میلوم مولتیپل نوعی سرطان است که در مغز استخوان ایجاد می شود و باعث می شود آنتی بادی های خون شما به درستی متوقف شوند. تشخیص مولتیپل میلوما می تواند برای پزشک شما مشکل باشد ، زیرا علائم این بیماری در مراحل دیر ، و نه در مراحل اولیه ظاهر می شود. پزشک می تواند چندین آزمایش را برای تشخیص شما انجام دهد ، مانند آزمایش خون یا ادرار ، و همچنین اشعه ایکس و بیوپسی از مغز استخوان شما. تشخیص صحیح توسط پزشک به شما این امکان را می دهد که به درمان مناسب دسترسی داشته باشید و شانس خود را برای بهبود موفقیت آمیز از این سرطان افزایش دهید.
مراحل
قسمت 1 از 4: شناسایی علائم مولتیپل میلوما
مرحله 1. به حالت تهوع ، خستگی و بی اشتهایی مزمن توجه کنید
ممکن است به دلیل کمبود اشتها احساس ضعف روحی یا جسمی کنید و به دلیل اینکه به طور منظم غذا نمی خورید ، کاهش وزن قابل توجهی را تجربه کنید.
مرحله 2. آیا درد استخوانی مداوم و بیماریهای مکرر دارید بررسی کنید
استخوان های شما ممکن است احساس درد ، ملتهب یا دردناک کنند. همچنین ممکن است به دلیل مولتیپل میلوما مستعد ابتلا به عفونت ها و بیماری ها باشید.
مرحله 3. در صورت احساس ضعف یا بی حسی در پاها توجه کنید
بی حسی ممکن است به دلیل درد استخوان یا آسیب استخوان باشد. ممکن است به دلیل ضعف یا بی حسی ، ایستادن یا راه رفتن طولانی مدت روی پاها برای شما مشکل باشد.
مرحله 4. توجه داشته باشید که ممکن است تا مراحل پایانی هیچ علامتی را تجربه نکنید
برخی از افراد در مراحل اولیه سرطان هیچ گونه علائم یا علائم قابل توجهی از بیماری را نشان نمی دهند. شما فقط زمانی می توانید احساس ضعف ، بی حسی یا درد کنید که سرطان پیشرفت کرده و جدی تر شود.
مرحله 5. تعیین کنید که آیا در معرض ابتلا به مولتیپل میلوما هستید یا خیر
برخی از افراد بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به مولتیپل میلوما هستند. در صورت داشتن هر یک از عوامل خطر اصلی می توانید به پزشک خود کمک کنید تا علل احتمالی علائم خود را محدود کند. ممکن است در معرض خطر باشید اگر:
- بیش از 60 سال سن دارند. در حالی که افراد می توانند در سنین پایین تر دچار میلوم متعدد شوند ، با افزایش سن خطر افزایش می یابد.
- مرد هستند. مردان بیشتر از زنان به مولتیپل میلوما مبتلا می شوند.
- سیاه پوست یا آفریقایی تبار هستند. در ایالات متحده ، آمریکایی های آفریقایی تبار تقریباً 2 برابر آمریکایی های اروپایی در معرض ابتلا به مولتیپل میلوما هستند.
- سابقه خانوادگی مولتیپل میلوما داشته باشید. اگر 1 یا چند خواهر و برادر یا والدین شما مبتلا به این بیماری تشخیص داده شوند ، ممکن است به ویژه در معرض خطر باشید.
- آیا تا به حال گاموپاتی مونوکلونال با اهمیت نامشخص (MGUS)-وجود پروتئین غیر طبیعی (به نام پروتئین مونوکلونال) در خون شما تشخیص داده شده است.
قسمت 2 از 4: انجام آزمایش خون و ادرار
مرحله 1. برای آزمایش با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
اگر علائم مولتیپل میلوما را تجربه کردید یا احساس ناخوشی کردید ، برای آزمایش این بیماری با پزشک خود وقت بگیرید. در صورت مشکوک بودن به مولتیپل میلوما ، پزشک شما همچنین ممکن است به شما پیشنهاد دهد که برای آزمایش مراجعه کنید.
مرحله 2. از خوردن و آشامیدن چیزی به جز آب 8-10 ساعت قبل از آزمایش خودداری کنید
نمونه خون و ادرار شما برای آزمایش عملکرد کبد و کلیه و سایر عوامل مورد استفاده قرار می گیرد. برای جلوگیری از کج شدن نتایج ، الکل یا کافئین ننوشید و اگر پزشک شما به شما توصیه کرد که قبل از آزمایش روزه بگیرید ، از خوردن غذاها خودداری کنید.
اگر تشنه هستید آب بنوشید. بعد از انجام آزمایش می توانید عادات غذایی و آشامیدن عادی خود را از سر بگیرید
مرحله 3. به پزشک خود اجازه دهید خون را برای آزمایش بگیرد
پزشک یا پرستار شما نقطه ای را در داخل بازوی شما ، بالای رگ انتخاب می کند. آنها با یک پارچه ضدعفونی کننده محل را تمیز می کنند و سپس یک سوزن را در رگ وارد می کنند تا خون گرفته شود و اجازه می دهد تا در سرنگ جمع شود. سوزن یک خار کوچک ایجاد می کند که باید ظرف چند روز بریده شود. ممکن است با بهبودی این ناحیه کمی درد داشته باشد. پزشک شما خون شما را از نظر عوامل مختلفی بررسی می کند ، از جمله:
- سطح کلسیم و الکترولیت خون شما.
- عملکرد کبد و کلیه شما.
- وجود یا عدم وجود آنتی بادی های غیرطبیعی در خون شما مرتبط با سلول های پلاسما سرطانی (آزمایش الکتروفورز پروتئین سرم یا SPEP).
- این که آیا سطح غیر طبیعی بالا یا پایین آنتی بادی های دیگر (آزمایش ایمونوگلوبولین کمی) دارید.
- میزان رسوب گلبول های قرمز (ESR) و ویسکوزیته پلاسما (PV) خون شما. ESR و PV معمولاً در افراد مبتلا به مولتیپل میلوما افزایش می یابد.
- آنها همچنین شمارش کامل خون (FBC) را برای بررسی سطوح غیرمعمول پایین گلبول های قرمز و پلاکت ها انجام می دهند.
مرحله 4. یک نمونه ادرار برای آزمایش ارائه دهید
شما باید ادرار خود را در مقادیر کم در یک دوره 24 ساعته در فنجان های نمونه جمع آوری کنید. نمونه مورد آزمایش برای پروتئین های غیر طبیعی ناشی از سلول های پلاسمایی سرطانی ، به نام زنجیره های سبک مونوکلونال یا پروتئین بنس جونز ، مورد آزمایش قرار می گیرد. جمع آوری ادرار در طول 24 ساعت به پزشک اجازه می دهد تا میزان پروتئین تولید شده در بدن شما و عملکرد خوب کلیه های شما را بررسی کند.
نوشیدن مقدار زیادی آب در یک دوره 24 ساعته ممکن است به شما کمک کند تا بتوانید مرتبا ادرار کنید
قسمت 3 از 4: انجام اشعه ایکس و سایر آزمایشات
مرحله 1. به پزشک خود اجازه دهید تا از بازوها ، پاها ، ستون فقرات ، لگن و جمجمه شما عکس برداری کند
آنها همچنین ممکن است از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) از بدن شما برای بررسی آسیب در استخوان ها استفاده کنند. شما باید لباس بیمارستانی بپوشید و در دستگاه تصویربرداری دراز بکشید تا پزشک شما بتواند تصاویر با کیفیت بالا از استخوان های شما را برای تجزیه و تحلیل دریافت کند.
مرحله 2. اجازه دهید پزشک از یک نمونه مغز استخوان با یک سوزن استفاده کند
نمونه مغز استخوان شامل حذف مقدار کمی مایع و مقدار کمی بافت جامد از استخوان شما خواهد بود. نمونه معمولاً روی استخوان لگن شما انجام می شود. پزشک منطقه را با بی حسی موضعی بی حس کرده و از سوزن برای کشیدن نمونه استفاده می کند.
مرحله 3. در صورت نیاز نمونه ای از چربی از شکم خود تهیه کنید
اگر دچار نقص عضو یا نارسایی اندام هستید ، پزشک ممکن است آزمایش نمونه ای از چربی شکم را توصیه کند. ناحیه شکم شما با بی حسی موضعی بی حس می شود و پزشک نمونه کوچکی از چربی را با سوزن بر می دارد.
سپس نمونه مورد آزمایش قرار می گیرد تا مشخص شود آیا پروتئین M پایینی دارید که ممکن است ناشی از میلوم متعدد باشد
قسمت 4 از 4: بحث در مورد نتایج آزمایش با پزشک خود
مرحله 1. در صورت مثبت بودن آزمایش مولتیپل میلوما مشخص کنید
پزشک نتایج آزمایش خون و ادرار شما و همچنین نتایج هر آزمایش دیگری را که انجام می دهند بررسی می کند. آنها بررسی خواهند کرد که آیا همه آزمایشات شما ، با هم ، نشان می دهد که شما مبتلا به مولتیپل میلوما هستید.
به خاطر داشته باشید که تشخیص میلوم متعدد تا مراحل پایانی دشوار است. اگر پزشک شما مطمئن نیست که آیا آزمایشات شما نشان می دهد که شما به این بیماری مبتلا هستید ، ممکن است سلامت شما را زیر نظر داشته باشد و از شما بخواهد در آینده آزمایش های اضافی را انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که در صورت یا هنگام ابتلا به میلوم متعدد تشخیص می دهند
مرحله 2. شدت بیماری خود را با پزشک خود در میان بگذارید
پزشک شما به شما می گوید که مبتلا به میلوم مرحله 1 ، مرحله II یا مرحله III هستید. مرحله I به این معنی است که شما دارای شکل تهاجمی کمتری از بیماری هستید ، مرحله II به این معنی است که شما دارای یک فرم نیمه تهاجمی هستید و مرحله III به این معنی است که شما دارای یک فرم تهاجمی هستید که بر استخوان ها ، کلیه ها و اندام های شما تأثیر می گذارد.
آنها همچنین به شما می گویند که در کدام دسته از ریسک ها قرار می گیرید ، که به شما می گوید وضعیت شما چقدر تهاجمی است. یک ریسک بالاتر به این معنی است که وضعیت شما شدیدتر است
مرحله 3. برای تایید تشخیص به متخصص مراجعه کنید
اگر آزمایشات شما نشان می دهد که احتمالاً مبتلا به مولتیپل میلوم هستید ، پزشک شما را به متخصص خون و سرطان (هماتولوژیست/انکولوژیست) ارجاع می دهد. متخصص آزمایش های اضافی را برای تأیید یا رد تشخیص میلومای متعدد انجام می دهد و بسته به نتایج ، برنامه درمانی را با شما همکاری می کند.
بسیاری از شرکت های بیمه درمانی هزینه های یک متخصص را تأمین می کنند. برای اطلاعات بیشتر با ارائه دهنده بیمه خود صحبت کنید
مرحله 4. گزینه های درمانی خود را با متخصص خود در میان بگذارید
گزینه های درمانی شما بستگی به شدت بیماری شما دارد. اگر وضعیت شما خیلی شدید نیست و هیچ علائمی از خود نشان نمی دهید ، پزشک ممکن است هیچ درمان فوری را پیشنهاد نکند و وضعیت شما را زیر نظر داشته باشد تا بدتر شود. اگر وضعیت شما شدید است ، ممکن است داروهای ضد سرطان ، شیمی درمانی یا پیوند مغز استخوان برای شما تجویز شود.
