Cankles ، انقباضی از اصطلاح "مچ پا" ، به مچ پای چاق با وضوح پایین یا عدم تمایز از جایی که قسمت پایینی عضله ساق پا ختم می شود و مفصل مچ پا شروع می شود ، اشاره دارد. Cankles یک اصطلاح پزشکی نیست ، بلکه یک اصطلاح تحقیرآمیز است که معمولاً برای توصیف مچ پای ضخیم زنان اختصاص داده می شود. عوامل و شرایط گوناگونی در تشکیل کانکل مانند ژنتیک (شاید شایع ترین) ، چاقی ، دیابت ، فشار خون بالا ، بیماری های قلبی و لنف ادم نقش دارند. به حداقل رساندن یا خلاص شدن از شر لگن ها بستگی به علت آنها دارد. قوزک های ناشی از شرایط سلامتی بسیار درمان پذیرتر از آنهایی هستند که توسط عوامل ژنتیکی دیکته شده است.
مراحل
قسمت 1 از 5: تعیین علت
مرحله 1. با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید
اگر تصور می کنید که مچ پای شما به طور غیرمعمول ضخیم است (به ویژه اگر تغییر ناگهانی اتفاق افتاده باشد) ، پس از آن با پزشک خانواده خود قرار ملاقات بگذارید. پزشک پاها ، مچ پا و پاهای شما را معاینه می کند ، در مورد سابقه خانوادگی ، رژیم غذایی و شیوه زندگی شما س questionsالاتی می پرسد و حتی ممکن است فشار خون شما را اندازه گیری کرده یا شما را برای آزمایش خون (برای بررسی سطح کلسترول) ارسال کند. پزشک شما تعیین می کند که آیا قوزک های شما علت نسبتاً خوش خیمی دارند (مانند افزایش وزن یا ادم ناشی از مصرف بیش از حد نمک در رژیم غذایی) یا این که مربوط به یک مشکل سلامتی (مانند گردش خون ضعیف یا بیماری قلبی) است. با این حال ، پزشک خانواده شما متخصص پا و گردش خون نیست ، بنابراین ممکن است نیاز به ارجاع به پزشک دیگری با آموزش های تخصصی تر داشته باشید.
- از نظر ژنتیکی ، برخی از زنان به طور طبیعی استخوان ها/مفاصل مچ پا و ماهیچه های ساق پای ضخیم تری دارند که بدون جراحی تهاجمی قابل درمان نیست.
- بدیهی است که چاقی شامل تجمع چربی در اطراف بدن است ، اما صورت ، شکم ، باسن و رانها مقاصد متداول تری برای ذخیره چربی نسبت به مچ پا هستند.
مرحله 2. در مورد مچ پا به متخصص مراجعه کنید
اگر پزشک خانواده شما تصور می کند که قوزک های شما با مشکل جریان خون مانند نارسایی وریدی (یک بیماری وریدی که باعث تجمع خون و مایع دیگر در اطراف مچ پا و پا می شود) مرتبط است ، ممکن است برای مشاوره به جراح عروق ارجاع داده شوید. در صورت مشکوک بودن به یک مشکل هورمونی (مانند سطح پایین انسولین ، که نشان دهنده دیابت است) ، ممکن است به یک متخصص غدد درون ریز اعزام شوید. در صورت مشکوک بودن به یک مشکل قلبی (مانند نارسایی احتقانی قلب) ، ممکن است متخصص قلب مناسب ترین پزشک برای مشاهده و درمان مشکل شما باشد.
- سونوگرافی عروقی یک روش بدون درد است که به پزشک اجازه می دهد عملکرد وریدها و شریان های ساق پای شما را ارزیابی کند.
- متخصصان پا متخصصین پا هستند که ممکن است در تشخیص مشکلات مچ پا نیز مفید باشند.
مرحله 3. تشخیص دقیق داشته باشید و علت آن را درک کنید
مطمئن شوید که از پزشک می خواهید تا به وضوح تشخیص ، به ویژه علت (در صورت امکان) را توضیح دهد و گزینه های درمانی مختلفی را برای لگن شما در اختیار شما قرار دهد. اگر مشخص شد که هیچ مشکلی برای سلامتی ندارید و مچ پای شما بزرگتر از حد طبیعی به دلیل ژنتیک و نوع بدن است ، پس بیشتر بر پذیرش بدن و سلامت کلی تمرکز کنید ، در حالی که کمتر نگران چیزهایی مانند زیبایی مچ پا هستید. به شکل و اندازه بدن را می توان تا حدودی تغییر داد ، اما فقط در محدوده های مشخص.
- انواع فیبرهای عضلانی و ساختار استخوان ویژگی های موروثی هستند ، بنابراین کاهش وزن و تمرین عضلات ساق پا ممکن است تأثیر بسیار کمی بر روی قوزک پا داشته باشد.
- در مورد علل مختلف ضخیم شدن مچ پا در اینترنت تحقیق کنید. این به شما ایده هایی از درمان های احتمالی را می دهد که می توانید در خانه انجام دهید ، اما همیشه به سایتهای معتبر پزشکی/بهداشتی پایبند باشید.
قسمت 2 از 5: مبارزه با بیماری عروقی
مرحله 1. پاهای خود را بیشتر ورزش دهید
پیاده روی ، دویدن و دوچرخه سواری همه تمرینات خوبی هستند که ماهیچه های ساق پای شما را مجبور به انقباض می کنند. اگر به دلیل خرابی یا نشتی دریچه های داخل وریدها (دلیل شایع نارسایی وریدی) گردش خون در پاهای شما ضعیف است ، ورزش کردن عضلات ساق پا می تواند مانند قلب دوم عمل کند زیرا رگ ها را فشرده کرده و به بازگشت خون وریدی کمک می کند. بازگشت به گردش
- اگر تصمیم به دویدن دارید ، سپس روی سطوح نرم تری (مانند چمن) بدوید و کفش هایی با بالشتک مناسب بپوشید ، در غیر این صورت خطر آسیب یا پیچ خوردگی مچ پا و مشارکت در این مشکل را افزایش می دهید.
- کشش مچ پا و ساق پا نیز ممکن است جریان خون و لنف را بهبود بخشد.
مرحله 2. مصرف داروهای رقیق کننده خون را در نظر بگیرید
تجمع مایعات (ادم) در اطراف مچ پا نیز می تواند ناشی از بیماری شریانی محیطی باشد ، زمانی رخ می دهد که عروق کوچک که خون را به پاها منتقل می کنند به تدریج تنگ می شوند یا از تجمع پلاک در داخل دیواره های شریانی مسدود می شوند - یک فرایند بیماری به نام آترواسکلروز. بدون جریان خون مناسب ، بافت های پا و مچ پا اکسیژن کافی و سایر مواد مغذی را دریافت نمی کنند و آسیب می بینند. با گذشت زمان ، پاها و مچ پا ممکن است ملتهب شوند. مصرف داروهای رقیق کننده خون (معمولاً داروهای تجویزی) از تجمع پلاک در عروق جلوگیری می کند و جریان خون بهتر و فشار خون را افزایش می دهد.
- رایج ترین داروهای رقیق کننده خون شامل آسپرین و وارفارین (کومادین) است.
- پلاک شریانی حاوی کلسترول است ، بنابراین حفظ سطح کلسترول خون سالم ممکن است به جلوگیری از تصلب شرایین کمک کند.
مرحله 3. جوراب ساق بلند بپوشید
جوراب های فشاری به صورت آنلاین ، در فروشگاه های لوازم پزشکی موجود است ، یا شاید در صورت تشخیص بیماری عروقی ، متخصص پزشکی شما مقداری از آن را به شما ارائه دهد. جوراب های فشاری از ماهیچه ها و عروق خونی حمایت می کنند ، که باعث کاهش ادم / تورم و گردش بهتر می شود.
- بالا بردن پاها در هنگام استراحت ، تماشای تلویزیون یا نشستن روی رایانه به دلیل کاهش اثر جاذبه به گردش خون از پاهای شما کمک می کند. دراز کشیدن حتی بهتر است.
- خیساندن پا و مچ پا در حمام نمک گرم اپسوم می تواند درد و تورم را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
قسمت 3 از 5: مبارزه با چاقی
مرحله 1. با ورزش وزن خود را کاهش دهید
اگر قوزک های شما در اثر چاقی ایجاد شده اند ، کاهش وزن نیز باید در نهایت باعث باریک شدن مچ پا و همچنین بهبود وضعیت کلی سلامت شما (مانند کاهش خطر حمله قلبی و سکته مغزی) شود. بسته به میزان چاقی ، ممکن است بخواهید تمریناتی را شروع کنید که فشار زیادی روی مچ پا و سایر مفاصل ساق پا ایجاد نمی کند ، مانند شنا یا دوچرخه سواری. هنگامی که وزن خود را به سطوح ایمن تری رساندید ، تمرینات تحمل وزن مانند پیاده روی یا تند زدن با یک مینی ترامپولین را نیز اضافه کنید ، که همچنین گردش خون بهتر را در پا و پاهای شما تقویت می کند.
- رژیم های ورزشی برای افراد چاق باید توسط متخصص مراقبت های بهداشتی نظارت شود.
- معمولاً در ابتدا چربی از صورت و شکم رخ می دهد ، بنابراین صبور باشید تا چربی از ناحیه مچ پا سوزانده شود.
- برخی از تمرینات پا را که باعث افزایش تعریف گوساله ها می شود (مانند بالا رفتن از پله) بدون بزرگتر شدن ماهیچه ها در نظر بگیرید. تقویت عضله ممکن است باعث باریک شدن مچ پا شود.
مرحله 2. با کاهش مصرف کالری ، وزن خود را کاهش دهید
علاوه بر تمرینات قلبی عروقی ، بر کاهش میزان کالری دریافتی روزانه خود نیز تمرکز کنید. اکثر افرادی که نسبتاً کم تحرک هستند فقط به 2،000 کالری در روز برای حفظ فرایندهای بدن خود و داشتن انرژی کافی برای سطوح ملایم ورزش نیاز دارند. کاهش 500 کالری دریافتی روزانه به میزان 4 پوند از دست دادن بافت چربی در ماه منجر می شود.
- سالاد هایی که با سبزیجات برگ دار و سبزیجات تازه تهیه می شوند ، گزینه های بسیار خوبی برای کاهش وزن هستند زیرا دارای کالری کم ، مواد مغذی بالا و نسبتاً حجیم (فیبر زیاد) هستند ، بنابراین معده شما را پر می کند. فقط به یاد داشته باشید که سس سالاد را به راحتی انجام دهید.
- نوشیدن مقدار زیادی آب برای کاهش وزن بسیار مفید است زیرا بدون کالری بوده و به کاهش اشتها کمک می کند.
مرحله 3. تزریق چربی را در نظر بگیرید
اگر در از دست دادن رسوبات چربی در ناحیه مچ پای خود مشکل دارید ، پس از مشاوره با جراح عروق یا زیبایی به منظور بحث در مورد حذف چربی از طریق لیپوساکشن صحبت کنید. به دلیل تهاجمی بودن ، جراحی باید آخرین گزینه شما برای مبارزه با قوزک پا باشد ، نه اولین انتخاب شما به دلیل راحتی بالقوه. علاوه بر لیپوساکشن ، جراح ممکن است بتواند استخوان ها و ماهیچه های ساق پا و مچ پا را اصلاح یا بازسازی کند.
اطمینان حاصل کنید که تمام خطرات ناشی از جراحی مانند واکنش های آلرژیک به بیهوشی ، عفونت ها و از دست دادن شدید خون را درک کرده اید
قسمت 4 از 5: مبارزه با احتباس آب
مرحله 1. مصرف نمک رژیمی خود را کاهش دهید
رژیم های غذایی سرشار از نمک باعث بافت پف دار می شوند زیرا سدیم موجود در نمک آب را از سلول ها به داخل فضاهای بینابینی اطراف می کشاند و نوعی تورم به نام ادم ایجاد می کند. صورت ، دست ها و پاها/مچ پا مناطق متداولی هستند که تحت تاثیر رژیم های غذایی با نمک بالا قرار دارند. بیشتر غذاهای فرآوری شده دارای سدیم بالایی هستند ، بنابراین بیشتر بر روی گوشت تازه و تولید آن تمرکز کنید.
- سس های گوجه فرنگی کنسرو شده ، سالسا ، کراکر و سبزیجات ترشی دارای سدیم بالایی هستند. مصرف روزانه سدیم شما باید بین 1 ، 500 میلی گرم و 2 ، 300 میلی گرم باشد.
- رژیم کم سدیم توصیه شده توسط بسیاری از پزشکان رژیم DASH نامیده می شود.
مرحله 2. اگر باردار هستید صبور باشید
بارداری نه تنها شامل افزایش وزن می شود که ممکن است بر مچ پای شما تأثیر منفی بگذارد ، بلکه دوره هایی از گردش خون ضعیف و تغییرات در سطح هورمونی را نیز در بر می گیرد که اغلب باعث احتباس مایعات در ساق پا می شود. بنابراین اگر نگران سوزش های خود در دوران بارداری هستید ، مطمئناً می توانید میزان سدیم خود را کاهش دهید ، اما به سادگی منتظر بمانید تا زایمان کنید و ببینید آیا مچ پای شما به اندازه طبیعی باز می گردد.
- پیاده روی با سرعت متوسط و بالا بردن همیشه پاها هنگام نشستن به کاهش ادم در مچ پا در دوران بارداری کمک می کند.
- همچنین بدانید که ادم می تواند با چرخه قاعدگی زنان بیاید و برود.
مرحله 3. از مصرف زیاد الکل ، به ویژه آبجو اجتناب کنید
مصرف الکل مزمن می تواند باعث آسیب لوزالمعده و کبد شود زیرا اتانول نسبتاً سمی است. کبد آسیب دیده به درستی آنزیم ها و اسیدهای آمینه را پردازش نمی کند ، که منجر به ادم (احتباس آب) در بدن می شود. الکل همچنین دارای کالری نسبتاً بالایی بر پایه قند است (به ویژه هنگامی که با نوشابه ترکیب شود) بدون هیچ گونه مواد مغذی دیگر ، که باعث افزایش وزن می شود. آبجو می تواند مشکل ساز باشد زیرا برخی از مارک ها دارای سدیم بالایی هستند.
- به سراغ شراب قرمز بروید ، که برای عروق خونی مفیدتر است.
- از خوردن بادام زمینی و شیرینی های پزی که در برخی از میله ها سرو می شود خودداری کنید ، زیرا هر دو دارای نمک بسیار زیادی هستند.
قسمت 5 از 5: لباس پوشیدن برای کوچکتر جلوه دادن قوزک ها
مرحله 1. شلوارهای بلند و پهن بپوشید
شلوارهای بلند قوزک های شما را می پوشاند و پاهای شما را باریک می کند. سبک های پاهای پهن بهترین هستند ، زیرا اینها مچ پای شما را در آغوش نمی گیرند. سعی کنید از شلوارهای جین نازک و مدلهای کوتاه که دقیقاً بالای مچ پا بریده می شود ، اجتناب کنید.
لباس ها و دامن های بلند نیز اثر لاغری دارند. فقط مطمئن شوید که مچ پا قطع شده است ، نه بالای آن
مرحله 2. قسمت های پایین کمر را انتخاب کنید
قسمت پایین کمر بلند پاهای شما را بلند می کند و در نتیجه مچ پای شما باریک تر به نظر می رسد. شلوارهای کمر بلند یا دامن بلند و کمر بلند را امتحان کنید.
مرحله 3. پاشنه های ضخیم را انتخاب کنید
پاشنه های ضخیم می توانند مچ پای بزرگ را لاغرتر نشان دهند. از تخت های کوچک و نازک خودداری کنید و در مقایسه با آن مچ پای شما بزرگتر به نظر برسد.
مرحله 4. از کفش هایی با بند مچ پا اجتناب کنید
بند مچ پا فقط توجه شما را به قوزک پا جلب می کند. در عوض ، کفش هایی را انتخاب کنید که مچ پای شما را می پوشاند ، مانند چکمه های بلند ، یا کفش هایی با انگشتان نوک تیز ، که به بلند شدن پاها کمک می کند.
مرحله 5. با وسایل جانبی توجه خود را در جاهای دیگر جلب کنید
اگر نمی خواهید شلوار کوتاه یا صندل با بند مچ پا را کنار بگذارید ، لوازم جانبی را امتحان کنید. لوازم جانبی جسورانه ، مانند کیف های دستی ، عینک آفتابی و جواهرات ، چشم ها را به سمت بالا و دور از ناحیه زیر چشم شما جلب می کند.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- آموزش نقطه ای برای کاهش وزن در آنجا کار نمی کند. بنابراین ، تمرین کل بدن باعث می شود وزن شما از مچ پای شما سریعتر از تمرکز بر حرکاتی که قسمت پایینی پاها را هدف قرار می دهند ، کاهش یابد.
- استروژن موجود در قرص های ضد بارداری می تواند باعث تورم در مچ پا و پاهای برخی از زنان شود.
- تمرینات با وزنه معمولاً برای کاهش وزن بهتر از تمرینات قلبی عروقی است.
