تریکومونیازیس یک بیماری مقاربتی (STD) است که توسط یک انگل میکروسکوپی ایجاد می شود و معمولاً در بافت واژن و مجرای ادراری یافت می شود. اگرچه هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما علائم آن در زنان بیشتر است. این بیماری شایع ترین بیماری مقاربتی جنسی قابل درمان در بین مردان و زنان جوان فعال جنسی است.
مراحل
روش 1 از 3: یادگیری علائم
مرحله 1. مراقب تخلیه غیر معمول باشید
یکی از شایع ترین علائم تریکومونیازیس در مردان ترشح غیر معمول از آلت تناسلی است. هرگونه ترشح غیرمعمول را که متوجه می شوید ، محاسبه کنید.
ممکن است متوجه ترشحات زرد رنگی از آلت تناسلی شوید ، اگرچه ممکن است خاکستری نیز باشد. هرگونه ترشح غیر معمول یا بدون دلیل ممکن است نشانه ای از بیماری مقاربتی باشد
مرحله 2. به سوزش یا تورم توجه کنید
علائم دیگر تریکومونیازیس در مردان شامل سوزش ، درد یا تورم در ناحیه تناسلی است. اگر چنین علائمی دارید ، ممکن است آلوده شده باشید.
- ممکن است بعد از ادرار یا انزال متوجه سوزش شوید. برخی از مردان مبتلا به تریکومونیازیس نیز ممکن است در دفع ادرار یا انزال دچار مشکل شوند.
- ممکن است مقداری تورم خفیف کیسه بیضه نیز وجود داشته باشد. اگر چیزی غیر معمول به نظر می رسد یا احساس می شود ، باید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.
- به خاطر داشته باشید که این علائم می تواند مشکلات دیگری غیر از STD را نشان دهد ، که ممکن است علاوه بر آزمایش STD ، نیاز به ارزیابی کامل پزشکی داشته باشد.
مرحله 3. به خارش توجه کنید
یکی دیگر از علائم تریکومونیازیس خارش خفیف تا شدید در اطراف یا روی آلت تناسلی است. در صورت مشاهده خارش غیر معمول ، به دنبال ارزیابی پزشکی باشید. خارش می تواند علامت تعدادی از بیماریهای مقاربتی علاوه بر تریکومونیازیس باشد ، بنابراین ارزیابی خارش غیر معمول بسیار مهم است.
مرحله 4. توجه داشته باشید که اکثر مردان مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامتی ندارند
اکثریت قریب به اتفاق افرادی که مبتلا به تریکومونیازیس هستند هیچ علامتی ندارند. با این حال ، احتمال بروز علائم در مردان بسیار کمتر از زنان است. حدود 70 درصد از افراد آلوده هیچ علائمی را تجربه نمی کنند ، بنابراین شما باید به طور مرتب برای STD ها آزمایش شوید حتی اگر همه چیز خوب به نظر برسد.
روش 2 از 3: ارزیابی ریسک خود
مرحله 1. در صورت امکان از شرکای جنسی در مورد وضعیت آنها سوال کنید
اگر به طور منظم با شرکای جنسی قبلی خود تماس دارید ، از آنها در مورد وضعیت آنها سوال کنید. این ممکن است ناخوشایند باشد ، اما بهترین راه برای تشخیص اینکه آیا شما در معرض خطر هستید این است که بدانید آیا شریک قبلی علائم تری کومونیازیس را تجربه کرده یا مثبت بوده است یا خیر. این یک بیماری مقاربتی بسیار مسری است.
مرحله 2. سابقه جنسی خود را مرور کنید
برخی رفتارها شما را در معرض افزایش خطر ابتلا به تریکومونیازیس قرار می دهد. اگر هر یک از موارد زیر برای شما صادق باشد ممکن است در معرض خطر بیشتری باشید:
- شما چندین شریک جنسی داشته اید.
- شما سابقه ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی را دارید.
- شما با شریکی که وضعیت STD را نمی شناسید رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید.
مرحله 3. در نظر بگیرید که آیا قبلاً به تریکومونیازیس مبتلا بوده اید یا خیر
اگر قبلاً شیوع تریکومونیازیس را داشته اید ، حتی اگر با موفقیت درمان شده باشد ، در معرض افزایش خطر ابتلا مجدد به این بیماری هستید. اسناد پزشکی ذخیره شده را مرور کرده و نتایج آزمایش خود را بررسی کنید تا ببینید آیا تا به حال آزمایش تریکومونیازیس مثبت بوده است یا خیر.
روش 3 از 3: مراجعه به پزشک
مرحله 1. یک آزمایش STD بگیرید
اگر فکر می کنید در خطر ابتلا به تریکومونیازیس هستید ، باید به پزشک مراجعه کنید. او می تواند یک آزمایش معمول STD را برای بررسی وضعیت انجام دهد.
- ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک سواب از مجرای ادرار شما را گرفته و برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستد. ادرار کردن پس از برداشتن سواب ممکن است دردناک باشد. ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج آماده شود و حتی اگر آزمایشگاه مشغول است ممکن است تا یک هفته طول بکشد.
- بسیاری از آزمایشگاه ها می توانند آزمایش ادرار را برای چندین STD های شایع مانند سوزاک ، کلامیدیا و تریکومونیازیس انجام دهند.
- از آنجا که علائم بسیاری از بیماریهای مقاربتی دیگر مشابه علائم تریکومونیازیس است ، بهتر است یک آزمایش پانل کامل انجام دهید. همچنین ، اگر نگران هستید که در معرض خطر هستید زیرا رابطه جنسی محافظت نشده داشته اید ، در معرض خطر عفونت های دیگر نیز خواهید بود. قبل از آزمایش ، باید دو تا سه هفته پس از یک رابطه جنسی صبر کنید ، زیرا تشخیص ویروس ها مدتی طول می کشد.
مرحله 2. به دنبال درمان باشید
درمان دارویی برای تریکومونیازیس ضروری است. با یک دوز آنتی بیوتیک تجویز شده که به صورت خوراکی مصرف می شود ، می توان آن را درمان کرد. در مورد داروها از پزشک خود بپرسید. تا 24 ساعت پس از درمان الکل مصرف نکنید.
مرحله 3. از شیوع بیماری در آینده جلوگیری کنید
تقریباً از هر 5 نفر 1 نفر طی سه ماه پس از درمان مجدداً به تریکومونیازیس مبتلا می شود. اطمینان حاصل کنید که چگونه می توانید از شیوع بیماری در آینده جلوگیری کنید.
- در صورت داشتن رابطه جنسی با شریک جدید از کاندوم لاتکس استفاده کنید. در حالی که کاندوم خطر ابتلا به بیماریهای مقاربتی را به طور کامل از بین نمی برد ، اما به طور چشمگیری آن را کاهش می دهد.
- اطمینان حاصل کنید که قبل از برقراری رابطه جنسی صبر کنید تا همه علائم عفونت قبلی برطرف شود.
- با شریک خود در مورد بیماریهای مقاربتی صحبت کنید. ایده خوبی است که هر دوی شما قبل از انجام فعالیت جنسی با هم آزمایش دهید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- حتی اگر هیچ علائمی ندارید ، توصیه می شود به عنوان بخشی از معاینه سالانه خود برای STD ها آزمایش شوید. این می تواند عفونت هایی را که ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند تشخیص دهد و از شیوع بیشتر جلوگیری کند. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، مهم است که این کار را بدون توجه به سن انجام دهید.
- علائم معمولاً ظرف 3 تا 28 روز پس از عفونت اولیه ظاهر می شوند.
