اگرچه برای افرادی که دارای مجوز کمکهای اولیه هستند بهتر است CPR (احیای قلبی ریوی) انجام شود ، اما حتی کسی که آموزش ندیده است می تواند در شرایط اضطراری تغییر ایجاد کند. اگر فکر می کنید قلب کودک متوقف شده است ، تکنیک های اولیه CPR مانند فشرده سازی قفسه سینه ، باز شدن راه های هوایی و تنفس نجات را انجام دهید. اگر به طور رسمی در زمینه CPR آموزش ندیده اید ، توصیه می شود فقط از فشرده سازی استفاده کنید. فقط به خاطر داشته باشید که روش های این مقاله برای کودکان در نظر گرفته شده است. برای نوزادان زیر 1 سال ، پروتکل CPR نوزاد را دنبال کنید. برای بزرگسالان ، پروتکل بزرگسالان را دنبال کنید.
مراحل
قسمت 1 از 2: ارزیابی وضعیت
مرحله 1. قبل از کمک ، صحنه را از نظر خطر بررسی کنید
اگر با کودکی که بیهوش است برخورد کردید ، باید به سرعت مطمئن شوید که اگر به او کمک کنید ، هیچ خطری برای شما وجود ندارد. آیا اگزوز خودرو کار می کند؟ آیا گازهای خطرناک وجود دارد؟ آیا آتش سوزی وجود دارد؟ آیا خطوط برق قطع شده است؟ اگر چیزی وجود دارد که می تواند شما یا قربانی را به خطر بیندازد ، ببینید آیا می توانید برای مقابله با آن کاری انجام دهید. پنجره ای را باز کنید ، اجاق گاز را خاموش کنید یا در صورت امکان آتش را خاموش کنید.
- با این حال ، اگر کاری برای مقابله با خطر انجام ندهید ، قربانی را جابجا کنید. بهترین راه برای حرکت دادن قربانی این است که یک پتو یا کت را در پشت آنها قرار دهید و کت یا پتو را روی آن بکشید.
- در صورت احتمال آسیب دیدگی کودک به ستون فقرات ، 2 نفر باید آنها را حرکت دهند تا از پیچ خوردن سر و گردن جلوگیری شود.
- اگر فکر نمی کنید می توانید بدون به خطر انداختن جان خود به کودک برسید ، با اورژانس تماس بگیرید و منتظر کمک باشید.
مرحله 2. هوشیاری کودک را بررسی کنید
روی شانه آنها ضربه بزنید و با صدای بلند و واضح بگویید: "خوب هستی؟ خوب هستی؟" اگر پاسخ دهند ، هوشیار هستند. ممکن است آنها تازه خوابیده باشند یا بیهوش شده باشند. اگر هنوز به نظر می رسد وضعیت اضطراری است-برای مثال ، اگر در تنفس مشکل دارند یا بین هوشیاری و بیهوشی در حال محو شدن هستند-برای کمک تماس بگیرید و کمک های اولیه اولیه را شروع کنید.
- اگر می دانید از نام کودک استفاده کنید. به عنوان مثال ، بگویید: "کیم ، صدای من را می شنوی؟ حالت خوبه؟"
- در صورت لزوم ، اقدامات لازم را برای پیشگیری یا درمان شوک انجام دهید. در صورت مشاهده علائمی مانند پوست ملتهب ، تنفس سریع ، یا رنگ خاکستری یا آبی روی لب ها یا ناخن های کودک ، ممکن است کودک در شوک باشد.
مرحله 3. نبض کودک را احساس کنید
اگر کودک واکنش نشان نمی دهد ، اولین کاری که باید انجام دهید بررسی نبض او است. اگر کودک نبض ندارد ، باید فوراً CPR را شروع کنید. نبض آنها را بیش از 10 ثانیه چک نکنید. اگر قربانی نبض نداشته باشد ، قلب او نمی تپد و شما باید فشرده سازی قفسه سینه را انجام دهید.
- برای بررسی نبض گردن (کاروتید) ، با قرار دادن نوکهای 2 انگشت اول خود در کنار سیب آدم خود ، نبض را در نزدیکترین قسمت گردن قربانی احساس کنید. توجه داشته باشید که سیب آدم معمولاً در دختری قابل مشاهده نیست و ممکن است در پسری که هنوز به بلوغ نرسیده است ، چندان قابل مشاهده نباشد.
- برای بررسی نبض مچ دست (شعاعی) ، 2 انگشت اول خود را در قسمت شست مچ مصدوم قرار دهید.
- سایر نقاط نبض کشاله ران و مچ پا است. برای بررسی نبض کشاله ران (ران) ، نوک 2 انگشت را به وسط کشاله ران فشار دهید. برای بررسی نبض مچ پا (درشت نی نی) ، 2 انگشت اول خود را در قسمت داخلی مچ پا قرار دهید.
مرحله 4. ببینید آیا کودک نفس می کشد یا خیر
حتی اگر کودک نبض داشته باشد ، در صورتی که تنفس نمی کند ، باید CPR انجام دهید. اگر می توانید آنها را با خیال راحت حرکت دهید ، آنها را به پشت بخوابانید. سپس ، سر آنها را کمی به عقب خم کرده و چانه را بلند کنید. گوش خود را نزدیک بینی و دهان آنها قرار دهید و صدای تنفس را بیش از 10 ثانیه گوش ندهید. اگر تنفس را نمی شنوید ، آماده انجام نفس های نجات CPR شوید.
اگر گاهی اوقات صدای گاز گرفتن می شنوید ، این هنوز تنفس طبیعی محسوب نمی شود. اگر کودک در حال نفس کشیدن است هنوز باید CPR را انجام دهید
مرحله 5. CPR را در اسرع وقت شروع کنید
اگر فردی را دیدید که ضربان قلبش متوقف شده یا تنفسش متوقف شده است ، واکنش سریع او انجام شده و تنفس نجات بخش و CPR می تواند جان او را نجات دهد. وقتی کسی قبل از آمدن آمبولانس CPR را شروع می کند ، شانس بیمار برای زنده ماندن بسیار بیشتر است. توانایی پاسخ سریع با انجام CPR ، که می تواند به برگشت خون اکسیژن دار به مغز کمک کند ، ضروری است.
- اگر کودک نبض دارد اما نفس نمی کشد ، فقط تنفس نجات را انجام دهید ، نه فشردن قفسه سینه.
- مغز انسان به طور معمول می تواند حدود 4 دقیقه بدون اکسیژن کار کند تا دچار آسیب دائمی مغز شود.
- اگر مغز بین 4 تا 6 دقیقه بدون اکسیژن بماند ، احتمال آسیب مغزی افزایش می یابد.
- اگر مغز به مدت 6 تا 8 دقیقه فاقد اکسیژن باشد ، احتمال آسیب مغزی وجود دارد.
- اگر مغز بیش از 10 دقیقه بدون اکسیژن باشد ، مرگ مغزی محتمل است.
قسمت 2 از 2: انجام CPR
مرحله 1. قبل از درخواست کمک ، CPR را به مدت 2 دقیقه انجام دهید
هنگامی که وضعیت را به سرعت ارزیابی کرده و هوشیاری و گردش خون قربانی را بررسی کردید ، باید سریع عمل کنید. در صورت عدم وجود نبض ، باید بلافاصله CPR را شروع کنید و آن را به مدت 2 دقیقه (که حدود 5 چرخه CPR است) ادامه دهید. سپس ، با خدمات فوریتهای پزشکی تماس بگیرید. اگر تنها هستید ، مهم است که قبل از درخواست کمک ، CPR را شروع کنید.
- اگر شخص دیگری در آنجا حضور دارد ، از او بخواهید با اورژانس تماس بگیرد یا برای کمک بفرستد. اگر تنها هستید ، تا زمانی که 2 دقیقه CPR را تکمیل نکرده اید ، تماس نگیرید.
- شماره اورژانس محلی خود را بگیرید. صدا زدن 911 در آمریکای شمالی ، 000 در استرالیا، 111 در نیوزلند ، 112 با تلفن همراه در اتحادیه اروپا (از جمله انگلستان) و 999 در بریتانیا.
- در صورت امکان ، شخص دیگری را برای دریافت AED (دفیبریلاتور خارجی خودکار) در صورت وجود در ساختمان یا مجاور آن بفرستید.
مرحله 2. CAB را به خاطر بسپارید
CAB فرآیند اساسی CPR است. مخفف فشرده سازی قفسه سینه ، راه هوایی ، تنفس است. در سال 2010 ، توالی توصیه شده با فشرده سازی قفسه سینه قبل از باز شدن راه هوایی و تنفس نجات دهنده تغییر کرد. فشردن قفسه سینه برای تصحیح ریتم های غیرطبیعی قلب (فیبریلاسیون بطنی یا تاکی کاردی بطنی بدون نبض) بسیار مهم است و از آنجا که یک چرخه از 30 فشرده سازی قفسه سینه فقط به 18 ثانیه زمان نیاز دارد ، باز شدن راه های هوایی و تنفس نجات به طور قابل توجهی به تأخیر نمی افتد.
در صورتی که به درستی آموزش ندیده اید یا نگران انجام احیا دهان به دهان بر روی یک غریبه هستید ، فشرده سازی قفسه سینه یا CPR فقط با دست توصیه می شود
مرحله 3. دستان خود را روی جناغ (استخوان سینه) کودک قرار دهید
هنگام انجام CPR بر روی کودک ، موقعیت دستان شما از اهمیت ویژه ای برخوردار است ، زیرا کودک شکننده تر از یک بزرگسال است. با حرکت دادن 2 انگشت به پایین قفسه سینه ، جناغ کودک را تعیین کنید. محل پایین تر دنده ها را در وسط مشخص کنید و سپس پاشنه دست دیگر خود را در بالای انگشتان خود قرار دهید. فقط از پاشنه این دست برای انجام فشرده سازی استفاده کنید.
مرحله 4. 30 فشرده سازی را انجام دهید
قفسه سینه را با آرنج های خود قفل کرده و مستقیماً به عمق 5 اینچ (5.1 سانتی متر) به سمت پایین فشار دهید. بدن كوچكتر كودكان به فشار كمتر از نياز بزرگسالان نياز دارد. اگر شروع به شنیدن یا احساس ترک خوردن کردید ، ممکن است نشان دهد که بیش از حد فشار می آورید. ادامه دهید ، اما با فشارها فشار کمتری وارد کنید. 30 مورد از این فشارها را انجام دهید و اگر تنها نجات دهنده هستید ، آنها را با سرعت حداقل 100 بار در دقیقه انجام دهید.
- پس از هر بار فشردن ، اجازه دهید که قفسه سینه کاملاً عقب بکشد. به عبارت دیگر ، منتظر بمانید تا قفسه سینه کاملاً بزرگ شود تا دوباره فشار دهید.
- وقفه های فشرده سازی قفسه سینه را که هنگام تغییر ارائه دهنده یا آماده شدن برای شوک رخ می دهد به حداقل برسانید. سعی کنید وقفه ها را به کمتر از 10 ثانیه محدود کنید.
- در صورت وجود 2 نجات دهنده ، هر یک باید دور 15 فشرده سازی را انجام دهند. اگر در حال انجام تنفس های نجات و همچنین فشرده سازی هستید ، به جای هر 30 فشرده ، هر 15 فشرده 2 بار تنفس انجام دهید.
مرحله 5. مطمئن شوید که راه هوایی باز است
دست خود را روی پیشانی کودک و 2 انگشت را روی چانه او بگذارید. با دو انگشت چانه را به آرامی بالا بیاورید در حالی که با دست دیگر به دقت روی پیشانی فشار می دهید. اگر مشکوک به آسیب گردن هستید ، به جای بالا آوردن چانه ، فک را به آرامی به سمت بالا بکشید. هنگامی که این کار را انجام دادید باید نگاه کنید ، بشنوید و احساس تنفس کنید.
- گوش خود را نزدیک دهان و بینی قربانی قرار دهید و علائم تنفسی را با دقت گوش دهید.
- مراقب حرکت قفسه سینه باشید و هر گونه نفس را روی گونه خود احساس کنید.
- در صورت عدم وجود علائم تنفس ، یک مانع تنفسی CPR یا ماسک نجات (در صورت وجود) روی دهان قربانی قرار دهید.
مرحله 6. اگر کودک تنفس نمی کند ، 2 نفس نجات دهید
با باز نگه داشتن راه تنفسی ، انگشتان روی پیشانی کودک را بگیرید و بینی را بسته کنید. با دهان خود روی دهان قربانی مهر و موم کنید و حدود یک ثانیه از طریق دهان خود بیرون دهید. مطمئن شوید که آهسته تنفس می کنید ، زیرا این امر باعث می شود که هوا وارد ریه ها شود نه معده. اطمینان حاصل کنید که چشم خود را روی سینه قربانی نگه دارید.
- اگر نفس شما به داخل می رود ، باید قفسه سینه را کمی بالا بیاورید و همچنین احساس کنید که وارد می شود. اگر نفس شما وارد شد ، یک نفس نجات دوم بدهید.
- اگر نفس شما به داخل نمی رود ، سر را تغییر دهید و دوباره امتحان کنید. اگر دوباره وارد نشود ، ممکن است قربانی در حال خفگی باشد. در این حالت باید فشرده سازی بیشتری روی قفسه سینه انجام دهید. در نظر داشته باشید فشارهای شکمی (مانور هایملیش) فقط باید بر روی افرادی که هوشیار هستند انجام شود.
مرحله 7. چرخه 30 فشار سینه و 2 تنفس را تکرار کنید
قبل از بررسی علائم حیات ، نبض یا تنفس ، CPR را به مدت 2 دقیقه (5 دور فشار به تنفس) انجام دهید. CPR را ادامه دهید تا زمانی که کسی مسئولیت شما را بر عهده بگیرد. پرسنل اورژانس می رسند ؛ شما برای ادامه کار بسیار خسته شده اید ؛ AED متصل شده ، شارژ می شود و شخصی که آن را اجرا می کند از شما می خواهد بدن را پاک کنید. یا نبض و تنفس باز می گردد.
- فراموش نکنید که پس از 2 دقیقه اول CPR با اورژانس تماس بگیرید.
- پس از تماس با آنها ، تا زمان رسیدن آنها ، CPR را ادامه دهید.
- اگر با یک نجات دهنده دوم کار می کنید ، تعداد فشرده سازی ها در هر 2 تنفس را نصف کنید. به این معنی که یکی از شما باید 15 فشرده را انجام دهد ، سپس 2 تنفس انجام دهید ، سپس شخص دیگر باید 15 فشرده و 2 تنفس دیگر انجام دهد.
مرحله 8. در صورت لزوم از AED برای راه اندازی مجدد قلب خود استفاده کنید
اگر AED در دسترس قرار گرفت ، AED را روشن کنید ، سپس پدها را طبق دستورالعمل قرار دهید (یکی روی سینه راست و دیگری در سمت چپ). به AED اجازه دهید تا ریتم را تجزیه و تحلیل کند و در صورت نشان دادن ، یک ضربه وارد کنید ، پس از پاک کردن همه از بیمار (ابتدا فریاد بزنید "پاک کن!"). فشرده سازی قفسه سینه را بلافاصله پس از هر ضربه به مدت 5 چرخه دیگر قبل از ارزیابی مجدد ادامه دهید.
اگر مصدوم شروع به تنفس کرد ، به آرامی او را در موقعیت بهبودی حرکت دهید
نکات
- همیشه برای افرادی که قلبشان متوقف شده یا نفس نمی کشد با خدمات فوریت های پزشکی تماس بگیرید.
- اگر مجبورید قربانی را حرکت دهید ، سعی کنید تا آنجا که ممکن است بدن را مختل کنید.
- در صورت نیاز می توانید از یک اپراتور خدمات اضطراری در مورد روش صحیح CPR راهنمایی بگیرید.
- اگر نمی توانید یا نمی خواهید تنفس نجات را انجام دهید ، CPR را فقط با فشرده سازی با قربانی انجام دهید. این امر همچنان به بهبودی آنها از ایست قلبی کمک می کند.
- آموزش های مناسب را از یک سازمان واجد شرایط در منطقه خود دریافت کنید. آموزش توسط مربی مجرب بهترین راه برای آمادگی در شرایط اضطراری است.
- فراموش نکنید که دستان خود را در وسط سینه در سطح نوک سینه ها قرار دهید.
- اگر به توانایی خود برای انجام CPR اطمینان ندارید ، ابتدا با کمک پزشکی تماس بگیرید! می توانید هنگام تماس و اطلاع رسانی به اعزام کننده ، تنفس و نبض کودک را بررسی کنید (آنها متخصصان آموزش دیده ای هستند). اگر تنها نیستید این کار ساده تر است ، اما اگر تنها هستید ، از بلندگوی تلفن خود استفاده کنید. اطلاع رسانی سریع به اورژانس بسیار مهم است ، زیرا آمبولانس مدتی طول می کشد تا به مقصد برسد. فرستنده ممکن است بر اساس شرایط شما توصیه های خاصی به شما ارائه دهد.
هشدارها
- قبل از اقدام به انجام CPR ، حتماً صحنه را از نظر خطر بررسی کنید.
- به یاد داشته باشید که CPR برای بزرگسالان ، کودکان و نوزادان متفاوت است. CPR توصیف شده در این مقاله به منظور استفاده از کودک است.
- در صورت امکان ، دستکش بپوشید و از مانع تنفسی استفاده کنید تا احتمال انتقال بیماری ها کمتر شود.
- بیمار را جابجا نکنید مگر اینکه در معرض خطر فوری باشد یا در مکانی باشد که زندگی را تهدید می کند (به عنوان مثال ، اگر در وسط جاده سقوط کرده باشد).
-
اگر فرد تنفس طبیعی ، سرفه یا حرکت دارد ، فشرده سازی قفسه سینه را شروع نکنید
با این کار ممکن است ضربان قلب متوقف شود.
