افسردگی اشکال مختلفی دارد و گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است. بسیاری از افراد افسرده به عملکرد خوب خود در محل کار ، مراقبت از خانواده خود و گذراندن وقت با دوستان خود ادامه می دهند و احساسات واقعی خود را در تمام مدت پنهان می کنند. اگر نگران این هستید که ممکن است یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان نقاب شادی کاذب داشته باشد ، چند راه برای تشخیص افسردگی زمینه ای وجود دارد. اول ، به دنبال تغییراتی در عادات زندگی فرد باشید و وقتی با او وقت می گذارید ، نشانه های کوچکی از افسردگی را مشاهده کنید. در مرحله بعد ، با آنها در مورد اینکه آیا همه چیز در زندگی آنها خوب است صحبت کنید.
مراحل
روش 1 از 3: مشاهده تغییرات در عادات
مرحله 1. توجه کنید که آیا عادات غذایی فرد تغییر کرده است یا خیر
بسیاری از افراد افسرده شروع به خوردن بیشتر یا کمتر از حد معمول می کنند. آنها همچنین ممکن است در مورد اینکه چه غذاهایی بخورند شروع به انتخاب های غیرمعمول کنند.
- به عنوان مثال ، اگر فردی که معمولاً غذاهای سالم می پزد ، با رژیم غذایی مناسب زندگی خود را شروع کند ، ممکن است افسرده باشد.
- اگر نمی بینید که دوستان یا اعضای خانواده شما به طور منظم چه می خورند ، به تغییرات وزن آنها توجه کنید ، که می تواند نشان دهنده بیش از حد یا کم غذا خوردن باشد.
مرحله 2. اگر از خستگی مداوم شکایت دارند توجه کنید
کسی که افسرده است ممکن است خیلی بیشتر از حد معمول بخوابد یا نتواند بخوابد. آنها همچنین ممکن است دائماً احساس خستگی کنند ، بدون توجه به میزان خواب آنها.
- برخی از نشانه های غیرمستقیم این ممکن است این باشد که آنها نمی توانند به موقع به محل کار یا مدرسه بروند ، یا اگر هنگام شب برنامه دارید ، اغلب به دلیل خستگی زودهنگام را ترک می کنند.
- افسردگی می تواند باعث خستگی جسمی و روحی شود.
مرحله 3. به دنبال تغییراتی در عادات اجتماعی آنها باشید
کنار کشیدن از دوستان و خانواده یک نشانه نگران کننده است ، حتی اگر فرد همچنان در ظاهر خوشحال به نظر برسد. اگر شخص موردنظر شما اخیراً زمان بیشتری را صرف تنهایی کرده است ، می تواند یک پرچم قرمز نشان دهنده افسردگی باشد.
برای مثال ، یک فرد افسرده ممکن است مدت زمان بیشتری را در اتاق خواب خود بگذراند ، از بیرون رفتن با دوستان خود اجتناب کند و ناهار را با همکاران خود متوقف کند. ممکن است آنها به پیامک ها یا تماس های شما پاسخ ندهند و اگر سعی کنید با آنها برنامه ریزی کنید ، شما را رد می کنند
مرحله 4. به رفتارهای خوددرمانی توجه کنید
افراد مبتلا به افسردگی ممکن است از مواد یا فعالیت هایی برای بی حس کردن احساسات خود استفاده کنند. دوستان یا اعضای خانواده خود را زیر نظر داشته باشید و در صورت افراط در عادات آنها ، مانند نوشیدن الکل یا خرید ، توجه کنید. این می تواند نشان دهد که آنها از این رفتار به عنوان یک استراتژی مقابله استفاده می کنند.
- علائم رفتاری سوءمصرف مواد مخدر یا الکل عبارتند از: نادیده گرفتن مسئولیت ها در مدرسه یا محل کار ، مسائل مالی غیرقابل توضیح ، رفتار مخفیانه یا مشکوک ، تغییر ناگهانی در دوستان ، نوسانات خلقی ، تغییر ناگهانی در شخصیت ، نداشتن انگیزه ، ظاهر "بیش از حد" یا بیش فعال ، پارانویا ، اضطراب
- علائم فیزیکی سوءمصرف مواد مخدر یا الکل عبارتند از: خونریزی چشم ، تغییر عادات خواب ، کاهش یا افزایش ناگهانی وزن ، بدتر شدن ظاهر بدنی ، لرزش ، تار شدن گفتار ، اختلال در هماهنگی.
روش 2 از 3: تشخیص علائم افسردگی در تعاملات
مرحله 1. توجه کنید که آیا شخص بهانه می آورد یا خیر
افسردگی می تواند باعث رفتارهای غیرشخصی شود که مبتلایان سعی می کنند با بهانه هایی آن را پنهان کنند. اگر دوست یا اعضای خانواده شما همیشه چیزی را توضیح می دهند ، مانند خراش روی بازوها یا دلیل عدم حضور در جلسه ، ممکن است افسردگی خود را پنهان کنند.
وقتی شما بهانه های او را به چالش بکشید ، ممکن است فرد دفاعی شود
مرحله 2. به تغییرات غیرمعمول خلق و خوی توجه کنید
اگر اخیراً دوست یا عضو خانواده شما بیش از حد معمول با ناراحتی تظاهر کرده اند یا اگر بدون تحریک زیاد شروع به گریه کرده اند ، توجه کنید. افسردگی می تواند باعث شود فرد کنترل احساسات منفی خود را از دست بدهد. با این حال ، افسردگی همچنین می تواند باعث بی حسی فرد شود. اگر احساسات فرد مات و مبهم به نظر می رسد و در مواقع لزوم با احساسات واکنش نشان نمی دهد - مانند شادی از موفقیت یک دوست یا تیم فوتبال مورد علاقه اش برای حضور در پلی آف - این نیز می تواند نشانه ای از افسردگی باشد.
- اغلب ، احساسات سرکوب شده به طرز شگفت انگیز یا نامناسبی دوباره ظاهر می شوند.
- به عنوان مثال ، اگر خواهر و برادر معمولی شما با رفتار ملایم شروع به فحش دادن به راننده ای می کند که پارکینگ خود را گرفته است ، ممکن است چیزی اشتباه باشد.
- یا اگر دوست متحرک شما معمولاً تسلیم به نظر می رسد و از چیزهایی که قبلاً دوست داشتند هیجان زده نمی شود ، ممکن است با افسردگی مبارزه کنند.
مرحله 3. به دنبال نکاتی در مورد احساسات واقعی آنها باشید
دوست یا اعضای خانواده شما ممکن است چیزهایی بگویند که فریاد ظریف برای کمک است ، حتی اگر آنها بیش از حد افتخار کنند یا شرمنده باشند که مستقیماً از شما درخواست کمک کنند. آنها همچنین ممکن است احساسات خود را اعتراف کنند اما سعی می کنند بعداً آن را پس بگیرند و اصرار دارند که واقعاً خوب هستند.
- به عنوان مثال ، اگر دوست شما یک شب خراب می شود و می گوید دیگر نمی تواند با زندگی اش کنار بیاید ، اما روز بعد به شما می گوید که بیش از حد واکنش نشان داده است ، اینقدر زود او را باور نکنید.
- افسردگی می تواند به صورت موج بیاید و برود. ممکن است شخصی در نقطه پایینی به کمک برسد اما وقتی کمی بهتر شد دیگر وضعیت خود را جدی نگیرد.
مرحله 4: مراقب علائم رها شدن باشید
افسردگی ممکن است دوست یا اعضای خانواده شما را بیشتر از حد معمول نیازمند کند. اگر کسی برنامه های خود را با او لغو کند ، ممکن است بسیار ناراحت شوند ، یا ممکن است هر روز برای اطمینان خاطر از این که هنوز به آنها اهمیت می دهید ، به شما پیام ارسال کنند.
- افسردگی منزوی است و عزت نفس فرد را پایین می آورد. ترکیبی از این عوامل می تواند باعث شود که یک فرد افسرده نسبت به شرکت احساس ناامیدی کند یا متقاعد شود که همه مخفیانه از او خوششان نمی آید.
- عدم اطمینان و شک به خود می تواند منجر به نگرانی در مورد توانایی های فرد در محل کار ، به عنوان یک دوست و/یا شریک زندگی ، یا صرفاً درباره ارزش او به عنوان یک انسان شود. آنها ممکن است به عنوان راهی برای تلاش برای احساس کامل یا کامل بودن به شما متصل شوند.
مرحله 5. توجه کنید که آیا فرد به طور غیرمعمول بدبین است
اگر دوست یا عضو خانواده شما دائماً در موقعیتی منفی می یابد ، ممکن است صحبت از افسردگی باشد. به این نکته توجه کنید که آیا آنها بیش از حد معمول شوخی های بدبینانه انجام می دهند ، به طور غیرمعمول انتقادی دارند یا پیش بینی اتفاقات اشتباه را می کنند. آنها ممکن است زیاد نخندند یا حتی لبخند نزنند.
- فرد ممکن است الگوهای فکری منفی با "همه یا هیچ جمله" نشان دهنده ناامیدی نشان دهد.
- این جملات شامل جملاتی مانند "من نمی توانم کاری را درست انجام دهم" است. "من هرگز در محل کار خوب عمل نمی کنم"؛ "من همیشه انتخاب های اشتباه را انجام می دهم"؛ و "زندگی من هرگز بهتر نمی شود."
روش 3 از 3: مکالمه
مرحله 1. س gentleالات ملایم بپرسید
سعی کنید با پرسیدن س questionsالات غیر مزاحم در مورد وضعیت اخیر او ، با او صحبت کنید. به خاطر داشته باشید که اگر آنها عمداً افسردگی خود را پنهان کرده اند ، نمی خواهند بدانید که آن را دارند. از قرار دادن آنها در محل یا پرسیدن سوالاتی که باعث ناراحتی آنها می شود ، خودداری کنید.
- به عنوان مثال ، فقط از آنها نپرسید "آیا فکر می کنید افسردگی دارید؟" این احتمالاً به آنها احساس دفاعی خواهد داد.
- در عوض ، با گفتن جمله ای شروع کنید: "اخیراً شما را زیاد ندیده ام. آیا همه چیز خوب پیش می رود؟"
- احساس نکنید که باید همه چیز را در یک مکالمه واحد پوشش دهید. ممکن است شخص آمادگی صحبت کردن را نداشته باشد و ممکن است چندین بار تلاش شود تا باز شود.
مرحله 2. به آنچه شخص به شما می گوید توجه زیادی داشته باشید
حتی اگر آنها آمادگی ندارند همه چیز را به شما بگویند ، دوست یا اعضای خانواده شما ممکن است تصمیم بگیرند کمی درباره آنچه در جریان است صحبت کنند. شاید لازم باشد بین سطر آنچه می گویند بخوانید. س questionsالات خوب بعدی را بپرسید تا به فرد کمک کنید در گفتن بیشتر به شما احساس راحتی کند.
- برای مثال ، اگر فرد به شما بگوید در کار احساس خستگی می کند ، ممکن است بگویید: "این بسیار استرس زا به نظر می رسد. چگونه بر بقیه زندگی شما تأثیر می گذارد؟"
- توجه داشته باشید که آنها هنوز آماده باز شدن نیستند. آنها را مجبور نکنید بیشتر از آنچه برایشان راحت است صحبت کنند.
- اطمینان حاصل کنید که به هرگونه پیشرفت کوچک یا اعتماد پاسخ می دهید - از آنها برای اشتراک گذاری با شما تشکر کنید و به آنها اطلاع دهید که هر زمان که احساس راحتی کردید می توانید صحبت کنید.
مرحله 3. همدلی کنید
اجازه دهید شخص بفهمد که شما آنچه را که او می گوید می شنوید و شما در مورد او قضاوت نمی کنید. آنها ممکن است از افسردگی خود احساس خجالت یا گناه کنند. اگر آنها را با مهربانی و همدلی راحت کنید ، به احتمال زیاد با شما صادق خواهند بود.
اگر فرد فاش کرد که به سختی زندگی می کند ، از گفتن این که می دانید چه احساسی دارد ، اجتناب کنید. در عوض ، جمله ای مانند "این واقعا سخت به نظر می رسد" یا "متاسفم که با آن برخورد می کنید" متأسفم
مرحله 4. بپرسید چگونه می توانید کمک کنید
به دوست یا اعضای خانواده خود بگویید که می خواهید از آنها حمایت کنید و از آنها بپرسید که از شما چه چیزی نیاز دارند. از دادن نصیحت خودداری کنید ، حتی اگر فکر می کنید کمک کننده است.
- ممکن است فردی مبتلا به افسردگی توصیه ها را زورگو یا توهین آمیز تلقی کند ، حتی اگر منظورتان اینطور نباشد. در عوض ، اجازه دهید آنها تصمیم بگیرند که چقدر و چه نوع کمکی را می خواهند بپذیرند.
- اگر آنها می گویند به هیچ کمکی احتیاج ندارند ، به آنها اطلاع دهید که اگر نظرشان عوض شود ، شما هنوز آنجا خواهید بود.
مرحله 5. شخص را تشویق کنید تا به دنبال درمان باشد
اگر دوست یا عضو خانواده شما اعتراف کرد که افسرده است یا مشکل دارد ، او را تشویق کنید تا به مشاور یا درمانگر مراجعه کند. تأکید کنید که بازدید از یک متخصص بهداشت روانی یک کار معمولی است که بسیاری از مردم انجام می دهند و بعد از رفتن آنها احساس بهتری خواهند داشت.
- شما می توانید چیزی شبیه به این را بگویید: "آیا حاضرید با یک مشاور صحبت کنید تا خیالم راحت شود؟ من می توانم به شما در تعیین وقت کمک کنم."
- اگر آنها قصد خودآزاری را با قصد پیگیری دارند ، بهتر است به آنها توصیه شود از یک پزشک متخصص آموزش دیده که با اختلال افسردگی شدید کار می کند کمک بگیرند یا برای ارزیابی دقیق تر به نزدیکترین اورژانس مراجعه کنند.
