خودشیفتگی نوعی از خودشناسی است که بیش از حد بر فرد متمرکز است. فرد مبتلا به خودشیفتگی در احساس همدلی با دیگران ناتوان است و باید اعتماد به نفس شکننده خود را با اعتماد بیش از حد مخفی کند. در موارد شدید ، خودشیفتگی می تواند نتیجه اختلال شخصیت خودشیفته باشد ، یک بیماری قابل تشخیص ، اما نه همیشه. هنگامی که با فرد خودشیفته ارتباط برقرار می کنید ، راه هایی وجود دارد. تماشای نحوه صحبت و تعامل فرد با دیگران می تواند به شما در تشخیص اینکه آیا خودشیفته هستند یا نه کمک کند.
مراحل
روش 1 از 3: مشاهده رفتار آنها
مرحله 1. مراقب تغییر رفتار باشید
بیشتر روابط با فردی که خودشیفتگی دارد به خوبی شروع می شود. آنها در ابتدا دوستانه و با اعتماد به نفس به نظر می رسند و به دنبال یافتن راه هایی هستند که نشان دهد شما دو شباهت دارید. آنها حداقل در ابتدا به شما گوش می دهند ، زیرا دوست بودن با شما به خوبی بر آنها تأثیر می گذارد.
- رفتار دلپذیر آنها ممکن است هنگامی که کاری را انجام می دهند که ممکن است ضعف نشان دهد ، از بین برود. آنها به جای آنکه به عنوان یک دوست از شما درخواست حمایت کنند ، با تمرکز بر شرایط خاص یا ماهیت منحصر به فرد موقعیت خود ، بیشتر عقب نشینی می کنند.
- این تغییر ممکن است زمانی رخ دهد که آنها فکر می کنند چیزی در مورد شما تغییر می کند. آنها چیزی در مورد شما پیدا خواهند کرد که با دیدگاه آنها برای شما و رابطه شما مطابقت ندارد. این تفاوت ها نشان می دهد که شما با آنها یکسان نیستید ، بنابراین شما خوب نیستید.
مرحله 2. افراد اطراف خود را بررسی کنید
افراد مبتلا به خودشیفتگی تمایل دارند تمرکز خود را حفظ کنند و بنابراین تمایل دارند خود را با افرادی احاطه کنند که این رفتار را منعکس می کنند. فرد مبتلا به خودشیفتگی توسط افرادی احاطه می شود که به برانگیختن احساس برتری کمک می کنند و به ندرت (اگر هرگز) آنها را به چالش می کشند.
خودشیفتگی شامل خلأ خاصی است ، نگرانی که فرد انتظارات خود را برآورده نمی کند. برای جبران ، آنها دوست دارند توسط ستایشگرانی احاطه شوند که به آنها می گویند باهوش ، جذاب هستند یا هر چیز دیگری که فرد مبتلا به خودشیفتگی باید بشنود
مرحله 3. مشخصات رسانه های اجتماعی آنها را بررسی کنید
از آنجا که افراد مبتلا به خودشیفتگی بر وضعیت تمرکز دارند ، از رسانه های اجتماعی به عنوان راهی برای تقویت موقعیت خود استفاده می کنند. فرد مبتلا به خودشیفتگی در رسانه های اجتماعی دوستان زیادی خواهد داشت و یک شبکه بزرگ خواهد داشت. آنها حتی ممکن است در مورد شبکه بزرگ خود به عنوان راهی برای تقویت اهمیت آنها اظهار نظر کنند.
مرحله 4. به دنبال روابط کوتاه مدت در گذشته خود باشید
از آنجا که آنها بسیار بر خود متمرکز هستند ، افراد مبتلا به خودشیفتگی تمایل دارند روابط بسیار کوتاهی داشته باشند. آنها به دنبال شرکایی هستند که احساس ارزش خود را تقویت کنند ، که می تواند برای شخص دیگر رضایت بخش نباشد. این منجر به بسیاری از روابط کوتاه مدت می شود.
- در برخی موارد ، این احساس ارزش خود را می توان به عنوان خیانت بیان کرد. فرد مبتلا به خودشیفتگی به دنبال فرد دیگری خواهد بود که می تواند بر مراقبت از نیازهای خود تمرکز کند ، بدین معنا که شریک فعلی آنها نمی تواند.
- شما می توانید زمینه های مشابهی را در رهبران تجاری با خودشیفتگی پیدا کنید. آنها برای مدت کوتاهی در شرکت ها می مانند ، در نهایت خراب می کنند یا به کسب و کار آسیب می رسانند ، و سپس به سرعت به سراغ شرکت بعدی می روند. آنها همچنین همیشه توضیحی یا بهانه ای برای چگونگی انجام بهتر آنها خواهند داشت.
مرحله 5. به ظاهر آنها نگاه کنید
افراد مبتلا به خودشیفتگی به ظاهر زیبا اهمیت زیادی می دهند و از ظاهر خود برای ارتقاء موقعیت خود استفاده می کنند. آنها زمان زیادی را صرف کار روی ظاهر خود می کنند ، مانند حالت دادن به موها یا انتخاب لباس. لباس هایی که انتخاب می کنند اغلب براق و گران هستند. همچنین خانم ها بیشتر آرایش می کنند و صورت خود را به رخ می کشند.
- اگر گمان می کنید فردی ممکن است خودشیفتگی داشته باشد ، نگاه به ظاهر او در ظاهر می تواند نشانه خوبی باشد. بسیاری از افراد مبتلا به خودشیفتگی می توانند در ابتدا شما را به خود جذب کنند زیرا سعی می کنند اولین تاثیر خوب را بر جای بگذارند.
- بخشی از دلایلی که افراد مبتلا به خودشیفتگی ممکن است لباس های پر زرق و برق دوست داشته باشند این است که از این اقلام به عنوان راهی برای نشان دادن موقعیت بالا و بهبود وضعیت خود استفاده می کنند. یک مقایسه این است که یک مغازه دار در مورد چیزهای زیادی که به دست آورده اند صحبت می کند ، در حالی که فرد مبتلا به خودشیفتگی در مورد میزان اعتبار این کالا صحبت می کند.
روش 2 از 3: گوش دادن به فرد مبتلا به خودشیفتگی
مرحله 1. به مراجع خود گوش دهید
فرد مبتلا به خودشیفتگی همیشه مکالمه را بر روی خود نگه می دارد. مهم نیست که چقدر به موضوع مربوط می شود ، فرد مبتلا به خودشیفتگی همیشه داستان یا حکایتی را پیدا می کند که آنها را در مرکز بحث قرار می دهد. نکته مهم برای فرد مبتلا به خودشیفتگی این است که شما و حلقه دوستان خود در مورد آنها صحبت می کنید.
ارتباط یکی از کلیدهای درک افراد مبتلا به خودشیفتگی است. مردم به طور طبیعی سعی می کنند مکالمات را با تجربیات شخصی و چیزهایی که درک می کنند مرتبط کنند. فرد مبتلا به خودشیفتگی متفاوت است زیرا همیشه به دنبال راهی است تا تجربیات یا دیدگاه خود را تحت تأثیر قرار دهد ، حتی اگر هیچ ارتباطی با آنچه شما در مورد آن صحبت می کنید ندارد
مرحله 2. به یک احساس بزرگوارانه از اهمیت خود توجه کنید
همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید ، فرد مبتلا به خودشیفتگی بر خود و دستاوردهای خود تمرکز می کند. افراد مبتلا به خودشیفتگی انتظار دارند که افراد مهم ، تأثیرگذار یا برتر شناخته شوند ، حتی اگر دستاوردهای آنها لزوماً آن را تأیید نکند.
- فرد مبتلا به خودشیفتگی به احتمال زیاد سعی می کند در دستاوردهای خود اغراق کند. آنها سعی خواهند کرد که خود را به عنوان مهمترین فرد در هر مکالمه جلوه دهند.
- از آنجا که اینها اغراق آمیز هستند ، ممکن است فرد مبتلا به خودشیفتگی همیشه موفق نباشد. اگر آنها در انجام کاری شکست بخورند ، می توانید مطمئن باشید که بهانه ها یا توضیحات دیگری وجود دارد که چرا این کار نکرده است. پاسخ مطمئناً اعتراف به خطا یا اشتباه نخواهد بود. کسی یا چیز دیگری همیشه مقصر خواهد بود.
مرحله 3. به خیالات موفقیت گوش دهید
قطعاً طبیعی است که رویای موفقیت را در سر داشته باشید ، اما افرادی که خودشیفتگی دارند به آن فکر می کنند. آنها در مورد موفقیت نامحدود ، قدرت ، زیبایی یا هر علامت عظمت دیگری صحبت خواهند کرد. این تخیلات نتیجه نهایی واضح عظمت شخصی فرد خواهد بود ، حتی اگر هیچ کاری برای سزاوار آن انجام نداده باشند.
در بسیاری از موارد ، این تخیلات دست نیافتنی خواهد بود ، و باعث می شود تا افرادی را که می گویند امکان پذیر نیستند ، مورد حمله قرار دهند
مرحله 4. به اظهارات معتبر گوش دهید
افراد مبتلا به خودشیفتگی تمایل دارند از عبارت "من" استفاده نکنند. وقتی یک خودشیفته ادعایی می کند ، منظور این نیست که مشاجره ای را شروع کند ، بلکه به مکالمه پایان می دهد.
به نظر می رسد ضد شهودی است ، اما خودشیفته ها نمی خواهند هنگام صحبت در مورد ایده های خود از "من" استفاده کنند. شروع یک عبارت با "من فکر می کنم" یا "نظر من این است" نشان می دهد که آنچه آنها می گویند ممکن است کاملاً صحیح نباشد یا برای نقد باز است
مرحله پنجم
فرد مبتلا به خودشیفتگی می خواهد نشان دهد که چقدر موفق یا قدرتمند است و به افراد مشهور یا مهم دیگری که آنها را به عنوان اثبات این امر می شناسند ارجاع می دهد. به موارد ارجاع شده به افراد برجسته گوش دهید ، به خصوص اگر آنها از آنها به عنوان راهی برای نشان دادن میزان باهوش یا با استعداد خود استفاده می کنند.
این امر متفاوت از استناد به مقامات برای حمایت از موقعیت است. فرد مبتلا به خودشیفتگی علاقه ای به ارائه پیش زمینه ای برای ادعاهای خود ندارد. در عوض ، استفاده از این اختیار برای متوقف کردن مکالمه و پذیرش صحیح بودن آنها است
روش 3 از 3: مراقبت از رفتار خودشیفته
مرحله 1. ببینید آیا آنها می توانند با دیگران همدلی پیدا کنند
افراد مبتلا به خودشیفتگی دوست دارند برتری خود را با افرادی که آنها را ضعیف یا پست تر می دانند با تحقیر نشان دهند. وقتی در مورد افراد دیگر ، افراد خاص یا گروههای غیر شخصی مانند "فقرا" یا "بیماران سرطانی" صحبت می کنید ، نحوه واکنش آنها را ببینید. فرد مبتلا به خودشیفتگی راهی پیدا می کند تا به طور مستقیم اشاره کند که چگونه این مشکلات را به خاطر کاری که بهتر انجام می دهد ندارد.
برخی از افراد مبتلا به خودشیفتگی حتی از ناراحتی دیگران لذت خواهند برد. این به این دلیل نیست که آنها از بدبختی لذت می برند ، بلکه به این دلیل است که احساس برتری خود را تقویت می کند زیرا این مشکلات بر آنها تأثیر نمی گذارد
مرحله 2. مراقب ناتوانی در شنیدن انتقادات باشید
البته هیچ کس انتقاد را دوست ندارد ، اما افراد مبتلا به خودشیفتگی نمی توانند آن را تحمل کنند. آنها بسیار حساس هستند به این پیشنهاد که آنها آنقدرها هم بزرگ و عاقل نیستند که می خواهند شما باور کنید. از آنجا که آنها تمایل به ناامنی دارند ، افراد مبتلا به خودشیفتگی ممکن است در پاسخ به انتقادات به شما حمله کرده و یا به شدت افسرده شوند.
فرد مبتلا به خودشیفتگی ممکن است همیشه به شما حمله نکند. در عوض ، فرد ممکن است با ذکر نیروهای خارجی که موفقیت آنها را غیرممکن کرده است ، بهانه آورد. گاهی اوقات آنها می توانند به سمت نظریه های توطئه گرایش پیدا کنند ، ایده هایی که شخص دیگری "آن را برای من مطرح کرده است"
مرحله 3. اگر فردی در هنگام چالش دچار ضربه شدید شد ، توجه کنید
اگر کسی را به چالش بکشید اگر او را به چالش بکشید ، ممکن است تمایلات خودشیفته ای داشته باشد. فرد مبتلا به خودشیفتگی ، ضعف را دوست ندارد ، به ویژه در خود ، و احتمالاً به کسی که آنها را به چالش می کشد و چیزهایی که می گویند ، انتقاد می کند. هدف آنها شرمساری ، گناه یا ارعاب شما در سکوت خواهد بود ، که آنها می توانند با پذیرش نظرات خود تفسیر کنند.
از به چالش کشیدن فرد مبتلا به خودشیفتگی خودداری کنید. نتیجه ممکن است مقابله ای یا حتی خشونت آمیز باشد
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- هیچ کس دائماً فداکار نیست و لحظات زیادی وجود دارد که در آن کسی (حتی شما) می تواند ویژگی ها را در اینجا نشان دهد. چیزی که باعث می شود فردی دچار خودشیفتگی شود این است که بسیاری از آنها را به طور مرتب نشان می دهد و به نظر می رسد قادر به انجام کار دیگری نیست.
- مردان بیشتر از زنان فرد مبتلا به خودشیفتگی هستند. با این حال ، این بدان معنا نیست که زنان نمی توانند دارای اختلال شخصیت خودشیفته باشند.
- اختلال شخصیت خودشیفتگی تنها پس از مشاهده و معاینه فیزیکی توسط متخصصان سلامت روان قابل تشخیص است. یک فرد هنوز هم می تواند گرایشات خودشیفته ای داشته باشد لزوماً این اختلال را نداشته باشد.
- افراد مبتلا به خودشیفتگی لزوماً بزرگوار و اهل ارتباط نیستند. یک فرد خجالتی مبتلا به خودشیفتگی به درون خود عقب نشینی می کند و در گوشه ای نشسته و در مورد بزرگی خیال می کند بدون اینکه لزوماً آن را به دیگران بگوید.
