تیموس غده ای است که در وسط قفسه سینه (جناغ) و جلوی ریه ها قرار دارد. عملکرد اصلی آن ایجاد تیموسین برای بلوغ و تولید سلولهای ایمنی (سلولهای T) برای کمک به مبارزه با عفونتها و جلوگیری از حمله سلولهای ایمنی بدن شما (وضعیتی به نام خود ایمنی) است. تیموس بیشتر سلول های T شما را در سن بلوغ ایجاد می کند ، پس از آن غده شروع به کوچک شدن می کند و با بافت چربی جایگزین می شود. تیموما تومورهایی هستند که به آرامی از پوشش غده رشد می کنند و نود درصد تومورهای موجود در تیموس را تشکیل می دهند. این مورد تقریباً نادر است و حدود 500 آمریکایی هر سال تشخیص می دهند (بیشتر بین 40 تا 60 سال). با یادگیری علائم تیموما و آزمایشات تشخیصی مرتبط با این بیماری ، می توانید بدانید چه زمانی به پزشک مراجعه کنید و از روند تشخیص چه انتظاری دارید.
مراحل
قسمت 1 از 2: تشخیص علائم تیموما
مرحله 1. به دنبال تنگی نفس باشید
تومور می تواند به نای تنفسی فشار وارد کند و باعث ایجاد مشکل در ورود هوا به ریه ها شود. اگر به راحتی نفس می کشید یا احساس می کنید چیزی در گلو گیر کرده است و باعث احساس خفگی می شود توجه کنید.
اگر بعد از فعالیت های ورزشی تنگی نفس رخ می دهد توجه داشته باشید که هنگام تنفس صدای خس خس سینه (صدای سوت بلند) دارید. این می تواند آسم باشد
مرحله 2. به سرفه های اضافی توجه کنید
تومور می تواند ریه ها ، نای (نای) و اعصاب مرتبط با رفلکس سرفه شما را تحریک کند. توجه داشته باشید که از ماه ها تا سال ها بدون سرفه های مزمن بدون هیچگونه سرکوب کننده ، استروئید و آنتی بیوتیک سرفه مزمن داشته اید.
- اگر از غذاهای تند ، چرب یا اسیدی رفلاکس اسید دارید ، می تواند منجر به سرفه مزمن شود. اگر تغییر رژیم غذایی باعث کاهش سرفه می شود ، به احتمال زیاد تیموما نیست.
- اگر در منطقه ای زندگی می کنید یا به منطقه ای مبتلا به سل سفر کرده اید و سرفه مزمن ، خلط خونی (سرفه خلط خون) ، تعریق شبانه و تب را تجربه کرده اید ، ممکن است مبتلا به سل باشید که هنوز باید به آن مراجعه کنید. بلافاصله دکتر
مرحله 3. به مواردی از قفسه سینه توجه کنید
به دلیل فشار آوردن تومور به دیواره قفسه سینه و قلب ، ممکن است دچار درد قفسه سینه شوید که با یک احساس فشار و موقعیت فقط در مرکز قفسه سینه مشخص می شود. همچنین ، می توانید در پشت استخوان سینه دچار درد شوید که ممکن است هنگام اعمال فشار به ناحیه درد کند.
اگر درد قفسه سینه مانند فشار احساس می کنید و دچار تعریق ، تپش قلب (احساس می کنید قلب شما از قفسه سینه شما بیرون پریده است) ، تب یا درد قفسه سینه هنگام حرکت یا تنفس هستید ، ممکن است دچار بیماری زمینه ای ریه یا قلب باشید. صرف نظر از علت اصلی ، باید برای مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنید
مرحله 4. مراقب مشکل بلع باشید
تیموس می تواند رشد کرده و به مری فشار آورد و در بلعیدن مشکل ایجاد کند. اگر در بلع غذا مشکل دارید یا اخیراً به رژیم مایع تری روی آورده اید زیرا راحت تر است. این مشکل همچنین ممکن است مانند احساس خفگی باشد.
مرحله 5. خودتان را وزن کنید
از آنجا که تومور تیموس می تواند سرطانی شود و در سراسر بدن پخش شود (بسیار نادر) ، ممکن است به دلیل افزایش نیازهای بافت سرطانی ، کاهش وزن را تجربه کنید. وزن فعلی خود را در مقایسه با خواندن قدیمی تر بررسی کنید.
اگر بدون هیچ دلیل مشخصی کاهش وزن غیر عمدی را تجربه کرده اید ، با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از سرطان ها به عنوان یک علامت کاهش وزن را نشان می دهند
مرحله 6. سندرم ورید اجوف فوق را بررسی کنید
ورید اجوف فوقانی یک رگ بزرگ است که خون برگشتی را از رگهای سر ، گردن ، اندام فوقانی و بالا تنه به عقب در قلب جمع آوری می کند. هنگامی که این رگ مسدود می شود ، خون این ناحیه را از ورود به قلب خارج می کند. این منجر به:
- تورم صورت ، گردن و بالای بدن. توجه داشته باشید که قسمت بالای بدن شما قرمزتر یا قرمزتر به نظر می رسد.
- رگهای متسع در قسمت بالای بدن. به رگهای بازوها ، دستها و مچ دست خود نگاه کنید تا ببینید برجسته تر یا گشادتر به نظر می رسند. اینها معمولاً خطوط تونلی یا تونلی هستند که روی دست ها و بازوها می بینیم.
- سردردهای ناشی از اتساع رگهای تغذیه کننده مغز.
- سرگیجه/سبکی سر. از آنجا که خون پشتیبان گیری می شود ، قلب و مغز خون اکسیژن کمتری دریافت می کنند. هنگامی که قلب شما خون کمتری به مغز پمپ می کند یا وقتی مغز شما اکسیژن کافی دریافت نمی کند ، احساس سبکی سر یا سرگیجه می کنید و ممکن است بیفتید. دراز کشیدن به شما کمک می کند تا نیروی جاذبه ای را که خون شما برای تأمین مغز شما با آن مبارزه می کند ، از بین ببرد.
مرحله 7. به علائم سازگار با میاستنی گراویس (MG) توجه کنید
MG شایع ترین سندرم پارانئوپلاستی است که مجموعه ای از علائم ناشی از سرطان است. با MG ، سیستم ایمنی بدن شما آنتی بادی هایی را تشکیل می دهد که سیگنال های شیمیایی را که به ماهیچه های شما حرکت می کند ، مسدود می کند. این باعث ضعف عضلانی در سراسر بدن می شود. حدود 30 تا 65 درصد از افراد مبتلا به تیموما نیز میاستنی گراویس دارند. به دنبال:
- دید دوگانه یا تار
- افتادگی پلک ها
- مشکل در بلع غذا
- تنگی نفس به دلیل ضعف در عضلات قفسه سینه و/یا دیافراگم
- لکنت زبان
مرحله 8. به دنبال علائم آپلازی گلبول قرمز باشید
این تخریب گلبول های قرمز زودرس است که منجر به علائم کم خونی (کم شدن گلبول های قرمز خون) می شود. کاهش RBC منجر به کمبود اکسیژن در سراسر بدن می شود. این در حدود 5 درصد از بیماران تیموما رخ می دهد. به دنبال:
- تنگی نفس
- خستگی
- سرگیجه
- ضعف
مرحله 9. علائم هیپوگاماگلوبولینمی را بررسی کنید
این زمانی است که بدن شما تولید گاما گلوبولین (آنتی بادی پروتئینی) مبارزه کننده با عفونت را کاهش می دهد. حدود پنج تا ده درصد از بیماران تیموما دچار هیپوگاماگلوبولینمی می شوند. حدود ده درصد از بیماران مبتلا به هیپوگاماگلوبولینمی تیموما دارند. همراه با تیموما ، سندرم گود نامیده می شود. به دنبال:
- عفونت های مکرر
- برونشکتازی ، که شامل علائمی مانند سرفه مزمن ، مقادیر زیادی آب دهان است که ممکن است حاوی مخاط بدبو باشد ، تنگی نفس و خس خس سینه ، درد قفسه سینه و گرفتگی (گوشت زیر ناخن ها و ناخن های پا ضخیم تر می شود).
- اسهال مزمن
- کاندیدیازیس مخاطی ، یک عفونت قارچی است که می تواند باعث برفک شود (عفونت دهانی باعث ایجاد لکه های سفید یا رویش های کشک شیر بر روی زبان می شود).
- عفونت های ویروسی ، از جمله ویروس هرپس سیمپلکس ، سیتومگالوویروس ، واریسلا زوستر (زونا) و تبخال انسانی 8 (سارکوم کاپوسی) ، که یک سرطان زمینه ای پوست است که معمولاً با ایدز همراه است.
قسمت 2 از 2: تشخیص تیموما
مرحله 1. به پزشک خود مراجعه کنید
پزشک شما سابقه پزشکی دقیق ، از جمله سابقه خانوادگی و علائم را جمع آوری می کند. او همچنین س questionsالاتی را بر اساس علائم تیموما ، از جمله علائم مربوط به میاستنی گراویس ، آپلازی گلبول قرمز و علائم هیپوگاماگلوبولینمی ، مطرح می کند. پزشک شما ممکن است احساس پری در قسمت میانی گردن را برای رشد بیش از حد تیموس احساس کند.
مرحله 2. خون خود را بگیرید
هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص تیموما وجود ندارد ، اما یک آزمایش خون برای تشخیص میاستنی گراویس (MG) به نام آنتی بادی ضد کولین استراز (AB) وجود دارد. MG آنقدر در افراد مبتلا به تیموما شایع است که قبل از آزمایش گرانتر یک شاخص جامد محسوب می شود. حدود 84 درصد از افراد زیر 40 سال که تست آنتی کولین استراز AB مثبت داشتند تیموما دارند.
قبل از عمل برای برداشتن تیموما ، پزشک شما MG را نیز درمان می کند زیرا در صورت عدم درمان ، می تواند باعث بی حسی در حین عمل جراحی ، مانند نارسایی تنفسی شود
مرحله 3. ارسال به اشعه ایکس
برای تجسم توده تومور ، پزشک ابتدا یک عکس برداری از قفسه سینه را تجویز می کند. رادیولوژیست به دنبال یک توده یا سایه در نزدیکی مرکز قفسه سینه در قسمت پایین گردن می گردد. برخی تیموماها کوچک هستند و در اشعه ایکس ظاهر نمی شوند. اگر پزشک شما هنوز مشکوک است یا اگر در عکس برداری از قفسه سینه ناهنجاری ظاهر شد ، ممکن است سی تی اسکن را سفارش دهد.
مرحله 4. تحت سی تی اسکن قرار بگیرید
سی تی اسکن تصاویر متعدد و مفصلی را به صورت مقطعی از قسمت پایین تا قسمت بالای سینه شما می گیرد. ممکن است به شما رنگ کنتراست داده شود تا ساختارها و عروق خونی بدن شما مشخص شود. تصاویر درک دقیق تری از هرگونه ناهنجاری ، از جمله مرحله بندی تیموما یا گسترش آن را نشان می دهد.
اگر کنتراست داده شد ، ممکن است به شما توصیه شود که مایعات زیادی بنوشید تا آن را از بین ببرید
مرحله 5. تحت MRI قرار بگیرید
MRI از امواج رادیویی و آهن ربا برای تولید مجموعه ای از تصاویر بسیار دقیق از قفسه سینه بر روی صفحه کامپیوتر استفاده می کند. یک ماده حاجب به نام گادولینیوم اغلب قبل از اسکن به رگ تزریق می شود تا جزئیات را بهتر ببیند. MRI قفسه سینه ممکن است برای بررسی دقیق تیموما یا زمانی که نمی توانید کنتراست CT را تحمل کنید یا حساسیت دارید انجام شود. تصاویر MRI همچنین به ویژه در جستجوی سرطانی که ممکن است به مغز یا نخاع گسترش یافته باشد مفید است.
- MRI بسیار بلند است و برخی از آنها بسته هستند به این معنی که شما در یک فضای استوانه ای بزرگ دراز کشیده می شوید. این می تواند احساس کلاستروفوبیا (ترس از فضاهای بسته) را در برخی افراد ایجاد کند.
- تکمیل آزمون ممکن است تا یک ساعت به طول انجامد.
- اگر به شما کنتراست داده شد ، ممکن است به شما توصیه شود که مایعات زیادی بنوشید تا آن را خارج کنید.
مرحله 6. ارسال به یک اسکن PET
این یک اسکن است که از یک اتم رادیواکتیو در گلوکز (نوع قند) استفاده می کند که به تیموما جذب می شود. سلول های سرطانی ماده رادیواکتیو را به خود اختصاص می دهند و از یک دوربین مخصوص برای ایجاد تصویری از مناطق رادیواکتیویته در بدن استفاده می شود. تصویر دقیقاً مانند اسکن CT یا MRI دقیق نیست ، اما می تواند اطلاعات مفیدی در مورد کل بدن شما ارائه دهد. این آزمایش می تواند تعیین کند که آیا توموری که در تصویر مشاهده می شود در واقع تومور است یا خیر یا اینکه سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.
- هنگام مشاهده تیموما ، پزشکان بیشتر از اسکن PET/CT بیشتر از اسکن PET استفاده می کنند. این به پزشک اجازه می دهد تا مناطق پرتوزا بیشتر در اسکن PET را با تصاویر دقیق تر در سی تی اسکن مقایسه کند.
- به شما یک داروی خوراکی یا تزریق گلوکز رادیواکتیو داده می شود. شما سی تا شصت دقیقه منتظر می مانید تا بدن شما مواد را جذب کند. بعد از آن شما باید مایعات زیادی بنوشید تا ردیاب را از بدن خود خارج کنید.
- اسکن تقریبا سی دقیقه طول خواهد کشید.
مرحله 7. به پزشک خود اجازه دهید بیوپسی سوزنی خوب انجام دهد
با استفاده از سی تی اسکن یا دستگاه اولتراسوند برای راهنمایی بصری ، پزشک یک سوزن بلند و توخالی را در قفسه سینه و تومور مشکوک وارد می کند. او نمونه کوچکی از تومور را برمی دارد تا آن را زیر میکروسکوپ بررسی کند.
- اگر از داروهای رقیق کننده خون (کومادین/وارفارین) استفاده می کنید ، پزشک ممکن است از شما بخواهد روزهای قبل از معاینه را متوقف کرده و روز عمل غذا نخورید و نخورید. اگر آنها تصمیم گرفتند از بیهوشی عمومی یا آرام بخش IV استفاده کنند ، ممکن است از شما خواسته شود که روز قبل از عمل نیز روزه بگیرید.
- یک نقطه ضعف احتمالی این آزمایش این است که ممکن است همیشه از نمونه کافی برای تشخیص دقیق استفاده نکنید یا به پزشک اجازه ندهید که میزان تومور را به خوبی بشناسد.
مرحله 8. بعد از عمل تومور را بیوپسی کنید
اگر شواهد تیموما قوی باشد (آزمایشات آزمایشگاهی و آزمایشات تصویربرداری) گاهی پزشک ممکن است بیوپسی جراحی (برداشتن تومور) بدون بیوپسی سوزنی انجام دهد. در موارد دیگر ، پزشک ابتدا باید بیوپسی سوزنی را انجام دهد تا تأیید شود که تیموما است. نمونه پس از جراحی برای تایید تشخیص به آزمایشگاه ارسال می شود.
آمادگی برای امتحان (ناشتا و غیره) شبیه بیوپسی سوزنی است ، با این تفاوت که برشی در پوست ایجاد می شود تا به تومور دسترسی پیدا کرده و آن را بردارید
مرحله 9. تیموم را مرحله بندی و درمان کنید
مرحله تومور به میزان گسترش به سایر اندام ها ، بافت ها و نقاط دور بدن اشاره دارد. بنابراین ، مرحله بندی تیموما بخش مهمی از تعیین بهترین دوره درمان است. متداول ترین روش مرحله بندی برای تیموما سیستم مرحله بندی Masaoka است.
- مرحله I یک تومور محصور شده بدون تهاجم میکروسکوپی یا فاحش است. برداشتن جراحی درمان انتخابی است
- مرحله دوم تیموما با تهاجم ماکروسکوپی به چربی یا پلور مدیاستین یا تهاجم میکروسکوپی به کپسول است. درمان معمولاً برش کامل با یا بدون پرتودرمانی بعد از عمل به منظور کاهش بروز عود است.
- مرحله سوم زمانی است که تومور به ریه ها ، عروق بزرگ و پریکارد حمله کرده است. برش کامل جراحی همراه با پرتودرمانی بعد از عمل ضروری است تا عود رخ ندهد.
- مرحله IVA و IV B در این مراحل نهایی ، گسترش پلور یا متاستاتیک وجود دارد. این درمان ترکیبی از رفع فشار ، پرتودرمانی و شیمی درمانی است.
