اوتیت میانی اصطلاح پزشکی عفونت گوش در گوش میانی است که فضای پشت پرده گوش شما است. وقتی سالم است ، گوش میانی پر از هوا می شود و از طریق لوله استاش به نازوفارنکس (پشت بینی/بالای گلو) متصل می شود. شما یا فرزندتان ممکن است در این ناحیه دچار عفونت گوش شده و باعث پر شدن مایع آن و در نتیجه درد شود. شما باید بتوانید علائم را در فرزندان خود و همچنین در خود تشخیص دهید و باید بدانید چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید.
مراحل
روش 1 از 5: تشخیص علائم در بزرگسالان و نوجوانان
مرحله 1. به دردی که در گوش شما ایجاد می شود توجه کنید
اگر دچار گوش درد شده اید ، این می تواند علامتی از اوتیت میانی باشد. این درد می تواند یک درد مستمر و کسل کننده باشد که با ضربان قلب همراه باشد ، یا می تواند دردهایی تیز و چاقو باشد که می آیند و می روند ، چه به تنهایی و چه همراه با یک درد خسته کننده.
- درد ناشی از این واقعیت است که شما مایع عفونی در گوش میانی خود دارید که بر پرده گوش فشار می آورد.
- این درد همچنین ممکن است گسترش یابد. به عنوان مثال ممکن است دچار سردرد یا گردن درد شوید.
مرحله 2. هرگونه کاهش شنوایی خفیفی را که رخ می دهد ، کنترل کنید
همچنین ممکن است به طور موقت قسمتی از شنوایی خود را از دست بدهید. هنگامی که مایع در پشت پرده گوش جمع می شود ، می تواند سیگنال هایی را که در مغز شما عبور می کنند ، از طریق استخوان های کوچک گوش داخلی کند کند. بنابراین ، ممکن است برخی از افت شنوایی را تجربه کنید.
برخی از مردم صدای زنگ یا وز وز را در گوش خود می شنوند که می آید و می رود
مرحله 3. مراقب تخلیه مایعات باشید
وقتی گوش شما عفونی می شود ، ممکن است تخلیه مایعات نیز داشته باشید. در صورت تخلیه چرک یا مایعات دیگر از گوش آسیب دیده ، توجه کنید. مایع ممکن است قهوه ای ، زرد یا سفید باشد. این مایع به این معنی است که پرده گوش شما پاره شده است و شما باید به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 4. به علائم مکمل توجه کنید
گاهی اوقات عفونت های گوش در کنار سایر علائم مانند آبریزش بینی یا گلودرد ایجاد می شود. اگر این علائم را همراه با گوش درد دارید ، با پزشک خود در مورد احتمال ابتلا به عفونت گوش صحبت کنید.
روش 2 از 5: مراقبت از علائم در کودکان و نوزادان
مرحله 1. علائم درد گوش را بررسی کنید
کودکان معمولاً با عفونت گوش دچار درد حاد می شوند. در بچه های کوچکتر ، آنها ممکن است نتوانند این درد را بیان کنند. با این حال ، شما می توانید برای گریه زیاد ، به ویژه هنگامی که کودک دراز می کشد ، و همچنین گوش های او را بکشید یا بکشید.
همچنین ممکن است تحریک پذیرتر باشند یا در خواب دچار مشکل شوند
مرحله 2. مراقب کاهش علاقه به خوردن باشید
این علامت بیشتر در نوزادانی که با شیر مادر یا شیشه شیر تغذیه می کنند شایع است. هنگام بلع ، به دلیل تغییر فشار ، درد بیشتری در گوش ایجاد می شود. بنابراین ، کودک به دلیل درد نمی خواهد زیاد غذا بخورد.
مرحله 3. به دنبال مشکل شنوایی باشید
همانند بزرگسالان ، اوتیت مدیا می تواند باعث کم شنوایی موقت در کودکان شود. به این نکته توجه کنید که آیا بچه شما به این خوبی شنوایی ندارد ، مثلاً نمی تواند به سوالات خوب پاسخ دهد یا مکرراً "چه؟" وقتی داری حرف میزنی
در نوزادان ، مراقب باشید تا ببینند آیا آنها به صداهای ملایم مانند معمول پاسخ می دهند یا خیر
مرحله 4. تب را بررسی کنید
اغلب ، کودکان مبتلا به این بیماری تب می کنند. در صورت مشکوک بودن به عفونت گوش دمای کودک خود را بررسی کنید. کودک مبتلا به عفونت گوش می تواند تب نسبتاً بالایی از 100.4 تا 104 درجه فارنهایت (38 تا 40 درجه سانتی گراد) داشته باشد.
مرحله 5. به مشکلات تعادل فرزند خود توجه کنید
یکی دیگر از علائم عفونت گوش میانی این است که کودک با تعادل مشکل دارد. از آنجا که گوش تعادل را تنظیم می کند ، عفونت می تواند باعث از بین رفتن تعادل کودک شود. اگر کودک شما ناگهان در راه رفتن یا ایستادن با مشکل بیشتری مواجه شد ، توجه کنید.
مشکلات تعادلی بیشتر برای کودکان علامت دارد تا بزرگسالان ، اما اگر در کنار سایر علائم دچار مشکل تعادل هستید ، باید به آن توجه کنید
مرحله 6. به دنبال تهوع و استفراغ باشید
این وضعیت همچنین می تواند باعث تهوع در کودک شما شود ، به دلیل سرگیجه (عدم تعادل) ناشی از عفونت گوش. همچنین می تواند منجر به استفراغ شود. به دنبال این علائم به همراه علائم دیگر مانند درد یا کم شنوایی خفیف باشید.
مرحله 7. متوجه شوید علائم ممکن است چشمگیر نباشند
گاهی اوقات ، این بیماری علائم زیادی را نشان نمی دهد. در واقع ، علامت اصلی ممکن است کاهش شنوایی خفیف باشد که ممکن است کودک شما یا شما حتی متوجه آن نشوید. به عنوان مثال ، ممکن است کودک در مدرسه توجه زیادی نداشته باشد ، زیرا نمی تواند به خوبی بشنود.
سایر کودکان ممکن است متوجه احساس سیری گوش خود شوند ، یا ممکن است گوش بیشتر بیدار شود
مرحله 8. به زهکشی توجه کنید
بار دیگر ، تخلیه معمولاً نشانه پارگی پرده گوش است. فریب تسکین درد را که اغلب در اثر پارگی پرده گوش ایجاد می شود فریب ندهید. فشار بر پرده گوش آزاد شده است ، اما عفونت پیشرفت جدی کرده است. اگر مشاهده کردید که مایع زرد ، قهوه ای یا سفید از گوش خارج می شود ، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.
روش 3 از 5: دانستن زمان مراجعه به پزشک
مرحله 1. بسته به مدت زمان علائم ، با پزشک تماس بگیرید
به مدت زمان وجود علائم توجه کنید. اگر علائم بعد از اینکه شما یا فرزندتان دچار عفونت دیگری مانند سرماخوردگی شدید ظاهر شد ، باید توجه ویژه ای داشته باشید زیرا این امر شما را مستعد ابتلا به عفونت گوش ، به ویژه در کودکان می کند.
- برای نوزادان زیر نیم سال ، هنگام بروز علائم به پزشک مراجعه کنید.
- برای کودکان و بزرگسالانی که علائم آنها بیش از 24 ساعت طول کشیده است ، برای مشاوره با پزشک خود تماس بگیرید.
مرحله 2. اگر درجه حرارت بدن شما بالا رفت به پزشک مراجعه کنید
اگر شما یا فرزندتان تب دارید ، وقت آن است که با پزشک صحبت کنید. تب نشانه عفونت است و شما یا فرزندتان ممکن است برای مبارزه با عفونت به دور آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.
اگر دمای فرزند شما از 100.4 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) بالاتر رفت ، زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است
مرحله 3. اگر درد گوش شدید است با پزشک خود مشورت کنید
گوش درد شدید نشان می دهد که زمان آن رسیده است که از پزشک خود مشاوره بگیرید. این می تواند نشانه ای از تشدید یا گسترش عفونت باشد. اگر درد شما یا فرزندتان بسیار شدید است ، با پزشک خود تماس بگیرید.
با فرزند خود ، توجه کنید که آیا درد او بیشتر از حد معمول برای عفونت گوش است. به عنوان مثال ، اگر کودک شما گریه خود را متوقف نمی کند ، ممکن است دلیلی برای صحبت با پزشک کودک باشد
مرحله 4. اگر متوجه زهکشی شدید بروید
تخلیه در بزرگسالان و کودکان نشانه ای است که شما باید به پزشک مراجعه کنید. تخلیه آب از علائم پارگی پرده گوش است و پزشک شما باید گوش شما را بررسی کند تا ببیند آیا به درمان مانند آنتی بیوتیک نیاز دارید یا خیر.
اگر دچار زهکشی هستید ، تا زمانی که عفونت برطرف نشود ، از شنا اجتناب کنید
مرحله 5. انتظار داشته باشید که پزشک معاینات خاصی را انجام دهد
پزشک شما احتمالاً با معاینه شما یا پرده گوش کودک با اتوسکوپ کار خود را آغاز می کند ، این بدان معناست که پزشک بصورت بصری پرده گوش را با استفاده از یک ابزار بررسی می کند. در حین انجام این کار ، پزشک ممکن است یک پف هوا در پرده گوش بکشد تا ببیند آیا آنطور که باید حرکت می کند یا خیر.
- پزشک شما ممکن است از تمپانومتری نیز استفاده کند. این آزمایش بررسی می کند که آیا مایع با فشار و هوا در پرده گوش وجود دارد یا خیر.
- با عفونت های مداوم گوش ، شما یا فرزندتان ممکن است آزمایش شنوایی انجام دهید تا مشخص شود آیا کم شنوایی وجود دارد یا خیر.
مرحله 6. درک کنید که پزشک ممکن است کاری انجام ندهد
یعنی بسیاری از عفونت های گوش به خودی خود از بین می روند و بسیاری از پزشکان به دلیل ماهیت سازگار باکتری ها سعی می کنند آنتی بیوتیک های کمتری تجویز کنند. علاوه بر این ، برخی از عفونت های گوش توسط ویروس ها ایجاد می شود. در هر صورت ، آنتی بیوتیک همیشه مورد نیاز نیست ، زیرا عفونت گوش معمولاً در چند روز برطرف می شود.
- علاوه بر این ، عفونت های گوش مسری نیستند ، هرچند گاهی ویروس هایی که می توانند همراه عفونت گوش باشند نیز وجود دارند.
- حتی پس از برطرف شدن عفونت های گوش ، مایع می تواند در گوش میانی باقی بماند. می تواند چند ماه در آنجا بماند.
- با این حال ، می توانید با استفاده از ایبوپروفن یا استامینوفن به تسکین درد کمک کنید. حتماً از نسخه های کودکان این داروها برای فرزند خود استفاده کنید.
مرحله 7. اگر شما یا فرزندتان دچار فلج صورت شدید ، به بیمارستان مراجعه کنید
یکی از عوارض نادر عفونت گوش ، فلج صورت است ، هنگامی که تورم ناشی از این وضعیت بر عصب صورت فشار می آورد. در حالی که این وضعیت معمولاً با برطرف شدن عفونت گوش برطرف می شود ، باز هم بررسی فلج صورت توسط پزشک ضروری است.
مرحله 8. اگر شما یا فرزندتان در پشت گوش دچار درد شدید ، به بیمارستان بروید
یکی از عوارض ناشی از عفونت گوش ، گسترش عفونت به سایر نقاط بدن است. هنگامی که شما یا فرزندتان در پشت گوش دچار درد می شوید ، این می تواند نشان دهنده گسترش عفونت به استخوان زیر گوش ، ماستوئیدها باشد ، عفونی به نام ماستوئیدیت. همچنین ممکن است متوجه کاهش شنوایی ، درد و ترشح شوید.
این بیماری به طور کلی در بیمارستان درمان می شود
مرحله 9. در صورت بروز علائم مننژیت در شما یا کودک به اورژانس مراجعه کنید
به ندرت ، عفونت گوش می تواند به مننژیت تبدیل شود. ممکن است متوجه تب شدید ، مشکل در تنفس و سردرد شدید شوید. همچنین ممکن است گردن شما سفت شود یا احساس تهوع کنید. ممکن است حساسیت به نور و همچنین بثورات قرمز و لکه دار ایجاد شود. اگر متوجه این علائم در خود یا فرزند خود شدید ، به اورژانس بروید یا با خدمات اورژانس تماس بگیرید.
مرحله 10. جراحی لوله گوش را در نظر بگیرید
اگر فرزند شما به طور مداوم دچار عفونت گوش شده است ، پزشک ممکن است جراحی لوله گوش را در نظر بگیرد. معمولاً این روش در صورتی انجام می شود که کودک شما دچار کم شنوایی یا تأخیر در گفتار به دلیل کم شنوایی باشد. در اصل ، یک لوله در گوش وارد می شود تا مایع بتواند به راحتی تخلیه شود.
وجود سوراخ کوچک در پرده گوش بر شنوایی تأثیر نمی گذارد. بسته به نوع مورد استفاده ، لوله ها شش تا 18 ماه در محل باقی می مانند
روش 4 از 5: شناخت عوامل خطر
مرحله 1. درک سن یک عامل خطر است
از آنجا که کودکان به طور کامل رشد نکرده اند ، لوله های گوش آنها کوچکتر است و زاویه افقی بیشتری نسبت به گوش بزرگسالان دارد. این شکل و ساختار باعث می شود که گوش های آنها نوعی انسداد ایجاد کرده و عفونی شوند. کودکان 6 ماه تا دو سال بیشتر مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند.
مرحله 2. بدانید که سرماخوردگی می تواند منجر به عفونت گوش شود
ویروسی که باعث سرماخوردگی شما می شود می تواند از طریق لوله استاش که گوش شما را به پشت بینی شما متصل می کند عبور کند. اگر این اتفاق برای شما یا کودکتان بیفتد ، شما یا فرزندتان ممکن است در حین سرماخوردگی دچار عفونت گوش شوید.
- مراقبت های روزانه گروهی یک نقطه داغ برای عفونت گوش است. وقتی بچه های شما با بچه های دیگر که برخی از آنها ممکن است سرماخوردگی داشته باشند بدوند ، احتمال اینکه خودشان سرما بخورند بیشتر است.
- مطمئن شوید که واکسیناسیون توصیه شده ، مانند واکسن آنفولانزا را یک بار در سال دریافت کنید ، زیرا می تواند در برابر عفونت هایی که منجر به عفونت گوش می شوند محافظت کند.
مرحله 3. درک فصل می تواند نقش داشته باشد
به طور کلی ، کودکان بیشتر در پاییز و زمستان دچار عفونت گوش می شوند. این پدیده به این دلیل است که عفونت های سرماخوردگی و آنفولانزا در این زمان از سال بیشتر است ، که همانطور که گفته شد می تواند منجر به عفونت گوش شود.
به طور مشابه ، اگر شما یا فرزندتان مستعد آلرژی هستید ، احتمال زیاد وجود دارد که عفونت گوش در زمانی که تعداد حساسیت ها بیشتر است ، ایجاد شود
مرحله 4. به دنبال خروپف یا تنفس دهانی باشید
این علائم می تواند نشان دهد که فرزند شما (یا شما) دارای آدنوئیدهای بزرگ است. داشتن این بیماری می تواند شما یا فرزند شما را در معرض خطر بیشتر عفونت گوش قرار دهد. در صورت مشاهده این علامت با پزشک خود مشورت کنید ، زیرا ممکن است شما یا فرزندتان برای رفع آن به جراحی نیاز داشته باشید.
روش 5 از 5: جلوگیری از عفونت گوش
مرحله 1. برای یک سال به نوزاد خود شیر دهید
کودکان مبتلا به شیر مادر کمتر به عفونت گوش مبتلا می شوند. حداقل در شش ماه اول سعی کنید از شیر مادر تغذیه کنید ، اما اگر بتوانید آن را کنترل کنید ، یک سال کامل شیردهی بهتر است. شیر مادر آنتی بادی هایی را در اختیار کودک قرار می دهد که به مبارزه با عفونت گوش کمک می کند.
مرحله 2. به کودک خود نشسته غذا بدهید
وقتی کودکان برای نوشیدن یک بطری دراز می کشند ، احتمال ابتلا به عفونت گوش در آنها بیشتر است. هنگامی که کودک به پشت است ، مایع می تواند به گوش او سرازیر شود که می تواند باعث عفونت شود. هنگام نوشیدن از بطری ، مطمئن شوید که فرزند شما دارای زاویه 45 درجه است.
مرحله 3. روی آلرژی کار کنید
احتمال ابتلا به عفونت گوش در کودکان و بزرگسالان بیشتر است. اگر می توانید روی کنترل آلرژی کار کنید ، می توانید احتمال ابتلا به عفونت گوش را در شما یا فرزندتان کاهش دهید.
- شما می توانید از آنتی هیستامین ها برای کاهش آلرژی خود استفاده کنید و همچنین سعی کنید از گذراندن دوره های طولانی در خارج از منزل در زمانی که تعداد آلرژی زیاد است جلوگیری کنید.
- برای مخاط نازک هیدراته بمانید و استفاده از دستگاه بخار یا مرطوب کننده را برای شل شدن مخاط در نظر بگیرید.
- اگر حساسیت شما شدید است ، در مورد سایر درمان ها با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 4. دود سیگار را کنار بگذارید
شما و فرزندتان باید از دود سیگار به دلایل متعدد مرتبط با سلامتی خودداری کنید ، اما یکی از آنها این است که قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند شانس ابتلا به عفونت گوش را افزایش دهد. سعی کنید از دود سیگار ، از جمله دود دست دوم اجتناب کنید.
