احتمالاً شما عکس اشعه ایکس قفسه سینه (رادیوگرافی قفسه سینه) را دیده اید یا حتی ممکن است از آن عکس گرفته باشید. آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چگونه عکس رادیوگرافی قفسه سینه بخوانید؟ وقتی به رادیوگرافی نگاه می کنید ، به یاد داشته باشید که این یک نمایش دو بعدی از یک جسم سه بعدی است. ارتفاع و عرض حفظ می شود ، اما عمق از بین می رود. سمت چپ فیلم نشان دهنده سمت راست فرد است و برعکس. هوا سیاه ، چربی خاکستری ، بافت نرم و آب به رنگ خاکستری روشن تر و استخوان و فلز سفید به نظر می رسند. هرچه بافت متراکم تر باشد ، در اشعه ایکس سفیدتر ظاهر می شود. بافتهای متراکم تر از نظر رادیوپاک ، روی فیلم روشن به نظر می رسند. بافتهای کمتر متراکم روی فیلم تیره و تیره به نظر می رسند.
مراحل
قسمت 1 از 4: انجام بررسی های اولیه
مرحله 1. نام بیمار را بررسی کنید
بیش از هر چیز ، اطمینان حاصل کنید که ابتدا به اشعه ایکس صحیح قفسه سینه نگاه می کنید. این واضح به نظر می رسد ، اما وقتی استرس دارید و تحت فشار هستید می توانید برخی از اصول اولیه را کنار بگذارید. اگر اشعه ایکس اشتباه داشته باشید ، وقت خود را برای صرفه جویی در آن هدر می دهید.
مرحله 2. سابقه بیمار را جستجو کنید
هنگامی که در حال آماده سازی برای خواندن اشعه ایکس هستید ، مطمئن شوید که تمام اطلاعات مربوط به بیمار ، از جمله سن و جنس و سابقه پزشکی وی را در اختیار دارید. در صورت وجود ، با اشعه ایکس قدیمی مقایسه کنید.
مرحله 3. تاریخ رادیوگرافی را بخوانید
هنگام مقایسه رادیوگرافی های قدیمی به تاریخ توجه کنید (همیشه در صورت وجود به رادیوگرافی های قدیمی نگاه کنید). تاریخ تهیه رادیوگرافی زمینه مهمی را برای تفسیر یافته ها فراهم می کند. نمره
0 / 0
بخش 1 مسابقه
درست یا غلط: اشعه ایکس قدیمی منسوخ شده است و به طور کلی اطلاعات مفیدی در مورد بیمار به شما ارائه نمی دهد.
درست است، واقعی
قطعا نه! اگرچه یک اشعه ایکس قدیمی به تنهایی همه آنچه را که باید در مورد وضعیت فعلی بیمار بدانید به شما نمی گوید ، اما در مقایسه با اشعه ایکس فعلی می تواند مفید باشد. ممکن است تغییرات در وضعیت بیمار را به شما نشان دهد و به شما در تفسیر یافته های اشعه ایکس جدید کمک کند. دوباره امتحان کن…
کاذب
کاملا! در صورت داشتن اشعه ایکس قدیمی به کارتان می آید. آنها به شما سابقه مهمی از سابقه پزشکی بیمار می دهند. هنگامی که با اشعه ایکس جدید استفاده می شود ، به شما امکان می دهد تغییرات در وضعیت بیمار را ردیابی کرده و در تفسیر هرگونه یافته به شما کمک کند. برای سوال دیگر مسابقه به ادامه مطلب بروید.
آزمونهای بیشتری می خواهید؟
به آزمایش خود ادامه دهید!
قسمت 2 از 4: ارزیابی کیفیت فیلم
مرحله 1. بررسی کنید که آیا فیلم با الهام کامل گرفته شده است یا خیر
عموماً هنگامی که بیمار در مرحله تنفسی چرخه تنفس قرار دارد ، عکسبرداری از قفسه سینه انجام می شود ، به این معنا که افراد تنفس کرده اند. این تأثیر مهمی بر کیفیت اشعه ایکس دارد. وقتی پرتوهای اشعه ایکس از قفسه سینه قدامی روی فیلم عبور می کنند ، نزدیکترین دنده ها به فیلم ، دنده های خلفی ، بیشترین نمایان است. اگر ده دنده عقب را با الهام کامل گرفته اید ، باید بتوانید آنها را مشاهده کنید.
اگر می توانید 6 دنده قدامی را ببینید ، فیلم از استاندارد بسیار بالایی برخوردار است
مرحله 2. نوردهی را بررسی کنید
فیلمهای بیش از حد تیره تر از حالت عادی به نظر می رسند و مشاهده جزئیات خوب بسیار دشوار است. فیلمهای کم نور بیشتر از حالت عادی سفیدتر به نظر می رسند و باعث ایجاد نواحی مات می شوند. بدن بدن بین مهره ای را در اشعه ایکس قفسه سینه به درستی نفوذ کنید.
- اشعه ایکس زیر قفسه سینه نمی تواند اجسام مهره ها را از فضاهای بین مهره ای متمایز کند.
- اگر نمی توانید مهره های قفسه سینه را ببینید ، تحت نفوذ قرار گرفته است.
- یک فیلم بیش از حد نفوذ کرده فضاهای بین مهره ای را بسیار متمایز نشان می دهد.
مرحله 3. چرخش را بررسی کنید
اگر بیمار در مقابل کاست کاملاً صاف نبود ، ممکن است مقداری چرخش در اشعه ایکس مشهود باشد. اگر این اتفاق افتاده باشد ، مدیاستینوم می تواند بسیار غیر معمول به نظر برسد. شما می توانید چرخش را با مشاهده سر کلاویکولار و بدن مهره های قفسه سینه بررسی کنید.
- بررسی کنید که ستون فقرات قفسه سینه در مرکز جناغ و بین ترقوه قرار دارد.
- بررسی کنید که آیا ترقوه ها تراز هستند یا خیر.
نمره
0 / 0
بخش 2 مسابقه
چگونه می توان تشخیص داد که فیلم به درستی نمایش داده شده است؟
اشعه ایکس در سمت سفید تر خواهد بود.
جواب منفی! این نشان می دهد که فیلم کم نور است. فیلم صحیح نباید خیلی تیره باشد ، اما نباید آنقدر سفید باشد که برخی از مناطق بیش از حد مات به نظر برسند. دوباره امتحان کن…
فضاهای بین مهره ای بسیار متمایز به نظر می رسند.
دوباره امتحان کنید! فضاهای بین مهره ای نباید خیلی مبهم به نظر برسند. این نشان می دهد که فیلم کم نور است. دوباره امتحان کن…
مهره های قفسه سینه قابل مشاهده خواهند بود.
درست! یک اشعه ایکس به درستی در معرض دید مهره های قفسه سینه قرار می گیرد. اگر فیلم به درستی نمایش داده نشده باشد ، تشخیص اجسام بین مهره ای از فضاهای بین آنها دشوار خواهد بود. برای سوال دیگر مسابقه به ادامه مطلب بروید.
اشعه ایکس در قسمت تیره تر قرار می گیرد.
قطعا نه! هنگامی که اشعه ایکس در سمت تیره تر است ، بیش از حد در معرض آن قرار می گیرد. فیلم صحیح نباید خیلی سفید باشد ، اما نباید آنقدر تیره باشد که تشخیص جزئیات خوب اجسام بین مهره ای به سختی قابل تشخیص باشد. پاسخ دیگری را انتخاب کنید!
آزمونهای بیشتری می خواهید؟
به آزمایش خود ادامه دهید!
قسمت 3 از 4: شناسایی و همسویی اشعه ایکس
مرحله 1. به دنبال نشانگرها باشید
کار بعدی این است که موقعیت اشعه ایکس را مشخص کرده و آن را به درستی تراز کنید. نشانگرهای مربوطه چاپ شده در رادیوگرافی را بررسی کنید. 'L' برای چپ ، 'R' برای راست ، 'PA' برای قسمت پشتی ، 'AP' برای قسمت قدامی خلفی ، و غیره به موقعیت بیمار توجه کنید: در حالت خوابیده (صاف دراز کشیده) ، راست ، جانبی ، دکوبیتوس. هر دو طرف اشعه ایکس قفسه سینه را بررسی کرده و از نظر ذهنی به آن اشاره کنید.
مرحله 2. اشعه ایکس خلفی و جلویی را قرار دهید
یک عکسبرداری معمولی از قفسه سینه شامل دو فیلم خلفی و جلویی است که با هم خوانده می شوند. آنها را طوری تراز کنید که طوری به نظر برسند که انگار بیمار در مقابل شما ایستاده است ، بنابراین سمت راست آنها رو به چپ شما خواهد بود.
- اگر فیلمهای قدیمی موجود است ، باید آنها را مجاور آویزان کنید.
- اصطلاح posteroanterior (PA) به جهت عبور اشعه ایکس از بیمار از خلف به جلو ، از عقب به جلو اشاره دارد.
- اصطلاح قدامی خلفی (AP) به جهت تابش اشعه ایکس از بیمار از قدامی به خلفی ، از جلو به عقب اطلاق می شود.
- رادیوگرافی قفسه سینه جانبی گرفته می شود که سمت چپ قفسه سینه بیمار در مقابل کاست اشعه ایکس قرار گرفته است.
- نمای مورب یک نمای چرخشی است که بین نمای استاندارد استاندارد و نمای جانبی قرار دارد. در محلی سازی ضایعات و از بین بردن ساختارهای روی هم قرار گرفته مفید است.
مرحله 3. اشعه ایکس قدامی خلفی (AP) را بشناسید
گاهی اوقات اشعه ایکس AP گرفته می شود ، اما معمولاً فقط برای بیمارانی که آنقدر بیمار هستند که نمی توانند مستقیماً برای عکسبرداری با PA بایستند. رادیوگرافی AP به طور کلی در فاصله کمتری از فیلم در مقایسه با رادیوگرافی PA گرفته می شود. فاصله ، اثر واگرایی پرتو و بزرگنمایی ساختارهای نزدیک به لوله اشعه ایکس ، مانند قلب را کاهش می دهد.
- از آنجا که رادیوگرافی AP از فواصل کوتاه تر گرفته می شود ، در مقایسه با فیلم های استاندارد PA بیشتر بزرگنمایی و وضوح کمتری دارد.
- یک فیلم AP می تواند بزرگنمایی قلب و بزرگ شدن مدیاستینوم را نشان دهد.
مرحله 4. تعیین کنید که از یک موقعیت دکوبیتوس جانبی است
از این منظره عکسبرداری با بیمار به پهلو دراز کشیده می شود. این به ارزیابی مایع مشکوک (افیوژن پلور) کمک می کند و نشان می دهد که افیوژن موضعی است یا متحرک است. برای تأیید پنوموتوراکس می توانید به همیتوراکس غیر وابسته نگاه کنید.
- تراکم ریه وابسته باید افزایش یابد. این به دلیل آتلکتازی ناشی از وزن مدیاستینوم است که به آن فشار وارد می کند.
- اگر این اتفاق نیفتد ، نشانگر به دام انداختن هوا است.
مرحله 5. چپ و راست را تراز کنید
شما باید مطمئن شوید که به روش درست به آن نگاه می کنید. با جستجوی حباب معده می توانید این کار را به راحتی و به سرعت انجام دهید. حباب باید در سمت چپ باشد.
- میزان گاز و محل حباب معده را ارزیابی کنید.
- حباب های گاز طبیعی نیز ممکن است در خمیدگی های کبدی و طحال روده بزرگ مشاهده شود.
نمره
0 / 0
بخش سوم مسابقه
چرا ممکن است از بیمار اشعه ایکس قدامی خلفی گرفته شود؟
بیمار آنقدر بیمار است که نمی تواند صاف بایستد.
درست! زمانی که بیمار نتواند از اشعه ایکس عادی PA استفاده کند ، اشعه ایکس قدامی خلفی گرفته می شود ، که مستلزم این است که آنها کاملاً مستقیم بایستند. اشعه ایکس AP هنوز به ایستادن آنها نیاز دارد ، اما اجازه می دهد تا بیمار قوز کند. اشکال این است که اشعه ایکس بزرگنمایی بزرگتر و جزئیات کمتری دارد. برای سوال دیگر مسابقه به ادامه مطلب بروید.
اشعه ایکس باید جزئیات واضح تری را نمایش دهد.
قطعا نه! اشعه ایکس AP با بزرگنمایی بیشتر گرفته می شود. این بدان معناست که فیلم کمی تارتر خواهد بود ، نه واضح تر. این عیب ناشی از این واقعیت است که اشعه ایکس AP در فاصله کمتری از فیلم گرفته می شود. برای یافتن پاسخ مناسب روی پاسخ دیگری کلیک کنید…
برای بررسی اینکه آیا ریه های بیمار مایع دارند یا خیر.
جواب منفی! اشعه ایکس AP بهترین اشعه ایکس برای شناسایی و ارزیابی مایع مشکوک نیست. در عوض ، بیمار در حالی که به پهلو دراز کشیده است از اشعه ایکس استفاده می کند. جواب دیگری را امتحان کنید…
بیمار نمی تواند از حالت خوابیده به پشت بلند شود.
نه دقیقا! هنگامی که بیمار ایستاده است ، اشعه ایکس AP گرفته می شود. آنها باید بتوانند حداقل از حالت خوابیده برای نمای AP بلند شوند. برای یافتن پاسخ مناسب روی پاسخ دیگری کلیک کنید…
آزمونهای بیشتری می خواهید؟
به آزمایش خود ادامه دهید!
قسمت 4 از 4: تجزیه و تحلیل تصویر
مرحله 1. با یک مرور کلی شروع کنید
قبل از تمرکز بر روی جزئیات خاص ، بهتر است یک مرور کلی داشته باشید. موارد عمده ای که ممکن است از آنها صرف نظر کرده باشید ممکن است شرایط اولیه ای را که به عنوان نقاط مرجع در نظر گرفته اید تغییر دهد. با شروع این مرور کلی ممکن است برای جستجوی چیزهای خاص حساسیت ایجاد شود. تکنسین ها اغلب از روش ABCDE استفاده می کنند: راه هوایی (A) ، استخوان (B) ، شبح قلب (C) ، دیافراگم (D) و زمینه های ریه و سایر موارد (E) را بررسی کنید.
مرحله 2. وسایلی مانند لوله ، خطوط IV ، سرنخ EKG ، ضربان ساز ، گیره های جراحی یا درنها را بررسی کنید
مرحله 3. راه های هوایی و ریه ها را بررسی کنید
بررسی کنید که آیا راه هوایی دارای حق ثبت و خط میانی است یا خیر. به عنوان مثال ، در پنوموتوراکس کششی ، راه هوایی از طرف آسیب دیده دور می شود. به دنبال کارینا باشید ، جایی که نای به برونش های ساقه اصلی راست و چپ تقسیم می شود (تقسیم می شود). هنگام بررسی زمینه های ریه ، با بررسی تقارن شروع کنید و به دنبال مناطق اصلی با چگالی یا چگالی غیر طبیعی باشید. چشمان خود را طوری آموزش دهید که از طریق قلب و بالای شکم به سمت عقب ریه نگاه کنند. شما همچنین باید از نظر عروقی و وجود هرگونه توده یا ندول در حال بررسی باشید.
- برونکوگرام های نفوذی ، مایع یا هوا را در زمینه های ریه بررسی کنید.
- اگر مایع ، خون ، مخاط ، یا تومور و غیره کیسه های هوا را پر کند ، ریه ها پرتوزا (روشن) ظاهر می شوند ، با علائم بینابینی کمتر قابل مشاهده.
مرحله 4. استخوان ها را بررسی کنید
به دنبال هر گونه شکستگی ، ضایعه یا نقص باشید. به اندازه کلی ، شکل و کانتور هر استخوان ، تراکم یا کانی آن (استخوان های استئوپنیک نازک و کمتر مات هستند) ، ضخامت قشر در مقایسه با حفره مدولاری ، الگوی ترابکولار ، وجود هرگونه فرسایش ، شکستگی ، مناطق لیتیک یا بلاست توجه کنید. بدنبال ضایعات شفاف و اسکلروتیک باشید.
- ضایعه استخوانی شفاف منطقه ای از استخوان با تراکم کاهش یافته (تیره تر به نظر می رسد) است. ممکن است در مقایسه با استخوان اطراف سوراخ شود.
- ضایعه اسکلروتیک استخوانی ناحیه ای از استخوان با تراکم افزایش یافته (سفیدتر به نظر می رسد) است.
- در مفاصل ، به دنبال باریک شدن ، گشاد شدن فضاهای مفصلی ، کلسیفیکاسیون در غضروف ها ، هوا در فضای مفصل و پدهای چربی غیرطبیعی باشید.
مرحله 5. قلب را بررسی کنید و به دنبال علامت شبح قلب باشید
لبه های قلب را بررسی کنید ؛ حاشیه شبح باید تیز باشد. برای مثال مشاهده کنید که آیا یک پرتوزایی مرز قلب را در لوب میانی راست و پنومونی لنگولای چپ پنهان می کند یا خیر. همچنین ، بافتهای نرم خارجی را برای هرگونه ناهنجاری بررسی کنید. علامت شبح اساساً حذف شبح یا از بین رفتن سطح مشترک ریه/بافت نرم است که پس از جرم یا سیل در ریه رخ می دهد.
- به اندازه شبح قلب (فضای سفید نشان دهنده قلب ، واقع در بین ریه ها) نگاه کنید. سایه قلب معمولی کمتر از نیمی از عرض قفسه سینه را اشغال می کند.
- قلب با قطر بیشتر از نصف قطر قفسه سینه ، قلب بزرگ شده است.
- به غدد لنفاوی توجه کنید ، به دنبال آمفیزم زیر جلدی (تراکم هوا در زیر پوست) و ضایعات دیگر باشید.
- به دنبال قلب بطری شکل آب در فیلم ساده PA ، که نشان دهنده افیوژن پریکارد است ، بگردید. برای تأیید سونوگرافی یا توموگرافی کامپیوتری قفسه سینه (CT) تهیه کنید.
مرحله 6. دیافراگم را بررسی کنید
به دنبال دیافراگم صاف یا برجسته باشید. دیافراگم پهن ممکن است نشان دهنده آمفیزم باشد. دیافراگم برآمده ممکن است ناحیه تجمیع کننده فضای هوایی (مانند پنومونی) را نشان دهد که باعث می شود میدان ریه تحتانی از نظر تراکم بافت در مقایسه با شکم غیرقابل تشخیص باشد.
- دیافراگم راست به طور معمول بالاتر از چپ است ، به دلیل وجود کبد در زیر دیافراگم راست.
- همچنین به زاویه کاستوفرنیک (که باید تیز باشد) برای هرگونه کدر شدن نگاه کنید ، که ممکن است نشان دهنده افیوژن (با تجمع مایع) باشد.
مرحله 7. هیلا را رعایت کنید
به دنبال گره ها و توده ها در هیلا هر دو ریه باشید. در نمای روبرو ، بیشتر سایه های hila نشان دهنده شریان های ریوی چپ و راست هستند. شریان ریوی چپ همیشه برتر از راست است و تپه چپ را بالاتر می برد.
به دنبال غدد لنفاوی کلسیفیه شده در هیلار باشید که ممکن است در اثر عفونت سل قدیمی ایجاد شده باشد
نمره
0 / 0
بخش 4 امتحان
چگونه می توان تشخیص داد که یک استخوان دارای ضایعه شفاف است؟
سفیدتر ظاهر می شود.
قطعا نه! اگر استخوان سفیدتر به نظر برسد ، این نشان می دهد که چگالی آن بیشتر از حد طبیعی است. این ممکن است به این معنی باشد که استخوان اسکلروتیک است. دوباره امتحان کن…
نازک و کمتر مات به نظر می رسد.
جواب منفی! اگر استخوان نازک تر و مات تر به نظر برسد ، این دقیقاً نشانه ضایعات شفاف نیست. در عوض ، احتمال اینکه استخوان استئوپنیک باشد بیشتر است. پاسخ دیگری را انتخاب کنید!
چگالی بیشتری خواهد داشت.
نه کاملا! استخوان هایی با تراکم بیشتر احتمال دارد که دارای ضایعات اسکلروتیک باشند نه ضایعات شفاف. اگر استخوانی ظاهری سفید غیرمعمول داشته باشد ، می توانید بگویید که چگالی آن بیشتر از حد معمول است. جواب دیگری را امتحان کنید…
تیره تر به نظر می رسد.
درست! استخوانی که دارای ضایعه شفاف است ، در واقع در اشعه ایکس تیره تر به نظر می رسد. به این ترتیب می توانید بفهمید که تراکم استخوان کمتر از آن چیزی است که باید باشد. این ضایعه همچنین ممکن است نسبت به استخوان اطراف آن "سوراخ شده" به نظر برسد. برای سوال دیگر مسابقه به ادامه مطلب بروید.
آزمونهای بیشتری می خواهید؟
به آزمایش خود ادامه دهید!
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- تمرین کامل می کند. برای تسلط بر آن ، اشعه ایکس متعدد قفسه سینه را مطالعه و مطالعه کنید.
- چرخش: به سر ترقوه ها در رابطه با فرآیندهای خاردار نگاه کنید - آنها باید با هم فاصله داشته باشند.
- همیشه در صورت امکان با اشعه ایکس قدیمی مقایسه کنید. آنها به شما در تشخیص بیماری جدید و ارزیابی تغییرات کمک می کنند.
- یک قاعده خوب برای خواندن اشعه ایکس قفسه سینه این است که از مشاهدات عمومی به جزئیات خاص بروید.
- اندازه قلب باید کمتر از 50٪ قطر قفسه سینه روی فیلم PA باشد.
- یک رویکرد سیستماتیک برای خواندن اشعه ایکس قفسه سینه را دنبال کنید تا مطمئن شوید که چیزی را از دست ندهید.
