Molluscum contagiosum یک عفونت ویروسی است که باعث ایجاد برجستگی ها/ضایعاتی می شود که در قسمت های مختلف بدن ظاهر می شود. برآمدگی های ناشی از ویروس معمولاً طی شش تا 12 ماه خود به خود ناپدید می شوند ، اما در برخی موارد چندین سال طول می کشد تا خود به خود از بین برود. به همین دلیل ، افرادی هستند که مایل نیستند (یا قادر نیستند) منتظر بمانند تا علائم به خودی خود برطرف شوند. با کمی تحقیق ، می توانید تصمیم بگیرید که در صورت مشاهده یک مورد نرم تن ، چه گزینه های درمانی برای شما مناسب است.
مراحل
روش 1 از 4: تصمیم گیری در مورد نیاز به درمان
مرحله 1. با ویروس آشنا شوید
Molluscum contagiosum یک عفونت است که توسط یک ویروس ایجاد می شود و منجر به ضایعات قابل توجه پوستی می شود که می تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود. این ضایعات کوچک ، برجسته و به رنگ سفید یا صورتی هستند. آنها معمولاً از اندازه یک سر سنجاق کوچکتر نیستند ، اما از اندازه یک پاک کن مداد بزرگتر نیستند. همه گیری های نرم تن باید سرانجام به خودی خود برطرف شوند (معمولاً در عرض شش تا 12 ماه ، اما در برخی موارد ممکن است تا چهار سال طول بکشد).
- سه گروه اصلی که تحت تاثیر نرم تن قرار می گیرند عبارتند از: کودکان ، جوانان فعال جنسی و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف.
- یکی از بزرگترین دلایلی که مردم تصمیم می گیرند اجازه ندهند که این بیماری به خودی خود برطرف شود این است که ضایعات در ناحیه تناسلی یا اطراف آن قرار دارند و می خواهند به فعالیت جنسی خود ادامه دهند.
مرحله 2. تعیین کنید آیا ضایعات قابل مشاهده ای دارید که شما را آزار می دهد
از آنجا که ضایعات معمولاً خود به خود برطرف می شوند ، اغلب نیازی به برداشتن یا درمان آنها وجود ندارد. با این حال ، اگر ضایعات در محل قابل مشاهده ای روی بدن شما قرار دارند (مانند صورت ، گردن یا بازوها) ، ممکن است انتخاب گزینه های درمانی را انتخاب کنید زیرا این کار باعث راحتی بیشتر شما می شود.
ضایعات قابل مشاهده در ناحیه تناسلی ممکن است نشانه نوع دیگری از بیماری های مقاربتی باشد ، بنابراین بررسی این ضایعات توسط پزشک بسیار مهم است
مرحله 3. تصمیم بگیرید که آیا می خواهید در جلوگیری از انتقال پیشگیرانه عمل کنید
اگر نگران انتقال این بیماری به دیگران هستید ، باید گزینه های درمانی را در نظر بگیرید. اگر از نظر جنسی فعال هستید ، بچه دار می شوید یا در غیر این صورت احساس می کنید تماس با دیگران اجتناب ناپذیر است ، ممکن است بخواهید درمان را در نظر بگیرید.
انتقال ویروس نرم تن از طریق تماس مستقیم شخص به فرد یا لمس یک شی آلوده صورت می گیرد. این ویروس در لایه بالایی پوست ضایعه (نه درون بدن شما) زندگی می کند ، بنابراین محققان معتقدند که تماس با مواد داخل ضایعات عامل انتقال بیماری است
مرحله 4. گزینه های خود را با پزشک خود در میان بگذارید
هر چه تصمیم می گیرید ، باید انتخاب های خود را با یک متخصص پزشکی در میان بگذارید تا آنها بتوانند شما را در جهت درمان مناسب راهنمایی کرده و به س questionsالات شما پاسخ دهند.
- هرگز ایده خوبی نیست که خودتان سعی کنید برآمدگی نرم تن را بردارید. انجام این کار ممکن است باعث گسترش ویروس ، ایجاد درد غیر ضروری ، ایجاد عفونت باکتریایی جدی یا ایجاد زخم شود که در غیر این صورت ممکن بود از آن اجتناب شود.
- بحث در مورد گزینه های شما با یک پزشک مهم است ، به ویژه اینکه درمان هایی در اینترنت برای درمان نرم تنان تبلیغ می شود که بیشتر از فایده آنها مضر است.
روش 2 از 4: برداشتن ضایعات به صورت فیزیکی
مرحله 1. به سرما درمانی مراجعه کنید
این روش (انجماد ضایعه با نیتروژن مایع) همان روشی است که اغلب برای حذف زگیل از روی پوست استفاده می شود. این روش ممکن است جای زخم بر جای بگذارد.
این نوع درمان اغلب در از بین بردن خود ضایعه فوقانی خوب است. و از آنجا که ویروس در بدن زندگی می کند ، می تواند به طور کامل از شر این بیماری خلاص شود
مرحله 2. کورتاژ را در نظر بگیرید
این جایی است که مایع از برجستگی با سوراخ کردن هسته و تراشیدن مواد زیرین خارج می شود. این روش همچنین می تواند جای زخم بر جای بگذارد.
- باز هم ، فکر نکنید که این کار را خودتان انجام می دهید. در حالی که ممکن است انجام آن آسان به نظر برسد ، اما ممکن است ناخواسته سایر قسمت های بدن خود را با مایع ضایعه آلوده کرده یا آن را در مراحل دیگر به دیگران منتقل کنید.
- همچنین می توانید با خاراندن یا تراشیدن خود باعث ایجاد عفونت باکتریایی در پوست شوید.
مرحله 3. برای ضایعات از لیزر استفاده کنید
با این نوع درمان ، متخصص پوست از لیزر تخصصی برای هدف قرار دادن و از بین بردن برجستگی های روی پوست شما استفاده می کند. این درمان اگرچه م effectiveثر است ، اما گاهی اوقات می تواند دردناک باشد.
این نیز می تواند یک روش م effectiveثر برای درمان افرادی با سیستم ایمنی ضعیف باشد
روش 3 از 4: درمان نرم کننده به صورت خوراکی یا موضعی
مرحله 1. از کرم های موضعی استفاده کنید
کرم هایی حاوی مواد شیمیایی خاص (مانند سالیسیلیک اسید ، پودوفیلین ، ترتینوئین و کانتاریدین) وجود دارند که ممکن است برای از بین بردن برجستگی ها به طور موثر استفاده شوند. کرم ها مستقیماً روی هر ضایعه اعمال می شوند.
- کرم Imiquimod به تقویت سیستم ایمنی پوست کمک می کند. گاهی اوقات برای درمان ضایعات استفاده می شود.
- این کرم ها همیشه برجستگی ها را از بین نمی برند و ممکن است مضر باشند. بنابراین قبل از استفاده از هر یک از آنها حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 2. داروی ضد ویروسی را روی پوست قرار دهید
استفاده از رتینوئید یا نوع دیگری از داروهای ضد ویروسی روی پوست می تواند به درمان شیوع نرم تن در اکثر بیماران سالم کمک کند. این نوع درمان موضعی به حذف ویروس کمک می کند ، در نتیجه ضایعات را در طول زمان کاهش می دهد.
اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های پزشک خود را برای استفاده دنبال کنید
مرحله 3. از سایمتیدین استفاده کنید
این یک داروی خوراکی است که توسط پزشک تجویز می شود و بیشتر اوقات به کودکان داده می شود ، زیرا درد کمتری دارد و می تواند در خانه انجام شود ، جایی که بیمار راحت تر است.
- متأسفانه ضایعات صورت به اندازه ضایعات دیگر نقاط بدن به این نوع درمان پاسخ نمی دهند.
- سایمتیدین مانند سایر داروها ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ای مانند سردرد ، اسهال ، سرگیجه ، خواب آلودگی ، گیجی یا افسردگی ایجاد کند.
روش 4 از 4: در صورت داشتن سیستم ایمنی ضعیف تحت درمان قرار بگیرید
مرحله 1. در صورت ضعف سیستم ایمنی ، دوره درمانی متفاوتی را انتخاب کنید
بسیاری از درمانهای استاندارد درمانی برای بیماران مبتلا به نقص ایمنی م effectiveثر نیستند زیرا سیستم ایمنی آنها قادر نیست به طور معمول به درمانها پاسخ دهد.
نرم تنان گسترده صورت یک علامت رایج برای عفونت شدید HIV شده است زیرا تعداد کم سلول های CD4 در این نوع بیماران محیط میزبان مناسبی برای ویروس نرم تن ایجاد می کند
مرحله 2. درمان را برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن خود انجام دهید
درمان های زیادی برای بازگرداندن عملکرد سیستم ایمنی در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی استفاده می شود. برخی از این درمانها شامل تحریک سایتوکاینها (پیامهای شیمیایی که ارتباط درون سلولهای سیستم ایمنی را قادر می سازد) ، معرفی اینترلوکین -2 برای کمک به افزایش سلولهای CD4 یا درمان ضد رتروویروسی است.
مرحله 3. از اینترفرون درمانی داخل ناحیه ای استفاده کنید
این نوع درمان با هدف از بین بردن توانایی ویروس برای تولید مثل در میزبان خود انجام می شود. در بسیاری از موارد ، این به ریشه کنی کامل ویروس کمک می کند.
این نوع درمان اغلب عوارض جانبی شدیدی دارد از جمله علائم شبیه آنفولانزا ، حساسیت در اطراف محل ضایعه ، افسردگی و بی حالی
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- ویروس Molluscum contagiosum و ویروس آبله از یک گروه ویروس هستند ، اما واکسیناسیون آبله شما را در برابر بیماری molluscum contagiosum محافظت نمی کند.
- زنان باردار یا زنانی که در حال تغذیه با شیر مادر هستند نباید از هیچ دارویی یا درمانی برای molluscum contagiosum بدون درخواست پزشک استفاده کنند.
