده و علائم خود را به سرعت کاهش دهید.
- هنگامی که درمان بین فردی را در نظر می گیرید ، تصمیم بگیرید که آیا مایل و قادر هستید در یک جلسه در هفته شرکت کنید. اگر در حال حاضر در جلسات درمانی هفتگی شرکت می کنید ، ممکن است بتوانید آنها را به طور موقت با جلسات درمانی بین فردی جایگزین کنید.
- درمان بین فردی ممکن است بیش از یک سال طول بکشد. درمان ممکن است تا زمان کاهش علائم و بهبود شما ادامه یابد.
- تعهد به درمان عاملی است که بر موفقیت شما تأثیر می گذارد.
مرحله 4. با ذهن باز به درمان بین فردی نزدیک شوید
در صورت تمایل به ایجاد تغییر ، بیشترین سود را از درمان بین فردی خواهید برد. شما باید با ذهن باز و آماده همکاری با درمانگر خود به هر جلسه بروید. با درمانگر خود صادق باشید و سعی کنید راه حل های مربوط به مسائل را بیابید. برای بهبود عادات و رفتارهای جدید مایل باشید.
شما همچنین باید آماده باشید تا آنچه را که در طول زندگی روزمره خود یاد می گیرید به کار بگیرید. شما فقط یک ساعت در هفته تحت درمان هستید. باید مطمئن شوید که بقیه زمان را تمرین می کنید
مرحله 5. یک گروه درمانی بین فردی را در نظر بگیرید
شما ممکن است پیوستن به یک گروه درمانی بین فردی را در نظر بگیرید. این گروه ها شامل شش تا هشت نفر و یک تا دو درمانگر است. آنها هفته ای یکبار به مدت 75 تا 90 دقیقه ملاقات می کنند. در محیط گروهی ، شما از طریق مسائل بین فردی و روابط کار خواهید کرد.
- گروه درمانی بین فردی ممکن است در کنار درمان فردی به عنوان راهی برای تمرین آنچه در درمان یاد می گیرید استفاده شود. همچنین می توانید بعد از پایان درمان فردی از آن استفاده کنید.
- گروه درمانی اغلب به عنوان نوعی آزمایشگاه مادام العمر توصیف می شود. در اینجا ، شما می توانید با خیال راحت رفتارهای خود را آزمایش و بررسی کنید تا به شما در موفقیت شما در موفقیت کمک کند.
مرحله 6. برای درمان افسردگی و شرایط مرتبط از درمان بین فردی استفاده کنید
در حالی که درمان بین فردی می تواند توسط هر کسی که به دنبال بهبود جنبه های خاصی از زندگی خود است انجام شود ، اغلب برای افسردگی استفاده می شود. بسیاری از اوقات ، افسردگی ناشی از تعارضات حل نشده ، تغییر نقش یا اندوه است. درمانگران همچنین از درمان بین فردی برای سایر شرایط روانی مرتبط با افسردگی نیز استفاده می کنند. می توانید از درمان بین فردی برای کمک به موارد زیر استفاده کنید:
- اضطراب
- دو قطبی
- افسردگی پس از زایمان
- اختلال شخصیت مرزی
- استرس پس از سانحه
- هراس اجتماعی
- سوء مصرف مواد
- دیستیمیا
- اختلالات اشتها
قسمت 2 از 3: تحت درمان بین فردی
مرحله 1. بر مناطقی که می خواهید بهبود یا تغییر دهید تمرکز کنید
درمان بین فردی با شناسایی مسائل در زمینه های اساسی زندگی به شما کمک می کند. مناطق مشکل دار اختلافات نقش ، تغییر نقش ، اندوه حل نشده و نقص بین فردی است. شما ممکن است فقط در یکی از این زمینه ها مشکل داشته باشید ، یا ممکن است مشکلات را در هر چهار مورد شناسایی کنید.
با استفاده از این مناطق ، ممکن است بر اختلافات بین خود و خانواده ، اندوه ناشی از مرگ یا از دست دادن یک دوست یا ناتوانی در برقراری ارتباط کافی با دیگران یا حل و فصل درگیری ها تمرکز کنید
مرحله 2. ابراز احساسات به روشهای سالم
یکی از مزایای ارتباطات بین فردی این است که یاد می گیرید چگونه احساسات خود را به شیوه های سالم بیان کنید. هنگامی که به درمان می پردازید ، ممکن است تمام احساسات خود را سرکوب کنید یا در رفتار احساسی افراط کنید. از طریق IPT ، راهی برای کنار آمدن با احساسات خود و بیان آنها به شیوه متعادل تر خواهید آموخت.
- به عنوان مثال ، اگر به تازگی مرگ یکی از عزیزان خود را تجربه کرده اید ، ممکن است تمام احساسات خود را در خود جمع کرده باشید. شما آنها را نادیده می گیرید یا آنها را به داخل فشار می دهید تا زمانی که قادر به عملکرد نیستید زیرا همه چیز در حال جمع شدن است. در طول درمان بین فردی ، شما روی رهایی از این احساسات ، احساس آن احساسات ، گریه ، اندوه و هر چیز دیگر کار خواهید کرد.
- شما خواهید آموخت که چگونه با احساسات خود کنار بیایید.
مرحله 3. مهارت های حل مسئله را بیاموزید
برخی از مسائلی که منجر به موانع بین فردی می شوند ، درگیری های حل نشده یا مشکلاتی هستند که از بین نمی روند. ممکن است مشکلات را نادیده بگیرید ، یا ممکن است در هنگام درگیری فریاد بزنید و اتهامات را مطرح کنید. IPT می تواند به شما در یادگیری نحوه برخورد با مشکل و حل آن در یک راه آرام و سالم کمک کند.
- در طول IPT ، ممکن است درباره راه حل های احتمالی یک مشکل صحبت کنید. شما ممکن است از طریق نتایج احتمالی راه حل ها کار کنید تا بتوانید یک تصمیم آگاهانه بگیرید.
- به عنوان مثال ، اگر شما و دوستتان با هم مشاجره کرده اید ، ممکن است هر دو فریاد زده باشید ، سرزنش را بیان کرده و کلمات ناراحت کننده را به یکدیگر گفته اید. در IPT ، می آموزید که چگونه با دوست خود نزدیک شوید و آرام صحبت کنید. ممکن است بگویید: "من به این دلایل از دست شما عصبانی هستم. بیایید به جای فریاد زدن روی یکدیگر ، راه حلی پیدا کنیم."
مرحله 4. روی مهارت های ارتباطی کار کنید
یکی از جنبه های اصلی درمان بین فردی کار بر مهارت های ارتباطی شما است. ممکن است احساس افسردگی کنید زیرا تنها هستید ، احساس می کنید هیچ کس شما را درک نمی کند ، یا هرگز نمی توانید به طور کافی نظر خود را بیان کنید. IPT می تواند به شما کمک کند تا نحوه بیان خود و پیدا کردن صدای خود را پیدا کنید.
- IPT می تواند به شما کمک کند تشخیص دهید که آیا فردی منفعل هستید و چگونه می توانید از خود دفاع کنید.
- به عنوان مثال ، ممکن است احساس تنهایی کنید زیرا به دور از دوستان و خانواده خود به شهر جدیدی نقل مکان کرده اید. IPT می تواند به شما در یادگیری نحوه ملاقات با مردم و برقراری ارتباط با آنها کمک کند. همچنین خواهید آموخت که چگونه نیازهای خود را به خانواده و دوستان خود منتقل کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "من در این مکان جدید احساس انزوا می کنم. من می خواهم از طریق پیام ، تلفن و اسکایپ در ارتباط باشم تا بتوانیم رابطه مان را حفظ کنیم."
- در صورت داشتن اضطراب اجتماعی ، مهارت های ارتباطی نیز می تواند به شما کمک کند. می توانید یاد بگیرید که چگونه با اطمینان به افراد جدید نزدیک شوید و با آنها صحبت کنید.
مرحله 5. احساسات ناراحت کننده را بپذیرید
در طول درمان بین فردی ، ممکن است تشویق شوید که احساسات و سوگیری های مربوط به مسائل بین فردی خود را شناسایی کنید. بعد از اینکه بتوانید آنها را توصیف کنید ، روی مواجهه و پذیرش احساسات در یک فضای امن کار خواهید کرد.
به عنوان مثال ، ممکن است احساس خشم ، حسادت ، تلخی یا غم داشته باشید. این احساسات ممکن است چیزی باشد که شما نمی خواهید آن را احساس کنید ، بنابراین آنها را نادیده می گیرید یا می گذارید آنها تقویت شوند. در طول IPT ، شما بر روی تصدیق وجود این احساسات کار خواهید کرد. ممکن است از شما خواسته شود به خود بگویید: "من نسبت به این شخص احساس عصبانیت و تلخی می کنم. اینها فقط احساسات هستند. " این به شما کمک می کند تا این احساسات را به جای اینکه اجازه دهید مخرب شوند ، بپذیرید
مرحله 6. در ایفای نقش شرکت کنید
نقش آفرینی یک فعالیت رایج است که در درمان بین فردی استفاده می شود. بازی با نقش به شما این امکان را می دهد که در محیطی امن که در زندگی روزمره خود قادر به گفتن آن نیستید ، تمرین کنید. همچنین ممکن است بتوانید ایده ها یا احساساتی را که قبلاً قادر به بیان آن نبوده اید ، بیان کنید.
به عنوان مثال ، اگر با اندوه دست و پنجه نرم می کنید ، ممکن است نقش آفرینی کنید و کلماتی را که گم کرده اید به آنها بگویید که هرگز نمی توانید به آنها بگویید. اگر با تعارض حل نشده روبرو هستید ، می توانید نقش آفرینی کنید و چیزهایی را که هنوز نتوانسته اید شخصاً به آنها بگویید ، بیان کنید
مرحله 7. یک نمای کلی از هفته خود ارائه دهید
کار دیگری که در درمان بین فردی انجام خواهید داد این است که هفته خود را با درمانگر خود بگذرانید. شما در مورد هر چالشی که داشته اید و نحوه برخورد یا تلاش برای مقابله با این چالش ها صحبت خواهید کرد. سپس ، راه هایی را پیشنهاد می کنید که ممکن است بتوانید در آینده با این موارد کنار بیایید.
این تمرین به شما کمک می کند تا ببینید چگونه در طی هفته ها پیشرفت کرده اید. الگوی متغیر نحوه برخورد با چالش ها در هر هفته را خواهید دید و خواهید آموخت که چگونه با موفقیت بیشتری با چالش هایی که روبرو هستید روبرو شوید
قسمت 3 از 3: درک درمان بین فردی
مرحله 1. تشخیص دهید که درمان بین فردی چیست
درمان بین فردی یا روان درمانی بین فردی (IPT) ، نوعی روان درمانی است که برای درمان بیماری های روانی یا کمک به شما برای مقابله با مسائل شخصی در زندگی روزمره استفاده می شود. برای تجزیه و تحلیل رابطه بین وضعیت روانی فرد و رویدادهای مربوط به روابط شخصی استفاده می شود. همچنین بر توسعه و درک نقش های اجتماعی کار می کند.
به عنوان مثال ، اگر فردی در زندگی شما به تازگی فوت کرده باشد ، اگر شما با فردی جدا شده اید یا درگیری جدی داشته اید ، یا اگر اخیراً از افراد فاصله گرفته اید ، ممکن است از درمان بین فردی استفاده شود
مرحله 2. بدانید که این نظریه بر دلبستگی و ارتباط متمرکز است
دو نظریه ای که نظریه بین فردی از آنها استفاده می کند ، نظریه دلبستگی و نظریه ارتباطات است. این دو نظریه روابط افراد را بر اساس انواع دلبستگی هایی که ایجاد می کنند و نوع ارتباطی که استفاده می کنند ، بررسی می کند.
- افراد پیوست ها را به شکل متفاوتی تشکیل می دهند. برخی از آنها دلبستگی های قوی تری ایجاد می کنند که در صورت مرگ یا دور شدن فرد دیگر ، بهبود آن را دشوارتر می کند.
- مهارت های ارتباطی می تواند بر افسردگی و وضعیت روانی فرد تأثیر بگذارد. برخی از افراد در برقراری ارتباط مشکل دارند ، در حالی که دیگران ممکن است در شرایط سختی منزوی شوند و هیچکس نتواند با آنها صحبت کند و به آنها کمک کند.
- درمان بین فردی بر توسعه مهارت های ارتباطی و اجتماعی کار می کند تا بتوانید روابط فعلی خود را بهبود ببخشید.
مرحله 3. ارتباط بین درمان بین فردی و دارو را بیاموزید
درمان بین فردی از دهه 1970 مورد استفاده قرار گرفته است و ثابت شده است که در درمان افسردگی و سایر بیماری های روانی مرتبط موثر است. درمان بین فردی می تواند به تنهایی برای کمک به علائم افسردگی مورد استفاده قرار گیرد.
- درمان بین فردی وقتی با دارو برای درمان افسردگی ترکیب شود ، بهترین نتیجه را می دهد.
- درمان بین فردی ممکن است برای همه مثر نباشد.
مرحله 4. نقش درمانگر را بشناسید
در طول درمان بین فردی ، درمانگر نقش حمایتی را ایفا می کند. درمانگر متحد شماست ، به شما کمک می کند تا با مشکلات روبرو شوید و به دنبال راه حل باشید. شما تشویق می شوید که با ارائه راه حل ، شناسایی مشکلات و مواجهه با چالش ها در خارج از جلسات ، در درمان خود نقش فعالی داشته باشید. هنگامی که در مواجهه با چالش ها موفق شدید ، درمانگر شما به عنوان یک مربی عمل خواهد کرد.
مدت زمان محدود درمان شما را مجبور می کند که درمان را جدی بگیرید و روی ایجاد تغییرات کار کنید. فقط ملاقات با درمانگر خود در هفته یک بار باعث می شود با انجام کار در زندگی روزمره و گزارش دادن به درمانگر ، مسئول بهبودی خود باشید
مرحله 5: نتایج مثبت درمان بین فردی را مشخص کنید
استفاده از درمان بین فردی مزایای زیادی دارد. شما خواهید آموخت که چگونه روابط سالم تر و رضایت بخش تری داشته باشید. این امر با یادگیری نحوه برقراری ارتباط م effectivelyثرتر و نحوه حل م problemsثر مشکلات به دست می آید. همچنین با یادگیری نحوه بیان احساسات ، ارتباطات خود را بهبود می بخشید.
- شما یاد می گیرید که چگونه با چالش ها و تغییرات منفی زندگی به شیوه ای سالمتر کنار بیایید.
- شما نسبت به الگوهای رفتاری مشکل ساز خودآگاهی بیشتری را ایجاد می کنید.
- افسردگی ، احساسات منفی و سایر علائم کاهش می یابد و خلق و خوی شما پایدارتر می شود.
