کارشناسان می گویند شایع ترین علائم آرتریت در زانو درد ، تورم و سفتی در مفصل است. تحقیقات نشان می دهد شایع ترین انواع آرتروز آرتروز و آرتریت روماتوئید هستند. با آرتروز ، غضروف زانو در طول زمان از بین می رود ، در حالی که آرتریت روماتوئید یک اختلال خود ایمنی مزمن است که مخاط مفاصل شما را هدف قرار می دهد. اگر مشکوک به آرتروز در زانو هستید ، احتمالاً به دنبال تسکین سریع علائم هستید. اگرچه بهتر است به پزشک مراجعه کنید ، اما ممکن است علائم را به تنهایی تشخیص دهید.
مراحل
روش 1 از 3: آگاهی از آرتریت زانو
مرحله 1. عوامل خطر خود را ارزیابی کنید
بسته به نوع آرتروز ، عوامل متعددی وجود دارد که ممکن است شما را مستعد ابتلا به آرتریت زانو کند. اگرچه برخی از این عوامل قابل تغییر نیستند ، اما برخی دیگر را می توانید تغییر دهید تا خطر ابتلا به آرتروز زانو کاهش یابد.
- ژن ها سابقه ژنتیکی شما می تواند شما را مستعد ابتلا به انواع خاصی از آرتریت (مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک) کند. اگر سابقه خانوادگی آرتریت دارید ، احتمال ابتلا به آرتریت زانو بیشتر است.
- جنسیت مردان بیشتر به نقرس مبتلا هستند ، نوعی آرتریت التهابی ناشی از سطوح بالای اسید اوریک در خون ، در حالی که زنان بیشتر به آرتریت روماتیسمی مبتلا می شوند.
- سن. با افزایش سن ، شما بیشتر در معرض ابتلا به آرتریت هستید.
- چاقی اضافه وزن باعث ایجاد فشار بر مفاصل زانو می شود و می تواند خطر ابتلا به آرتریت را افزایش دهد.
- سابقه آسیب های مفصلی آسیب به مفصل زانو می تواند تا حدی عامل ایجاد آرتروز باشد.
- عفونت عوامل میکروبی می توانند مفاصل را آلوده کرده و احتمالاً باعث پیشرفت انواع مختلف آرتروز شوند.
- اشتغال. مشاغل خاصی که نیاز به خم شدن مکرر و/یا چمباتمه زدن زانو دارند ممکن است خطر ابتلا به آرتروز زانو را افزایش دهند.
- اگر یک یا چند عامل خطر ابتلا به آرتریت دارید ، در مورد اقدامات پیشگیرانه ای که باید انجام دهید با پزشک خود مشورت کنید (یا به بخش پیشگیری در زیر مراجعه کنید).
مرحله 2. علائم آرتریت زانو را بشناسید
شایع ترین علائم آرتروز زانو درد مفاصل و سفتی در زانو است. با این حال ، بسته به نوع آرتریت (مانند آرتریت روماتوئید یا آرتروز) ممکن است طیف وسیعی از علائم دیگر را نیز تجربه کنید. برای تشخیص علائم آرتریت ، در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر توجه داشته باشید:
- دردی که اغلب با فعالیت بدتر می شود.
- کاهش یا محدوده حرکتی.
- سفتی زانو.
- تورم و حساسیت به مفصل زانو.
- حسی که مفصل ممکن است "از بین برود".
- خستگی و ضعف (اغلب در طول دوره های شعله ور شدن آرتریت روماتوئید همراه است).
- تب و لرز با درجه پایین (اغلب در طول دوره های شعله ور شدن آرتریت روماتوئید همراه است).
- ناهنجاری مفصل (زانو زدن یا ساق پا) معمولاً یک علامت پیشرفته آرتریت است که بدون درمان رها شده است.
مرحله 3. درد را پیگیری کنید
همه زانو درد ها نشانه این نیست که شما ممکن است از آرتریت رنج می برید. درد آرتروز معمولاً در قسمت داخلی زانو و در برخی موارد در جلو یا عقب زانو احساس می شود.
- فعالیت هایی که مفصل زانو را بار می کند ، مانند راه رفتن در مسافت های طولانی ، بالا رفتن از پله ها یا ایستادن طولانی مدت ، می تواند درد آرتریت را بدتر کند.
- در موارد ورم مفاصل شدید زانو ، درد ممکن است هنگام نشستن یا دراز کشیدن ایجاد شود.
مرحله 4. دامنه حرکت و سفتی را ارزیابی کنید
علاوه بر درد ، آرتریت دامنه حرکتی زانو را نیز کاهش می دهد. به مرور زمان و به دلیل از بین رفتن سطوح لغزنده استخوان ، ممکن است احساس کنید که زانو سفت شده و حرکت شما محدود است.
از آنجا که غضروف ها در یک طرف زانو فرسوده می شوند ، ممکن است متوجه شوید که زانوی شما بیشتر به صورت کمان دار یا زانو زده می شود
مرحله 5. مراقب تورم یا چروک زدن باشید
تورم یکی دیگر از علائم التهاب (علاوه بر درد ، گرما و قرمزی) است و از علائم شایع آرتریت زانو است. علاوه بر این ، افراد مبتلا به آرتروز زانو ممکن است در واقع احساس ضربه یا کلیک در مفصل زانو را بشنوند یا بشنوند.
مرحله 6. به هرگونه تغییر یا بدتر شدن علائم توجه کنید
علائم آرتروز می تواند به تدریج ظاهر شود و اغلب با بدتر شدن وضعیت پیشرفت می کند. یادگیری تشخیص الگوهای علائم آرتریت ممکن است به شما در تمایز آن از سایر دردهای زانو کمک کند.
افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید اغلب دوره هایی از بدتر شدن بیماری را که شعله ور شدن نامیده می شود ، تجربه می کنند. در این دوره ها علائم بدتر می شوند ، به اوج می رسند و سپس به تدریج کاهش می یابد
مرحله 7. به دنبال مشاوره پزشکی باشید
در صورت مشاهده یک یا چند مورد از علائم فوق ، با پزشک مشورت کنید که آیا از آرتروز زانو رنج می برید یا خیر.
-
پزشک زانوی شما را از نظر تورم ، قرمزی و گرما بررسی می کند و دامنه حرکت را ارزیابی می کند. اگر پزشک شما مشکوک است که شما مبتلا به آرتریت هستید ، ممکن است برخی از آزمایشات زیر را برای تأیید تشخیص پیشنهاد کند:
- آزمایشات آزمایشگاهی برای تجزیه و تحلیل نشانگرهای آرتریت در خون ، ادرار و/یا مایع مفصلی شما. مایع مفصلی از طریق آسپیراسیون با قرار دادن یک سوزن در فضای مفصل جمع آوری می شود.
- تصویربرداری سونوگرافی برای تجسم بافتهای نرم ، غضروف و ساختارهای حاوی مایع در زانو. سونوگرافی همچنین ممکن است برای هدایت محل سوزن در طول آسپیراسیون مفصل استفاده شود.
- تصویربرداری با اشعه ایکس برای تجسم از دست دادن غضروف و آسیب استخوان و/یا خار.
- تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری (CT) برای تجسم استخوان های زانو. تصاویر CT از زوایای مختلف زانو گرفته می شوند و سپس با یکدیگر ترکیب می شوند تا نمای مقطعی از ساختارهای داخلی ایجاد شود.
- از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای تهیه تصاویر مقطعی دقیق تر از بافتهای نرم اطراف زانو مانند غضروف ، تاندونها و رباطهای زانو استفاده کرد.
روش 2 از 3: جلوگیری از آرتروز زانو
مرحله 1. کاهش وزن
احتمالاً یکی از مهمترین درمان های آرتریت کاهش وزن است ، اگرچه بسیاری از مردم این کار را دشوار می دانند. کاهش وزن زانوها ، بار و آسیب مفصل را کاهش می دهد و می تواند خطر ابتلا به آرتروز را کاهش دهد.
مرحله 2. فعالیت های خود را اصلاح کنید
محدود کردن برخی فعالیتها ممکن است ضروری باشد و یادگیری روشهای جدید ورزشی ممکن است برای جلوگیری یا کاهش آسیب آرتریت مفید باشد.
- ورزش در آب یک گزینه عالی برای بیمارانی است که مشکلات زانو دارند.
- استفاده از عصا یا عصای دست در مقابل زانوی آسیب دیده به کاهش تقاضا برای مفصل کمک می کند.
مرحله 3. مکمل های مشترک مصرف کنید
بسیاری از مکمل های مفصلی حاوی مولکول هایی هستند که به طور طبیعی در بدن ساخته می شوند ، مانند گلوکوزامین و کندرویتین سولفات و برای سلامت غضروف در مفاصل زانو مهم هستند.
- اگرچه مکمل های مفصلی ممکن است درد را کنترل کنند ، اما اکنون مشخص شده است که غضروف را بازسازی نمی کند. مطالعات خوب نشان داده است که هیچ فایده ای بهتر از دارونما وجود ندارد ، اما خطرات آن حداقل است (غیر از کیف پول شما) ، بنابراین اکثر متخصصان ارتوپد توصیه می کنند آن را امتحان کنید.
- برخی از پزشکان توصیه می کنند که مکمل های مشترک را به مدت سه ماه مصرف کنید تا ببینید آیا آنها کمکی می کنند یا خیر.
- مکمل های مشترک بدون نسخه معمولاً توسط FDA کنترل نمی شوند. ممکن است بخواهید قبل از مصرف این مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.
روش 3 از 3: درمان آرتروز زانو
مرحله 1. به فیزیوتراپی بروید
تقویت عضلات اطراف مفصل زانو ممکن است به کاهش بار بر روی زانو کمک کند. جلوگیری از آتروفی عضلات بخش مهمی از استفاده کاربردی از زانو و کاهش آسیب بیشتر به مفصل است.
مرحله 2. داروهای ضد التهاب مصرف کنید
داروهای ضد التهابی تجویزی و بدون نسخه (مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا NSAIDs) داروهایی هستند که به درمان درد و همچنین التهاب زانو کمک می کنند.
- همیشه قبل از اقدام به درمان آرتریت با داروهای بدون نسخه ، با پزشک خود مشورت کنید ، به ویژه اگر از داروهای دیگری برای درمان آرتریت استفاده می کنید.
- هرگز از دوز توصیه شده هیچ دارویی ، از جمله داروهای ضد التهاب بدون نسخه ، تجاوز نکنید. مصرف بیش از حد NSAID ها می تواند زندگی را تهدید کند.
مرحله 3. تزریق اسید هیالورونیک را در زانو انجام دهید
اسید هیالورونیک به روان شدن مفصل کمک می کند و به طور طبیعی در مایع زانو وجود دارد. اگر از آرتریت رنج می برید ، اسید هیالورونیک طبیعی در زانوی شما نازک تر و م lessثرتر می شود.
- پزشک ممکن است تزریق اسید هیالورونیک (که به آن مایع مصنوعی مفصل یا مکمل ویسکو نیز گفته می شود) را در مفصل زانو توصیه کند.
- اگرچه این تزریقات برای همه مفید نیست ، اما می تواند علائم را برای سه تا شش ماه تسکین دهد.
مرحله 4. اگر از کورتیکواستروئیدها یا داروهای ضد روماتیسم تعدیل کننده بیماری استفاده می کنید ، از پزشک خود بپرسید
برخی داروهای تجویزی برای درمان آرتروز وجود دارد. با پزشک خود مشورت کنید که آیا نامزد برخی از این گزینه های درمانی هستید.
- داروهای ضد روماتیسم تعدیل کننده بیماری (مانند متوترکسات یا هیدروکسی کلروکین) باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به مفاصل شما حمله نکند.
- داروهای بیولوژیکی (مانند اتانرسپت و اینفلیکسیماب) مولکول های مختلف پروتئین دخیل در پاسخ ایمنی را که منجر به آرتریت می شود ، هدف قرار می دهند.
- کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزون و کورتیزون) باعث کاهش التهاب و سرکوب سیستم ایمنی می شوند. آنها می توانند به صورت خوراکی تجویز شوند یا مستقیماً در مفصل دردناک تزریق شوند.
مرحله 5. در صورت نیاز به جراحی با پزشک خود مشورت کنید
اگر درمانهای محافظه کارانه درد آرتروز را محدود نمی کند یا برای جلوگیری از آسیب بیشتر کافی نیست ، ممکن است به جراحی مانند فیوژن مفصل یا تعویض مفصل نیاز داشته باشید.
- در طول عمل جراحی فیوژن مفصل ، پزشک شما انتهای دو استخوان را در مفصل برداشته و سپس این انتها را به هم قفل می کند تا زمانی که در یک واحد سفت و محکم بهبود یابند.
- در حین جراحی تعویض مفصل ، پزشک مفصل آسیب دیده را برداشته و آن را با یک مصنوعی جایگزین می کند.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر فکر می کنید از علائم اولیه آرتریت رنج می برید ، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. درمان زودهنگام می تواند دوره برخی از انواع آرتروز را تغییر دهد.
- درمان آرتروز زانو باید با ابتدایی ترین مراحل شروع شود و به مواردی که احتمالاً شامل جراحی می شوند ، پیشرفت کند.
- همه درمانها برای هر بیمار مناسب نیست ، و شما باید با پزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود کدام درمان برای شما مناسب است.
