کامو یک جواهر بسیار شیک است که اخیراً دوباره مد شده است ، اما به دلیل محبوبیت ، امروزه تقلیدهای واقع بینانه تری نسبت به گذشته وجود دارد. دانستن اینکه یک کامو یک قطعه عتیقه معتبر یا یک تقلید امروزی است ، دشوار است ، اما چند سرنخ را باید در نظر گرفت.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی عمومی
مرحله 1. بدانید که کدام مواد معتبرتر هستند
کامو های تراش خورده معتبر می توانند از پوسته یا سنگ طبیعی ساخته شوند ، در حالی که کاموها با رنگ اصلی معمولاً از پرسلن ساخته می شوند.
- به عنوان یک قاعده کلی ، هر تخته سنگی حک شده از یک ماده طبیعی را می توان معتبر در نظر گرفت. برخی از مواد مورد استفاده شامل صدف ، عقیق ، کارنیان ، اونیکس ، عاج ، گدازه ، مرجان ، جت ، استخوان ، مادر مروارید و انواع سنگ های قیمتی است.
- در صورتی که از پلاستیک یا رزین ساخته شده باشد ، کامو غیر اصیل یا جعلی نامیده می شود.
مرحله 2. کامو را از نظر وجود ترک بررسی کنید
دوربین خود را تا نور نگه دارید. صرف نظر از جنس و سن ، نباید هیچ گونه تراشه یا ترکی در مواد فونداسیون مشاهده کنید.
- تراشه های پلاستیکی نرم راحت تر از پوسته ، پرسلن و سنگ هستند. هرچند رزین های سخت نسبتاً در برابر تراشه مقاوم هستند.
- این بیشتر از ارزش اصلی بازیگران صحبت می کند تا از اصالت آن. ممکن است یک تئاتر تراشه ای واقعی باشد ، اما این علائم آسیب باعث کاهش ارزش بازار آن می شود.
مرحله 3. به جهت صورت نگاه کنید
اکثر اکثریت های عتیقه دارای یک چهره رو به راست هستند. پس از آن ، یک شکل رو به چپ بیشتر رایج است و پس از آن یک شکل رو به جلو وجود دارد.
- از آنجا که اعداد و ارقام در بازیگران معتبر قدیمی می توانند در هر یک از این سه جهت با هم روبرو شوند ، این به تنهایی نمی تواند نشان دهنده اصالت باشد.
- اگر شما دلایل دیگری برای شک و تردید در مورد واقعی بودن یا نبودن تئاتر دارید ، این واقعیت که این شکل به جای چپ به راست یا چپ ، به عنوان رایج ترین حالت ، می تواند دلایل بیشتری برای شک و تردید به شما بدهد.
مرحله 4. ویژگی های صورت را رعایت کنید
یک کامو معتبر دارای فیگورهای با کیفیت بالا روی آن خواهد بود. منحنی های طبیعی چانه و دهان باید در طرح منعکس شود و شکل معمولاً گونه های گرد دارد.
- عکسهای پرتره که بینی مستقیم دارند معمولاً متعلق به دوران ویکتوریا هستند.
- پرتره هایی با بینی های قوی و "رومی" معمولاً قبل از دهه 1860 قدمت دارند.
- بینی که "زیبا" یا شبیه به دکمه به نظر می رسد ، معمولاً نشان دهنده یک تئاتر جدیدتر است که در قرن 21 ایجاد شده است. اگر بینی بالا باشد و ویژگی های آن صاف باشد ، می تواند علامتی باشد که کامو نسبتاً مدرن است و احتمالاً با لیزر ایجاد شده است و آن را غیر معتبر می کند.
مرحله 5. به نوع پین توجه کنید
کامو را برگردانید و به سنجاق پشت آن نگاه کنید. یک قطعه عتیقه یا قدیمی معمولاً یک "c-clasp" ساده روی آن دارد.
با یک "c-clasp" ، سنجاق سنجاق زیر یک قطعه فلزی هلالی شکل قرار می گیرد. هیچ قطعه ای برای رول کردن وجود ندارد که پایان را در جای خود نگه دارد
مرحله 6. جزئیات را در نظر بگیرید
در حالی که برخی از تالارهای تصویری معتبر ساده هستند ، بسیاری از قطعات عتیقه با ارزش شامل جزئیات دقیق تر روی حکاکی یا نقاشی می شوند. این ویژگی ها معمولاً شامل چیزهایی مانند گوشواره ، گردنبند مروارید ، فرهای گشاد و گل است.
- توجه داشته باشید که برخی از جزئیات در واقع می توانند تقلبی بودن یک قطعه را نشان دهند. به عنوان مثال ، بسیاری از تقلیدهای برش لیزری دارای یک نوار سفید کم رنگ در نزدیکی مرز خارجی قطعه هستند.
- برخی از دوربین های اصلی در قاب های طلای 14K یا 18K تنظیم می شوند. قابهای فلزی نقره ای و طلایی نیز متداول هستند. با این حال ، همیشه اینطور نیست و بسیاری از آنها هیچ تنظیماتی ندارند.
- این قابها همچنین ممکن است بیشتر با سنگهای ارزشمند تزئین شوند ، اما این نیز همیشه صادق نیست.
مرحله 7. كامو را در دست خود وزن كنيد
شیشه های پلاستیکی و شیشه ای معمولاً در فلزات پایه سنگین قرار می گیرند. در نتیجه ، آنها معمولاً سنگین تر از کامیون پوسته و پرسلن هستند.
- با این حال ، این همیشه درست نیست ، بنابراین وزن به تنهایی نشانه خوبی از اصالت نیست.
- همچنین بسیاری از سنگهای سنگی سنگین تر از انواع پوسته و پرسلن خود هستند.
روش 2 از 3: ویژگی های حک شده Cameo
مرحله 1. به پایان نگاه کنید
کامو را در دست خود بچرخانید و نحوه برخورد نور را مشاهده کنید. یک کامو پوسته واقعی باید ظاهری مات داشته باشد تا براق.
- این در حقیقت در مورد اکثر تخته های تراش خورده صادق است ، زیرا بسیاری از مواد طبیعی پس از حکاکی دشوار می شوند.
- با این حال ، ممکن است برخی از سنگهای اصیل سنگی کمی براق باشند ، بنابراین این یک آزمایش بی خطا نیست.
مرحله 2. پشت را بازرسی کنید
کامو را با صورت پایین نگه دارید و با انگشت اشاره پشت را مسواک بزنید. اگر کامو از پوسته واقعی ساخته شده است ، باید کمی مقعر یا منحنی احساس کنید.
- پوسته ها دارای سطح خمیده طبیعی هستند ، بنابراین معمولاً اجسامی که از پوسته حک شده اند نیز دارای این منحنی هستند. هر چند ممکن است منحنی کمی باشد.
- هرچند این امر لزوماً در مورد سنگهای طبیعی تراشیده شده از سنگ یا مواد دیگر صدق نمی کند.
گام 3. اپراتور را در نور قوی مشاهده کنید
در حالی که پشت قطعه رو به شما است ، در یک روز به ویژه روشن یا در برابر یک نور مصنوعی قوی ، کامو را در برابر نور خورشید نگه دارید. اگر کاموای شما از پوسته ساخته شده است ، باید بتوانید کل شبح را مشاهده کنید.
- توجه داشته باشید که این امر در مورد اکثر بازیگران سنگی صادق نیست.
- در حالی که تا حدودی نادر است ، برخی از اجزای پلاستیکی به طور مشابه نازک هستند و ممکن است شبح را نیز نشان دهند. در نتیجه ، این یک آزمایش بی عیب و نقص نیست وقتی به تنهایی انجام شود.
مرحله 4. از یک ذره بین قوی برای جستجوی علائم استفاده کنید
جلوی کامو را با یک ذره بین بسیار قوی یا یک حلقه طلا و جواهر بررسی کنید. شما باید بتوانید علائم ضعیفی را که توسط ابزار حکاکی ایجاد شده است در اطراف قسمت های حک شده قطعه مشاهده کنید.
- این امر در مورد همه بازیگران طبیعی حک شده صادق است.
- علامت های حکاکی معمولاً از خطوط و منحنی های طرح پیروی می کنند. خراش هایی که ظاهراً از این خطوط پیروی نمی کنند ، معمولاً خراش هستند و نباید به عنوان نشانه ای از اصالت تلقی شوند.
مرحله 5. دما را احساس کنید
کامو را به مدت 30 ثانیه یا بیشتر در دست بگیرید. یک سنگ واقعی یا پوسته کاملاً سرد به نظر می رسد ، اما یک قطعه پلاستیکی به دلیل دمای اتاق و گرمای پوست شما به سرعت گرم می شود.
همچنین می توانید کامو را روی مچ یا چانه خود نگه دارید. این نواحی به طور کلی کمی سردتر از کف دست شما هستند و ممکن است نشانه دقیق تری را به شما ارائه دهند
مرحله 6. سختی را آزمایش کنید
به آرامی به دندان خود ضربه بزنید و به صدایی که تولید می کند گوش دهید. به نظر می رسد کسل کننده یا توخالی است ، احتمالاً از پلاستیک ساخته شده است.
- در مقابل ، یک کاموایی که نسبتاً محکم به نظر می رسد ، احتمالاً از سنگ یا مواد طبیعی دیگر ساخته شده است.
- هنگام انجام این آزمایش مراقب باشید. این قطعه را خیلی محکم به دندان های خود نزنید زیرا انجام این کار می تواند به دندان شما آسیب برساند.
مرحله 7. با سوزن داغ کامو را فشار دهید
یک سوزن خیاطی را روی شعله کوچک یا زیر آب جاری گرم کنید ، سپس سوزن را در کامو فرو کنید. پلاستیک نرم را به راحتی ذوب می کند اما نباید به پوسته یا سنگ آسیب برساند.
- توجه داشته باشید که بسیاری از رزین های مدرن بسیار سخت هستند و به همین سادگی ذوب نمی شوند ، بنابراین ممکن است آزمایش کار نکند.
- هنگام دست زدن به سوزن داغ ، برای جلوگیری از سوختگی تصادفی با دقت کار کنید. دستکش های ضد حرارت بپوشید یا سوزن را با موچین پلاستیکی نگه دارید.
روش 3 از 3: ویژگی های رنگ آمیزی Cameo
مرحله 1. رنگ آمیزی سطح یا تراشه های مینای دندان را بررسی کنید
رنگ یا مینای دندان را روی سطح تزئین شده جلوی قطعه بررسی کنید. تعداد خراش ها و تراشه های عمیق در صورت وجود باید اندک باشد.
- کیفیت رنگ و مینای دندان که توسط صنعتگران قدیمی استفاده می شود معمولاً دوام بیشتری نسبت به آنچه امروزه تولیدکنندگان تقلبی استفاده می کنند ، دارد. دوربین های واقعی برای ماندگاری ساخته شده اند ، بنابراین طراحی باید نسبتاً دست نخورده باشد.
- این نیز نشان دهنده ارزش است. طراحی های خراشیده باعث می شود ارزش کمو کاهش یابد.
مرحله 2. از خود بپرسید چقدر جدید به نظر می رسد
حتی اگر صدمه به کمو باید حداقل باشد ، یک قطعه اصیل جدید به نظر نمی رسد. انتظار می رود رنگهای محو شده ، چند خراش روشن در رنگ و سایر علائم ساییدگی را مشاهده کنید.
به عنوان یک قاعده کلی ، اگر نقاشی و خود قطعه جدید درخشان به نظر برسند ، احتمالاً چنین است
مرحله 3. دوربین را با بزرگنمایی بررسی کنید
از ذره بین یا حلقه طلا و جواهر برای بررسی قسمت های جلویی و پشتی قطعه برای علائم ساییدگی سبک تر و کمتر آشکار استفاده کنید.
حتی اگر چند خراش مشخص با چشم غیر مسلح وجود داشته باشد ، باید بتوانید خراش های ضعیفی را در سراسر سطح تحت این نوع بزرگنمایی مشاهده کنید
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- هنگام خرید کامیون ، از نمایندگی معتبر مراجعه کنید. به طور خاص ، به دنبال فروشنده ای باشید که تا حدی مسئولیت پذیری در مورد اصالت و ارزش کالا را بپذیرد. این منابع به احتمال زیاد قطعات را از قبل بررسی کرده و فقط کارهای واقعی و با کیفیت بالا را به فروش می رسانند.
- برای ارزیابی به یک جواهرساز حرفه ای بروید. تقریباً غیرممکن است که یک آماتور ارزش بازار واقعی یک فیلمبرداری را تعیین کند ، بنابراین اگر می خواهید بدانید که ارزش این قطعه چقدر است ، باید از یک متخصص بپرسید. این کار را پس از اطمینان کامل از اصالت کارگردان انجام دهید تا در وقت و هزینه خود صرفه جویی کنید.
