یک بیماری رایج سینه که مردان را تحت تاثیر قرار می دهد ، ژنیکوماستی است ، زمانی که بافت سینه مردان رشد می کند و شبیه سینه های زن می شود. مردان نیز ممکن است دچار برخی از بیماری های پستان مشابه زنان شوند ، مانند سرطان پستان و ورم پستان ، اگرچه این مورد نادر است. علائم رایج این شرایط را بررسی کنید و برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید. همچنین ممکن است برای تشخیص یا شناسایی علت مشکل به آزمایشات اضافی نیاز داشته باشید.
مراحل
روش 1 از 3: بررسی ژنیکوماستی
مرحله 1. خودتان را وزن کنید تا ببینید آیا این می تواند افزایش بافت سینه را توضیح دهد
در صورت افزایش وزن ، طبیعی است که چربی در قفسه سینه خود اضافه کنید ، اما این شبیه ژنیکوماستی نیست. ژنیکوماستی واقعی ارتباطی با افزایش وزن ندارد و فقط بر بافت پستان تأثیر می گذارد ، که متورم شده و شبیه سینه های زنانه می شود. این وضعیت خطرناک نیست ، اما ممکن است خسته کننده و ناراحت کننده باشد.
- افزایش 5 تا 10 پوند (2.3-4.5 کیلوگرم) احتمالاً تفاوت زیادی در بدن شما ایجاد نمی کند ، اما افزایش قابل توجه ، مانند 30 پوند (14 کیلوگرم) یا بیشتر ، می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- رشد سینه ممکن است با افزایش سن به دلیل تبدیل آندروژن در بدن به استروژن رخ دهد.
- عملکردهای غیرطبیعی کبد یا درمان دارویی نیز می تواند در رشد بافت سینه نقش داشته باشد.
- اگر چاق هستید ، رشد بافت پستان ممکن است بیشتر اتفاق بیفتد زیرا آندروژن در بافت چربی سریعتر به استروژن تبدیل می شود.
مرحله 2. به هرگونه احساس غیر معمول مانند حساسیت یا سوزش توجه کنید
برخی از مردان همراه با افزایش بافت سینه حساسیت و احساس سوزش را تجربه می کنند. ممکن است هنگام حمام کردن یا لباس پوشیدن ، یا هنگام دراز کشیدن در موقعیت های خاصی ، مانند شکم یا پهلو ، احساسات بیشتری را متوجه شوید.
- در صورت وجود این علائم حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
- رشد و حساسیت بافت پستان در مردان نوجوان در دوران بلوغ شایع است.
مرحله 3. در نظر بگیرید که آیا سابقه سوء مصرف مواد دارید یا خیر
نوشیدن بیش از حد الکل یا استفاده از مواد مخدر ، مانند ماری جوانا ، آمفتامین ، هروئین و متادون ، می تواند خطر ابتلا به ژنیکوماستی را به دلیل آسیب کبدی افزایش دهد. اگر سابقه مصرف مواد دارید یا در حال حاضر از مواد مخدر استفاده می کنید یا الکل بیش از حد مصرف می کنید ، با پزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند منابعی را برای ترک شما در اختیار شما قرار دهند.
- سعی کنید چیزی شبیه این بگویید: "من روزانه 6 نوشیدنی یا بیشتر به عنوان راهی برای از بین بردن استرس مصرف کرده ام و نگرانم که ممکن است باعث ایجاد ژنیکوماستی من شود ، اما به سختی می توانم بدون نوشیدن ادامه دهم."
- یا به سادگی می توانید بگویید: "من معتاد به آمفتامین هستم و برای ترک نیاز به کمک دارم."
مرحله 4. بررسی کنید که آیا محصولات مراقبت از پوست شما حاوی روغن اسطوخودوس یا درخت چای است یا خیر
استفاده از محصولات مراقبت از پوست حاوی روغن اسطوخودوس یا درخت چای باعث رشد بافت در مردان و پسران نوجوان می شود. برچسب محصولات مراقبت از پوست مانند صابون ، لوسیون و شامپو را بخوانید تا ببینید آیا این مواد حاوی این مواد هستند یا خیر. اگر آنها چنین کردند ، ممکن است بخواهید به چیزی بروید که شامل این مواد نیست.
محصولات بدون بو را انتخاب کنید یا محصولاتی را که از انواع دیگر روغن های معطر مانند چوب صندل ، نعناع و مریم گلی استفاده می کنند امتحان کنید
نکته: ژنیکوماستی اغلب خود به خود برطرف می شود ، بنابراین پزشک شما ممکن است برای جلوگیری از مداخلات غیر ضروری ، روش صبر و مراقبت را توصیه کند. با این حال ، راه های دیگری برای درمان ژنیکوماستی وجود دارد ، مانند دارو و جراحی ، اگر به خودی خود برطرف نشود.
مرحله 5. اگر مشکوک به ژنیکوماستی هستید ، برای ملاقات با پزشک خود وقت بگذارید
مهم است که تشخیص ژنیکوماستی را از پزشک دریافت کنید. شما باید یک معاینه فیزیکی داشته باشید و به سوالات مربوط به سابقه سلامتی ، داروها و شیوه زندگی خود پاسخ دهید. اطمینان حاصل کنید که صادقانه و آشکارا با پزشک خود صحبت کنید تا تشخیص دقیق انجام شود.
- سعی کنید چیزی شبیه به این بگویید: "من متوجه افزایش بافت سینه در قفسه سینه شده ام ، حتی اگر هیچ وزنی نداشته باشم. من نمی دانم آیا این می تواند ژنیکوماستی باشد و چه چیزی می تواند باعث آن شود."
- خجالت نکشید که به پزشک خود بگویید که به ژنیکوماستی مشکوک هستید. این یک بیماری بسیار شایع است و احتمالاً پزشک شما قبل از شما بسیاری از بیماران را که به آن مبتلا شده اند درمان کرده است.
مرحله 6. در مورد هرگونه شرایط پزشکی یا داروهای تجویزی به پزشک خود اطلاع دهید
مصرف برخی از داروهای تجویزی خطر ابتلا به ژنیکوماستی را افزایش می دهد ، مانند داشتن برخی شرایط پزشکی. به همراه فهرستی از داروهایی که مصرف می کنید ، سابقه کامل سلامت خود را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. برخی از مواردی که ممکن است خطر ابتلا به ژنیکوماستی را افزایش دهد عبارتند از:
- مصرف آنتی آندروژن ها ، استروئیدهای آنابولیک ، داروهای ایدز ، داروهای ضد اضطراب ، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ، آنتی بیوتیک ها ، داروهای زخم ، شیمی درمانی ، داروهای قلبی و داروهای تحرک معده
- استفاده از هورمون ها ، مانند آندروستندیون یا تستوسترون
- تغییرات طبیعی در سطح هورمون های مرتبط با بلوغ
- سن بین 50 تا 69 سال
- شرایط خاصی مانند پرکاری تیروئید ، بیماری کلیوی ، بیماری کبد ، هیپوگنادیسم ، تومورها و سوء تغذیه
مرحله 7. آزمایشاتی را برای تعیین علت ژنیکوماستی انجام دهید
از آنجا که برخی از شرایط پزشکی ممکن است باعث ایجاد ژنیکوماستی شود ، ممکن است پزشک شما نیاز به تعیین علت داشته باشد. با این حال ، ژنیکوماستی که با تغییرات هورمونی مرتبط با سن شما ارتباط دارد ، باید خود به خود ظرف 2 سال برطرف شود. برخی از آزمایشاتی که پزشک ممکن است برای شناسایی سایر علل ژنیکوماستی انجام دهد عبارتند از:
- آزمایش خون
- ماموگرافی
- سونوگرافی سینه
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)
- سونوگرافی بیضه
- بیوپسی بافت
- آزمایشات تیروئید و کبد
روش 2 از 3: شناسایی سرطان پستان
مرحله 1. خودآزمایی سینه را انجام دهید و در صورت مشاهده توده به پزشک خود مراجعه کنید
از نوک انگشتان خود برای لمس بافت سینه برای ایجاد توده استفاده کنید. تمام قفسه سینه و زیر بغل خود را چک کنید. اگر توده ای پیدا کردید نگران نباشید. برای ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید تا آنها بتوانند بافت سینه شما را نیز به صورت دستی انجام دهند.
- مطمئن شوید که بافت پستان زیر نوک سینه ها را از نظر وجود توده بررسی می کنید. این یک منطقه شایع است که در آن توده ها در مردان ایجاد می شود.
- همچنین اگر نمی خواهید معاینه سینه انجام دهید ، می توانید از پزشک خود بخواهید که ناحیه بزرگ شده را برای شما بررسی کند.
نکته: درد معمولاً نشانه سرطان سینه در مردان یا زنان نیست. اگر در قسمتی از بافت سینه خود احساس درد می کنید به پزشک خود اطلاع دهید زیرا این ممکن است نشان دهنده یک مشکل دیگر باشد.
مرحله 2. در صورت توصیه پزشک ، ماموگرافی یا سونوگرافی انجام دهید
در صورت تشخیص توده ، پزشک ممکن است ماموگرافی (اشعه ایکس سینه) یا سونوگرافی را برای دریافت تصاویر از آن تجویز کند. این می تواند به پزشک شما کمک کند تا تشخیص دهد که آنچه شما تشخیص داده اید یک توده خوش خیم مانند کیست پر از مایع است یا ممکن است سرطانی باشد.
به خاطر داشته باشید که حتی اگر پزشک شما ماموگرافی یا سونوگرافی دستور دهد ، این بدان معنا نیست که این توده سرطان است. فقط لازم است تصاویری از توده تهیه شود
مرحله 3. برای آزمایش نمونه ای از توده مشکوک ، بیوپسی انجام دهید
بیوپسی یک عمل جراحی است که در آن جراح نمونه کوچکی از سلول ها را از توده مشکوک خارج می کند. سپس نمونه در آزمایشگاه آزمایش می شود. این تنها راهی است که پزشک شما می تواند به طور قطعی سرطان سینه را تشخیص دهد.
این نمونه همچنین می تواند اطلاعات دیگری را در اختیار پزشک قرار دهد که در صورت سرطان به درمان شما کمک می کند ، مانند درجه سرطان ، نوع سلول ها و اینکه آیا سلول ها گیرنده های هورمونی دارند یا خیر
مرحله 4. عوامل خطرساز خود را بررسی کنید تا ببینید احتمال سرطان وجود دارد یا خیر
به احتمال زیاد پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی شما س askال می کند تا مشخص کند آیا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان هستید. برخی از مواردی که ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه قرار دهد عبارتند از:
- افزایش سن
- سابقه خانوادگی سرطان سینه
- چاقی
- ناباروری
- افزایش سن
- اصل و نسب یهودی
- سندرم کلاین فلتر
- درمان سرطان پروستات
- سوء مصرف الکل
- قرارگیری در معرض تشعشع
- ناهنجاری های بیضه
روش 3 از 3: لکه بینی علائم ورم پستان
مرحله 1. در صورت آسیب دیدگی به بافت سینه یا سوراخ شدن نوک سینه در نظر بگیرید
ماستیت عفونت بافت پستان است که بیشتر در زنان شیرده شایع است. با این حال ، یک مرد ممکن است پس از ضربه به بافت پستان ، مانند بریدگی یا سوراخ شدن نوک سینه ، دچار ورم پستان شود.
- برای بررسی وجود بریدگی به سینه خود نگاه کنید.
- اگر اخیراً سوراخ نوک سینه انجام داده اید ، بررسی کنید که آیا علائم قرمزی ، گرما ، تخلیه یا درد در محل سوراخ شدن وجود دارد یا خیر.
- سیگار کشیدن همچنین می تواند یک عامل خطر برای ورم پستان باشد.
مرحله 2. مراقب علائم عفونت در بافت پستان باشید
ورم پستان باعث علائم کلاسیک عفونت در بافت پستان می شود ، بنابراین مراقب این موارد باشید. علائم متداول که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:
- سرخی
- گرما
- تورم
- درد
- تب
مرحله 3. اگر به طور کلی احساس ناخوشی می کنید توجه کنید
همچنین ممکن است متوجه شوید که در صورت ابتلا به ورم پستان احساس ناخوشی می کنید ، مشابه احساسی که ممکن است هنگام سرماخوردگی یا آنفولانزا احساس کنید. اگر متوجه شدید که در حالت عادی احساس نکرده اید ، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
به عنوان مثال ، ممکن است احساس خستگی ، فرسودگی یا خستگی راحت کنید
مرحله 4. برای دریافت نسخه آنتی بیوتیک ها به پزشک خود مراجعه کنید
ورم پستان معمولاً پس از مصرف آنتی بیوتیک برطرف می شود ، اما برای دریافت نسخه باید به پزشک خود مراجعه کنید. در صورت مشکوک شدن به ورم پستان ، احتمالاً آنتی بیوتیک تجویز کرده و مراقب خواهند بود تا ببینند آیا عفونت طی 1 تا 2 هفته برطرف می شود یا خیر.
آنتی بیوتیک ها را دقیقاً طبق دستور مصرف کنید و حتی اگر احساس بهبودی کردید ، مصرف آنها را متوقف نکنید. این می تواند باعث بازگشت عفونت یا منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود ، که می تواند درمان عفونت را در آینده دشوارتر کند
نکته: اگر عفونت پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ها برطرف نشد ، ممکن است نیاز به آزمایش های اضافی داشته باشید تا مشخص شود چه چیزی باعث ایجاد علائم شما می شود. پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری مانند ماموگرافی (اشعه ایکس پستان) یا سونوگرافی را سفارش دهد.
