عفونت ها زمانی آغاز می شوند که بدن توسط موجودات میکروسکوپی مانند باکتری ها ، ویروس ها و انگل هایی که به طور طبیعی در بدن وجود ندارند مورد حمله قرار می گیرد. عفونت های پوستی معمولاً توسط سه نوع مختلف میکروب ایجاد می شوند: باکتریایی ، ویروسی و قارچی. بسیاری از عفونت های پوستی خفیف هستند و طی چند روز یا چند هفته با داروهای خانگی یا داروهای بدون نسخه برطرف می شوند. با این حال ، عفونت های دیگر نیاز به مراقبت های پزشکی حرفه ای دارند زیرا در صورت عدم درمان ، می توانند شدید شوند. به عنوان مثال ، عفونت پوستی که به جریان خون یا استخوان سرایت می کند می تواند تهدید کننده زندگی باشد. با انجام اقدامات احتیاطی مناسب ، می توان نحوه جلوگیری از گسترش میکروب ها و کاهش احتمال عفونت های پوستی را یاد گرفت.
مراحل
قسمت 1 از 3: تمرین بهداشت اولیه
مرحله 1. برای کاهش عفونت های پوستی دست های خود را تمیز نگه دارید
یکی از ساده ترین راه ها برای جلوگیری از عفونت پوست ، رعایت بهداشت مناسب دست ها مانند شستن مکرر دست ها است. از طرف دیگر ، هنگامی که آب و صابون در دسترس نیست ، می توانید از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.
- مرتباً دستان خود را بشویید. پس از خیس کردن دستها و استفاده از صابون ، دستها را حداقل به مدت 20 ثانیه به هم بمالید (یا مدت زمان لازم برای دوبار خواندن "تولدت مبارک"). مطمئن شوید که کاملاً با آب گرم بشویید. با دستمال کاغذی یا خشک کن هوا دست ها را خشک کنید.
- در صورت عدم دسترسی به آب و صابون از ضدعفونی کننده های حاوی الکل استفاده کنید. پس از استفاده از محلول ضدعفونی کننده ، دست ها را با هم بمالید تا خشک شوند. مطمئن شوید که محصول را روی تمام سطوح دست از جمله بین انگشتان دست بمالید.
- در برخی از اماکن عمومی ، مانند بیمارستان ها و خانه های سالمندان ، اغلب یک ایستگاه بهداشتی وجود دارد که می توانید دستان خود را تمیز نگه دارید. اینها معمولاً ضد عفونی کننده های مبتنی بر فوم هستند که گاهی اوقات مرطوب کننده نیز در آنها وجود دارد. تا جایی که می توانید از این ایستگاه ها استفاده کنید.
مرحله 2. پوست خشک را مرطوب کنید
اگرچه شستن دست ها اغلب به کاهش عفونت های پوستی کمک می کند ، اما می تواند منجر به خشکی پوست شود. خشکی پوست ممکن است باعث ایجاد ترک در پوست شود که می تواند باکتری ها را وارد محل برش کند. اغلب از لوسیون مرطوب کننده برای جلوگیری از ترک و لایه برداری پوست استفاده کنید.
- از لوسیون هایی که فهرستی طولانی از مواد تشکیل دهنده شامل عطرها و عطرهای زیاد دارند خودداری کنید. مرطوب کننده های ساده مانند ژله نفت بهترین عملکرد را دارند.
- به عنوان یک قاعده کلی ، مرطوب کننده های خامه ای دارای مواد نگهدارنده بیشتری هستند بنابراین مرطوب کننده های مبتنی بر چربی م tendثرتر هستند.
مرحله 3. از تماس با سطوح بیش از حد استفاده شده خودداری کنید
برخی از میکروب ها می توانند ساعت ها تا روزها روی سطوح زنده بمانند. با اجتناب از تماس پوست به پوست با سطوحی مانند کف رختکن و دستگیره در ، می توانید شانس تماس خود با میکروب های عفونی را کاهش دهید.
- هنگام لمس سطوح بیش از حد در معرض ، مانع را تمیز یا استفاده کنید (مانند دستکش یا دستمال). مواردی مانند درهای سرویس بهداشتی ، منوهای رستوران ها و تلفن های همراه مملو از باکتری است. اجتناب از تماس مستقیم با چنین مواردی می تواند انتشار میکروب ها را کاهش دهد.
- اغلب با استفاده از ضدعفونی کننده های خانگی یا دستمال هایی مانند لیزول ، سطوح سطح را ضد عفونی کنید.
مرحله 4. از به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی خودداری کنید
حتی اگر از سنین پایین به مردم آموزش داده شود که "اشتراک گذاری اهمیت دارد" ، به اشتراک گذاشتن وسایل بهداشت شخصی یا مواردی که با مایعات بدن در تماس است اغلب می تواند منجر به انتقال میکروب ها شود.
- محصولات بهداشت شخصی همیشه حاوی میکروب هستند. از به اشتراک گذاشتن مواردی مانند آرایش ، برس مو ، حوله و دئودورانت خودداری کنید. هرگز مسواک یا تیغ را به اشتراک نگذارید.
- به اشتراک گذاشتن نوشیدنی ها و وسایل غذا خوردن به راحتی بزاق را پخش می کند که میزبان مشترک میکروب ها است.
قسمت 2 از 3: اجتناب از عفونت های خاص
مرحله 1. انواع مختلف عفونت های پوستی را بشناسید
شایع ترین عفونت قارچی پوست پای ورزشکاران است ، شایع ترین عفونت باکتریایی پوست استافیلوکوک است و شایع ترین عفونت های پوستی ویروسی شامل تبخال سیمپلکس (زخم سرد) و بثورات همراه با عفونت های ویروسی است. آگاهی از تفاوت بین انواع مختلف عفونت ها می تواند به شما در شناخت علل هر یک و نحوه جلوگیری از آنها کمک کند.
- عفونت های قارچی از ارگانیسم های موجود در هوا ناشی می شوند و معمولاً در ریه ها یا پوست شروع می شوند. پای ورزشکاران ، عفونت های مخمری و کرم حلقوی نمونه هایی از عفونت های قارچی رایج هستند. پای ورزشکار مسری است و می تواند از طریق کف ، حوله و لباس آلوده پخش شود.
- باکتری ها همیشه بد نیستند. در واقع ، باکتری ها به طور طبیعی در بدن انسان یافت می شوند و کمتر از 1 has این توانایی را دارد که افراد را بیمار کند. این گونه "بد" باکتری ها (مانند استرپتوکوک یا استافیلوکوک) است که باعث عفونت های پوستی مانند سلولیت ، اریسیپلا و ایمپتیگو می شود. با این حال ، عفونت های پوستی همچنین می توانند به مفاصل ، استخوان ها یا خون شما سرایت کنند. علاوه بر این ، اگر فردی که می شناسید MRSA دارد ، که یک عفونت باکتریایی مقاوم است ، باید مراقب باشید.
- عفونت های ویروسی توسط ارگانیسم هایی ایجاد می شود که ظروف کوچکی با مواد ژنتیکی در داخل آن هستند. آنها به سلول های سالم حمله می کنند ، تولید مثل می کنند و در نهایت سلول را می کشند تا بیمار شوید. عفونت های شایع پوستی ناشی از ویروس ها شامل آبله مرغان ، تبخال ، سرخک و سرخجه است. در حال حاضر هیچ واکسنی برای زخم های سرد وجود ندارد ، بنابراین اگر با این عفونت روبرو شدید ، آگاه باشید.
مرحله 2. ریسک خود را بدانید
کسانی که دائماً در شرایط گرم و مرطوب هستند (مانند ورزشکاران) بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. همچنین ، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند (مانند افراد مبتلا به دیابت ، سرطان یا HIV) بیشتر در معرض عفونت پوستی هستند.
- بسیاری از ورزشکاران عفونت را گزارش می دهند زیرا باکتری ها در مناطق گرم و مرطوب رشد می کنند. با شستشوی مکرر ، ضدعفونی کردن فضاها و تجهیزات مشترک و شستن لباس های متحدالشکل بعد از هر بار استفاده از عفونت خودداری کنید. به عنوان مثال ، پای ورزشکاران معمولاً در نتیجه این است که عرق پای شما در کفش های تنگ بسته شده است.
- کسانی که دارای شرایطی هستند که قدرت سیستم ایمنی آنها را کاهش می دهد ، مستعد ابتلا به عفونت هستند زیرا بدن آنها نمی تواند به اندازه کافی پاسخ ایمنی به باکتری ها و ویروس ها برای مبارزه با عفونت ایجاد کند. نکات مشابه را برای جلوگیری از عفونت رعایت کنید ، اما اقدامات احتیاطی دیگری مانند پوشیدن کفش ، دور نگه داشتن غذاهای خام از غذاهای آماده و اجتناب از زباله حیوانات خانگی را نیز انجام دهید.
مرحله 3. مراقب پاهای خود باشید
عفونت های قارچی معمولاً به شکل "پای ورزشکاران" ظاهر می شوند ، زیرا قارچ تمایل به ایجاد اسپور دارد و شایع ترین محل برای این اتفاق کفش است. تمیز و خشک نگه داشتن پا و کفش و اجتناب از پابرهنه ماندن می تواند به کاهش عفونت ها کمک کند.
- پاهای خود را تا آنجا که ممکن است سرد و خشک نگه دارید. جوراب را اغلب عوض کنید و از کفش هایی استفاده کنید که بر خلاف پلاستیک به راحتی مانند چرم تنفس می کنند.
- از راه رفتن با پای برهنه ، به ویژه در سطوح عمومی مشترک مانند ورزشگاه یا استخر خودداری کنید. در عوض ، دمپایی بپوشید یا حوله را روی زمین بگذارید.
- بهداشت خوب انگشتان پا را رعایت کنید ، مانند بستن مستقیم ناخن های پا و اجتناب از داخل شدن ناخن های پا. از به اشتراک گذاشتن کلیپر و سایر محصولات مانیکور خودداری کنید.
مرحله 4. از پوست خود مراقبت کنید
وقتی پوست آسیب می بیند ، باکتری ها می توانند از طریق بریدگی و خراش های درمان نشده باعث عفونت شوند. پوست آسیب دیده را سریع تمیز کرده و بپوشانید تا از عفونت جلوگیری شود. همچنین تا جایی که ممکن است از ضد آفتاب و لوسیون استفاده کنید تا از آسیب دیدن پوست جلوگیری کنید.
- پارگی ها را با صابون بشویید و کاملاً با آب بشویید تا ناحیه تمیز شود. از موچین برای از بین بردن بقایای خارجی مانند خاک استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که فشار زیادی وارد نکنید تا از ورود میکروب ها به داخل برش جلوگیری شود.
- پماد ضد عفونی کننده یا آنتی بیوتیک را روی سایش و ناحیه اطراف پوست بمالید. این ممکن است هر گونه باکتری را از بین ببرد و از ایجاد عفونت های پوستی جلوگیری کند.
- یک زخم باز را بپوشانید یا با یک بانداژ آن را تمیز و خشک نگه دارید و از ورود باکتری یا قارچ به زخم باز جلوگیری کنید. در صورت لزوم یا مرطوب شدن بانداژ ، آن را عوض کنید.
- اطمینان حاصل کنید که همیشه در مورد تزریق کزاز به روز هستید.
مرحله 5. سیستم ایمنی بدن خود را تقویت کنید
سیستم ایمنی شبکه ای از سلول ها ، بافت ها و اندام ها است که برای محافظت از بدن با هم کار می کنند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما ضعیف می شود ، بدن شما بیشتر مستعد ابتلا به همه عفونت ها ، به ویژه عفونت های ویروسی است. با دریافت مقدار مناسب استراحت و مواد مغذی می توانید از عفونت های ویروسی جلوگیری کنید.
- از ترکیب مناسب مواد مغذی اطمینان حاصل کنید. اگر از طریق رژیم غذایی ویتامین ها و مواد معدنی کافی دریافت نمی کنید ، مولتی ویتامین مصرف کنید که سرشار از مواد مغذی مانند ویتامین C و D است.
- استراحت کن. اگرچه به نظر ساده می رسد ، اما استراحت به بدن و سیستم ایمنی بدن شما اجازه می دهد تا دوباره تقویت شده و دوباره شارژ شوند ، و بهتر می توانند با عفونت های ویروسی مبارزه کنند. سعی کنید هر شب بین 7 تا 9 ساعت بخوابید.
قسمت 3 از 3: درمان عفونت های مختلف
مرحله 1. درمانی را پیدا کنید که برای علائم شما موثر باشد
مهم است که بدانیم چه نوع عفونت ممکن است وجود داشته باشد زیرا عفونت های مختلف به شیوه های مختلف درمان می شوند. عفونت های قارچی را می توان با کرم های بدون نسخه درمان کرد ، عفونت های باکتریایی معمولاً به تجویز آنتی بیوتیک نیاز دارند و عفونت های ویروسی معمولاً با دارو قابل درمان نیستند.
مرحله 2. از داروهای بدون نسخه استفاده کنید
عفونت های قارچی به طور معمول با کرم های موضعی OTC مانند Lotrimin یا Lamisil یا در صورت شدت عفونت یا نواحی موبر تحت درمان با داروهای خوراکی درمان می شوند.
مرحله 3. نسخه بگیرید
عفونت های باکتریایی معمولاً با داروهای آنتی بیوتیکی که توسط پزشک متخصص مانند پزشک یا دندانپزشک تجویز می شود ، درمان می شوند.
MRSA ، یک گونه مقاوم باکتریایی ، عارضه ترسناک عفونت های باکتریایی پوست است. در صورت ابتلا به عفونت پوستی MRSA ، باید در بیمارستان بستری شوید و آنتی بیوتیک IV مصرف کنید
مرحله 4. فعال باشید
درمان عفونت های ویروسی دشوار است زیرا آنها در داخل سلول های بدن شما زندگی می کنند. آنها به داروها واکنش نشان نمی دهند. امروزه تنها چند داروی عفونت ویروسی در بازار وجود دارد. بهترین روش این است که با واکسیناسیون از این عفونت ها جلوگیری کنید (به عنوان مثال ، واکسن آنفولانزا زودتر از موعد).
مرحله 5. به پزشک خود مراجعه کنید
بیماری های مختلف پوست نیاز به روش های متفاوتی از درمان دارد. در حالی که برخی را می توان با داروهای بدون نسخه درمان کرد ، برخی دیگر نیاز به داروهای تجویزی دارند. همیشه با پزشک خود ملاقات کنید تا در مورد گزینه های درمانی مناطقی که به نظر می رسد آلوده هستند صحبت کنید.
- در صورت احساس گرما ، قرمزی ، درد یا تورم پوست به پزشک مراجعه کنید. این می تواند نشانه ای از سلولیت باشد ، زمانی که عفونت شروع به گسترش و التهاب مجاری لنفاوی می کند. اگر درمان نشود ، می تواند جریان خون را آلوده کند.
- اگر عفونت شما به شکل تاول های چرکی در آمد ، به پزشک مراجعه کنید.
- اگر تب با پوست تحریک شده شما همراه است به پزشک مراجعه کنید.
