اسیدوز متابولیک شرایطی است که در آن سطح اسیدیته بدن شما بسیار زیاد است و می تواند در اثر عوامل مختلفی مانند نارسایی کلیه ، دیابت یا کم آبی بدن ایجاد شود. برخی از علائم رایج عبارتند از تهوع ، بی حالی ، سردرد یا تنفس سریع و سطحی. از آنجا که این علائم می توانند با بسیاری از شرایط ظاهر شوند ، برای تشخیص واقعی اسیدوز متابولیک باید به پزشک مراجعه کنید. هر نوع اسیدوز برنامه درمانی خاص خود را دارد و پزشک شما باید آزمایشاتی را انجام دهد تا مشخص شود کدام روش برای شما مناسب تر است. هرگز سعی نکنید علائم خود را به تنهایی تشخیص داده و درمان کنید.
مراحل
روش 1 از 2: تعیین علت اسیدوز متابولیک
مرحله 1. برای اطلاع بیشتر از دلایل اسیدوزیتان به پزشک مراجعه کنید
علائم اسیدوز متابولیک همیشه آشکار نیست و تنها راهی که می توان با اطمینان از آن مطلع شد ، انجام آزمایشات توسط پزشک است. در اصل ، آنها خون شما را برای تعیین سطح pH آن آزمایش می کنند و از آنجا آزمایش های بیشتری را انجام می دهند تا ببینند در وهله اول چه چیزی باعث ایجاد این سطح غیر طبیعی می شود.
- در بیشتر موارد ، شما به دلایل دیگری در پزشک هستید و اسیدوز متابولیک از طریق آزمایش خون شما کشف می شود. این به طور کلی علامت چیز دیگری است نه اختلال خود.
- علل شایع اسیدوز متابولیک ممکن است شامل افزایش تولید اسید ، از دست دادن بی کربنات سدیم و کاهش دفع اسید کلیوی باشد.
مرحله 2. اگر دیابت نوع 1 یا نوع 2 دارید ، کتواسیدوز دیابتی را بررسی کنید
با کتواسیدوز دیابتی ، بدن شما انسولین کافی تولید نمی کند و خون و ادرار شما تحت فشار کتون قرار می گیرد. این یک بیماری جدی است که ممکن است نیاز به یک تزریق انسولین اضافی تا اتصال IV به جای مایعات از دست رفته داشته باشد.
اگر دیابت دارید و علائم زیر را تجربه می کنید ، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید یا فوراً به اورژانس بروید: استفراغ ، ناتوانی در پایین نگه داشتن مایعات ، تهوع شدید یا ناتوانی در تنظیم سطح قند خون
مرحله 3. پس از اسهال برای بررسی وجود اسیدوز هایپرکلرمی به پزشک مراجعه کنید
اسهال و کم آبی شدید می تواند به دلیل از دست دادن نمک ها و آنیون های اسیدهای آلی باعث ایجاد اسیدوز کلرورمیک شود. پزشک باید مایعات شما را از طریق IV تزریق کرده و الکترولیت های شما را آزمایش کند تا مطمئن شود که آنها به سطح مناسب برگشت می کنند.
شایع ترین علائم اسیدوز هیپر کلرمیک سردرد ، استفراغ ، تهوع و بی حالی است. اینها علائمی است که ممکن است از کم آبی بدن داشته باشید ، بنابراین همیشه بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید که درمان مناسب را برای بازگشت به سلامت انجام می دهید
مرحله 4. به نشانه هایی مبنی بر تجمع اسید لاکتیک توجه کنید
اسیدوز لاکتیک شکلی از اسیدوز متابولیک است که توسط اسید لاکتیک زیاد ایجاد می شود ، که می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد: مصرف زیاد الکل ، سرطان ، ورزش بیش از حد ، نارسایی کبدی ، کم خونی شدید ، شوک ، تشنج و نارسایی قلبی. مراقب این علائم باشید و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید تا علت اسیدوز مشخص شود:
- بی نظمی
- زرد شدن پوست یا چشم ها
- تنفس سریع یا سطحی
- ضربان قلب سریع
- گرفتگی عضلات
- خستگی
- سردرد
- اسهال
- پزشک شما علت اصلی اسیدوز لاکتیک را درمان می کند ، بنابراین برنامه درمانی شما بر اساس آن متفاوت خواهد بود.
مرحله 5. اگر با بیماری کلیوی روبرو هستید ، برنامه درمانی خود را دنبال کنید
اگر کلیه های شما دارای عملکرد پایین هستند ، ممکن است نتوانند اسید اضافی خود را از بین ببرند و باعث ایجاد اسیدوز متابولیک می شوید. این چیزی است که پزشک شما از آن آگاه است و به طور مرتب آن را آزمایش می کند ، بنابراین مطمئن شوید که در تمام قرارهای خود شرکت می کنید.
ممکن است پزشک از شما بخواهد قرص بی کربنات سدیم بخورید تا سطح اسید بدن شما جبران شود و روشهای درمانی دیگری نیز در نظر گرفته شود. همیشه توصیه های پزشک خود را دنبال کنید و قبل از انجام هرگونه درمان به تنهایی با او مشورت کنید
آزمایشات مربوط به اسیدوز متابولیک:
3 آزمایش اصلی وجود دارد که پزشک شما ممکن است انجام دهد تا ببیند آیا به این بیماری مبتلا هستید:
آزمایش شکاف آنیون از طریق یک پانل متابولیک اساسی: این تراز شیمیایی خون شما را اندازه گیری می کند تا ببیند آیا بیش از حد اسیدی است یا خیر.
آزمایش گازهای شریانی: این امر سطح pH خون شما و همچنین میزان اکسیژن و دی اکسید کربن را اندازه گیری می کند. این آزمایش معمولاً در صورت مراجعه به اورژانس انجام می شود ، اما ممکن است به عنوان یک آزمایش سرپایی انجام شود. این آزمایش می تواند کاملاً دردناک باشد.
آزمایش ادرار: این می تواند اسیدوز متابولیک را به دلیل مشکلات کلیوی ، دیابت یا برخی دیگر از مسائل بهداشتی مانند مصرف بیش از حد الکل یا مسمومیت نشان دهد.
روش 2 از 2: درمان و پیشگیری از اسیدوز متابولیک
مرحله 1. بی کربنات سدیم مصرف کنید تا سطح pH خون شما افزایش یابد
بی کربنات سدیم در بسیاری از آنتی اسیدهای بدون نسخه یافت می شود ، زیرا باعث کاهش مقدار اسید در بدن شما می شود. بنابراین وقتی با اسیدوز متابولیک شدید مواجه هستید ، پزشک ممکن است از شما بخواهد که قرص بی کربنات سدیم مصرف کنید تا اسید اضافی در خون یا ادرار شما جبران شود.
در موارد شدیدتر اسیدوز متابولیک ، پزشک ممکن است بی کربنات سدیم وریدی به شما تجویز کند
هشدار:
بی کربنات سدیم مصرف نکنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. البته آنتی اسیدهای بدون نسخه بی خطر هستند ، اما بی کربنات سدیم غلیظ می تواند با سایر داروهای مورد استفاده شما تداخل داشته باشد.
مرحله 2. انسولین درمانی یا جایگزینی الکترولیت برای کتواسیدوز دیابتی دریافت کنید
در صورت نیاز ، پزشک شما را فوراً در بیمارستان تحت درمان قرار می دهد. بسته به سطح قند خون و pH ، ممکن است برای دریافت مایعات ، الکترولیت ها و احتمالاً انسولین به IV تزریق کنید. جایگزینی مایع IV قوی ، معمولاً نرمال سالین ، بخش قابل توجهی از درمان است. این به طور معمول زمانی ضروری است که بیمار دچار هیپرولمی یا بسیار کم آب باشد.
هنگامی که سطح شما به حالت عادی بازگشت ، ممکن است بتوانید به خانه بروید و فعالیت های عادی خود را از سر بگیرید ، یا نیاز به انجام آزمایش های اضافی دارید. در برخی موارد ، ممکن است قبل از اینکه پزشک شما را به خانه بازگرداند ، به آنتی بیوتیک یا ارزیابی بیشتر نیاز داشته باشید
مرحله 3. بر اساس توصیه پزشک تحت دیالیز نارسایی کلیوی قرار بگیرید
دیالیز به کلیه های شما کمک می کند تا مواد زائد اضافی را تصفیه کرده و در عین حال تعادل اسیدیته سالم را حفظ کنید. در صورت لزوم پزشک به شما اطلاع می دهد.
- نارسایی کلیوی به نارسایی کلیه نیز معروف است که از علائم شایع بیماری کلیوی است.
- به طور کلی ، افرادی که تحت درمان دیالیز هستند 3-4 بار در هفته دریافت می کنند و هر جلسه معمولاً 3-4 ساعت طول می کشد. بسته به شرایط شما ، هر چند ، این می تواند متفاوت باشد.
مرحله 4. غذاهای کم اسید را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنید
اگر به هر دلیلی با اسیدوز متابولیک دست و پنجه نرم می کنید ، می تواند رژیم غذایی شما را تغییر دهد تا اسید بیشتری از مقدار مورد نیاز مصرف نکنید. سویا ، بلغور جو دوسر ، ماست و شیر شیرین نشده ، زنجبیل ، میوه ها و سبزیجات تازه ، غذاهای دریایی ، جعفری ، لوبیا ، عدس و چای های گیاهی دارای اسیدیته کمی هستند و می توانند به خنثی سازی سطح اسید در روده شما کمک کنند و به کلیه های شما فرصت کمی برای پردازش می دهد.
- "خوردن سالم" یا تمرکز بر افزودن غذاهای کامل بیشتر به رژیم غذایی می تواند به بدن شما در حفظ سطح اسیدی طبیعی کمک کند.
- اگر فکر می کنید ممکن است بر اساس علائم خود اسیدوز متابولیک داشته باشید ، همیشه قبل از اینکه سعی کنید از طریق رژیم غذایی خود مشکلات را برطرف کنید ، به پزشک خود مراجعه کنید. ممکن است اتفاق جدی تری در راه باشد.
مرحله 5. برای اینکه اسید اضافی به سیستم شما وارد نشود ، از غذاهای حاوی اسید بالا خودداری کنید
گوشت ، پنیر ، تخم مرغ ، شکر ، غلات ، غذاهای فرآوری شده ، نوشابه و مکمل های غنی از پروتئین یا غذاها میزان اسید را در بدن شما افزایش می دهند. تعداد مواردی را که در رژیم غذایی روزانه خود گنجانده اید محدود کنید.
به متخصص تغذیه یا متخصص تغذیه مراجعه کنید تا در مورد چگونگی تأثیر غذاهای مختلف بر سطح اسیدیته شما بیشتر بدانید
مرحله 6. هر روز 8 تا 10 لیوان آب بنوشید تا دچار کم آبی نشوید
به خصوص اگر با استفراغ ، اسهال یا هر چیز دیگری که می تواند مایعات بدن شما را تخلیه کند دست و پنجه نرم می کنید ، به ویژه آب بدن مهم است. همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید ، اول صبح یک لیوان بزرگ آب بنوشید و در طول روز یادآوری هایی را برای خود تنظیم کنید.
- وقتی ورزش می کنید ، اغلب بسیاری از الکترولیت های مهم را عرق می کنید. استفاده از نوشیدنی ورزشی یا آب نارگیل را برای پر کردن الکترولیت های خود در نظر بگیرید.
- اگر نوشیدنی های ورزشی می نوشید ، به محتوای قند و کربوهیدرات توجه کنید و سعی کنید مارکی انتخاب کنید که دارای قند کم و کربوهیدرات کم است.
مرحله 7. بعد از ورزش کشش دهید تا اسید لاکتیک اضافی آزاد شود
علاوه بر هیدراته ماندن ، استفاده از حرکات کششی بعد از تمرین به بدن شما کمک می کند تا اسید لاکتیک تجمع یافته را پردازش کند. همچنین می توانید از رول فوم استفاده کنید یا ماساژ دهید.
