اگر فرزند شما در معرض استرپتوکوک گلو قرار گرفت ، ممکن است در صورت عدم درمان بیماری تب تب روماتیسمی ایجاد کند. با این حال ، به خاطر داشته باشید که تب روماتیسمی در کشورهای توسعه یافته بسیار نادر است. این بیماری معمولاً کودکان 5 تا 15 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد. اگر می توانید به محض مشاهده علائم ، گلودرد استرپتوکوک را زود تشخیص دهید ، مهم است. اگر علائم تب روماتیسمی را مشاهده کردید ، مهمتر است که آنها را به پزشک برسانید.
مراحل
قسمت 1 از 3: تشخیص استرپتوکوک گلو
مرحله 1. مراقب علائم گلودرد استرپتوکوک باشید
اولین علامت گلودرد استرپتوکوکی گلو درد است ، به ویژه هنگام بلع. گلو درد اغلب ناگهان ظاهر می شود. همچنین ممکن است فرزند شما دارای تب 101 تا 104 درجه فارنهایت (38 تا 40 درجه سانتی گراد) ، سردرد یا درد معده شود.
در حالی که به ندرت ممکن است تب روماتیسمی از گلودرد استرپتوکوکی ایجاد شود ، اما ممکن است اتفاق بیفتد. با این وجود ، تشخیص تب روماتیسمی در مراحل اولیه ممکن است برای پزشک شما دشوار باشد
مرحله 2. به پزشک مراجعه کنید
اگر مشکوک هستید که فرزند شما مبتلا به گلودرد استرپتوکوکی است ، باید برای اطلاع از آن به پزشک مراجعه کنید. تنها راه مطمئن برای انجام آزمایش استرپتوکوک است که پزشک شما می تواند انجام دهد.
- به طور کلی گلودرد یکی از علائم بیماری است ، بنابراین اگر کودک شما دچار گلو درد است ، احتمالاً می خواهید وی را نزد پزشک ببرید.
- در صورت بروز علائم دیگر استرپتوکوک مانند تب ، تورم لوزه ها ، بثورات پوستی ، تهوع یا استفراغ و بدن درد ، پزشک خود را مطلع کنید.
مرحله 3. ابتدا انتظار آزمایش سریع آنتی ژن را داشته باشید
این آزمایش را می توان به سرعت در مطب انجام داد. پزشک یک پنبه را به آرامی روی گلوی کودک شما می گذارد. این آزمایش آنتی ژن هایی که نشان دهنده استرپتوکوک هستند را بررسی می کند. اگر کودک شما از آنتی بیوتیک استفاده می کند ، این آزمایش حتی در صورتی که فرزند شما مبتلا به استرپتوکوک است ، منفی می شود. در این مورد پزشک شما احتمالاً آزمایش دوم را انجام می دهد.
مرحله 4. درباره فرهنگ گلو بپرسید
اگر آزمایش آنتی ژن سریع منفی شد ، بپرسید آیا پزشک می تواند کشت گلو انجام دهد ، که آزمایش دقیق تری است. در این حالت ، پزشک پشت گلوی فرزند شما و لوزه های او را با سواب می زند که ممکن است باعث کمی گاز گرفتن شود. سپس نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود. ممکن است تا 2 روز طول بکشد تا به نتایج برسید.
در حالی که شما منتظر نتایج کشت گلو هستید ، پزشک شما ممکن است فرزند شما را برای هر مورد تحت آنتی بیوتیک قرار دهد
مرحله 5. به دنبال بیماری مخملک باشید
تب مخملک می تواند از گلودرد استرپتوکوکی ایجاد شود. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است بثورات قرمز سنباده ای در کودک ایجاد شود ، قرمزی در چین های بدن (زیر بغل ، آرنج و غیره) ایجاد شود و یک پوشش سفید روی زبان یا بعداً ، زبانی شبیه توت فرنگی ایجاد شود. همچنین ممکن است کودک شما غدد متورم در گردن خود داشته باشد.
- در صورت مشکوک بودن فرزندتان به مخملک در اسرع وقت با پزشک خود مشورت کنید. احتمالاً پزشک شما را برای آزمایش به متخصص پوست ارجاع می دهد. متخصص پوست می تواند تشخیص دهد که آیا فرزند شما مبتلا به تب مخملک یا تب روماتیسمی است.
- تب روماتیسمی می تواند از تب مخملک ایجاد شود. تب مخملک و تب روماتیسمی علائم مشابهی دارند ، اما تب روماتیسمی ممکن است اثرات طولانی مدت داشته باشد. به همین دلیل ، مهم است که فرزند خود را توسط پزشک تشخیص دهید.
قسمت 2 از 3: مراقبت از تب روماتیسمی
مرحله 1. به دنبال علائم باشید
علائم اصلی تب روماتیسمی متورم ، مفاصل دردناک ، تب ، درد قفسه سینه و تنگی نفس است. این علائم زمانی ایجاد می شوند که بدن آنتی بادی ها را برای مبارزه با باکتری ها تولید می کند و بافت های سالم از جمله قلب را هدف قرار می دهد. طبیعی است که کمی ترس داشته باشید. فقط سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و در اسرع وقت فرزند خود را نزد پزشک ببرید.
- در اولین علائم بیماری به پزشک مراجعه کنید. اگر کودک شما درد قفسه سینه یا تنگی نفس دارد ، به اورژانس بروید.
- کودک شما همچنین ممکن است بثوراتی روی قفسه سینه یا شکم خود داشته باشد و همچنین برجستگی هایی در زیر پوست ایجاد شود.
- مهمترین علامت تب روماتیسمی درد شدید مفاصل است. در بسیاری از موارد ، کودک قادر به راه رفتن نیست. در صورت بروز این مشکل ، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
مرحله 2. انتظار آزمایش خون را داشته باشید
باکتری های استرپتوکوک ممکن است از بدن کودک شما خارج شده باشند. با این حال ، آنتی بادی ها هنوز وجود خواهند داشت ، بنابراین این چیزی است که آزمایش خون آن را بررسی می کند. پزشک همچنین از آزمایش خون برای بررسی شاخص های التهاب در خون استفاده می کند.
با این حال ، پزشک همچنان به دنبال باکتری های موجود در خون فرزند شما خواهد بود
مرحله 3. برای انجام نوار قلب آماده باشید
این آزمایش سیگنال های الکتریکی را که از قلب کودک شما عبور می کند اندازه گیری می کند. پزشک از این آزمایش استفاده می کند تا مطمئن شود قلب کودک شما آنطور که باید کار می کند.
- برای این آزمایش ، الکترودهایی روی سینه ، بازوها و پاهای کودک شما قرار می گیرد. الکترودها تکه های چسبناک کمی هستند. این آزمایش ضرری ندارد ، اگرچه برداشتن تکه ها ممکن است کمی آسیب برساند.
- اگر تب روماتیسمی به موقع درمان نشود ، ممکن است کودک دچار عوارض قلبی شود. این وضعیت اندوکاردیت باکتریایی زیر حاد (SABE) نامیده می شود. پزشک در طول درمان کودک شما را از نظر این عوارض تحت نظر خواهد داشت.
مرحله 4. برای انجام اکوکاردیوگرام آماده شوید
این آزمایش برای بررسی وجود مایعات در اطراف قلب ، نشت دریچه ها یا عملکرد ضعیف عضله قلب استفاده می شود. این یک سونوگرافی است ، بنابراین همانطور که سونوگرافی برای یک زن باردار انجام می شود ، انجام می شود.
تکنسین ژل را روی قفسه سینه کودک شما قرار می دهد ، سپس یک پروب را روی سینه کودک شما می گذارد. در برخی موارد ، فرزند شما ممکن است الکتروکاردیوگرام همراه با اکوکاردیوگرام انجام دهد ، به این معنی که فرزند شما نیز در این آزمایش الکترودهایی روی قفسه سینه خود خواهد داشت
قسمت 3 از 3: درمان تب روماتیسمی
مرحله 1. انتظار آنتی بیوتیک های طولانی مدت را داشته باشید
اولین دارویی که پزشک احتمالاً تجویز می کند آنتی بیوتیک است. آنتی بیوتیک ها به خلاص شدن سیستم کودک از باکتری های استرپتوکوک کمک می کنند ، که همان مشکل اصلی است. به طور معمول ، کودک شما یک دور استاندارد از آنتی بیوتیک ها را دریافت می کند و سپس برای جلوگیری از عود مجدد ، تحت رژیم آنتی بیوتیکی قرار می گیرد.
- در تعدادی از موارد ، ممکن است از فرزند شما خواسته شود که تا 5 سال یا تا 21 سالگی آنتی بیوتیک مصرف کند ، که آخرین بار اتفاق می افتد. اگر آنها التهاب قلب داشتند ، به احتمال زیاد 10 سال یا تا 25 سالگی طول می کشد تا از عود بیماری جلوگیری شود.
- در برخی موارد که التهاب شدید قلبی رخ داده است ، پزشک ممکن است در حین انجام کار دندانپزشکی ، آنتی بیوتیک با درجه پایین را توصیه کند. در موارد بسیار شدید ، فرد ممکن است تا 45 یا 50 سالگی آنتی بیوتیک مصرف کند.
مرحله 2. داروهای ضد التهاب را با پزشک در میان بگذارید
داروهای ضد التهابی نیز یک درمان رایج هستند ، به ویژه ناپروکسن یا آسپرین. این داروها به تسکین درد و کاهش التهاب کمک می کند. اگر این موارد جواب نداد ، ممکن است کودک شما از کورتیکواستروئید استفاده کند.
اگرچه آسپرین معمولاً برای کودکان زیر 16 سال توصیه نمی شود ، اما پزشکان در مورد تب روماتیسمی استثنا قائل می شوند. کودک شما به احتمال زیاد فقط دو هفته باید از دوز کم استفاده کند و این می تواند به التهاب کمک کند
مرحله 3. در مورد داروهای ضد تشنج راهنمایی بخواهید
در برخی موارد ، کودک شما ممکن است حرکات غیر ارادی ایجاد کند ، وضعیتی که به Sydenham chorea معروف است. در این صورت ، ممکن است یک داروی ضد تشنج مناسب باشد. داروهای رایج برای این بیماری شامل کاربامازپین است.
مرحله 4. کودک خود را در رختخواب نگه دارید
فرزند شما به استراحت زیادی نیاز دارد تا از این وضعیت رهایی یابد. ماندن در رختخواب به خستگی و مشکلات تنفسی کمک می کند. به علاوه ، ممکن است بتواند آنها را آرام نگه دارد و احتمال عوارض را کاهش دهد. وقتی کودک شما احساس بهتری دارد ، می تواند به تدریج میزان فعالیت خود را در روز افزایش دهد.
