پوسیدگی جنگل ، همچنین به عنوان زخم گرمسیری شناخته می شود ، یک ضایعه پوستی دردناک ، نکروتیک (باعث مرگ بافت) می شود که در اثر عفونت مخلوط باکتریایی ایجاد می شود. این عفونت به طور بالقوه ناتوان کننده از ترکیبی از باکتری های بی هوازی و مارپیچ و سایر عوامل ایجاد می شود. پوسیدگی جنگل بیشتر کودکان و نوجوانان را در مناطق گرمسیری مرطوب گرمسیری یا نیمه گرمسیری تحت تأثیر قرار می دهد. اگر دچار پوسیدگی جنگل شده اید ، زخم یا ضایعه ای را در محل یک زخم کوچک که قبلاً در پا یا پای شما دریافت شده است مشاهده خواهید کرد. زخم ملتهب ، دردناک و دردناک می شود. جوشهای ایجاد شده چرک بدبو ایجاد می کند. اگر ضایعه ای دردناک دارید یا مشکوک به پوسیدگی جنگل هستید ، بلافاصله با یک پزشک مشورت کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناخت علائم اولیه
مرحله 1. در محل یک زخم کوچک به دنبال تحریک باشید
پوسیدگی جنگل محل زخم هایی است که قبلاً دریافت کرده اید. زخم های گرمسیری عموماً در زخم های کوچک ایجاد می شوند. التهاب پوست بلافاصله پس از عفونت زخم شروع می شود ، کوچک شروع می شود اما به سرعت افزایش می یابد. ابتدا متوجه یک پاپول (ضایعه) خواهید شد که کمی برجسته شده و رنگ آن قهوه ای ، قرمز یا صورتی است.
- در روز پنجم یا ششم ، جوشگاهی به قطر حدود یک سانتی متر در محل زخم اولیه ایجاد می شود.
- پوست آسیب دیده ممکن است قرمز ، خارش دار و پوسته پوسته شود.
- با ادامه التهاب ، قسمتی از پوست از بثورات خارش دار و پوسته پوسته به خشکی و لایه برداری تبدیل می شود.
مرحله 2. زخم را بررسی کنید
زخم یک زخم یا ضایعه جدی است که با تجزیه بافت مجاور همراه است. در پاها یا پاها ، زخم باعث آسیب شدید بافت ، خونریزی و احتمالاً لکه خاکستری (لایه ای از بافت مرده جدا شده از بقیه پوست شما) می شود. مرکز زخم ممکن است زرد یا قرمز باشد.
- ممکن است بیضی شکل یا گرد باشد.
- اگر پوسیدگی جنگل دارید ، قطر زخم شما می تواند از نیم اینچ تا سیزده اینچ باشد. اندازه زخم شما به سلامت کلی و تغذیه شما بستگی دارد. هرچه سالم تر باشید ، زخم شما جدی تر نخواهد بود.
- زخم در سه هفته اول به سرعت رشد می کند ، سپس رشد آن کند می شود تا اینکه پس از حدود شش هفته به حداکثر اندازه خود می رسد.
مرحله 3. وقتی احساس درد می کنید تشخیص دهید
دو تا سه هفته اول پوسیدگی جنگل دردناک ترین است. راه رفتن و ایستادن به دلیل درد تقریباً غیرممکن می شود.
- در موارد شدید ، ناتوانی مشخصی وجود دارد که فرد نمی تواند راه برود. این ممکن است زمانی رخ دهد که عفونت به تاندون ، غلاف و استخوان ها سرایت می کند.
- می توانید با بانداژ کافی درد را تسکین دهید. از یک پانسمان غیر چسبنده استفاده کنید و روزانه آن را عوض کنید. محل زخم را بین آب پانسمان با آب تمیز بشویید و خشک کنید.
مرحله 4. بوی بد را بررسی کنید
هنگامی که جوش ها ترکیده می شوند ، مخلوط بدبو از خون و چرک خارج می شود. در مراحل بعدی بیماری ، بوی بد نیز ممکن است نشان دهد که بافت های عضلانی شما شروع به پوسیدگی کرده و می میرند.
قسمت 2 از 3: بررسی علائم ثانویه
مرحله 1. مراقب کزاز باشید
کزاز - که به آن قفسه سینه نیز می گویند - یک بیماری جدی باکتریایی است که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد. باکتری کزاز از طریق یک زخم وارد بدن می شود ، بنابراین اگر در 10 سال گذشته واکسن کزاز نداشته اید ، باید به پزشک مراجعه کنید. کزاز باعث انقباضات ماهیچه ای دردناک به ویژه در فک می شود و می تواند بر توانایی تنفس شما تأثیر بگذارد. از علائم احتمالی کزاز مطلع باشید ، از جمله:
- مشکل در بلع
- اسپاسم هایی که چند دقیقه طول می کشد
- سفتی در گردن یا فک
- تب
- فشار خون بالا
مرحله 2. پارگی تاندون ها را بررسی کنید
تاندون آشیل - تاندونی که پاشنه پا را به ماهیچه های ساق پا متصل می کند - در صورت پوسیدگی جنگل اغلب در معرض خطر پارگی است. پارگی تاندون ها را می توان با شنیدن یا احساس ضربه یا سفت شدن در ساق پا و به دنبال آن درد وحشتناک در پا یا مچ پا تشخیص داد. با پارگی تاندون ، نمی توانید به درستی راه بروید یا مقدار طبیعی وزن را روی پا قرار دهید.
اکثر موارد پارگی تاندون ها نیاز به جراحی دارند. اگر مشکوک به پارگی تاندون هستید با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 3. به دنبال گانگرن باشید
با پیشرفت زخم گرمسیری ، ممکن است منجر به گانگرن شود ، یک بیماری پزشکی که با مرگ بافت در اثر عفونت مشخص می شود. اگر مشکوک به بیماری گانگرن هستید ، بلافاصله برای درمان با پزشک متخصص تماس بگیرید. زخم شما ممکن است گانگرن شود اگر:
- شما درد شدیدی در اندام آسیب دیده خود و به دنبال آن یک دوره بی حسی دارید
- پوست شما در نزدیکی زخم به شدت تغییر رنگ داده و کبود به نظر می رسد. ممکن است قرمز ، بنفش ، مشکی ، آبی یا برنزی باشد.
- پوست شما رنگ پریده ، سفت ، بی حس یا سرد است.
- علاوه بر هر یک از علائم فوق ، تب شدید و/یا فشار خون پایین دارید.
مرحله 4. به دنبال ادم باشید
ادم تجمع مایع بدن است که باعث تورم و تغییر رنگ پوست می شود. اگر متوجه شدید که وزن خود را در پاها یا پاهای خود جمع می کنید ، سفتی در مفاصل خود احساس می کنید ، یا احساس درد و درد در پاهای خود می کنید ، احتمالاً ادم دارید. همراه با علائم مرتبط ، ممکن است نشان دهنده زخم های گرمسیری باشد.
مرحله 5. بدنبال افزایش رنگدانه ها باشید
هیپرپیگمانتاسیون تیره شدن پوست در لکه های ناهموار است. ممکن است توجه داشته باشید که رنگ پوست اطراف زخم شما تیره تر از بقیه پوست اطراف است. این معمولاً موقتی است ، اما می تواند چندین ماه طول بکشد.
مدت زمان هایپرپیگمانتاسیون در افراد مختلف متفاوت است
قسمت 3 از 3: به حداقل رساندن عوامل خطر
مرحله 1. هنگام سفر به مناطق گرمسیری احتیاط کنید
همانطور که از نام آنها پیداست ، زخم های گرمسیری در مناطق گرمسیری و گرمسیری جهان یافت می شوند. بیشتر آفریقا و آمریکای جنوبی میزبان باکتری هستند که باعث ایجاد زخم های گرمسیری می شود ، مانند هند ، پاکستان ، ایران و آسیای جنوب شرقی. هنگام سفر به این مناطق ، از جنگل ها و جنگل ها و همچنین مرداب ها و مرداب ها دور شوید.
مرحله 2. از گل و گودال دور بمانید
باکتری های ایجاد کننده زخم های گرمسیری در آب کثیف رشد می کنند. در گل و گودال قدم نگذارید. در عوض ، برای جلوگیری از تماس ، در اطراف آنها قدم بزنید.
- در صورت پاشیدن گل به شما ، فوراً آن را پاک کنید.
- کسانی که در نزدیکی رودخانه یا نهرها زندگی می کنند ، کشاورزان که در شالیزارها کار می کنند و کسانی که در مناطق فقیرنشین زندگی می کنند در معرض ابتلا به زخم های گرمسیری هستند.
مرحله 3. بلافاصله زخم ها را درمان کنید
قرار دادن زخم ها بر روی عناصر می تواند خطر ابتلا به عفونت را افزایش دهد. محل زخم را با آب تمیز بشویید. آنتی بیوتیک موضعی را روی محل زخم بمالید و آن را با باندهای تمیز بپیچید. برای زخم های جدی تر ، با پزشک مشورت کنید.
- مراقب آسیب های پا و پا باشید ، زیرا 90 درصد از زخم های گرمسیری زیر زانو ایجاد می شود.
- پس بهتر است منطقه را به هر قیمتی تمیز و خشک نگه دارید - مخصوصاً در موارد سوختگی.
مرحله 4. از پاها و پاهای خود محافظت کنید
راه رفتن با پای برهنه شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زخم های گرمسیری قرار می دهد ، زیرا باکتری هایی که باعث ایجاد آن می شوند معمولاً از طریق زخم در پاها یا پاها نفوذ می کنند. علاوه بر این ، پوشیدن کفش مناسب احتمال زخم شدن باکتری های پوسیدگی جنگل را کاهش می دهد. اگر دو فرد با پای برهنه روی یک طبقه مشترک راه بروند ، باکتری های ایجاد کننده زخم های گرمسیری نیز می توانند از فردی به فرد دیگر منتقل شوند.
- از جوراب های تمیز و کفش های مناسب استفاده کنید.
- علاوه بر این ، شلوارهایی بپوشید که تا مچ پا کشیده می شوند.
- از پوشیدن شورت خودداری کنید.
- پاهای خود را خشک نگه دارید. در فاصله قابل توجهی با کفش خیس راه نروید. اگر کفش های شما خیس شدند ، آنها را بردارید و بگذارید خشک شوند.
- لباس یا کفش را با دیگران به اشتراک نگذارید.
نکات
- پوسیدگی جنگل بسیار جدی است. اگر مشکوک به پوسیدگی جنگل هستید ، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید.
- در صورت عدم درمان فوری ، باکتری می تواند به بافت های ماهیچه ای ، تاندون ها و استخوان ها برسد.
- در بدترین حالتها که عفونت قابل کنترل نیست ، قطع عضو تنها راه حل خواهد بود.
