دیالیز کلیه روشی است که به بدن شما کمک می کند تا زمانی که کلیه ها دیگر کار نمی کنند ، مواد زائد را از خون پاک کند. تا زمانی که بین 85 تا 90 درصد از عملکرد کلیه خود را از دست نداده اید ، نارسایی کلیه در مرحله نهایی تشخیص داده نمی شود. نارسایی کلیه معمولاً یک بیماری دائمی است ، اما برخی از افراد می توانند نارسایی حاد ناشی از عفونت را تجربه کنند ، که ممکن است با پاک شدن عفونت بهتر شود. دو نوع دیالیز کلیوی وجود دارد: همودیالیز و دیالیز صفاقی. برای آماده شدن برای دیالیز ، ممکن است لازم باشد رژیم غذایی خود را تغییر دهید ، از واکسن های خود مطلع شوید و نحوه پیشگیری از عفونت را بیاموزید.
مراحل
روش 1 از 3: ایجاد تغییر در شیوه زندگی
مرحله 1. مطمئن شوید واکسن های شما به روز هستند
چه از دیالیز صفاقی یا همودیالیز استفاده می کنید ، همه افرادی که در مرحله پایانی نارسایی کلیه قرار دارند باید از واکسیناسیون خود مطلع باشند تا احتمال عفونت و بیماری کاهش یابد.
- مرحله نهایی بیماری کلیوی بر سیستم ایمنی شما تأثیر می گذارد. میزان مرگ و میر افراد مبتلا به دیالیز تا 20 درصد در سال است و علل عمده آن بیماری های قلبی عروقی و عفونت است. اختلال عملکرد سیستم ایمنی بدن به دلیل اورمی یا سطوح بالاتر اوره در سیستم خونی ایجاد می شود.
- با پزشک خود در مورد واکسیناسیون آنفولانزا ، هپاتیت A و B و واکسیناسیون پنوموکوک برای ذات الریه برای جلوگیری از این بیماری ها صحبت کنید.
مرحله 2. هر شب بخوابید
وقتی استراحت خوبی دارید ، دیالیز بهتر عمل می کند زیرا خواب به بدن شما در دفع مواد زائد کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که هر شب هشت ساعت می خوابید تا از دفع مواد زائد از بدن و مغز خود جلوگیری کنید.
اگر بعد از شروع دیالیز در خواب دچار مشکل شدید ، در اسرع وقت به پزشک خود اطلاع دهید
مرحله 3. سیگار را ترک کنید
تنباکو تعداد گلبول های سفید خون شما را افزایش می دهد و بدن را تحت استرس قرار می دهد و با التهاب و آسیب ناشی از مواد شیمیایی مبارزه می کند. نیکوتین همچنین باعث انقباض عروق خونی شده و سطح مواد مغذی و اکسیژن موجود در سلول ها را کاهش می دهد. تار و سایر مواد شیمیایی همچنین سیستم ایمنی بدن را در مبارزه با عفونت ها کمتر می کند. این بدان معناست که شما بیشتر مریض می شوید و در برابر اختلالات خود ایمنی آسیب پذیرتر خواهید بود.
اگر سیگاری هستید ، در مورد کمک برای ترک سیگار با پزشک خود مشورت کنید. بسیاری از برنامه های ترک سیگار رایگان و سایر روش های درمانی وجود دارد که پزشک می تواند در مورد آنها به شما بگوید
مرحله 4. دستان خود را اغلب بشویید
مهم است که دستان خود را قبل و بعد از پخت و پز ، بعد از استفاده از حمام ، بعد از حضور در مکان عمومی یا بعد از لمس بینی یا دمیدن بینی خود خوب بشویید. بعد از بودن با افراد دیگر یا با هر کسی که بیمار است یا به نظر می رسد بیمار است ، دستان خود را بشویید. انجام این کار به شما در برابر بیماری یا ایجاد عفونت کمک می کند.
مرحله 5. فشار خون خود را از طریق دارو ، رژیم غذایی و ورزش کنترل کنید
فشار خون شما ممکن است تأثیرات منفی بر سیستم ایمنی بدن داشته باشد ، که می تواند عوارض جدی تری را ایجاد کند. با کنترل فشار خون و حمایت از سیستم ایمنی بدن ، می توانید شانس عفونت خود را کاهش دهید.
فشار خون بالا میزان اکسیژن دریافتی به کلیه ها و سایر اندام ها را کاهش می دهد. اگرچه کلیه های شما از کار افتاده اند ، فشار خون بالا ممکن است بر بینایی شما تأثیر بگذارد و باعث بیماری قلبی شود
مرحله 6. از رژیم غذایی متعادل با میوه ، سبزیجات و گوشت استفاده کنید
بسته به شرایط شما ممکن است لازم باشد تغییراتی در رژیم غذایی خود ایجاد کنید. مصرف کربوهیدرات و نمک خود را کاهش دهید تا مواد زائد لازم برای حذف با دیالیز کاهش یابد. با پزشک خود در مورد رژیم غذایی خاصی که او می خواهد بر اساس نیازهای پزشکی فردی خود پیروی کنید ، صحبت کنید.
- بنیاد ملی کلیه توصیه می کند که از رژیم غذایی با پروتئین بالا و نمک ، پتاسیم و فسفر کم استفاده کنید. غذاهایی که به طور طبیعی پروتئین بالایی دارند شامل لوبیا و گوشت است.
- از غذاهای فرآوری شده اجتناب کنید زیرا اینها اغلب دارای سدیم بالا هستند.
- مصرف نمک خود را محدود کنید. سعی کنید از گیاهان و ادویه جات برای افزایش طعم غذا استفاده کنید.
- از غذاهایی که دارای پتاسیم و فسفر بالا هستند ، مانند سبزیجات برگ تیره ، موز ، آووکادو ، کدو ، سیب زمینی ، ماست و ماهی خودداری کنید.
مرحله 7. به میزان مصرف مایعات توجه کنید
پزشک ممکن است تصمیم بگیرد رژیم غذایی محدود کننده مایعات را برای شما قرار دهد و حتی ممکن است از شما بخواهد میزان مایعات مصرفی خود را پیگیری کنید. اطمینان حاصل کنید که نیازهای فردی خود را با پزشک خود در میان بگذارید.
مرحله 8. به خاطر داشته باشید که قبل از شروع دیالیز باید منتظر بهبود محل سوند باشید
التیام محل سوند حدود دو هفته طول می کشد تا از دیالیز استفاده شود. پس از بهبود سایت ، آموزش نحوه تهیه کیسه ها و ماشین آلات دیالیز صفاقی ، نحوه اتصال و قطع اتصال ، نحوه دفع مایعات و زمان مراجعه به پزشک را دریافت خواهید کرد.
مرحله 9. یک گروه پشتیبانی پیدا کنید تا به شما کمک کند با تغییرات کنار بیایید
شروع دیالیز به تنظیمات اساسی زندگی نیاز دارد که ممکن است به تنهایی کنار آمدن با آنها دشوار باشد. پیوستن به یک گروه حمایتی را برای کمک به شما در کنار آمدن با تغییرات زندگی ناشی از نارسایی کلیه در نظر بگیرید. همچنین ممکن است از مشاوره با درمانگر ، روانشناس یا کشیش بهره مند شوید.
روش 2 از 3: پیش بینی عوارض جانبی
مرحله 1. کمی ناراحتی را پیش بینی کنید
همودیالیز یک روش دردناک نیست. با این حال در طول فرآیند ممکن است تهوع و استفراغ را تجربه کنید. در صورت تهوع ، به پرستار خود اطلاع دهید زیرا ممکن است بتوانید برای کاهش ناراحتی از دارو استفاده کنید. این بستگی به وضعیت پزشکی شما دارد.
در حین عمل برخی افراد متوجه می شوند که خسته هستند و می خوابند. این نیز می تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند. بسته به وضعیت پزشکی شما ممکن است متوجه شوید که می توانید مجله بخوانید ، روی رایانه خود کار کنید یا در تلفن هوشمند خود برنامه ای تماشا کنید. از آنجا که قرار ملاقات شما برای دیالیز در هر روز و زمانهای یکسانی خواهد بود ، بسیاری از بیماران برای انجام دیالیز با سایر افراد آنجا دوست می شوند
مرحله 2. از خطرات قلبی عروقی دیالیز آگاه باشید
دیالیز می تواند عوارض جدی قلبی عروقی ایجاد کند. این عوارض شامل فشار خون پایین ، فشار خون بالا و پریکاردیت است. پزشک شما را برای این شرایط تحت نظر خواهد داشت ، اما خوب است که از خطرات آن نیز مطلع باشید.
- فشار خون پایین به فشار خون پایین یا افت فشار خون ، ممکن است از عوارض دیالیز باشد ، به ویژه برای کسانی که دیابت دارند. این می تواند با گرفتگی شکم ، استفراغ و تنگی نفس همراه باشد. احساس این علائم را بلافاصله به پرستار دیالیز خود گزارش دهید تا تغییراتی در تنظیمات روش دیالیز شما ایجاد شود.
- افزایش فشار خون به مصرف زیاد نمک یا مایعات بین درمانها می تواند فشار خون شما را افزایش داده و خطر بیماری قلبی ، سکته قلبی و سکته را افزایش دهد. بر اساس نیازهای پزشکی شما ، پزشک ممکن است محدودیت مصرف سدیم و مایعات را توصیه کند.
-
پریکاردیت
اگر همودیالیز مثر نباشد ، می تواند منجر به پریکاردیت یا التهاب غشایی شود که قلب را احاطه کرده است. این کارایی عضله قلب را کاهش می دهد و می تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود.
مرحله 3. به هرگونه ناراحتی جسمی توجه کنید
اگرچه دیالیز یک درمان دردناک نیست ، اما ممکن است در ابتدا ناراحت کننده باشد. علائمی مانند گرفتگی عضلات و خارش شکایات شایع در طول و بعد از همودیالیز است.
-
گرفتگی عضلات.
اگرچه دلیل دقیق آن مشخص نیست ، تنظیم میزان مصرف سدیم بین و در طول درمان می تواند به کاهش گرفتگی عضلات کمک کند.
- خارش پوست به معمولاً در طول و بعد از همودیالیز خارش پوست احساس می شود.
مرحله 4. در صورت بروز مشکل در خواب بعد از عمل به پزشک خود اطلاع دهید
اگر بلافاصله پس از همودیالیز با مشکل خواب مواجه شدید ، با پزشک خود مشورت کنید. ممکن است دچار آپنه خواب یا پاهای بیقرار ناشی از این روند شوید. به نظر می رسد افرادی که از دیالیز صفاقی استفاده می کنند این عارضه جانبی را ندارند.
مرحله 5. بدانید که کم خونی یک عارضه جانبی بالقوه است
کم خونی یک عارضه جانبی شایع نارسایی کلیه و دیالیز است. هورمون اریتروپویتین مسئول تولید گلبول های قرمز خون است اما در کلیه ساخته می شود. پزشک شما به احتمال زیاد از شما می خواهد که آزمایش خون منظمی برای بررسی سطح آهن خود انجام دهید.
اگر احساس خستگی ، تنگی نفس یا اعتقاد به کم خونی دارید ، با پزشک خود مشورت کنید
مرحله 6. هر گونه تغییر در خلق و خو را گزارش دهید
تغییرات خلقی برای افرادی که تحت دیالیز قرار دارند معمول است ، اما درمان هایی وجود دارد که به این عارضه جانبی کمک می کند. در صورت احساس ناراحتی ، افسردگی یا سایر تغییرات خلقی مخرب فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
- تغییرات خلقی می تواند مربوط به تغییرات بیوشیمیایی ناشی از دیالیز و نارسایی کلیه یا تجربه باشد.
- گروه های حمایتی و مشاوره با یک درمانگر یا کشیش می توانند به شما کمک کنند وقتی تغییرات خلقی مربوط به تجربه ای است که دارید و نه فقط تغییرات بیوشیمیایی در خون شما.
مرحله 7. اثرات طولانی مدت همودیالیز را در نظر بگیرید
پس از تقریباً پنج سال دیالیز ، خطر ابتلا به آمیلوئیدوز افزایش می یابد. هنگامی که پروتئین های خون در مفاصل و تاندون ها رسوب می کنند ، باعث درد ، سفتی و احتباس مایعات در ناحیه مفصل می شود.
اگر فکر می کنید این علائم را دارید ، گزینه های خود را با پزشک خود در میان بگذارید. آنها به عملکرد کلیه ، سلامت کلی و نسخه دیالیز بستگی دارند
روش 3 از 3: اطلاعات بیشتر در مورد دیالیز
مرحله 1. علائم و عوامل ایجاد کننده نارسایی کلیه را بشناسید
هنگامی که کلیه ها شروع به نارسایی می کنند ، علائم مربوط به تعادل مایعات ، تعادل الکترولیت ها ، پاکسازی مواد زائد و تولید گلبول های قرمز خون است. علائم اولیه همچنین ممکن است بیماریهای دیگر را تقلید کنند ، که می تواند گیج کننده باشد. اگر این علائم را تجربه کردید و ظرف چند روز برطرف نشد یا به نظر نمی رسد علت دیگری وجود داشته باشد ، به پزشک مراجعه کنید. علائمی که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:
- کاهش اشتها
- احساسات کلی خستگی
- سردرد
- خارش و خشکی پوست
- حالت تهوع
- کاهش وزن (هنگامی که سعی در کاهش وزن ندارید)
مرحله 2. مراقب علائم بعدی نارسایی کلیه باشید
علائم بعدی زمانی رخ می دهد که عملکرد کلیه بسیار بدتر شده و کلیه ها دیگر نمی توانند مواد زائد را از خون فیلتر کنند. علائم نارسایی کلیوی بعدی عبارتند از:
- رنگ پوست تغییر می کند
- خواب آلودگی یا مشکلات تمرکز و تفکر
- گرفتگی و گرفتگی عضلات
- درد استخوان
- بی حسی یا تورم دست و پا
- خون در مدفوع
- سکسکه مکرر
- تشنگی زیاد
- آمنوره (در زنان ، قاعدگی متوقف می شود)
- مشکلات خواب
- تنگی نفس
- استفراغ (بیشتر اوقات صبح)
مرحله 3. علائم نارسایی مرحله نهایی کلیه را مشخص کنید
نارسایی کلیه در مرحله نهایی نتیجه آسیب به کلیه ها است. مرحله نهایی بیماری نهایی مرحله کلیه یا ESRD نامیده می شود که در آن کلیه ها دیگر قادر نیستند مواد زائد کافی را از خون فیلتر کنند. در این مرحله بدن شما یا به دیالیز کلیه یا پیوند کلیه برای ادامه کار نیاز دارد. دو مورد از شایع ترین دلایلی که ESRD ایجاد می کند دیابت و فشار خون بالا یا فشار خون بالا است. سایر شرایطی که ممکن است پتانسیل ESRD را افزایش دهند عبارتند از:
- نقایص مادرزادی کلیه ها ، مانند بیماری کلیه پلی کیستیک
- صدمه به کلیه
- سنگ کلیه و عفونت
- مشکلات مربوط به شریان هایی که اکسیژن و مواد مغذی را به کلیه ها می رسانند
- برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان سرطان یا درد می توانند به کلیه ها آسیب برسانند و باعث نارسایی شوند
- برخی از مواد شیمیایی سمی
- بیماریهای خود ایمنی مانند اسکلرودرمی یا لوپوس اریتماتوز سیستمیک
- رفلاکس یا هنگامی که ادرار از مثانه به کلیه ها برمی گردد و به اندام آسیب می رساند
- سایر بیماریهای کلیوی
مرحله 4. در مورد دیالیز صفاقی از پزشک خود سوال کنید
دیالیز صفاقی نیازی به ماشین های بزرگ ندارد ، بنابراین می توانید در خانه این نوع دیالیز را انجام دهید. قبل از انجام دیالیز صفاقی ، جراح باید یک کاتتر (لوله) مخصوص را در حفره شکمی شما قرار دهد. با استفاده از این لوله ، محلول مخصوص دیالیز ، به نام دیالیز ، تجویز می شود. این محلول مواد زائد را از خون شما خارج می کند و سپس در بافت شکم شما فیلتر می شود. دو نوع دیالیز صفاقی وجود دارد: دیالیز صفاقی مداوم سرپایی (CAPD) و دیالیز صفاقی خودکار (APD).
- دیالیز صفاقی مداوم سرپایی به سه بار در روز ، حدود دو چهارم مایع را از طریق کاتتر شکمی به شکم خود وارد می کنید. پس از آن یک "اقامت" یک شبه ، یعنی مایع که یک شبه در حفره صفاقی باقی می ماند ، دنبال می شود. پس از آن ، مایعات باید تخلیه و دور ریخته شوند. هر دو درج و تخلیه با استفاده از گرانش انجام می شود.
- دیالیز صفاقی خودکار به در حالی که خواب هستید ، یک دستگاه در دوچرخه سواری به داخل و خارج شکم شما مایع می کند. شما 30 دقیقه قبل از خواب به محلول و دستگاه دیالیز متصل می شوید. صبح ها حدود 10 دقیقه طول می کشد تا ماشین آلات را باز کرده و محلول را بردارید. شما فیلترها را ذخیره کرده و هر هفته آنها را به مرکز دیالیز باز می گردانید ، جایی که مجموعه دیگری از فیلترها را برای استفاده در هفته بعد برمی دارید.
مرحله 5. در مورد همودیالیز با پزشک خود مشورت کنید
همودیالیز باید در بیمارستان یا مرکز دیالیز انجام شود. این فرایند با استفاده از ماشین آلات مخصوص خون را از بدن شما خارج می کند ، مواد زائد را فیلتر کرده و خون را به بدن شما باز می گرداند. در طی همودیالیز از دو فیلتر استفاده می شود. یکی خون شما را از نظر مواد زائد فیلتر می کند و دیگری از آن برای فیلتر کردن مایعات مورد استفاده برای شستن خون استفاده می شود. فیلتر دستگاه را گاهی کلیه مصنوعی یا دیالیزر می نامند. قبل از اولین دیالیز ، جراح یک درگاه دسترسی در بدن شما قرار می دهد. سه نوع پورت وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.
- فیستول به فیستول عبارت است از دسترسی به جراحی با اتصال شریان و ورید در بازو. این دسترسی خون شریانی و وریدی را به دستگاه تأمین می کند.
-
پیوند
پیوند ممکن است با کاتتر برای اتصال شریان و ورید بازو استفاده شود.
-
سوند به در صورت نیاز به دسترسی فوری در هنگام نارسایی حاد کلیه ، ممکن است یک کاتتر در ورید بزرگ گردن شما قرار گیرد. این کاتتر یک راه حل دائمی نیست ، اما برای دسترسی فوری موقت استفاده می شود.
دو نوع کاتتر وجود دارد. کاتترهای بدون تونل ، که برای استفاده موقت هستند ، به راحتی در گردن (ورید ژوگولار داخلی) ، زیر استخوان یقه (ورید زیر کلاویان) یا در کشاله ران (ورید استخوان ران) قرار می گیرند. کاتترهای تونل شده از طریق پوست و بافتهای چربی به داخل ورید ، معمولاً در زیر استخوان یقه منتقل می شوند و می توانند به عنوان دسترسی طولانی مدت عروقی برای دیالیز در بیمارانی که نمی توانند فیستول یا پیوند داشته باشند مورد استفاده قرار گیرند
