"قوس های افتاده" برای افراد صاف کف پای بزرگسال یا pes planus در اصطلاحات پزشکی زبان عادی است. قوس های افتاده زمانی ایجاد می شوند که تاندون اصلی پشت قوس (تاندون تیبیای خلفی) ضعیف می شود ، که باعث می شود سطح پایینی فنری خود را از دست داده و به تدریج سقوط کند. شکل و بیومکانیک پا بعداً تغییر می کند و در نهایت علائم ظاهر می شود. استعداد ژنتیکی ، چاقی و پوشیدن کفش های حمایتی همه عوامل م toثر در افتادن قوس ها هستند که حدود 25 درصد از بزرگسالان آمریکایی را درگیر می کند. اگر قصد دارید سالهای آینده فعالیت خود را ادامه دهید ، یادگیری نحوه کاهش خطر ابتلا به طاق ها بسیار مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 2: اجتناب از طاق های افتاده با مراقبت در خانه
مرحله 1. علائم را بشناسید
صافی کف پا از دوران کودکی معمولاً علائم قابل توجهی ایجاد نمی کند ، اگرچه افتادن یا صاف شدن قوس در بزرگسالان معمولاً مشکل سازتر است. شایع ترین علائم ناشی از افتادن قوس ها ، درد شدید و سوزاننده در سراسر قوس و در ناحیه پاشنه است ، اگرچه علائم دیگر شامل: ساق پا ، زانو و/یا کمردرد ، تورم در اطراف مچ پا ، مشکل ایستادن روی نوک انگشتان پا و ناتوانی در پرش است. بالا یا سریع بدوید
- مسائل متداول مرتبط با قوس های افتاده شامل فاشیای کف پا (التهاب) ، خستگی مزمن پا و افزایش خطر ابتلا به آرتریت پا / مچ پا است.
- قوس های افتاده همیشه دوطرفه نیستند - می توانند فقط در یک پا ظاهر شوند ، به ویژه پس از شکستگی مچ پا یا پا.
مرحله 2. از اضافه وزن خودداری کنید
یکی از بزرگترین عوامل خطرساز برای قوس های افتاده ، چاقی است ، به ویژه اگر با پوشیدن کفش های بدون پشتیبان ترکیب شود. هرچه وزن بیشتری روی چارچوب خود بگذارید ، فشار استخوان ها ، رباط ها و تاندون های پای شما بیشتر باید تحمل شود. فشار بیش از حد منجر به کشش بیش از حد و آسیب به تاندون تیبیای خلفی می شود که از عضله ساق پا در امتداد داخل مچ پا عبور می کند و در داخل قوس پا خاتمه می یابد. این تاندون مهمترین قسمت طاق است زیرا بیشترین پشتیبانی یا "فنر" را ایجاد می کند.
- بسیاری از افراد چاق قوس افتاده اند و تمایل دارند مچ پای خود را بیش از حد تلفظ کنند (مفاصل فرو می ریزند و به داخل می چرخند) ، که منجر به حالت کشیدن زانو می شود.
- کاهش وزن در بیشتر موارد قوس های افتاده را معکوس نمی کند ، اما تأثیر مثبتی بر روی علائم پا و بیومکانیک (حرکت) خواهد گذاشت.
- کلید کاهش وزن یا حفظ وزن سالم کاهش کالری روزانه است. شما باید میزان متابولیسم پایه خود را محاسبه کنید و سعی کنید کالری کمتری از آنچه روزانه می سوزانید بخورید.
مرحله 3. از کفش های حمایتی استفاده کنید
پوشیدن کفش های محکم با پشت قوس خوب ، خطر افتادن قوس ها را به طور کامل از بین نمی برد ، اما مطمئناً تأثیر مثبتی روی پاهای شما خواهد گذاشت و فشار تاندون را کاهش می دهد. از کفش های نازک ، فلیپ فلاپ و کفش های پاشنه بلند (بزرگتر از 25/2 اینچ) خودداری کنید ، به ویژه اگر طرف سنگینی دارید. در عوض ، کفش های راحت پیاده روی یا ورزشی را با پشتیبانی از قوس قابل توجه ، جعبه انگشتان پا بزرگ ، پیشخوان پاشنه محکم و زیره انعطاف پذیر انتخاب کنید. علاوه بر این ، مطمئن شوید که مواد کفش شما تا حدی قابل تنفس است - چرم و جیر انتخاب های خوبی هستند.
- کفش های خود را بعداً در روز آماده کنید زیرا در آن زمان است که پاهای شما در بزرگترین حالت خود قرار دارند ، معمولاً به دلیل تورم و فشردگی جزئی قوس های شما.
- شما باید فضای کافی در جعبه پنجه کفش خود داشته باشید تا بتوانید انگشتان پای خود را تکان دهید.
مرحله 4. پای خود را در حمام های نمکی گرم خیس کنید
خیساندن پاها در حمام نمک گرم اپسوم می تواند درد و تورم را به میزان قابل توجهی کاهش دهد ، به خصوص اگر درد ناشی از کشیدگی عضلات و/یا تاندون باشد. منیزیم موجود در نمک به ماهیچه ها و سایر بافتهای نرم کمک می کند تا آرام شوند. حمام نمک گرم بیشتر برای تسکین علائم و پیشگیری از التهاب کف پا مفید است تا برای جلوگیری مستقیم از قوس های افتاده ، اما هر چیزی که باعث سلامت پا شود ایده خوبی است. حدود 30 دقیقه خیساندن شبانه نقطه شروع خوبی است.
- اگر تورم یک مشکل خاص در پای شما پس از یک روز کار است ، سپس حمام نمک گرم را با یک حمام یخ سریع دنبال کنید تا پاهای شما بی حس شوند (حدود 10 تا 15 دقیقه).
- گاهی اوقات زنان در مراحل بعدی بارداری دچار قوس ریزش می شوند که پس از تولد نوزاد بهبود می یابد.
- داشتن صافی کف پا برای کودکان تا سن پنج سالگی (و گاهی اوقات تا 10 سالگی) طبیعی است زیرا زمان لازم است تا استخوان ها ، رباط ها و تاندون های پا یک قوس حمایت کننده تشکیل دهند.
مرحله 5. قوس های دردناک خود را ماساژ دهید
به طور مرتب به خود ماساژ پا بدهید. رسیدن به قوس های شما ممکن است کمی ناخوشایند به نظر برسد ، بنابراین یک غلتک چوبی کوچک با برجستگی هایی که برای ماساژ پا ساخته شده است بخرید. هنگام نشستن آن را زیر پای خود قرار دهید و در حین اعمال فشار ملایم به جلو و عقب بپیچید. ماساژ بافت عمیق برای کشیدگی های خفیف تا متوسط ماهیچه ها و تاندون ها مفید است زیرا اسپاسم عضلات را کاهش می دهد ، با التهاب مقابله می کند و باعث آرامش می شود. با 10-15 دقیقه به صورت شبانه شروع کنید و بعد از چند هفته تا 30 دقیقه پیشرفت کنید
- به عنوان جایگزینی برای غلتک چوبی ، یک توپ تنیس را زیر پای خود قرار دهید و چند بار در روز به آرامی به مدت 10 تا 15 دقیقه روی آن بچرخانید تا درد قوس های شما از بین برود.
- پس از ماساژ پا ، کف پای خود را با پیچاندن یک حوله در انتهای انگشتان پا و سپس تلاش برای کشیدن پای خود بکشید - 30 ثانیه نگه دارید و چند بار این کار را تکرار کنید.
- بعد از ماساژ دادن پاهای نعناع به پاهای خود توجه کنید - باعث سوزش و تقویت آنها می شود.
قسمت 2 از 2: جستجوی درمانهای پیشگیرانه
مرحله 1. یک جفت ارتز سفارشی تهیه کنید
از آنجا که پشتیبانی قوس بهترین راهبرد برای جلوگیری از قوس های افتاده است ، در نظر بگیرید که برای کفش های خود ارتزهای سفارشی تهیه کنید. ارتوپتیک ها کفش های نیمه سفتی هستند که نه تنها از قوس پای شما حمایت می کنند ، بلکه با پرونیشن بیش از حد نیز مبارزه کرده و بیومکانیک بهتری را در هنگام ایستادن ، راه رفتن و دویدن ترویج می دهند. ارتودنسی با ارائه بالشتک و مقداری جذب شوک ، به کاهش خطر بروز مشکلات در مچ پا ، زانو ، باسن و کمر شما نیز کمک می کند.
- این مهم است که بدانیم ارتوزهای پا هیچگونه تغییر شکل ساختاری پا را برعکس نمی کنند و نمی توانند با پوشیدن آنها طاق را در طول زمان بازسازی کنند ، اما آنها یک استراتژی پیشگیرانه خوب برای اجتناب از قوس های افتاده هستند.
- متخصصان مختلف مراقبت های بهداشتی ارتوپدی سفارشی تهیه می کنند ، اما همیشه تحت پوشش بیمه درمانی نیستند ، بنابراین بیمه نامه خود را بررسی کنید.
- استفاده از وسایل ارتوپدی اغلب مستلزم بیرون آوردن کفی اصلی کفش است تا فضای کافی برای پای شما ایجاد شود.
مرحله 2. به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید
متخصصان پا متخصص پا هستند که با تمام شرایط و بیماری های پا از جمله قوس های افتاده آشنا هستند. پزشکان متخصص پا می توانند پای شما را معاینه کنند و سعی کنند عوامل خطری را که در صافی کف پای شما نقش دارند تعیین کنند. آنها همچنین به دنبال هر گونه نشانه ای از آسیب استخوان (شکستگی یا دررفتگی) ، احتمالاً با استفاده از اشعه ایکس هستند. بسته به شدت علائم و علت افتادگی قوس ، پزشک پا ممکن است مراقبت های اولیه در خانه (استراحت ، حمام نمک ، سرما درمانی ، داروهای ضدالتهاب) ، ارتوتوتراپی ، گچ گیری یا بستن پا یا نوعی دیگر را توصیه کند. جراحی برای تاندون های پا
- اشعه ایکس برای دیدن استخوان ها ایده آل است ، اما برای مشکلات بافت نرم که بر تاندون ها و رباط ها تأثیر می گذارد ، تشخیصی نیست.
- متخصصان اطفال برای عملیات نسبتاً جزئی پا آموزش می بینند ، اما جراحی های پیچیده تر معمولاً برای جراحان ارتوپدی اختصاص دارد.
مرحله 3. درمانهای فیزیوتراپی را در نظر بگیرید
اگر نگران ایجاد قوس های افتاده هستید ، سپس به یک متخصص فیزیوتراپی مراجعه کنید و در مورد چگونگی توانبخشی برای جلوگیری از آنها صحبت کنید. یک فیزیوتراپیست می تواند حرکات کششی خاص و مناسب برای پاهای شما ، تاندون آشیل و ماهیچه های ساق پا را به شما نشان دهد که می تواند از افتادگی قوس و سایر مشکلات شایع پا جلوگیری کند. فیزیوتراپی معمولاً یک تعهد بلندمدت برای توانبخشی بیشتر مشکلات اسکلتی عضلانی است ، بنابراین دو تا سه بار در هفته برای چهار تا هشت هفته به عنوان یک راهنمای کلی برنامه ریزی کنید. مطمئن شوید که تمریناتی را که فیزیوتراپیست به شما آموزش می دهد ، در خانه انجام دهید ، نه فقط در جلسات مشترک شما. این بهترین راه برای بهبود است.
- یک کشش خوب تاندون آشیل شامل تکیه به یک دیوار با یک پا در یک زمان کشیده پشت شما در حالت لانج مانند است. اطمینان حاصل کنید که پای دراز را روی زمین نگه داشته اید تا کششی در تاندون ایجاد شود که ماهیچه ساق پا را به پاشنه شما متصل می کند. حدود 30 ثانیه در این حالت بمانید و روزانه 5 تا 10 بار این کار را تکرار کنید.
- درمانگران فیزیوتراپی می توانند پای شما را با نوار چسب قوی پزشکی بچسبانند ، که اساساً یک قوس مصنوعی موقت برای کمک به تسکین علائم فراهم می کند.
- فیزیوتراپیست ها همچنین می توانند با استفاده از سونوگرافی درمانی ، التهاب کف پا (عارضه شایع قوس های افتاده) را درمان کنند که به کاهش التهاب و حساسیت کمک می کند.
نکات
- "آزمایش سطح صاف" را انجام دهید تا ببینید قوس های شما افتاده است یا خیر. پاهای خود را مرطوب کرده و روی سطحی خشک بروید که رد پای شما را برجسته می کند. اگر تمام سطح پای شما از روی چاپ قابل تشخیص است ، پس کف پای صاف دارید.
- افرادی که دارای قوس معمولی هستند به دلیل عدم تماس با سطح ، هلالی از فضای منفی در قسمت داخلی رد پای خود دارند.
- کفش های دیگران را نپوشید زیرا قبلاً به شکل پا و قوس استفاده کننده قبلی شکل گرفته است.
- قوس های سقوط شده در خانواده ها وجود دارد ، که نشان دهنده یک ارتباط ژنتیکی است.
- کف پای صاف بزرگسالان چهار برابر مردان روی زنان تأثیر می گذارد و بیشتر با افزایش سن (60 سال به بالا) بیشتر دیده می شود.
