افراد مبتلا به مشکلات اضطرابی ممکن است در موقعیت های اجتماعی اضطراب را تجربه کنند ، به دلیل محرک ها و سایر علائم مربوط به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) ، اختلال اضطراب اجتماعی ، اختلال هراس و به دلایل دیگر ، که برخی از آنها اغلب ناشناخته هستند. این مشکلات می توانند از خفیف تا شدید متغیر باشند و اغلب هنگامی که اضطراب حاد است ، بیشتر نمایان می شوند. اگر یک دوست ، یکی از اعضای خانواده یا خویشاوندی دارید که با این استرس روبرو است ، مهم است که در هنگام حملات اضطرابی و سایر مواقع بحرانی ، بدون قضاوت حمایت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 4: کنترل اضطراب/حمله وحشت
مرحله 1. آرامش خود را حفظ کنید
به راحتی می توان در کنار شخص دیگری که مضطرب است مضطرب شد. مطمئن شوید که نفس عمیق و ثابت می کشید. شما باید آرامش خود را حفظ کنید تا به فرد مورد علاقه خود نیز کمک کنید تا آرام شود. شما باید ذهن خود را روشن نگه دارید زیرا فردی که دچار حمله اضطرابی است در حالت مبارزه یا فرار است و منطقی فکر نمی کند.
مرحله 2. شخص مورد علاقه خود را در جایی آرام ببرید و بنشینید
در صورت امکان ، او را از محیطی که باعث ایجاد حمله اضطرابی می شود حذف کنید. وقتی فردی مضطرب است ، معتقد است که در خطر است: اضطراب ترس خارج از زمینه است. دور کردن او از موقعیتی که در حال حاضر در آن قرار دارد به او کمک می کند تا احساس امنیت کند. نشستن آدرنالین را که در بدنش هجوم می آورد ، آرام می کند و او را از حالت مبارزه یا فرار خارج می کند.
از صحبت در مورد هر چیزی که باعث تشدید اضطراب دوست شما می شود خودداری کنید. در عوض ، با طرح س questionsالاتی مانند: "آیا با کسی تماس گرفته اید که می توانید برای حمایت از او حساب کنید؟"
مرحله 3. ارائه دارو
اگر برای عزیزانتان دارویی تجویز شده است که در طول حمله اضطرابی مصرف کند ، همین حالا آن را به او پیشنهاد دهید. اگر نمی دانید ، از او بپرسید دوز تجویز شده او چقدر است. بهتر است با دوز و موارد منع مصرف هر دارویی که برای عزیزانتان تجویز شده است آشنا شوید. همچنین خوب است بدانید این دارو چند سال پیش تجویز شده و پزشک چه راهنمایی هایی را همراه با آن تجویز کرده است.
مرحله 4. به او بگویید که او در امان است
با جملات کوتاه و ساده و با لحنی آرامش بخش و آرامش دهنده صحبت کنید. نکته مهم این است که به او یادآوری کنید که او در خطر نیست ، اضطرابی که احساس می کند از بین می رود و شما حاضر هستید و آماده حمایت هستید. موارد اطمینان بخش برای گفتن شامل
- "خوب می شود."
- "تو خوب کار می کنی."
- "ذهن خود را آرام کنید."
- "شما در اینجا امن هستید."
- "من برای شما اینجا هستم."
مرحله 5. با او یک تمرین تنفسی انجام دهید
تنفس عمیق علائم اضطراب را کاهش می دهد. به او بگویید که با شما نفس بکشد. به او بگویید که تا 5 بشمارید و از طریق دهان خود نفس بکشید و تا 5 بشمارید. بگویید ، ما می توانیم چند نفس عمیق بکشیم. دستان خود را روی شکمتان بگذارید ، مانند این. وقتی نفس می کشیم ، ما احساس می کنم معده ما با نفس بالا و پایین می رود. من آن را نگه می دارم. آماده؟ در… یک… دو… سه… چهار… پنج… بیرون… یک… دو… سه… چهار… پنج…”
مرحله 6. یک استراتژی پایه گذاری را پیاده سازی کنید
تمرکز بر واقعیت کنونی به فرد مبتلا به حمله اضطرابی کمک می کند تا بفهمد که در خطر نیست. به او کمک کنید تا بر محیط نزدیک خود تمرکز کرده و توصیف کند. همچنین می توانید از او بخواهید تمام مبلمان اتاق ، سپس تمام دکوراسیون دیوار اتاق و غیره را نام ببرید. می خواهید با تمرکز بر تجربیات بیرونی خود ، او را از تجربه داخلی خود منحرف کنید.
وقتی دوست شما آرام می شود ، از آنها بپرسید که آیا دوست دارند در مورد آن بیشتر صحبت کنند یا تغییر موضوع به موضوعی مثبت تر مفیدتر خواهد بود. اگر آن را پذیرفتند ، می توانید در مورد چیزهایی که آرامش بخش یا دلپذیر هستند صحبت کنید ، مانند چیز جالبی که یک روز در پیاده روی دیدید ، یک داستان زیبا در مورد گربه خود ، یا تلاش شما برای یافتن یک فنجان کامل چای
مرحله 7. اگر علائم آنها شدید است با آمبولانس تماس بگیرید یا او را به بیمارستان ببرید
برخی از علائم حملات اضطرابی شبیه علائم حمله قلبی است. اگر مطمئن نیستید که چه اتفاقی می افتد یا اگر عزیزتان به محض آرام شدن دچار حمله اضطرابی دیگری شده است ، از متخصصان کمک بخواهید. یک متخصص پزشکی می تواند وضعیت را به بهترین وجه ارزیابی کند.
قسمت 2 از 4: مقابله با اضطراب به صورت روزانه
مرحله 1. شخص مورد علاقه خود را به تمرین مراقبت از خود تشویق کنید
اضطراب ممکن است باعث شود افراد از سلامت جسمی یا عاطفی خود غافل شوند ، و شما می توانید با پیشنهاد به او در صورت مشاهده کاری که فراموش کرده است کاری انجام دهید. اگر اضطراب مکرر داشته باشد ، فعالیتهای آرامش بخش ممکن است بسیار مهم باشد. به عنوان مثال ، از او بپرسید که آیا دوست دارد چیزی بخورد یا به او پیشنهاد کنید که یک حمام گرم و طولانی را انجام دهد.
- هنگام برخورد با کودکان ، با هم به فعالیتهای آرامش بخش بپردازید. بگذارید آنها آنچه را که می خواهند انجام دهند انتخاب کنند.
- دوست خود را دعوت کنید تا در تمرین به شما بپیوندد. حرکت دادن بدن آنها ممکن است به کاهش اضطراب آنها کمک کند و به آنها نشان می دهد که شما اهمیت می دهید.
مرحله 2. زمانی را برای نگرانی اختصاص دهید
همه افراد مبتلا به اضطراب دچار اختلال اضطرابی نخواهند شد ، اما این بدان معنا نیست که نیازی به درمان ندارد. 30 دقیقه از روز را به جایی اختصاص دهید ، جایی که عزیز شما می تواند یک نگرانی خوب داشته باشد. در این مدت ، اجازه ندهید حواس او به غیر از نگرانی و احساس اضطراب باشد. او را تشویق کنید تا به راه حل مشکلاتش فکر کند. این تکنیک برای کودکان و بزرگسالان مثر است و به آنها کمک می کند تا بر مشکلات خود احساس کنترل کنند.
مرحله 3. احساسات او را تأیید کنید
عزیز شما ممکن است به شما بگوید چرا احساس ناراحتی می کند ، یا شما ممکن است بر اساس آنچه باعث ایجاد اضطراب شده است بگویید. سعی کنید بگویید چقدر ناراحت به نظر می رسد و تشخیص دهید که این کار سخت است. این به او می گوید که شما اهمیت می دهید و فکر می کنید که مبارزات او معتبر است. از قضا ، تأیید استرس او می تواند آن را کاهش دهد.
- "این واقعا سخت به نظر می رسد."
- "من می توانم ببینم چرا این امر برای شما ناراحت کننده است. به نظر می رسد که گاهی اوقات دیدار با پدر برای شما دشوار است."
- "به نظر می رسد استرس دارید. صورت شما تیز شده و قوز کرده اید. آیا می خواهید در مورد آن صحبت کنید؟"
مرحله 4. لمس انسان را ارائه دهید
بغل کردن می تواند آرامش را برای فرد مضطرب ایجاد کند. ممکن است سعی کنید به پشت او ضربه بزنید ، او را در آغوش بگیرید یا یک دست خود را روی شانه او بگذارید تا راحت باشد. فقط کاری را انجام دهید که شما و او راحت هستید.
همیشه به او فرصت تنزل دهید. اگر او با اضافه بار حسی سر و کار دارد یا اوتیسم دارد ، لمس ممکن است اوضاع را بدتر کند. یا ممکن است روحیه ای نداشته باشد
مرحله 5. قبول کنید که نیازهای او متفاوت است
این می تواند تسکین عظیمی برای فرد مضطرب باشد. سازگار باشید و روزهای بد یا نیازهای غیر معمول او را زیر سوال نبرید. با اضطراب او مانند یک واقعیت برخورد کنید که در عین تاسف بار سنگینی بر زندگی شما وارد نمی کند. تشخیص دهید که احساسات او اهمیت دارد و با او با شفقت ، اضطراب و همه رفتار کنید.
انعطاف پذیر باشید. ممکن است زمان بیشتری طول بکشد تا افراد مبتلا به مشکلات اضطرابی برای رویدادهایی مانند آماده شدن برای مدرسه آماده شوند. در این زمان فاکتور بگذارید و اجازه دهید تاخیر ایجاد شود
مرحله 6. او را تشویق کنید تا از متخصصان کمک بخواهد
اگر شخص مورد علاقه شما تحت درمان قرار نگرفته است ، مراجعه به پزشک در مورد اضطراب او ممکن است به او این امکان را بدهد که به کمک مورد نیاز خود کمک کند. مهم است که علل زمینه ای پزشکی یا بیولوژیکی اضطراب را رد کنیم. هنگامی که می دانید علت اضطراب مورد علاقه شما روانشناختی است ، موقعیت بهتری برای جستجوی درمان خواهید داشت. برای تقویت او ، ممکن است برای یادداشت برداری ، کمک به او در یادآوری علائم یا فقط برای حمایت اخلاقی ، او را همراهی کنید.
مرحله 7. یک شبکه پشتیبانی تشکیل دهید
درخواست کمک از دیگران می تواند برای افرادی که دارای مشکلات اضطرابی هستند بسیار دلگرم کننده باشد. در حقیقت ، افرادی که دارای شبکه های پشتیبانی غیررسمی قوی هستند ، شانس خود را برای بهره مندی از درمان اضطراب افزایش می دهند. لازم نیست کار خاصی انجام دهید. فقط دانستن اینکه افرادی در اطراف هستند که با آنها صحبت کرده و نگرانی های خود را با او در میان بگذارند ، می تواند به فرد مبتلا به مشکلات اضطرابی کمک کند تا احساس بهتری داشته باشد.
قسمت 3 از 4: مراقبت از خود
مرحله 1. به خاطر داشته باشید که شما مسئول سلامت هیچکس نیستید
شما می توانید به آنها کمک کنید ، و می توانید منابع ارائه دهید ، اما نمی توانید اختلال اضطرابی او را درمان کنید. هرگونه علامت یا عود دشوار تقصیر شما نیست. اضطراب مزمن مغز را از نظر شیمیایی و عصبی تغییر می دهد و التیام آن زمان می برد. این وظیفه شخص است که با پزشک یا روانشناس خود همکاری کند و خودش بهتر باشد.
مرحله 2. مراقبت از خود را تمرین کنید
زندگی یا دوست بودن با فردی که دارای اختلالات/مشکلات اضطرابی است می تواند مالیات برانگیز باشد. زمان زیادی را برای خود اختصاص دهید. لازم نیست احساس گناه کنید نیازهای شما نیز اهمیت دارد و سلامت احساسی شما مهم است. به خودتان زمان اختصاص دهید و حاضر باشید مرزها را تعیین کنید. هر شب در ساعت معینی تلفن خود را خاموش کنید و تماس نگیرید. دو ساعت در دسترس باشید ، اما سپس برای استراحت به خانه بروید.
مرحله 3. از شبکه پشتیبانی خود استفاده کنید
مهم این است که دوستان و خانواده خود را برای حمایت از شما داشته باشید. داشتن فردی که با او صحبت کنید تا شما را به صبوری تشویق کند از فرسودگی شغلی جلوگیری کرده و سطح استرس شما را در کنترل خود نگه می دارد. مراقبت از خود و داشتن وضعیت رفاهی ، شما را در بهترین موقعیت قرار می دهد تا به افرادی که دارای مشکلات اضطرابی هستند کمک کنید.
مرحله 4. در صورت احساس خستگی بیش از حد به طور مستقل با یک روانشناس مشورت کنید
مراجعه به متخصصان برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اختلالات اضطرابی ، سلامت روانی و مکانیزم های مقابله مثبت چه در زمان بحران ها و چه در دراز مدت مفید خواهد بود. یک روانشناس می تواند به شما کمک کند تا با احساسات خود در مورد رفتار با فرد مبتلا به اضطراب کنار بیایید و همچنین راهکارهایی برای مراقبت از او به شما ارائه دهد. اختلالات اضطرابی همچنین بر سلامت و ارتباط مراقبین با فرد مبتلا به این اختلال تأثیر می گذارد.
قسمت 4 از 4: درک اضطراب
مرحله 1. درک کنید که یک اختلال اضطرابی یک بیماری روانی است
اگرچه ممکن است چیزی مانند یک شکستگی پا یا بازو فوراً آشکار نباشد ، اما اختلال اضطرابی بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی افراد مبتلا به آن تأثیر می گذارد. یک اختلال اضطرابی فراتر از اضطراب موقتی (نگرانی یا ترس) است که اکثر افراد روز به روز با آن روبرو می شوند و در صورت عدم درمان می توانند با گذشت زمان بدتر شوند.
این امر به ویژه در صورتی اهمیت دارد که خود شما هرگز دچار اختلال اضطرابی نشده اید
مرحله 2. تفاوت بین اضطراب و اختلال را بدانید
بین احساس اضطراب گاه به گاه ، مانند زمانی که برای مصاحبه شغلی یا ملاقات با افراد جدید می روید ، و یک اختلال اضطرابی تفاوت معناداری وجود دارد. اضطراب بخش عادی زندگی است. اختلال اضطراب در سطوح مختلف عمل می کند: شناختی ، بیولوژیکی ، عصبی و شاید حتی ژنتیکی. یک اختلال اضطرابی برای درمان از طریق گفتگو درمانی ، دارو یا هر دو به کمک متخصص نیاز دارد. این ممکن است سخت به نظر برسد و با پشتکار ، می توان آن را انجام داد.
مرحله 3. با اختلالات اضطرابی آشنا شوید
دانستن این که شخص مورد علاقه شما در حال گذراندن چه شرایطی است می تواند به شما همدلی دهد و شما را در موقعیت بهتری برای کمک به او قرار دهد. اگر می دانید عزیزتان چه نوع اختلال اضطرابی دارد ، با علائم خاص آن ترتیب آشنا شوید. اختلالات اضطرابی شامل اختلال اضطراب عمومی ، هراس اجتماعی/اختلال اضطراب اجتماعی ، اختلال هراس ، PTSD و اختلال اضطراب جدایی است.
اگر مطمئن نیستید که عزیزتان دارای اختلال اضطرابی است ، علائم مختلف اضطراب را بررسی کنید
مرحله 4. تکنیک های آرام سازی و استراتژی های آرامش را بیاموزید
اختلالات اضطرابی و حملات قابل درمان نیستند. هنگامی که می دانید چگونه او را آرام کنید و علائم او را کاهش دهید ، بهتر می توانید به عزیزان خود در هنگام اضطراب شدید کمک کنید. به خصوص نحوه انجام تمرینات تنفسی و مداخلات را که باعث تمرکز فرد بر روی اینجا و اکنون می شود ، بیاموزید. (اینها به عنوان تکنیک های اتصال زمین شناخته می شوند).
نکات
- به یاد داشته باشید که پیشگیری از حملات اضطرابی تقریباً غیرممکن است. به احتمال زیاد ، دوست شما از اینکه نمی تواند اضطراب خود را کنترل کند ، بسیار شرمنده است ، به خصوص اگر در موقعیت عمومی اتفاق بیفتد. تمام تلاش خود را بکنید تا به او یادآوری کنید که تقصیر او نیست و در مواجهه با حمله اضطراب خود بسیار شجاع است.
-
هنگام مشاوره از موارد مثبت استفاده کنید. عزیز شما قبلاً بسیار تحت استرس است ، بنابراین لحن دلگرم کننده و ملایم مفید است. اطمینان حاصل کنید که بازخورد شما در مورد احساسات او در صورت امکان سازنده است و تشخیص می دهد که احساس ناامنی ، حتی در یک محیط امن ، یک تجربه مشروع است.
- "سعی کنید کمی تنفس خود را کند کنید." (این بهتر از "خیلی سریع نفس نکشید" است ، زیرا به او می گوید که چه کار کند تا چه کاری را انجام ندهد.)
- "در صورت نیاز بنشین"
- "اینجا مقداری آب است. آیا می خواهید نوشیدنی را امتحان کنید؟"
- "شما تا اینجا واقعا خوب کار می کنید. همینطور ادامه دهید."
- به کسی کمک نکنید از چیزی که باعث اضطراب او می شود دوری کند. او را تشویق کنید که به آرامی با این ترس و تجربه روبرو شود و یاد بگیرد که آنها در خطر نیستند. اجتناب می تواند اضطراب را با گذشت زمان بدتر و قوی تر کند.
- سعی کنید از یک برنامه مدیریت اضطراب استفاده کنید.
- اگر فردی دچار یک دوره شدید اضطراب می شود ، مطمئن ترین کار این است که با آمبولانس تماس بگیرید یا به اورژانس بروید.
- همیشه برای کمک به فردی که با اضطراب مشکل دارد ، از او اجازه بگیرید. اگر سعی می کنید کمک کنید اما شخص متوجه نمی شود که شما چه کاری انجام می دهید یا چرا ، ممکن است اضطراب او را بدتر کند.
هشدارها
- از آسیب رساندن به احساسات شخص خودداری کنید. این می تواند ناامید کننده باشد ، به خصوص اگر عزیز شما با مشکلات اضطرابی یکی از اعضای خانواده باشد. صبور باش.
- سعی نکنید برای تشویق به توقف یک رفتار ، توهین یا خواسته های شدیدی مطرح کنید. اگر دوست شما در حال انجام کاری است که ممکن است اوضاع را بدتر کند ، مانند تحقیر خود ، سعی کنید با صدای آرام با او روبرو شوید.
