نبض آپیکال به نبض در راس قلب اشاره دارد. قلب در یک فرد سالم به گونه ای است که راس آن در قسمت چپ قفسه سینه قرار دارد و به سمت پایین و به سمت چپ اشاره دارد. همچنین گاهی از آن به عنوان "نقطه حداکثر ضربه" یا PMI یاد می شود. برای گرفتن نبض آپیکال ، باید بدانید چگونه آن را پیدا کنید و چگونه یافته های خود را پس از اتمام نبض تفسیر کنید.
مراحل
روش 1 از 3: گرفتن نبض اپیکال
مرحله 1: از بیمار بخواهید پیراهن خود را در آورد
برای گرفتن نبض آپیکال ، باید به سینه برهنه دسترسی داشته باشید.
مرحله 2. با پیدا کردن ترقوه اولین دنده را احساس کنید
احساس ترقوه کنید. ترقوه استخوان ترقوه نیز نامیده می شود. می توان آن را در بالای قفسه سینه احساس کرد. درست زیر ترقوه ، باید اولین دنده را احساس کنید. فضای بین دو دنده را فضای بین دنده ای می نامند.
اولین فضای بین دنده ای را احساس کنید-فضای بین دنده های اول و دوم
مرحله 3. دنده ها را به عنوان کار خود به سمت پایین بشمارید
از اولین فضای بین دنده ای ، انگشتان خود را با شمارش دنده ها به سمت پنجمین فضای بین دنده ای حرکت دهید. پنجمین فضای بین دنده ای باید بین دنده های پنجم و ششم قرار داشته باشد.
اگر نبض را روی یک زن می گیرید ، می توانید از سه انگشت خود برای احساس مستقیم در زیر سینه سمت چپ استفاده کنید. معمولاً ، این روش مشابه در مورد مردان نیز مثر است. این به شما امکان می دهد بدون شمارش دنده ها نبض را بگیرید
مرحله 4. یک خط خیالی از وسط ترقوه چپ از طریق نوک سینه بکشید
به این خط میانی ترقوه می گویند. نبض آپیکال را می توان در تقاطع پنجمین فضای بین دنده ای و خط میانی کلاویکولار احساس و شنید.
مرحله 5. بین استفاده از لمس معمولی یا گوشی پزشکی تصمیم بگیرید
ضربان قلب را می توان با لمس یا با استفاده از گوشی پزشکی گرفت. احساس نبض آپیکال بسیار مشکل است ، به ویژه در زنانی که بافت سینه ممکن است روی نبض قرار گیرد. برای این منظور ممکن است گوشی پزشکی ساده تر باشد.
در بیشتر افراد ، تقریباً غیرممکن است که فقط با انگشتان خود نبض آپیکال را احساس کنید. مگر اینکه شخص ناراحت یا شوکه شده باشد ، نبض آپیکال او احتمالاً بسیار ضعیف است که بدون گوشی پزشکی قابل تشخیص نیست
مرحله 6. گوشی پزشکی خود را آماده کنید
با قرار دادن هدفون در گوش خود ، گوشی پزشکی خود را قرار دهید. دیافراگم را که قسمتی از گوشی پزشکی است که برای گوش دادن به سینه بیمار استفاده می کنید ، در دست خود نگه دارید.
دیافراگم (انتهای گوشی پزشکی) را کمی مالش دهید تا گرم شود و روی آن ضربه بزنید تا مطمئن شوید که صداها را از طریق دیافراگم می شنوید. اگر نمی توانید چیزی را از طریق دیافراگم بشنوید ، بررسی کنید که محکم به گوشی پزشکی متصل شده باشد. اگر شل باشد ، ممکن است چیزی نشنوید
مرحله 7. گوشی پزشکی را در محلی که نبض آپیکال را پیدا کرده اید ، قرار دهید
به فرد بگویید که از طریق بینی خود به طور طبیعی نفس بکشد زیرا با این کار صدای تنفس کاهش می یابد و شنیدن قلب راحت تر می شود. شما باید دو صدا را بشنوید: lub و dub. این یک ضربه محسوب می شود.
- از شخص بخواهید با شما روبرو شود ، که می تواند شنیدن را برای شما راحت تر کند.
- ضربان قلب معمولاً شبیه اسب در حال حرکت است.
مرحله 8. تعداد مجموعه های lub-dub را که در یک دقیقه می شنوید بشمارید
این ضربان قلب یا ضربان قلب است. به این فکر کنید که چگونه می توانید نبض را توصیف کنید. بلند است؟ قوی؟ آیا ریتم منظم است یا نامنظم به نظر می رسد؟
مرحله 9. ضربان قلب شخص را پیدا کنید
با ساعتی که دست دوم دارد آماده باشید تا بتوانید تعداد نبض را بشمارید. تعداد "دوبله" را که در یک دقیقه می شنوید (60 ثانیه) بشمارید. ضربان قلب طبیعی برای بزرگسالان 60-100 ضربه در دقیقه است. در کودکان متفاوت است.
- در نوزادان تا سه سال ، ضربان قلب طبیعی 80-140 است.
- برای کودکان چهار تا نه ساله ، 75-120 یک ضربان قلب طبیعی است.
- برای کودکان 10 تا 15 ساله ، 50-90 ضربه در دقیقه ، میزان ضربان طبیعی است.
روش 2 از 3: تفسیر یافته های خود
مرحله 1. درک کنید که تفسیر ضربان قلب می تواند چالش برانگیز باشد
تفسیر نبض ، به ویژه نبض آپیکال ، یک هنر است. با این حال ، چیزهای زیادی وجود دارد که می توان از نبض آپیکال یاد گرفت. این موارد در مراحل زیر بیان شده است.
مرحله 2. تعیین کنید که آیا ضربان قلب که می شنوید کند است یا خیر
اگر ضربان قلب بسیار کند باشد ، می تواند برای افرادی که در وضعیت خوبی هستند سازگاری عادی باشد. برخی از داروها همچنین ضربان قلب را کندتر می کنند. این امر به ویژه در مورد بیماران مسن صادق است.
- یکی از نمونه های کلاسیک این امر ، گروه داروهایی به نام مسدود کننده های بتا (مانند متوپرولول) است. اینها معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند و می توانند ضربان قلب را کند کنند.
- ضربان قلب کند می تواند قوی یا ضعیف باشد. ضربان قلب قوی نشانه سلامتی است.
مرحله 3. اگر نبضی که می شنوید بسیار سریع است را در نظر بگیرید
اگر ضربان قلب بسیار سریع باشد ، ممکن است برای کسی که ورزش می کند طبیعی باشد. همچنین نبض کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان است. همچنین می تواند نشانه ای از موارد زیر باشد:
فشار خون بالا ، بیماری قلبی یا عفونت
مرحله 4. احتمال جابجایی ضربان قلب را در نظر بگیرید
نبض آپیکال ممکن است جابجا شود (یعنی در سمت چپ یا راست جایی که باید باشد). افراد چاق یا زنان باردار ممکن است نبض آپیکال خود را به سمت چپ تغییر دهند ، زیرا قلب با محتویات اضافی در شکم جابجا می شود.
- سیگاری های شدید مبتلا به بیماری ریوی ممکن است نبض آپیکال را به سمت راست جابجا کنند. این امر به این دلیل است که در بیماری ریه ، دیافراگم به پایین کشیده می شود تا جایی که ممکن است هوا به ریه ها برسد و در این فرایند قلب به سمت پایین و راست کشیده می شود.
- اگر به ضربان قلب جابجا شده مشکوک هستید ، گوشی پزشکی خود را به پهلو ببرید و دوباره نبض را بررسی کنید.
مرحله 5. اگر نبض نامنظم است توجه کنید
در نظر بگیرید که آیا ضربان قلب ناپایدار به نظر می رسد یا انگار در حال رد شدن از ضربان است. دلایل نامنظم ضربان قلب زیادی وجود دارد که برخی از آنها موقتی بوده و مضر نیستند. ضربان نامنظم قلب ممکن است به دلیل بیماری قلبی ، فشار خون بالا ، سیگار کشیدن ، استرس ، مصرف مواد مخدر ، مصرف کافئین ، داروها و شرایط پزشکی مانند دیابت یا آپنه خواب ایجاد شود.
روش 3 از 3: یادگیری بیشتر در مورد نبض
مرحله 1. بدانید نبض چیست
نبض یک ضربان قلب قابل لمس و/یا شنیدنی است. ضربان قلب معمولاً به عنوان ضربان قلب ارزیابی می شود ، که اندازه گیری سرعت تپش قلب فرد است و بر حسب ضربان در دقیقه اندازه گیری می شود. ضربان قلب طبیعی بین 60 تا 100 ضربه در دقیقه است. ضربان قلب سریعتر یا کندتر از این ممکن است نشان دهنده یک مشکل یا بیماری باشد. همچنین ممکن است برای برخی افراد عادی باشد.
به عنوان مثال ، ضربان قلب ورزشکاران بسیار ورزیده اغلب بسیار پایین است ، در حالی که افرادی که ورزش می کنند ضربان قلب آنها بیش از 100 است. در هر دو مورد ، ضربان قلب به ترتیب پایین تر یا بیشتر از آن چیزی است که در اکثر موارد انتظار می رود ، اما اینطور نیست. نشان دهنده یک مشکل است اگر نبض یک ورزشکار را بررسی می کنید ، از آنها بپرسید که آیا میانگین ضربان قلب آنها در حالت استراحت را می دانند
مرحله 2. درک کنید که پالس ها را نیز می توانید با احساس خود تجزیه و تحلیل کنید
آیا ضربات صاف است یا ضعیف به نظر می رسد؟ آیا نبض محدود کننده است ، به این معنی که احساس می کند قوی تر از حد معمول است؟ نبض ضعیف ممکن است نشان دهد که حجم خون در رگ های شخصی پایین است و احساس نبض را سخت تر می کند.
به عنوان مثال ، نبض محدود کننده ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که کسی می ترسد یا به تازگی دویده است
مرحله 3. بدانید پالس ها در کجا یافت می شوند
نقاط زیادی در بدن وجود دارد که در آن فرد می تواند نبض را احساس کند. برخی از این موارد عبارتند از:
- نبض کاروتید: در گردن در دو طرف نای واقع شده است ، لوله سفت در جلوی گردن است. شریان های کاروتید جفت شده و خون را به سر و گردن منتقل می کنند.
- نبض بازویی: در داخل آرنج قرار دارد.
- نبض شعاعی: روی مچ دست در پایین انگشت شست در سطح کف دست احساس می شود.
- نبض ران: در ناحیه کشاله ران ، در چین بین ساق پا و تنه احساس می شود.
- نبض popliteal: پشت زانو.
- نبض تیبیا خلفی: در مچ پا در قسمت داخلی ساق پا ، درست در پشت ناحیه داخلی (برآمدگی در قاعده ساق پا) قرار دارد.
- نبض پدال: در بالای پا ، در مرکز. احساس این نبض اغلب دشوار است.
