متخصص فیزیوتراپی کودکان به کودکان در هر سنی کمک می کند تا از آسیب ها و بیماری هایی که بر تحرک آنها تأثیر می گذارد ، بهبود یابند. آنها همچنین به بیماران مبتلا به شرایط مادرزادی کمک می کنند تا توانایی های جسمانی خود را بهبود بخشند. تبدیل شدن به یک متخصص طب فیزیکی کودکان نیاز به آموزش گسترده ، ساعات بالینی و مجوز دارد. در ایالات متحده ، درمانگران فیزیوتراپی توسط انجمن های فیزیوتراپی و هیئت های دولتی تنظیم می شوند. درمانگران فیزیوتراپی کودکان علاوه بر برآورده ساختن همه الزامات آموزشی و صدور مجوز ، باید بسیار صبور باشند و آمادگی کار با کودکانی را داشته باشند که ممکن است متوجه نشوند چرا باید در جلسات فیزیوتراپی شرکت کنند.
مراحل
قسمت 1 از 3: خودتان را آماده کنید
مرحله 1. فارغ التحصیل از دبیرستان
برای ورود به دوره کارشناسی ، باید دیپلم دبیرستان خود را بگیرید یا گواهینامه توسعه آموزش عمومی (GED) خود را دریافت کنید. شرکت در کلاس های علوم پیشرفته به شما کمک می کند تا خود را برای مطالعات سطح دانشگاه آماده کنید.
در دبیرستان سخت کار کنید و معدل خود را تا آنجا که ممکن است بالا نگه دارید تا شانس خود را برای ورود به برنامه کارشناسی مورد علاقه خود افزایش دهید
مرحله 2. تجربه کسب کنید
با جستجوی مشاغل بعد از مدرسه یا فرصت های داوطلبانه که به شما تجربه ای در این زمینه می دهد ، حتی اگر فقط در حال پاسخگویی به تلفن هستید ، علاقه خود را به فیزیوتراپی شروع کنید.
همچنین ممکن است کسب تجربه در کار با کودکان مفید باشد. به دنبال فرصت هایی در مهد کودک ، برنامه های بعد از مدرسه ، اردوهای تابستانی ، بیمارستان های کودکان یا مطب های اطفال باشید
مرحله 3. مهارت ها و علایق خود را ارزیابی کنید
کار به عنوان متخصص فیزیوتراپی کودکان چالش های منحصر به فردی را ارائه می دهد ، بنابراین بهتر است هرچه زودتر به الزامات فکر کنید تا مطمئن شوید این حرفه برای شما مناسب است.
- شما باید تمایل واقعی برای کمک و ارتباط با کودکان دردناک داشته باشید که مستلزم صبر و شفقت فراوان است.
- شما باید مهارت های ارتباطی قوی داشته باشید. به عنوان متخصص فیزیوتراپی کودکان ، باید شرایط ، محدودیت ها و برنامه های درمانی را برای کودکان و والدین آنها توضیح دهید. مهارتهای ارتباطی قوی بسیار حیاتی هستند زیرا برقراری ارتباط با کودکان بسیار دشوارتر از توضیح فیزیوتراپی برای بزرگسالان است.
- شما باید برای کارهای چالش برانگیز فیزیکی آماده باشید. درمانگران فیزیوتراپی کودکان بیشتر روزهای پای کار خود را روی پای خود می گذارند و اغلب باید به بیماران خود از نظر جسمی کمک کنند.
قسمت 2 از 3: پیگیری آموزش فیزیوتراپی
مرحله 1. مدرک کارشناسی بگیرید
شما گزینه های مختلف زیادی دارید ، بنابراین تحقیق کنید تا بهترین برنامه کارشناسی را برای خود انتخاب کنید. صرف نظر از نوع برنامه ای که انتخاب می کنید ، مهم است که در مورد شرایط لازم برای تحصیلات تکمیلی فکر کنید. تماس با مدارس تحصیلات تکمیلی مورد علاقه خود در آینده را در نظر بگیرید تا بدانید چه دوره های کارشناسی برای پذیرش مورد نیاز است. الزامات پیش نیاز رایج شامل فیزیک ، روانشناسی و انواع کلاس های علمی است.
- یک گزینه این است که در موضوعی مرتبط با فیزیوتراپی مانند زیست شناسی یا فیزیولوژی تحصیل کنید. همچنین برخی برنامه ها وجود دارد که به طور خاص برای آماده سازی شما برای تحصیلات تکمیلی در زمینه فیزیوتراپی طراحی شده است ، اگرچه مطمئناً می توانید بدون این نوع رشته خاص در یک برنامه تحصیلات تکمیلی پذیرفته شوید.
- برخی از مدارس برنامه هایی را ارائه می دهند که ترکیبی از تحصیلات کارشناسی و کارشناسی ارشد است و به شما امکان می دهد بدون نیاز به درخواست مجدد ، مدرک کارشناسی و درجه دکتری فیزیوتراپی را از یک موسسه دریافت کنید.
- اگر می خواهید در اسرع وقت کار خود را در زمینه فیزیوتراپی آغاز کنید ، ممکن است مدرک کاردانی خود را برای تبدیل شدن به دستیار فیزیوتراپی در نظر بگیرید. اگر می خواهید قبل از متعهد شدن به تحصیلات بیشتر تجربه بیشتری در این زمینه داشته باشید ، یا می خواهید به عنوان دستیار فیزیوتراپی در حین ادامه تحصیل در مقاطع پیشرفته تر کار کنید ، این گزینه عالی است.
مرحله 2. برای کارآموزی فیزیوتراپی درخواست دهید
بسیاری از کلینیک های فیزیوتراپی متخصصین فیزیوتراپی را استخدام می کنند تا در مطب کار کنند یا به تمرین کمک کنند. این تجربه بالینی به شما فرصتی می دهد تا تجربه کار در یک تمرین فیزیوتراپی را واقعا تجربه کنید و به رزومه شما اضافه می کند.
مرحله 3. در برنامه فارغ التحصیلی فیزیوتراپی شرکت کنید
شما باید یک برنامه دکتری را انتخاب کنید که توسط کمیسیون اعتباربخشی در آموزش درمان فیزیکی (CAPTE) تأیید شده است. این برنامه های دکترای فیزیوتراپی (DPT) به طور کلی حدود سه سال طول می کشد تا تکمیل شود و اطلاعات عمیقی در مورد موضوعاتی مانند آناتومی و داروسازی در اختیار شما قرار دهد. همچنین این فرصت را خواهید داشت که مطالعات خود را بر روی فیزیوتراپی کودکان متمرکز کنید.
- در مقطع کارشناسی با اخذ GRE برای تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد آماده شوید. این برنامه ها رقابتی هستند ، بنابراین نمرات قوی و نمرات آزمون مهم هستند.
- برنامه های کارشناسی ارشد دیگر برای دانشجویانی که مایل به تبدیل شدن به فیزیوتراپ هستند در دسترس نیست ، اگرچه در گذشته اخیر یک گزینه بود.
- ممکن است از شما خواسته شود که برنامه کارآموزی را به عنوان بخشی از DPT خود انجام دهید.
مرحله 4. یک برنامه اقامتی را تکمیل کنید
از شما خواسته می شود تا حدود 1،500 ساعت تمرین بالینی را در تخصص مورد نظر خود انجام دهید. اقامتگاه ها معمولاً در مراکز پزشکی دانشگاه تکمیل می شوند و به شما این امکان را می دهند که تحت نظارت فیزیوتراپیست مجاز ، فیزیوتراپی را انجام دهید.
قسمت 3 از 3: دریافت مجوز و شروع کار
مرحله 1. در ایالت خود مجوز بگیرید
شما باید در آزمون ملی فیزیوتراپی (NPTE) شرکت کنید ، که دانش و توانایی های شما را در زمینه فیزیوتراپی ارزیابی می کند. هر ایالت شرایط خاص خود را برای صدور مجوز به فیزیوتراپیست ها دارد ، بنابراین با ایالت خود مشورت کنید تا بدانید آیا باید معاینات بیشتری را انجام دهید یا خیر.
مرحله 2. برای صدور گواهینامه با هیئت تخصصی فیزیوتراپی آمریکا (ABPTS) درخواست دهید
این هیئت مستلزم آن است که شما 2،000 ساعت تمرین بالینی را در تخصص خود یا برنامه اقامت تأیید شده تکمیل کنید. آنها همچنین آزمایشی را برای صدور گواهینامه برگزار می کنند که شامل سوالات مربوط به تخصص شما است. پس از اتمام این آزمایش ، شما به عنوان متخصص فیزیوتراپی کودکان مجوز خواهید گرفت.
مرحله 3. به دنبال اولین شغل خود بگردید
برای مشاغل در بیمارستان ها ، کلینیک ها یا روش های فیزیوتراپی درخواست دهید. تعداد کمی از فیزیوتراپ های اطفال می توانند بلافاصله تمرینات خود را شروع کنند زیرا گروه کوچکی از بیماران را برای کمک به خود دارند. بیمارستان یا سازمان کودکان ممکن است مکان مناسبی برای جستجوی اولین موقعیت شما باشد.
همچنین می توانید پس از دریافت مجوز ، اما قبل از اخذ گواهینامه از ABPTS ، شروع به کار به عنوان فیزیوتراپ کنید
مرحله 4. برای ادامه تحصیل اعتبار بگیرید
برای حفظ گواهینامه و مجوز خود ، باید هر چند سال یکبار اعتبارات آموزش مداوم را تکمیل کنید. شرایط مورد نیاز برحسب ایالت متفاوت است ، بنابراین حتماً شرایط منطقه خود را بررسی کنید. <
