تورم شدید ریه عبارت است از تورم مزمن و بیش از حد یا گسترش ریه ها. این می تواند ناشی از گیر افتادن دی اکسید کربن اضافی در ریه یا عدم کشش ریه به دلیل بیماری ریوی باشد. علاوه بر این ، هرگونه انسداد در لوله های برونش یا آلوئول ها ، مجاری که هوا را به بافت ریه منتقل می کند ، می تواند باعث ایجاد ریه های بیش از حد متورم شود. برای تشخیص هایپر تورم ریه ، از علل و علائم آن مطلع باشید و به دنبال تشخیص حرفه ای باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت علائم
مرحله 1. به تغییرات تنفسی توجه کنید
آیا نفس کشیدن سخت یا دردناک است؟ آیا احساس می کنید که هنگام تنفس ، اکسیژن کافی دریافت نمی کنید؟ این احساسات تضمینی برای تورم بیش از حد ریه نیستند. با این حال ، آنها با علائم دیگر هشدار می دهند.
مرحله 2. مراقب سرفه مزمن باشید
سرفه یکی از عوارض جانبی شایع برخی بیماری های ریوی و سیگار کشیدن است. تورم شدید ریه منجر به سرفه مزمن و خس خس سینه ای می شود که عملکردهای عادی روزانه را مختل می کند.
- اگر ریه های بیش از حد متورم شده اید ، ممکن است در راه رفتن از تپه ها مشکل داشته باشید و به راحتی تسلیم سرفه شوید. اگر سرفه مزمن دارید که دو هفته از بین نمی رود ، باید برای تشخیص به پزشک مراجعه کنید.
- وقتی هوا به ریه کشیده می شود به صدای سوت گوش دهید. این می تواند کاهش کشش ریه را نشان دهد ، که نشانه ای از تورم شدید ریه است.
مرحله 3. مراقب تغییرات دیگر در بدن باشید
سایر تغییرات در بدن ، وقتی با علائم فوق ترکیب شوند ، ممکن است به تورم بیش از حد ریه اشاره کنند. مراقب علائم زیر باشید:
- حملات مکرر بیماری هایی مانند برونشیت
- کاهش وزن
- شب بیدار شدن
- مچ پا متورم شده است
- خستگی
قسمت 2 از 3: تشخیص پزشکی
مرحله 1. اجازه دهید پزشک سابقه پزشکی شما را ارزیابی کرده و معاینه فیزیکی انجام دهد
پزشک شما با جمع آوری اطلاعات مربوط به سابقه سلامتی گذشته و حال شما ، ارزیابی اولیه وضعیت شما را انجام می دهد. عوامل مهمی که می توانند نشان دهنده تورم شدید ریه باشند عبارتند از:
- سابقه خانوادگی بیماری های ریوی مانند سرطان ریه ، آسم و بیماری مزمن انسدادی ریه
- عادات فعلی ، مانند ورزش شدید یا سیگار کشیدن
- محیط زندگی ، مانند زندگی در یک شهر آلوده یا با یک فرد سیگاری
- شرایط پزشکی فعال مانند آسم یا شرایط بهداشت روانی مانند اضطراب مزمن
مرحله 2. عکسبرداری با اشعه ایکس قفسه سینه را انجام دهید
اشعه ایکس قفسه سینه تصویری از ریه ها ، مجاری هوا ، قلب ، عروق خونی و استخوان های قفسه سینه و ستون فقرات ایجاد می کند. از اشعه ایکس قفسه سینه می توان برای تعیین میزان تورم شدید ریه ها استفاده کرد.
- اشعه ایکس می تواند مایع و هوا را در اطراف ریه ها نشان دهد ، که نشان دهنده یک مشکل زمینه ای مانند COPD یا سرطان است. این می تواند علت تورم شدید ریه باشد و هرچه زودتر بیماری تشخیص داده شود ، بهتر است.
- هنگامی که اشعه ایکس جلوی دنده پنجم یا ششم را نشان می دهد که در وسط دیافراگم شما قرار دارد ، ابر تورم ریه وجود دارد. بیش از شش دنده جلویی که دیافراگم شما را لمس می کنند با تورم شدید سازگار است.
مرحله 3. اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) انجام دهید
سی تی اسکن یک روش تصویربرداری است که از اشعه ایکس برای تولید نمای سه بعدی بدن استفاده می کند. تصاویر ایجاد شده توسط دستگاه دامنه آسیب ریه و تورم بیش از حد را نشان می دهد.
- سی تی اسکن می تواند افزایش اندازه ریه را نشان دهد و حتی ممکن است هوای محبوس شده در یک یا هر دو ریه را نشان دهد. هوای محبوس شده معمولاً به صورت سیاه روی صفحه اشعه ایکس ظاهر می شود.
- گاهی اوقات از رنگ مخصوص در سی تی اسکن برای برجسته کردن نواحی با اشعه ایکس استفاده می شود. این معمولاً از طریق دهان ، تنقیه یا تزریق انجام می شود ، اما برای سی تی اسکن با تمرکز روی قفسه سینه بسیار نادر است. در طول اسکن ، شما باید لباس بیمارستانی بپوشید و هرگونه اقلام مانند جواهرات و عینک را که ممکن است در اسکن اختلال ایجاد کند ، بردارید.
- در طول سی تی اسکن ، شما روی یک میز موتوری دراز می کشید و بدن شما در دستگاه دونات شکل قرار می گیرد. یک تکنسین از اتاق دیگری با شما ارتباط برقرار می کند. او ممکن است از شما بخواهد در حین اسکن نفس خود را در نقاط خاصی حبس کنید. این روش بدون درد است و معمولاً حدود 30 دقیقه طول می کشد.
مرحله 4. آزمایش های عملکرد ریوی را انجام دهید
تست های عملکرد ریوی آزمایش هایی هستند که ظرفیت تنفس و عملکرد کلی ریه را اندازه گیری می کنند. برای تأیید تشخیص هایپر تورم ریه ، دو مقدار عددی در طول آزمایش عملکرد ریوی ارزیابی می شود.
- FEV1 (حجم تنفسی اجباری در 1 ثانیه): این مقدار هوایی است که می توانید در 1 ثانیه اول از ریه های خود خارج کنید.
- FVC (ظرفیت حیاتی اجباری): این مقدار کل هوایی را که می توانید بازدم کنید نشان می دهد.
- نتایج طبیعی نسبت FEV1/FVC باید بیش از 70 درصد باشد. کمتر از این درصد ممکن است نشان دهنده افزایش خطر تورم بیش از حد ریه باشد ، زیرا بیمار مبتلا به این بیماری نمی تواند هوا را به سرعت یک فرد سالم بیرون دهد.
- در طول آزمایش ، پزشک از ابزارهای پزشکی برای اندازه گیری نفس شما استفاده می کند. در حالی که معمولاً بدون درد است ، ممکن است دچار تنگی نفس شوید زیرا شامل تنفس سریع و اجباری می شود. چهار تا شش ساعت قبل از آزمایش سیگار نکشید و از قبل غذای سنگین نخورید.
قسمت 3 از 3: ارزیابی ریسک خود
مرحله 1. درک تاثیر بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)
COPD زمانی وجود دارد که انسدادی در ریه ها ایجاد شود و جریان هوا را مختل کند. COPD معمولاً با نظارت و کنترل علائم از طریق ترکیبی از کمک های پزشکی و تغییر شیوه زندگی درمان می شود. تورم شدید ریه ها اغلب توسط COPD ایجاد می شود. اگر قبلاً COPD تشخیص داده اید ، این می تواند خطر افزایش تورم ریه را افزایش دهد.
برای درمان COPD ، پزشک شما ترکیبی از شیوه زندگی و داروهای تجویزی را توصیه می کند. اگر سیگاری هستید ، مهم است که آن را ترک کنید. بدتر شدن علائم COPD با غفلت از داروها یا ادامه سیگار کشیدن می تواند خطر تورم بیش از حد ریه را افزایش دهد
مرحله 2. از تأثیر آسم آگاه باشید
آسم در اثر التهاب مجاری تنفسی ایجاد می شود. بسته به شدت حمله آسم ، تورم می تواند جریان هوا در ریه ها را مختل کند. با گذشت زمان ، این می تواند منجر به تورم شدید ریه شود. درمان آسم معمولاً شامل ایجاد یک برنامه عملی با پزشک در مورد داروها ، تغییر شیوه زندگی و نحوه مدیریت حملات آسم در هنگام وقوع آنها است. با پزشک خود در مورد مدیریت بهتر آسم خود برای جلوگیری از تورم شدید ریه مشورت کنید.
مرحله 3. اثر فیبروز کیستیک را بیاموزید
فیبروز کیستیک یک بیماری مزمن است که ممکن است چندین اندام و سیستم بدن شما را تحت تأثیر قرار دهد. این یک اختلال ارثی غده برون ریز است که با تولید غیرطبیعی مخاط مشخص می شود که بسیار ضخیم تر و چسبناک تر از حالت معمول است و می تواند مجاری تنفسی شما را مسدود کند. مانند هر چیزی که راه های هوایی را مسدود می کند ، فیبروز کیستیک می تواند منجر به تورم شدید ریه شود. اگر مبتلا به فیبروز کیستیک هستید ، در معرض خطر افزایش تورم ریه هستید.
