تحقیقات نشان می دهد کشش پوست ممکن است به کاهش درد ، اسپاسم عضلانی و تورم در زمان بهبودی از شکستگی استخوان یا تغییر شکل استخوان کمک کند. کشش پوست شامل استفاده از نوارهای نوار ، بانداژ یا چکمه های کششی است تا استخوان های شما در یک موقعیت ثابت بمانند. نوع کشش پوستی که پزشک شما توصیه می کند بستگی به محل استخوان آسیب دیده شما دارد. مطالعات نشان می دهد که کشش ممکن است به برخی از بیماران کمک کند اما برای همه یکسان عمل نمی کند. پزشک شما می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا درمان مناسب شما است یا خیر.
مراحل
روش 1 از 3: اطمینان از کشش ایمن و مداوم
مرحله 1. پا را تمیز و اصلاح کنید
برای تمیز کردن اندام از آب و صابون استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که تمام اندام را تمیز کنید ، نه فقط محل آسیب. در هر جایی که تسمه های کششی اعمال می شود ، پوست بیمار را اصلاح کنید. یک تیغ تیغه ای باید کافی باشد. صابون یا کرم اصلاح را با یک پارچه مرطوب پاک کنید و سپس با یک حوله تمیز خشک کنید. اطمینان حاصل کنید که اندام شما کاملاً خشک شده است.
اگر کشش پوست چسب تجویز شده است از بیمار بپرسید که آیا به چسب حساسیت دارد یا خیر (این بسیار غیر معمول است)
مرحله 2. کشش پوست را روی پوست آسیب دیده اعمال نکنید
از استفاده از کشش پوست در بیمارانی که دارای بریدگی ، خراشیدگی یا برش جراحی هستند ، در جایی که نیاز به پوشاندن آن است ، خودداری کنید. به طور مشابه ، از کشش پوست در بیمارانی که زخم یا بی حسی دارند ، استفاده نکنید.
مرحله 3. در صورت تجویز مسکن تجویز کنید
از آنجا که کشش پوست می تواند به طور بالقوه دردناک باشد ، احتمالاً یک استراتژی مدیریت درد برنامه ریزی شده است. اطمینان حاصل کنید که هر داروی لازم برای درد تجویز و ثبت شده است.
مرحله 4. روش کار را توضیح دهید
به بیمار بگویید چرا کشش پوست تجویز شده است و چگونه به او کمک می کند. این روش نیاز به توضیح بیشتری نسبت به سایر موارد دارد ، زیرا تجربیات بصری و ملموس مرتبط با کشش پوست می تواند ترسناک باشد. اگر از کشش پوست به کودک استفاده می کنید ، روش کار را نیز برای او توضیح دهید.
به عنوان مثال ، توضیح دهید که هر قطعه دستگاه کشش چیست با گفتن چیزی مانند "این ماده تسمه کششی نامیده می شود. به پوست می چسبد و به استخوان شما در کشیدن موقعیت صحیح کمک می کند." یا "ما این طناب کششی را از طریق این قرقره عبور داده و مقدار کمی وزنه را به هم متصل می کنیم که به هم تراز نگه داشتن پای شما کمک می کند."
روش 2 از 3: استفاده از کشش پوست روی ساق پا
مرحله 1. تسمه کششی را اعمال کنید
پای صاف شده را به آرامی بلند کرده و در جهت کف پا از بدن بیمار دور کنید. کشش را از خط شکستگی شروع کنید ، اما نه از بالا. با کشیدن یک طرف ساق پا ، در اطراف پهنای 3 اینچی (7.5 سانتیمتر) ، و در طرف دیگر ساق پا به سمت بالا حرکت کنید. پخش کننده باید تقریباً 6 اینچ (15 سانتی متر) از انتهای پای بیمار خارج شود. بند اضافی زیر پا مانند یک رکاب شل به نظر می رسد.
به جای پخش کننده ، ممکن است تاسیسات شما مجهز به رکاب فوم و فلز باشد که می تواند در اطراف پاشنه و مچ پای پای آسیب دیده خم شده و روی بند بپیچد
مرحله 2. در حالی که ساق پا را می پیچید مچ پا را پد کنید
در این مرحله ، شما پا را با احتیاط در کرپ یا گاز می پیچید. هنگام انجام این کار ، کناره های مچ پا و سایر نواحی استخوانی مانند کناره های زانو را پد کنید. برای کاهش سفتی ، پا را به جای حلقه های ثابت با مارپیچهای دیگر بپیچید. از مچ پا شروع کرده و در چرخش های آهسته و یکنواخت به سمت بالا حرکت کنید. بسته بندی را درست قبل از پایان نوار چسب انجام دهید. بانداژ نباید از شکستگی عبور کند.
اگر از رکاب استفاده می کنید ، مطمئن شوید که آن را نیز محکم در بالای نوار کششی پیچیده اید
مرحله 3. پا را بلند کنید
معمولاً از کشش پوست در کنار هم با مقاومت در برابر وزن استفاده می شود که از طریق نوار چسب به پا فشار وارد می کند. اگر از وزنه نیز استفاده می کنید ، پا را بالا بیاورید. در صورت امکان ، این کار را با بالا بردن انتهای تخت در جایی که پا در حال استراحت است انجام دهید. پس از بالا آمدن ، یک طناب کششی را از طریق پخش کننده در وسط نوار چسب وصل کنید.
مرحله 4. مقاومت موزون را طبق دستور اعمال کنید
اگر قرار است از کشش وزنی پوستی استفاده شود ، پزشک مقدار خاصی از وزن را برای اتصال به انتهای تارهای کششی تجویز کرده است. بسته به آسیب ، این بند کششی ممکن است تا انتهای تختخواب با وزنه هایی که در زیر آویزان شده اند ، اجرا شود. متناوباً ، برخی سناریوها ممکن است نیاز به استفاده از سیستم های قرقره داشته باشند ، با وزن در یک طرف و پای معلق در طرف دیگر.
- هرگز از 11 پوند تجاوز نکنید. (4.99 کیلوگرم) وزن
- برای اطمینان از معلق بودن وزن در هوا ، برعکس استراحت روی زمین یا تخت ، ممکن است لازم باشد بند کششی را کوتاه کنید.
روش 3 از 3: نظارت بر بیمار
مرحله 1. فشار را کاهش دهید تا پوست سالم بماند
وضعیت پوست بیمار باید به طور مداوم کنترل شود. به ویژه ، ممکن است تاول و زخم فشاری ایجاد شود. پاها ، پاشنه ها و قسمت پایینی بیمار را از نظر وجود زخم یا ناراحتی از حفظ وضعیت ثابت بررسی کنید. یک حوله یا بالش جمع شده را زیر پاشنه بیمار قرار دهید تا فشار ناخواسته برطرف شود. علاوه بر این ، بیمار را تشویق کنید تا موقعیت خود را کمی در ساعت تنظیم کند.
- در صورت استفاده از چسب ، مراقب بثورات یا سایر واکنش های آلرژیک باشید ، زیرا فشار ناشی از کشش ممکن است در بیمارانی که نمی دانند حساسیت خفیفی دارند واکنش ایجاد کند.
- هر چند ساعت یکبار وزن ، از جمله رکاب را بردارید و تنظیم کنید تا وضعیت پوست را بررسی کنید.
- ملحفه مرطوب را فوراً عوض کنید.
مرحله 2. مشاهدات عصبی عروقی را به صورت ساعتی ثبت کنید
مشکلات عصبی عروقی و/یا سندرم کمپارتمان ممکن است در اثر بسته شدن بیش از حد ایجاد شود. مراقب علائم کند شدن گردش خون مانند تغییر رنگ یا بی حسی باشید. در صورت تغییر علائم عصبی و عروقی در حین استفاده از درمان پوست ، بسته بندی را برداشته و مجدداً اعمال کنید. اگر گردش خون به سرعت برنگشت ، با تیم ارتوپدی تماس بگیرید.
مرحله 3. بیمار را سرگرم کنید
اگرچه بیشتر آنها بی حرکت هستند ، سعی کنید بیمار را فعال نگه دارید. از آنها بخواهید تا بتوانند بنشینند و بخوانند ، کارهای دستی انجام دهند ، بازی کنند یا تلویزیون تماشا کنند. این امر باعث افزایش راحتی و همچنین بهداشت می شود. علاوه بر این ، یبوست نیز ممکن است از عدم تحرک ایجاد شود.
