گانگرن یک بیماری جدی است و ضروری است که در اسرع وقت تحت درمان حرفه ای بیماری گانگرن قرار بگیرید. هرچه بیشتر منتظر بمانید تا برای درمان بیماری گانگرن اقدام کنید ، شانس بهبود کامل شما باریک تر خواهد بود. پزشکان غالباً با برداشتن هرگونه بافت مرده ای که در نتیجه این بیماری ایجاد شده است ، تجویز آنتی بیوتیک ها و استفاده از سایر روش های درمانی مانند اکسیژن درمانی و ماگوتوتراپی گانگرن را درمان می کنند. نحوه درمان گانگرن را بیاموزید تا بدانید در حین درمان بیماری گانگرن چه انتظاری دارید.
مراحل
روش 1 از 2: دریافت کمک پزشکی
مرحله 1. اگر فکر می کنید مبتلا به گانگرن خشک هستید ، به پزشک مراجعه کنید
گانگرن می تواند ناشی از مشکلات یا تغییرات پوستی یا در برخی موارد ناشی از ایسکمی اندام (انسداد شریان ها در ساق پا و پا) باشد. همه انواع گانگرن نیاز به درمان پزشکی حرفه ای دارند. اگر مشکوک هستید که مبتلا به گانگرن خشک هستید ، حتی اگر یک مورد خفیف باشد ، باید در اسرع وقت با پزشک خود تماس بگیرید. علائم گانگرن خشک عبارتند از:
- پوست خشک و چروکیده که به راحتی از بین می رود
- پوست مایل به آبی یا مایل به سیاه
- پوست سرد و بی حس
- درد (گاهی اوقات ، اما همیشه وجود ندارد)
مرحله 2. اگر مبتلا به گانگرن مرطوب هستید به اورژانس بروید
در حالی که همه انواع گانگرن نیاز به درمان سریع دارند ، گانگرن مرطوب به احتمال زیاد با عفونت همراه است ، که اگر در خون شما وارد شود درمان آن دشوار است. آسیب ها همچنین ممکن است باعث ایجاد گانگرن مرطوب شوند ، بنابراین ممکن است به همین دلیل نیز نیاز به درمان فوری داشته باشید. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر گانگرن مرطوب ، فوراً به دنبال درمان پزشکی باشید:
- تورم و درد در ناحیه آلوده
- پوستی که از قرمز به قهوه ای به سیاه تغییر کرده است
- تاول یا زخم همراه با ترشح بدبو (چرک)
- تب
- به طور کلی احساس بیماری می کند
- هنگامی که ناحیه آسیب دیده را فشار می دهید ، صدای ترک خوردگی ایجاد می شود
مرحله 3. مراقب علائم شدید باشید
اگر تشخیص دهید که مبتلا به گانگرن هستید ، برخی علائم ممکن است نشان دهد که این بیماری خون شما را آلوده کرده است ، که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر ، بلافاصله با 911 تماس بگیرید یا فوراً به اورژانس بروید.
- فشار خون پایین
- ضربان قلب سریع
- مشکل در تنفس یا تنگی نفس
- تغییر ناگهانی در دمای بدن
- درد در بدن شما
- بثورات پوستی
- گیجی و/یا سبکی سر
- پوست سرد ، ملتهب ، رنگ پریده
روش 2 از 2: در نظر گرفتن گزینه های درمانی
مرحله 1. آنتی بیوتیک ها و سایر داروها را طبق دستور مصرف کنید
پزشک ممکن است به شما آنتی بیوتیک داخل وریدی بدهد یا به شما توصیه کند که آنتی بیوتیک را به صورت خوراکی به عنوان بخشی از درمان خود مصرف کنید. همچنین ممکن است از داروهایی برای تنظیم قند خون استفاده کنید زیرا تنظیم قند خون و کنترل کوتاه مدت قند خون در بهبود و جلوگیری از عفونت نتایج بلند مدت را بهبود می بخشد. دستورالعمل های پزشک خود را برای مصرف آنتی بیوتیک ها و سایر داروهای دیگری که پزشک برای کمک به درمان گانگرن تجویز کرده است ، دنبال کنید.
- اگر عوارض جانبی دارید یا احساس می کنید دیگر نیازی به دارو ندارید ، قبل از قطع دارو با پزشک خود تماس بگیرید.
- تا زمانی که کل نسخه را مصرف نکرده اید ، مصرف آنتی بیوتیک را متوقف نکنید. در غیر این صورت ، ممکن است م effectiveثر نباشند و درمان عفونت در آینده دشوارتر باشد.
مرحله 2. تحت زهکشی و آبیاری قرار بگیرید
زخم هایی با بافت تخلیه شده ، آلودگی یا بخیه باقی مانده قبل از اتمام کار دیگر نیاز به دبریدمنت دارند. آبیاری در از بین بردن بار باکتری و حذف مواد سست مهم است.
- در دبریدمان جراحی ، از چاقوی چوبی یا قیچی برای برداشتن بافت تخریب شده یا بقایای ناخواسته استفاده می شود.
- دبریدمان آنزیمی شامل اعمال عوامل مختلف آنزیمی بر روی زخم است.
مرحله 3. تحت اکسیژن درمانی قرار بگیرید
گاهی اوقات ممکن است از اکسیژن درمانی برای کمک به بهبود بافت های آسیب دیده استفاده شود. برای این درمان ، شما را در یک محفظه مخصوص قرار می دهند که پر از اکسیژن است. غلظت اکسیژن در این محفظه بسیار بیشتر از محیط معمولی خواهد بود ، که تصور می شود به بهبود سریعتر و م helpثرتر کمک می کند.
- اکسیژن درمانی ممکن است به بهبود زخم کمک کند و به کاهش میزان بافتی که باید قطع شود ، کمک کند.
- همچنین اکسیژن درمانی در عفونت های زخم جراحی که شامل گونه های کلستریدیوم است که باعث ایجاد "گانگرن گاز" می شود ، که نوعی گانگرن است که در داخل بدن ایجاد می شود ، بسیار مفید است.
مرحله 4. سایر درمان ها را در نظر بگیرید
از درمان بیولوژیکی مانند ساقه درمانی برای درمان زخم ها ، زخم های وریدی مزمن ، زخم های دیابتی و سایر زخم های حاد و مزمن استفاده می شود. فاکتورهای رشد نوترکیب انسانی در حال حاضر به عنوان درمان های بالقوه برای مدیریت زخم مورد بررسی قرار می گیرند. این عوامل شامل فاکتور رشد مشتق از پلاکت ، فاکتور رشد فیبروبلاست و فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیت-ماکروفاژ می باشد. پزشک شما ممکن است یکی از این روش ها را برای بهبود درمان توصیه کند.
سعی کنید ذهن خود را در مورد سرنگ درمانی حفظ کنید. برای درمان بیماری گانگرن اغلب از حشرات استریل و پرورش یافته آزمایشگاهی استفاده می شود. از آنجا که حشرات فقط بافت مرده را می خورند ، می توان آنها را روی بافت های آسیب دیده بمالید و اجازه دهید پوست مرده را بخورند. این فرآیند همچنین می تواند به بدن شما کمک کند تا خود را بهبود بخشد و به جلوگیری از عفونت کمک کند
مرحله 5. در مورد قطع عضو با پزشک صحبت کنید
همچنین ممکن است برای برداشتن بافت های آسیب دیده از بدن به جراحی نیاز باشد. اگر گانگرن برداشته نشود ، احتمالاً گسترش می یابد و باعث آسیب بیشتر به بقیه بدن شما و احتمالاً حتی مرگ می شود. بنابراین ، ممکن است لازم باشد که پزشک انگشت ، پنجه پا ، پا یا اندام خود را برای درمان گانگرن برداشته باشد.
به خاطر داشته باشید که حتی در صورت موفقیت آمیز بودن مداخلات برای باز شدن سرخرگ و برقراری مجدد جریان خون در ناحیه آسیب دیده ، تقریباً در هر مورد از جراحی برداشتن بافت های مرده برای گانگرن استفاده می شود
مرحله 6. بیماری را که باعث ایجاد گانگرن می شود درمان کنید
علل گانگرن عبارتند از دیابت ، تصلب شرائین اندام ها ، بیماری عروق محیطی ، سیگار کشیدن ، ضربه ، چاقی و بیماری رینود. ممکن است لازم باشد بیماری زمینه ای را با دارو یا جراحی درمان کنید تا جریان طبیعی خون به بافت های آسیب دیده بازگردد و سلامت آینده شما بهبود یابد. گزینه های درمانی را با پزشک خود در میان بگذارید.
