ناخن های درون پا می توانند دردناک و ناراحت کننده باشند و بدتر از همه این که به راحتی آلوده می شوند. اگر از ناخن داخلی پا عفونی شده اید ، باید عفونت را درمان کنید تا از بدتر شدن وضعیت جلوگیری کنید. برای از بین بردن عفونت از ناخن داخل پا ، ناخن را در آب گرم نرم کنید قبل از اینکه لبه را با دقت بالا بیاورید و پماد ضد باکتریایی را مستقیماً روی عفونت زیر ناخن بمالید. در حالی که این شروع خوبی است ، توصیه می شود به جای تکیه بر درمان خانگی عفونت ، برای درمان مناسب به پزشک متخصص اطفال مراجعه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 2: درمان ناخن
مرحله 1. انگشتان پا را خیس کنید
به منظور کاهش درد و تورم ناشی از رشد ناخن پا ، پا را با ناخن داخل پا به مدت 10-20 دقیقه در آب گرم و صابون خیس کنید ، سه بار در روز به مدت یک تا دو هفته. نمک اپسوم همچنین می تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.
- یک وان را با 0.5 گرم آب گرم (1.9 لیتر) آب گرم پر کنید و 3 قاشق غذاخوری (75 گرم) نمک اپسوم به آن اضافه کنید. پای خود را در آب قرار دهید و حدود 15 دقیقه در حالی که خیس می شود استراحت کنید. پس از اتمام خیساندن ، انگشتان پای خود را کاملاً خشک کنید.
- شما می توانید این کار را چندین بار در روز یا در صورت لزوم در حالی که ناخن پای شما در حال رشد است انجام دهید
- هرگز پای خود را در آب داغ خیس نکنید. همیشه باید در آب گرم خیس شود.
مرحله 2. لبه ناخن را بالا بیاورید
برای از بین بردن فشار زیر لبه داخلی ناخن پا ، پزشکان گاهی اوقات پیشنهاد می کنند که ناخن را کمی به بالا بکشید. این کار با چسباندن یک تکه کوچک پنبه یا نخ ضخیم زیر لبه ناخن انجام می شود. این تکنیک به کشیدن ناخن از روی پوست کمک می کند ، بنابراین دیگر در پوست حفر نمی کند.
- اگر از پنبه استفاده می کنید ، می توانید آن را در ضد عفونی کننده آغشته کنید تا به تسکین درد و جلوگیری از عفونت زیر ناخن کمک کنید.
- اگر ناخن آلوده باشد ، این ممکن است به جذب رطوبت زیر ناخن نیز کمک کند.
- اگر از نخ نخ ضخیم استفاده می کنید ، مطمئن شوید که طعم آن بدون موم و بدون موم است.
- از ابزار فلزی زیر ناخن برای قرار دادن پنبه یا نخ استفاده نکنید. این می تواند به انگشت پا بیشتر آسیب برساند.
مرحله 3. از پماد ضد باکتری استفاده کنید
پماد آنتی باکتریال هنگام برخورد با ناخن داخل پا آلوده مفید است. قبل از استفاده از پماد ، انگشت پای خود را کاملاً خشک کنید. ناحیه آلوده را با کرم ضد باکتری بپوشانید. پماد ها را در یک لایه ضخیم روی ناحیه آلوده انگشت پا بمالید. انگشتان پای خود را با یک بانداژ مانند یک پانسمان بزرگ بپیچید. این کار از ورود آوار به محل زخم جلوگیری می کند و پماد را در جای خود نگه می دارد.
از پمادهای ضد باکتریایی مانند نئوسپورین استفاده کنید
مرحله 4. به پزشک پا مراجعه کنید (متخصص اطفال)
ناخن های درون پا که عفونی می شوند نباید در خانه درمان شوند ، که در مورد بیشتر زخم های آلوده صادق است. برای دریافت درمان عفونت خود به پزشک متخصص اطفال ، که بیشتر به عنوان پزشک پا شناخته می شود ، مراجعه کنید. اگر عفونت و ناخن به اندازه کافی بد باشد ، ممکن است نیاز به جراحی جزئی باشد. با این حال ، در بیشتر موارد ، یک روش جراحی ساده شامل بی حسی بستر ناخن و سپس برداشتن قسمتی از ناخن فرو رفته با برش یا قیچی توسط پزشک ،
ممکن است برای شما آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز شود که از طریق دهان مصرف می شوند تا از عفونت های بیشتر جلوگیری شود. در صورت تجویز آنتی بیوتیک ، مطمئن شوید که کل دوره را تکمیل کرده و در صورت نیاز با پزشک خود پیگیری کنید
قسمت 2 از 2: اجتناب از تصورات غلط رایج
مرحله 1. ناخن را نبرید
یک تصور غلط رایج در مورد داشتن یک ناخن پا آلوده به این بیماری این است که باید بریده شود. بر خلاف تصور عموم ، بریدن ناخن می تواند عفونت را بدتر کند. همچنین می تواند در آینده باعث رشد بیشتر ناخن های پا شود. ناخن را بدون تراش بگذارید و آن را بالا ببرید تا فشار از بین برود.
ناخن پا باید توسط پزشک بریده شود ، اما نباید در "جراحی حمام" در خانه انجام شود
مرحله 2. زیر میخ را حفاری نکنید
ممکن است وسوسه کننده باشد که بخواهید با کندن پوست زیر ، فشار را از بین ببرید یا ناخن را از روی پوست بردارید. این کار را انجام ندهید زیرا می تواند عفونت را تشدید کرده و ناخن درون را بدتر کند.
با موچین ، چوب نارنجی ، برش ، فایل یا هر ابزار فلزی دیگر از ناخن های پا خودداری کنید
مرحله 3. سعی نکنید عفونت را تخلیه کنید
این تصور رایج وجود دارد که شما باید از یک سوزن برای سوراخ کردن تاول یا چرکی ناشی از عفونت استفاده کنید. شما نباید این کار را انجام دهید زیرا فقط باعث بدتر شدن آن می شود. حتی اگر از وسایل تمیز و یک سوزن ضدعفونی شده استفاده می کنید ، می توانید با فشار دادن و کشیدن روی تاول یا زخم عفونی آسیب جدی وارد کنید.
از دست زدن به هر چیز دیگری به جز سواب پنبه یا مواد بانداژ خودداری کنید
مرحله 4. "V" را در ناخن نبرید
طبق برخی از روشهای قدیمی شفابخش عامیانه ، برای از بین بردن فشار ، باید شکل "V" را در بالای ناخن پای آلوده برش دهید ، که به نوبه خود ناخن را التیام می بخشد. با این حال ، انجام این کار هیچ کاری جز ایجاد لبه ناهموار بر روی ناخن شما انجام نمی دهد.
مرحله 5. از پوشاندن انگشتان پا خودداری کنید
افسانه های بهداشت شهری مانند مالیدن زغال سنگ به انگشتان پا برای از بین بردن عفونت را باور نکنید. اگرچه برخی از مردم به این روش سوگند یاد می کنند ، اما ذغال سنگ به هیچ وجه به نفع عفونت یا میخ فرو رفته نخواهد بود. در واقع ، این روش ممکن است وضعیت را بدتر کند. به طور کلی ، به جز کرم آنتی بیوتیک یا بانداژ نباید چیزی روی انگشتان پا یا ناحیه آلوده قرار دهید.
نکات
- مدام چرک را از ناحیه داخلی ناخن خود فشار ندهید. این می تواند آن را بیشتر آلوده کند.
- ناخن را با دندان نیش نزنید. این غیر بهداشتی است و به سادگی به دندان و ناخن شما آسیب می رساند.
- برای پاکسازی برخی از میکروب ها و جلوگیری از بدتر شدن آن ، پای خود را با صابون ضد باکتری خیس کنید.
- انگشتان پای خود را با یک باند بپیچید و پلی اسپورین را روی آن قرار دهید. کمک زیادی می کند.
- نحوه برخورد با ناخن های پا را به محض اینکه ناخن شما حتی درد می کند یا کمی براق یا قرمز به نظر می رسد ، جستجو کنید. بالا بردن لبه با پنبه استریل برای ناخن هایی که به سختی فرو رفته اند خوب عمل می کند ، اما اگر وضعیت بدتر شود بعداً کمکی نمی کند.
- سعی کنید ناخن منحنی پا را با استفاده از اصلاح کننده منحنی ناخن پا صاف کنید.
- سعی نکنید خودتان این مشکل را برطرف کنید ، مگر اینکه پزشک باشید ، یا تجربه خلاص شدن از آن را دارید.
- برای جلوگیری از رشد ناخن های پا ، همیشه ناخن های پای خود را مستقیماً از وسط ببرید.
هشدارها
- افرادی که دارای مشکلات ایمنی هستند باید برای هرگونه عفونت طولانی مدت به پزشک مراجعه کنند.
- اگر ناخن پای شما زیاد شده و می دانید که دیابت دارید ، باید در اسرع وقت به پزشک پا مراجعه کنید.
- اگر عفونت ها با سپسیس ظاهر شوند یا باعث مسمومیت خون شوند ، ممکن است تهدید کننده زندگی باشند. همچنین می توانید عفونت های گانگرنوس ایجاد کنید که باعث ایجاد بافت های مرده و پوسیده می شود. این موارد ممکن است به بستری شدن ، جراحی و حتی قطع عضو نیاز داشته باشند تا از پخش شدن یا مردن بافت ها جلوگیری شود.
- مشکلات بهبود زخم یا بی حسی و سوزن سوزن شدن پا می تواند نشان دهنده دیابت باشد.
