اختلال دوقطبی یک اختلال خلقی است که بین یک تا 4.3 درصد از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. معمولاً در دوره های افزایش خلق و خو (معروف به شیدایی) و افسردگی متناوب است. اختلال دوقطبی گاهی اوقات شروع زودرس دارد و تحقیقات نشان می دهد که 1.8 درصد از کودکان و نوجوانان شایسته تشخیص دوقطبی هستند. به طور معمول ، این اختلال در اواخر دهه بیست یا اوایل دهه سی تشخیص داده می شود. این مقاله به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که آیا شما یا کسی که برای او اهمیت قائل هستید ممکن است دچار اختلال دوقطبی باشید.
مراحل
قسمت 1 از 3: شناسایی علائم
مرحله 1. علائم شیدایی را بشناسید
در طول دوره شیدایی ، احساس سرخوشی ، خلاقیت و افزایش آگاهی رایج است. دوره های شیدایی ممکن است چند ساعت طول بکشد یا روزها یا هفته ها ادامه یابد. کلینیک مایو علائم شیدایی زیر را شرح می دهد:
- داشتن احساس "بالا" بودن - در برخی موارد آنقدر زیاد که فرد احساس شکست ناپذیری می کند. این اغلب با این احساس همراه است که شخص دارای قدرت خاصی است یا خداگونه است.
- مقابله با افکار مسابقه ای ممکن است افکار آنقدر سریع از موضوعی به موضوع دیگر برسند که ادامه دادن یا تمرکز بر یک چیز دشوار است.
- آنقدر سریع صحبت کنید که دیگران نتوانند از آنچه می گوید حرفی بیاندازند و احساس تپش و بیقراری کنند.
- تمام شب بیدار بمانید یا فقط چند ساعت بخوابید ، اما روز بعد هرگز احساس خستگی نکنید.
- رفتار بی پروا نشان می دهد. در طول یک دوره جنون ، ممکن است فردی با چند نفر بخوابد و از محافظ استفاده نکند. آنها ممکن است مبالغ زیادی قمار کنند یا سرمایه گذاری تجاری خطرناکی انجام دهند. همچنین ممکن است فردی برای خرید اقلام بزرگ و گران قیمت ، ترک کار و غیره هزینه کند.
- تحریک پذیری شدید و بی حوصلگی با دیگران. این می تواند منجر به شروع مشاجره و درگیری با افرادی شود که با ایده های فرد مطابقت ندارند.
- در موارد نادر ، توهم ، توهم و بینایی ممکن است رخ دهد (به عنوان مثال اعتقاد به شنیدن صدای خدا یا فرشته).
مرحله 2. علائم افسردگی دو قطبی را بشناسید
برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی ، دوره های افسردگی طولانی تر و بیشتر از دوره های شیدایی است. مراقب این علائم باشید:
- ناتوانی در تجربه لذت ، شادی یا حتی شادی.
- احساس ناامیدی و بی کفایتی. احساس بی ارزشی و احساس گناه نیز شایع است.
- خواب بیش از حد معمول و احساس خستگی و تنبلی دائمی.
- افزایش وزن و تغییر در اشتها.
- تجربه افکار مرگ و خودکشی.
آیا میدانستید؟
افسردگی دوقطبی اغلب شبیه اختلال افسردگی اساسی (MDD) است. با این حال ، داروهای مورد استفاده برای درمان MDD اغلب برای درمان افسردگی دوقطبی مثر نیست و اغلب با تحریک پذیری و نوسانات خلقی همراه است که توسط افراد مبتلا به MDD نشان داده نمی شود. یک متخصص واجد شرایط می تواند بین این دو اختلال تمایز قائل شود.
مرحله 3. علائم یک قسمت هیپومانیک را درک کنید
اپیزود هیپومانیک یک خلق غیرطبیعی و مداوم بالا است که چهار روز طول می کشد. همچنین می تواند شامل تحریک پذیری و علائم دیگر باشد. هایپومانیا از این جهت که معمولاً از شدت کمتری برخوردار است ، متفاوت از دوره شیدایی است. مراقب:
- احساس سرخوشی
- تحریک پذیری
- عزت نفس یا بزرگواری متورم
- کاهش نیاز به خواب
- گفتار تحت فشار (گفتاری سریع و شدید)
- پرواز ایده ها (هنگامی که به نظر می رسد مغز شخص به سرعت از ایده ای به ایده دیگر حرکت می کند)
- حواس پرتی
- تحریک روانی - حرکتی ، مانند تکان خوردن پا یا ضربه زدن به انگشتان ، یا ناتوانی در نشستن ثابت
- برخلاف شیدایی ، هیپومانیا معمولاً منجر به بستری نمی شود. در حالی که فردی که هیپومانیا را تجربه می کند ممکن است احساس سرخوشی کند ، اشتهایش زیاد شود یا میل جنسی داشته باشد و ممکن است تعاملات شدیدی با دیگران داشته باشد ، اما به احتمال زیاد هنوز می تواند به سر کار برود و کارهای عادی را بدون بسیاری از پیامدهای منفی انجام دهد. توهم و توهم نیز در هیپومانیا وجود ندارد.
مرحله 4. ویژگیهای مختلط را درک کنید
در برخی موارد ، افراد همزمان شیدایی و افسردگی را تجربه می کنند. این افراد همزمان افسردگی و تحریک پذیری ، افکار مسابقه ای ، اضطراب و بی خوابی را تجربه می کنند.
- در صورت وجود سه یا چند نشانه افسردگی ، شیدایی و هیپومانیا می توانند دارای ویژگی های مختلط باشند.
- به عنوان مثال ، تصور کنید فردی در حال انجام رفتارهای خطرناک است. آنها همچنین بی خوابی ، بیش فعالی و افکار مسابقه ای را تجربه می کنند. این معیارهای کامل شیدایی را برآورده می کند. اگر این فرد نیز حداقل سه نشانه افسردگی را تجربه کند ، این یک قسمت شیدایی با ویژگی های مختلط است. مثال ممکن است احساس بی ارزشی ، از دست دادن علاقه به سرگرمی ها یا فعالیت ها و افکار مکرر مرگ باشد.
قسمت 2 از 3: درک اشکال مختلف اختلال دوقطبی
مرحله 1. ویژگی های اختلال دوقطبی I را بشناسید
این شکل از اختلال دوقطبی رایج ترین شکل افسردگی شیدایی-افسردگی این بیماری است. فردی که به عنوان دوقطبی طبقه بندی می شود باید حداقل یک قسمت مانیک یا قسمت مختلط را تجربه کند. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی I نیز ممکن است یک دوره افسردگی را تجربه کنند.
- افراد مبتلا به I دوقطبی I بیشترین موارد را دارند که منجر به رفتارهای پرخطر می شود.
- این شکل از بیماری اغلب در زندگی کاری و روابط فرد اختلال ایجاد می کند.
- افرادی که از دوقطبی I آسیب می بینند بیشتر احتمال دارد که اقدام به خودکشی کنند ، با میزان خودکشی کامل 10-15٪.
- افرادی که از دوقطبی I رنج می برند نیز در معرض خطر بالای ابتلا یا ایجاد مشکل سوء مصرف مواد هستند.
- همچنین بین دو قطبی I و پرکاری تیروئید ارتباط وجود دارد. به همین دلیل مراجعه به پزشک اهمیت بیشتری پیدا می کند.
مرحله 2. علائم اختلال دوقطبی II را درک کنید
این تنوع شامل قسمتهای مانیک شدید و قسمتهای افسردگی کامل است. ممکن است فرد گاهی اوقات نسخه خاموش هیپومانیا را تجربه کند ، اما حالت زمینه ای معمولاً افسردگی است.
- افراد مبتلا به اختلال دوقطبی II اغلب به عنوان افسردگی اشتباه تشخیص داده می شوند. برای تشخیص تفاوت ، باید به دنبال ویژگی های متمایز افسردگی دوقطبی بود.
- افسردگی دوقطبی با MDD متفاوت است زیرا اغلب با علائم شیدایی همراه است. گاهی اوقات بین این دو تداخل وجود دارد. برای تشخیص این شرایط به یک متخصص واجد شرایط نیاز است.
- برای افراد مبتلا به دوقطبی II ، شیدایی ممکن است به صورت اضطراب ، تحریک پذیری یا افکار مسابقه ای ظاهر شود. انفجار خلاقیت و فعالیت کمتر رایج است.
- مانند دوقطبی I ، خطر بالایی برای خودکشی ، پرکاری تیروئید و سوء مصرف مواد در دوقطبی II وجود دارد.
- دوقطبی II بیشتر در زنان شایع است تا مردان.
مرحله 3. به دنبال علائم سیکلوتیمی باشید
این نوع خفیف تری از اختلال دوقطبی است که شامل نوسانات خلقی با موارد کمتر شدید شیدایی و افسردگی است. نوسانات خلقی معمولاً در یک چرخه عمل می کنند و بین افسردگی و شیدایی پیش می روند. طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM):
- سیکلوتیمی در اوایل زندگی شروع می شود و شروع آن معمولاً در نوجوانی و اوایل بزرگسالی است.
- سیکلوتیمی در مردان و زنان به یک اندازه شایع است.
- همانطور که در مورد دوقطبی I و II ، افزایش خطر سوء مصرف مواد برای افرادی که تحت تأثیر سیکلوتیمی قرار دارند وجود دارد.
- اختلالات خواب نیز معمولاً در کنار سیکلوتیمی یافت می شود.
قسمت 3 از 3: نحوه تشخیص اختلال دوقطبی
مرحله 1. به دنبال تغییرات فصلی در خلق و خو باشید
معمول است که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی با تغییر فصل تغییراتی را تجربه کنند. در برخی موارد ، یک قسمت شیدایی یا افسردگی یک فصل کامل به طول می انجامد. در موارد دیگر ، تغییر فصل باعث شروع چرخه ای می شود که شامل شیدایی و افسردگی می شود.
دوره های شیدایی در تابستان بیشتر دیده می شود. دوره های افسردگی بیشتر در پاییز ، زمستان و بهار مشاهده می شود. با این حال ، این یک قانون سخت و سریع نیست. برخی از افراد افسردگی را در تابستان و شیدایی را در زمستان تجربه می کنند
مرحله 2. درک کنید که داشتن اختلال دوقطبی همیشه عملکرد را مختل نمی کند
برخی از افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در محل کار و مدرسه مشکل دارند. در موارد دیگر ، ممکن است به نظر برسد که فرد در این زمینه ها خوب عمل می کند.
افراد مبتلا به دوقطبی II و سیکلوتیمی اغلب می توانند در محل کار و مدرسه فعالیت کنند. کسانی که دارای دوقطبی I هستند تمایل دارند در این زمینه ها کار سخت تری داشته باشند
مرحله 3. از مسائل مربوط به سوء مصرف مواد آگاه باشید
بیش از 50 درصد از افرادی که از اختلال دوقطبی رنج می برند با سوء مصرف مواد دست و پنجه نرم می کنند. آنها از الکل یا سایر آرامبخش ها برای متوقف کردن افکار مسابقه ای در طول دوره های شیدایی استفاده می کنند. آنها همچنین ممکن است از مواد مخدر استفاده کنند تا در مواقع افسردگی به اوج خود برسند.
- موادی مانند الکل تأثیرات خاص خود را بر خلق و خو و رفتار دارند. تشخیص اختلال دوقطبی برای آنها دشوار است.
- افرادی که از مواد مخدر و الکل سوء استفاده می کنند در معرض خطر بیشتری برای خودکشی هستند. این به این دلیل است که سوء مصرف مواد می تواند شدت شیدایی و افسردگی را افزایش دهد.
- سوء مصرف مواد همچنین ممکن است باعث ایجاد چرخه ای از افسردگی شیدایی شود.
مرحله 4. توجه به وقفه از واقعیت
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب با واقعیت ارتباط ندارند. این اتفاق هم در دوره های شیدایی شدید و هم در دوره های افسردگی شدید رخ می دهد.
- این می تواند به عنوان یک نفس خطرناک متورم شود یا احساس گناه که متناسب با رویدادهای واقعی نیست. در برخی موارد روان پریشی و توهم رخ می دهد.
- وقفه از واقعیت بیشتر در دوقطبی I در طول دوره های شیدایی و مختلط اتفاق می افتد. آنها کمتر در دوقطبی II و تقریباً هرگز در سیکلوتیمی رخ می دهند.
مرحله 5. به متخصص مراجعه کنید
تشخیص خود در صورتی مفید است که منجر به برداشتن گام بعدی در جهت دریافت کمک شود. بسیاری از افراد بدون دریافت درمان با اختلال دوقطبی زندگی می کنند. با این حال ، می توان بیماری را با داروهای مفید بهتر مدیریت کرد. روان درمانی با روانپزشک یا مشاور نیز می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال دوقطبی شامل تثبیت کننده های خلق و خو ، داروهای ضدافسردگی ، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد اضطراب است. این داروها با مسدود کردن و/یا تنظیم برخی از مواد شیمیایی در مغز عمل می کنند. آنها دوپامین ، سروتونین و استیل کولین را تنظیم می کنند.
- تثبیت کننده های خلق و خو برای تنظیم خلق و خوی افراد کار می کند. آنها از بالا و پایین شدید اختلال دوقطبی جلوگیری می کنند. از جمله این داروها می توان به لیتیوم ، دپاکوته ، نورونتین ، لامیکتال و توپاماکس اشاره کرد.
- داروهای ضد روان پریشی به کاهش علائم روان پریشی مانند توهم یا هذیان در طول شیدایی کمک می کند. آنها شامل Zyprexa ، Risperdal ، Abilify و Saphris هستند.
- داروهای ضدافسردگی که برای درمان افسردگی دوقطبی استفاده می شوند شامل Lexapro ، Zoloft ، Prozac و دیگران است. در نهایت ، برای مدیریت علائم اضطراب ، روانپزشک ممکن است Xanax ، Klonopin یا Lorazepam را تجویز کند.
- داروها همیشه باید توسط روانپزشک یا پزشک واجد شرایط تجویز شوند. آنها باید طبق دستورالعمل مصرف شوند تا از عوارض سلامتی جلوگیری شود.
- اگر نگران هستید که شما یا عزیزانتان اختلال دوقطبی دارید ، برای تشخیص با یک درمانگر یا روانپزشک تماس بگیرید.
- اگر شما یا یکی از دوستانتان افکار خودکشی دارید ، بلافاصله با یک دوست یا دوست مورد اعتماد تماس بگیرید. برای مشاوره بیشتر با خط زندگی ملی پیشگیری از خودکشی با شماره 800-273-8255 تماس بگیرید.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- اگر مشروب شدید هستید یا از مواد مخدر استفاده می کنید ، هر دو می توانند با ظاهر اختلال دوقطبی باعث تغییر خلق شوند. پرهیز از این مواد ممکن است کمک کننده باشد.
- تقویم نگه دارید. علامت گذاری شروع و پایان قسمت های "مانیک" و "افسردگی" می تواند به شما یک منبع لمسی بدهد که می تواند به پیش بینی قسمت ها کمک کند. توجه داشته باشید که هیچ کس نمی تواند شروع یک قسمت را به طور کامل پیش بینی کند.
