زندگی معمولی و شاد با اسکیزوفرنی ممکن است آسان نباشد ، اما مطمئناً امکان پذیر است. برای انجام این کار ، باید درمانی (یا درمان هایی) که برای شما مفید است را بیابید ، زندگی خود را با اجتناب از عوامل استرس زا مدیریت کنید و یک سیستم حمایتی برای خود ایجاد کنید. اگر تشخیص داده اید که مبتلا به اسکیزوفرنی هستید ، ناامید نشوید. در عوض ، از نیروی درونی خود استفاده کنید و شرایط خود را رو در رو ببینید. همچنین اطلاعات ارزشمندی برای نحوه زندگی با فرد مبتلا به اسکیزوفرنی وجود دارد.
مراحل
روش 1 از 3: بدنبال درمان
مرحله 1. زود شروع کنید
منتظر دریافت درمان اسکیزوفرنی نباشید. اگر به درستی تشخیص داده نشده اید ، به محض مشاهده علائم در خود به پزشک متخصص مراجعه کنید تا بتوانید درمان را آغاز کنید. هرچه درمان زودتر شروع شود ، نتیجه بهتر است. علائم در مردان در اوایل یا اواسط 20 سالگی شروع می شود در حالی که علائم بیشتر در زنان در اواخر 20 سالگی ظاهر می شود. علائم اسکیزوفرنی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- حس مشکوک بودن.
- افکار غیر معمول یا عجیب ، مانند اعتقاد به یکی از نزدیکان برای شما آرزوی آسیب می کند.
- توهم یا تغییر در تجربیات حسی شما ؛ به عنوان مثال ، دیدن ، چشیدن ، بو کردن ، شنیدن یا احساس چیزهایی که دیگران در شرایطی که آنها را تجربه می کنید تجربه نمی کنند.
- تفکر یا گفتار نامنظم.
- علائم "منفی" (یعنی کاهش رفتار یا عملکرد معمولی) مانند کمبود احساسات ، عدم تماس چشمی ، عدم بیان صورت ، بی توجهی به بهداشت و/یا کناره گیری اجتماعی.
- رفتارهای نامنظم یا غیرطبیعی حرکتی ، مانند قرار دادن بدن در حالت های عجیب و غریب ، یا انجام حرکات بی معنی یا بیش از حد.
مرحله 2. با عوامل خطر آشنا شوید
عوامل متعددی افراد را در معرض افزایش خطر ابتلا به اسکیزوفرنی قرار می دهد:
- داشتن سابقه خانوادگی اسکیزوفرنی.
- مصرف مواد مخدر برای تغییر ذهن در بزرگسالی یا نوجوانی.
- انواع خاصی از تجربیات در رحم ، مانند قرار گرفتن در معرض ویروس ها یا سموم.
- افزایش سیستم ایمنی بدن در مواردی مانند التهاب.
مرحله 3. در مورد درمان با پزشک خود ملاقات کنید
متاسفانه اسکیزوفرنی بیماری نیست که به سادگی برطرف شود. درمان بخشی ضروری از زندگی شما خواهد بود و ایجاد یک برنامه درمانی به شما کمک می کند که درمان خود را به یک بخش عادی دیگر از فعالیت های روزانه خود تبدیل کنید. برای ایجاد یک برنامه درمانی ، با پزشک خود در مورد داروها و درمان هایی که به بهترین وجه با شرایط خاص شما مطابقت دارند صحبت کنید.
به یاد داشته باشید که همه افراد متفاوت هستند-همه داروها یا روش های درمانی برای همه موثر نخواهد بود ، اما شما باید تلاش کنید تا درمانی را که برای شما مناسب است پیدا کنید
مرحله 4. در مورد گزینه های دارویی خود از پزشک خود بپرسید
سعی نکنید با استفاده از اینترنت دریابید که داروهای مناسب برای شما چیست-اطلاعات زیادی در اینترنت وجود دارد و همه آنها دقیق نیستند. در عوض ، با پزشک خود مشورت کنید ، او می تواند تعیین کند که چه داروهایی برای شما مفیدتر است. علائم ، سن و سابقه پزشکی قبلی شما همگی در یافتن داروی مناسب موثر خواهند بود.
- اگر داروهایی که مصرف می کنید باعث ناراحتی شما می شود ، به پزشک خود اطلاع دهید. او ممکن است دوز را تنظیم کند یا داروی متفاوتی را برای شما توصیه کند.
- داروهای رایج مورد استفاده برای درمان اسکیزوفرنی شامل داروهای ضد روان پریشی است که بر انتقال دهنده های عصبی دوپامین و سروتونین تأثیر می گذارد.
-
داروهای ضد روان پریشی غیر عادی عوارض جانبی کمتری دارند و عموماً ترجیح داده می شوند ، شامل:
- آریپیپرازول (Abilify)
- آسناپین (Saphris)
- کلوزاپین (Clozaril)
- ایلوپریدون (فناپت)
- لوراسیدون (لاتودا)
- اولانزاپین (Zyprexa)
- پالیپریدون (اینوگا)
- کوئتیاپین (سروکل)
- Risperidone (Risperdal)
- زیپراسیدون (جئودون)
-
داروهای ضد روان پریشی نسل اول عوارض جانبی بیشتری دارند (برخی از آنها ممکن است دائمی باشند. ارزان تر هستند. داروهای ضد روان پریشی نسل اول شامل:
- کلرپرومازین (تورازین)
- فلوفنازین (پرولیکسین ، متوسط)
- هالوپریدول (هالدول)
- پرفنازین (تریلافون)
مرحله 5. روان درمانی را امتحان کنید
روان درمانی می تواند به شما کمک کند تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید و همچنین به شما در درک بهتر خود و وضعیت خود کمک کند. با پزشک خود در مورد نوع روان درمانی که فکر می کنند برای شما مناسب است صحبت کنید. مهم است که به خاطر داشته باشید که روان درمانی به تنهایی نمی تواند اسکیزوفرنی را درمان کند. برخی از رایج ترین اشکال روان درمانی عبارتند از:
- روان درمانی فردی: این درمان شامل این است که شما به طور جداگانه با یک درمانگر ملاقات کنید تا در مورد احساس خود ، مشکلاتی که ممکن است با آن روبرو شوید و روابطی که دارید ، از جمله موضوعات دیگر صحبت کنید. درمانگر سعی خواهد کرد به شما بیاموزد که چگونه با مسائل روزمره خود روبرو شوید و وضعیت خود را بهتر درک کنید.
- آموزش خانواده: این جایی است که شما و اعضای نزدیک خانواده خود با هم به درمان می روید تا همه بتوانید از وضعیت خود مطلع شوید و در جهت برقراری ارتباط موثر و تعامل با یکدیگر تلاش کنید.
- درمان شناختی برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مفید است. اما مهم است که روان درمانی همراه با دارو م theثرترین روش برای درمان اسکیزوفرنی است.
مرحله 6. به مشارکت در رویکرد جامعه فکر کنید
اگر به دلیل شرایط خود در بیمارستان بوده اید ، ممکن است بخواهید رویکرد جامعه مانند درمان قاطع جامعه یا ACT را در نظر بگیرید. این رویکرد به شما کمک می کند تا خود را در یک اجتماع دوباره مستقر کنید و در حین ایجاد عادات روزانه و تعاملات اجتماعی خود به حمایت مورد نیاز خود برسید.
- درمان قاطع جامعه شامل استفاده از تیمی بین رشته ای است که در ارزیابی و مداخله به اشکال مختلف مشارکت دارند. این اشکال ممکن است شامل متخصصان سوء مصرف مواد ، متخصصان توانبخشی حرفه ای و پرستاران باشد.
- برای یافتن فرصت های درمانی قاطع در اجتماع در نزدیکی خود ، در اینترنت "درمان قاطع جامعه + شهر یا استان خود" را جستجو کنید یا از پزشک خود توصیه کنید.
روش 2 از 3: مدیریت زندگی
مرحله 1. با داروهای خود بچسبید
ممکن است برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی مصرف داروهای خود متداول باشد. در مواقعی که تمایل به ترک دارو دارید ، می توانید از چند روش استفاده کنید تا سعی کنید از داروهای خود استفاده کنید:
- به خود یادآوری کنید که داروهای شما اسکیزوفرنی را درمان می کنند ، اما تمایلی به درمان ندارند. این بدان معناست که شما همچنان احساس بهتری دارید ، احتمالاً باید داروهای خود را ادامه دهید.
-
از هرگونه حمایت اجتماعی که دارید استفاده کنید ؛ هنگامی که احساس خوبی دارید به خانواده یا دوستان خود بگویید تا به شدت شما را تشویق کنند که در صورت تمایل به توقف داروهای خود را ادامه دهید.
شما می توانید پیامی برای خود آینده خود ثبت کنید و به شما بگوید که با داروهای خود ادامه دهید و چرا (آنها یک درمان هستند و نه یک درمان) و در صورت تمایل به ترک از خانواده خود بخواهید آن را به شما نشان دهند
مرحله 2. روی پذیرش شرط خود کار کنید
پذیرش شرایط شما ممکن است به بهبودی شما در تجربه ای آسان کمک کند. از سوی دیگر ، انکار اینکه چیزی اشتباه است یا تصور اینکه وضعیت شما فقط از بین می رود ممکن است منجر به بدتر شدن وضعیت شما شود. به همین دلیل ، مهم است که درمان خود را آغاز کرده و این دو واقعیت را بپذیرید:
- بله ، شما مبتلا به اسکیزوفرنی هستید و مقابله با آن دشوار خواهد بود.
- اما بله ، شما می توانید یک زندگی عادی و شاد داشته باشید. اسکیزوفرنی یک وضعیت ناامید کننده نیست می توانید زندگی با آن را بیاموزید.
- در حالی که پذیرش تشخیص شما برای جستجوی درمان مهم است ، تمایل به مبارزه برای زندگی عادی می تواند به شما در زندگی مطلوب شما کمک کند.
مرحله 3. به خودتان یادآوری کنید که راه هایی برای زندگی عادی وجود دارد
شوک اولیه با شنیدن تشخیص می تواند برای تشخیص داده شده و خانواده های آنها بسیار سخت باشد. زندگی عادی ممکن است اما ممکن است مدتی طول بکشد تا با شرایط شما سازگار شود و برنامه درمانی مناسب برای شما پیدا شود.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که داروهای خود را مصرف می کنند و به درمان می روند ، ممکن است مشکلات بسیار کمی در ارتباطات اجتماعی ، داشتن شغل ، داشتن خانواده یا برتری در زندگی داشته باشند
مرحله 4. از عوامل استرس زا دوری کنید
اسکیزوفرنی اغلب زمانی ایجاد می شود که استرس شدید را تجربه کنید. به همین دلیل ، اگر شما به این بیماری مبتلا هستید ، مهم است که از مواردی که ممکن است باعث ایجاد استرس در شما شوند و باعث ایجاد یک اپیزود شوید اجتناب کنید. روشهای مختلفی برای مقابله با استرس وجود دارد ، مانند:
- هر فرد استرس زای متفاوتی خواهد داشت. مراجعه به درمان می تواند به شما در شناسایی مواردی که باعث ایجاد استرس می شوند ، کمک کند ، خواه شخص ، موقعیت یا مکان خاصی باشد. هنگامی که عوامل استرس زا خود را شناختید ، سخت کار کنید تا جایی که می توانید از آنها دوری کنید.
- برای مثال می توانید تکنیک های آرام سازی مانند مدیتیشن یا تنفس عمیق را تمرین کنید.
مرحله 5. ورزش منظم داشته باشید
ورزش نه تنها استرس بدن شما را برطرف می کند ، بلکه می تواند اندورفین نیز آزاد کند که می تواند حس خوب شما را افزایش دهد.
سعی کنید به موسیقی گوش دهید که شما را تقویت می کند و به شما کمک می کند تمرین خود را پشت سر بگذارید
مرحله 6. به اندازه کافی بخوابید
عدم استراحت شبانه مناسب می تواند به احساس استرس و اضطراب کمک کند. مطمئن باشید که شب ها به مقدار کافی می خوابید ؛ بفهمید چند ساعت در شب نیاز دارید تا استراحت کنید و به آن پایبند باشید.
اگر با خوابیدن مشکل دارید ، سعی کنید اتاق خواب خود را کاملاً سیاه و بی صدا کنید ، با جلوگیری از صداها ، تغییر محیط ، یا استفاده از ماسک خواب و گوش گوش. وارد یک برنامه عادی شوید و هر شب آن را دنبال کنید
مرحله 7. غذاهای سالم بخورید
وقتی از غذاهای ناسالم استفاده می کنید ، می توانید احساس منفی داشته باشید ، که می تواند بر سطح استرس شما بیفزاید. بنابراین ، مهم است که برای مقابله با استرس درست غذا بخورید.
- سعی کنید گوشت بدون چربی ، آجیل ، میوه و سبزیجات بخورید.
- تغذیه سالم شامل داشتن رژیم غذایی متعادل است. از خوردن بیش از حد هر ماده غذایی خودداری کنید.
مرحله 8. تکنیک های شناختی را امتحان کنید
اگرچه اینها جایگزین درمان یا درمانگر نیستند ، اما تکنیک های شناختی وجود دارد که می توانید علائم خود را کاهش دهید.
- برای مثال می توانید از تکنیکی به نام نرمال سازی استفاده کنید. در این تکنیک ، شما تجربیات روان پریشی خود را به عنوان بخشی از همان پیوستاری که شامل تجربیات عادی است ، می بینید و تصدیق می کنید که هرکسی تجربیاتی متفاوت از زندگی عادی و روزمره دارد. این ممکن است باعث شود شما کمتر احساس بیگانگی و انگ زدن کنید ، که می تواند بر پیامدهای سلامتی شما تأثیر مثبت بگذارد.
- برای مقابله با توهمات شنوایی ، مانند شنیدن صداها ، سعی کنید شواهدی را علیه محتوای صدا فهرست کنید. به عنوان مثال ، اگر صدایی به شما می گوید که کار منفی انجام دهید ، مانند سرقت ، دلایلی را ذکر کنید که چرا ایده خوبی نیست (به عنوان مثال ، ممکن است با مشکل روبرو شوید ، برخلاف هنجارهای اجتماعی است ، این امر برای شخص دیگری هزینه خواهد داشت. به شما بگویم این کار را نکنید ، بنابراین به این یک صدا گوش ندهید).
مرحله 9. حواس پرتی را امتحان کنید
اگر از توهم رنج می برید ، سعی کنید به نوعی حواس خود را پرت کنید ، به عنوان مثال ، با گوش دادن به موسیقی یا ایجاد آثار هنری. تمام تلاش خود را بکنید تا کاملاً در این تجربه جدید غرق شوید زیرا ممکن است به جلوگیری از تجربیات ناخواسته کمک کند.
مرحله 10. افکار مخدوش را به چالش بکشید
برای مقابله با اضطراب اجتماعی که می تواند همراه با اسکیزوفرنی باشد ، سعی کنید افکار تحریف شده را شناسایی کرده و سپس به چالش بکشید. به عنوان مثال ، اگر فکر می کنید که "همه در این اتاق به من نگاه می کنند" ارزش واقعی این عبارت را زیر سوال ببرید. در اطاق اتاق به دنبال شواهد باشید: آیا اینطور است که در واقع همه به شما نگاه می کنند؟ از خود بپرسید که چقدر به هر فردی که فقط در مکان های عمومی قدم می زند توجه می کنید.
به خود یادآوری کنید که در یک اتاق شلوغ افراد زیادی وجود دارند و بنابراین توجه افراد به احتمال زیاد به همه آنها جلب می شود و احتمالاً همه آنها فقط بر شما متمرکز نشده اند
مرحله 11. سعی کنید مشغول باشید
هنگامی که علائم خود را تحت کنترل دارویی و درمانی قرار می دهید ، باید سعی کنید زندگی عادی خود را از سر بگیرید و مشغول باشید. زمان بیکاری می تواند منجر به تفکر در مورد مواردی شود که شما را تحت فشار قرار می دهد ، که به نوبه خود ممکن است به یک قسمت منجر شود. برای مشغول ماندن:
- در کار خود تلاش کنید.
- زمان را برای گذراندن با دوستان و خانواده خود سازماندهی کنید.
- به یک سرگرمی جدید بپردازید.
- به یک دوست یا داوطلب در جایی کمک کنید.
مرحله 12. از مصرف زیاد کافئین خودداری کنید
افزایش ناگهانی کافئین ممکن است علائم مثبت اسکیزوفرنی را بدتر کند (به عنوان مثال ، افزودنی های ناخواسته مانند هذیان یا توهم). اگرچه اگر به طور معمول کافئین زیادی می نوشید ، قطع یا مصرف کافئین ممکن است بر علائم شما در بهتر یا بدتر تأثیر نگذارد. نکته اصلی این است که از تغییر ناگهانی عادات کافئین خود جلوگیری کنید. توصیه می شود افراد بیش از 400 میلی گرم کافئین در روز مصرف نکنند. با این حال ، به خاطر داشته باشید که شیمی بدن افراد متفاوت خواهد بود ، مانند سابقه قبلی آنها در مورد کافئین ، بنابراین ممکن است بتوانید کمی بیشتر یا کمتر از این را تحمل کنید.
مرحله 13. از مصرف الکل اجتناب کنید
نوشیدن الکل با نتایج بدتر درمان ، افزایش علائم و میزان بیشتر بستری مجدد همراه است. اگر از نوشیدن الکل خودداری کنید ، وضعیت بهتری خواهید داشت.
روش 3 از 3: ایجاد یک سیستم پشتیبانی برای خودتان
مرحله 1. با افرادی که شرایط شما را درک می کنند وقت بگذارید
مهم است که وقت خود را با افرادی بگذرانید که می دانند شما در چه شرایطی هستید ، بنابراین مجبور نشوید با توضیح وضعیت خود برای یک فرد ناآشنا دچار استرس شوید. وقت خود را به افرادی اختصاص دهید که همدل ، اصیل و صادق هستند.
از افرادی که به آنچه در حال گذراندن هستید حساس نیستند یا ممکن است شما را تحت فشار قرار دهند ، خودداری کنید
مرحله 2. سعی کنید از تجربیات اجتماعی خودداری نکنید
در حالی که ممکن است جمع آوری انرژی و آرامش برای برقراری ارتباط با دیگران در یک محیط اجتماعی چالش برانگیز باشد ، انجام این کار مهم است. مردم موجودات اجتماعی هستند و وقتی ما با دیگران هستیم ، مغز ما مواد شیمیایی ترشح می کند که می تواند به ما احساس امنیت و خوشبختی دهد.
زمانی را برای انجام کارهایی که از آنها لذت می برید با افرادی که دوستشان دارید اختصاص دهید
مرحله 3. احساسات و ترس های خود را به شخصی که به او اعتماد دارید بیان کنید
اسکیزوفرنی می تواند باعث شود شما احساس انزوا کنید ، بنابراین صحبت با دوستان مورد اعتماد در مورد آنچه که در حال گذراندن هستید ممکن است به مبارزه با این احساس کمک کند. به اشتراک گذاشتن تجربیات و احساسات خود می تواند بسیار درمانی باشد و به عنوان یک فشار آور عمل کند.
شما باید آنچه را که در حال گذراندن هستید ، به اشتراک بگذارید ، حتی اگر شخصی که با او به اشتراک گذاشته اید لزوماً توصیه ای برای ارائه ندارد. به سادگی بیان افکار و احساسات خود می تواند به شما کمک کند تا احساس آرامش و کنترل بیشتری داشته باشید
مرحله 4. به یک گروه پشتیبانی بپیوندید
وقتی نوبت به پذیرش این موضوع می رسد که اسکیزوفرنی بخشی از زندگی شماست ، پیوستن به یک گروه حمایتی می تواند مزایای زیادی داشته باشد. درک این موضوع که افراد دیگر نیز مشکلات مشابه شما را دارند و راهی برای مقابله با آنها پیدا کرده اند ممکن است به شما در درک بهتر و پذیرش شرایط شما کمک کند.
مشارکت در یک گروه حمایتی همچنین می تواند به توانایی های شما اطمینان بیشتری داشته باشد و از این اختلال و آنچه ممکن است برای زندگی شما ایجاد کند نترسید
نکات
- زندگی با اسکیزوفرنی نباید تغییر فاجعه باری باشد که بسیاری از مردم به اشتباه آن را باور دارند. اگرچه تشخیص این وضعیت دشوار است ، هم برای فرد مبتلا و هم برای خانواده ، اما زندگی شما به دلیل این شرایط نباید به شدت تغییر کند.
- تا زمانی که آنچه را که اتفاق می افتد بپذیرید و مایل باشید تمام تلاش خود را برای پایبندی به برنامه درمانی انجام دهید ، می توانید با وجود داشتن اسکیزوفرنی یک زندگی شاد و رضایت بخش داشته باشید.
