اختلالات خوردن جدی هستند و در صورت عدم درمان می توانند پیامدهای جدی بر سلامت جسمی و سلامتی شما داشته باشند. در حقیقت ، میزان مرگ و میر - یعنی تعداد افرادی که از این اختلال رنج می برند - به دلیل اختلالات خوردن بیشتر از سایر بیماری های روانی است. اختلال خوردن در زنان جوان شایع تر است ، اما درصد کمی از مردان جوان (10 تا 15 درصد) نیز از این شرایط رنج می برند. هنگامی که مشکوک شدید که یکی از آنها را دارید ، بهتر است از متخصصان کمک بگیرید ، زیرا درمان مورد نیاز می تواند زندگی شما را نجات دهد.
مراحل
قسمت 1 از 3: بررسی عادات غذایی خود
مرحله 1. با اختلال خوردن آشنا باشید
اختلال خوردن یک بیماری جدی است که منجر به اختلالات شدید در عادات غذایی شما می شود. ممکن است چرخه های غذا خوردن بیش از حد یا بسیار کم را پشت سر بگذارید ، همراه با مشغله شدید بدن یا وزن. شایع ترین اختلالات خوردن عبارتند از بی اشتهایی عصبی ، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری.
محققان معتقدند ریشه های اختلال خوردن شامل ترکیب پیچیده ای از عوامل ژنتیکی ، بیولوژیکی ، روانی ، اجتماعی و رفتاری است
مرحله 2. به دنبال علائم بی اشتهایی عصبی باشید
این نوع اختلال خوردن با دوره های شدید لاغری و وسواس شدید لاغری ، تهدید کننده زندگی است. علائم هشدار دهنده ممکن است شامل کاهش چشمگیر وزن ، ریزش مو ، نداشتن چرخه قاعدگی ، مشغله بیش از حد با کالری ، چربی ، قند ، رژیم و وزن ، اظهار نظر در مورد "چاق" بودن بدون توجه به میزان کاهش وزن ، نفی گرسنگی باشد. ، اجتناب از وعده های غذایی یا شرایطی که غذا در آن وجود دارد ، و تمرین بیش از حد.
- نوع محدود کننده بی اشتهایی عصبی با محدود کردن غذا یا کالری بدون پرخوری یا پاکسازی مشخص می شود.
- نوع پرخوری/پاکسازی بی اشتهایی عصبی با خوردن مقادیر زیاد غذا و سپس پاکسازی یا استفراغ در طی سه ماه مشخص می شود.
- افراد مبتلا به بی اشتهایی اغلب نمی خواهند در حضور دیگران غذا بخورند.
- افراد بی اشتها نیز ممکن است وسواس زیادی روی غذا داشته باشند.
- افراد بی اشتها همچنین تمایل به رفتارهای مزخرف و تحریک پذیر دارند.
مرحله 3. ببینید آیا علائم بولیمیا عصبی را تجربه می کنید یا خیر
این اختلال بر اساس چرخه های خطرناک مصرف مقادیر زیاد غذا و اقدامات انجام شده برای جبران پرخوری ، مانند استفراغ یا مصرف ملین ها یا دیورتیک ها طبقه بندی می شود. افرادی که از بولیمیا رنج می برند ممکن است در طول احساس بی نظمی کاملاً از کنترل خارج شوند و عزت نفس آنها به شدت با درک آنها از بدنشان مرتبط است. پرخوری انواع تصفیه کننده و غیر پاکسازی کننده وجود دارد. علائم دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تورم گونه ها یا ناحیه فک
- دندانهای لکه دار
- سفر به حمام بعد از غذا
- از بین رفتن مقدار زیادی غذا
- پینه روی دست یا انگشتان پا در اثر استفراغ ناشی از خود.
مرحله 4. تعیین اینکه آیا می توانید علائم اختلال پرخوری را تشخیص دهید
این وضعیت شامل مصرف مقدار زیادی غذا و احساس عدم توانایی در توقف است. شما ممکن است حتی زمانی که سیر شده اید غذا بخورید ، در یک بازه زمانی خاص (مانند بیش از 2 ساعت) مقدار زیادی غذا بخورید ، به تنهایی یا مخفیانه غذا بخورید ، حتی اگر وزن خود را کاهش نمی دهید به طور مداوم رژیم بگیرید و احساس افسردگی ، شرمندگی یا در مورد عادات غذایی خود گناهکار هستید
در مقایسه با فرد مبتلا به پرخوری عصبی ، افراد مبتلا به پرخوری ممکن است تلاش نکنند که پرخوری را جبران کنند
مرحله 5. یک غربالگری آنلاین را تکمیل کنید تا خطرات خود را بفهمید
انجام ارزیابی آنلاین به عنوان مشورت با یک متخصص ، ارزیابی کاملی ارائه نمی دهد. با این حال ، این یک راه خوب برای درک ریسک خود بدون تمام فشار است.
قسمت 2 از 3: جستجوی کمک
مرحله 1. قبول کنید که به کمک نیاز دارید
اگر علائم و نشانه های یک اختلال خوردن را در خود مشاهده کردید ، مهم است که بلافاصله از او کمک بگیرید. اختلال خوردن یک وضعیت تهدید کننده زندگی است ، اما کمک پزشکی مناسب می تواند به بهبود شما کمک کند. آیا نگران این هستید که بعد از آن چه کاری انجام دهید یا می ترسید به کسی که دوستش دارید بگویید؟ برای تماس ناشناس می توانید با شماره تلفن راهنمای انجمن ملی اختلالات خوردن به شماره 1-800-931-2237 تماس بگیرید.
مرحله 2. به والدین ، دوستان یا اعضای خانواده اعتماد کنید
ممکن است از نیاز به کمک احساس ترس کنید یا خجالت بکشید ، اما شروع با کسی که شما را دوست دارد می تواند مفید باشد. با یکی از والدین ، بهترین دوستان یا یکی از محرمانه مورد اعتماد خود تماس بگیرید.
- این شخص ممکن است در ابتدا شوک ، عصبانیت یا ناامیدی خود را ابراز کند. سعی کنید صبور باشید زیرا آنها اطلاعات را پردازش می کنند و توضیح می دهند که برای مراجعه به پزشک به کمک نیاز دارید.
- دوستان و عزیزان شما برای حمایت از شما هستند! در صورت نیاز به کمک به آنها اطلاع دهید.
مرحله 3. برای معاینه و ارجاع به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه کنید
اولین قدم این است که برای معاینه اولیه با پزشک اصلی خود ملاقات کنید. حتماً بنویسید یا بتوانید تمام علائمی را که تجربه می کنید ، به طور طولانی مورد بحث قرار دهید.
پزشک شما می تواند تصمیم بگیرد که آیا به مراقبت فوری پزشکی در یک مرکز بستری نیاز دارید یا خیر. او همچنین شما را به متخصصان اختلالات خوردن ، مانند متخصصان تغذیه ، روانپزشکان و روانشناسان ارجاع می دهد
مرحله 4. بدانید که اگر نمی توانید هزینه درمان را دریافت کنید ، می توانید کمک بگیرید
اگر نگران پرداخت هزینه درمان نقص تغذیه خود هستید ، امید خود را از دست ندهید. بیمه گر شما ممکن است پوشش درمانی شما را رد کند ، اما ممکن است بتوانید برای تحت پوشش قرار گرفتن تجدیدنظر قرار دهید یا درمان خود را در مقیاس کشویی از مراکز مختلف دریافت کنید.
علاوه بر اینکه هزینه های درمان در مقیاس کشویی محاسبه می شود ، همچنین ممکن است بتوانید در مراکزی مانند وزارتخانه های رحمت به صورت رایگان درمان کنید ، یا ممکن است به شما کمک کند هزینه درمان را با کمک هزینه تحصیلی عمده از بنیاد کیرستن هاگلوند تأمین کنید. ، صندوق بورسیه تحصیلی Manna و بازیابی اختلال خوردن ، Inc
قسمت 3 از 3: درمان اختلال خوردن
مرحله 1. به متخصص تغذیه مراجعه کنید
درمان یک اختلال خوردن مستلزم یک تیم متخصص است که سابقه کار با افراد مبتلا به بیماری شما را دارند. یک متخصص تغذیه به تشخیص نوع دقیق اختلال خوردن که تجربه می کنید کمک می کند. سپس ، این متخصص با همکاری ارائه دهنده سلامت روان و پزشک مراقبت های اولیه شما برای نظارت بر میزان مصرف مواد مغذی شما ، توصیه به غذا و ورزش برای بازگشت شما به وزن سالم ، و کمک به ایجاد یک رابطه پایدار با غذا.
مرحله 2. با یک روانپزشک مشورت کنید
بسته به شدت اختلال شما ممکن است به مداخله دارویی مانند داروهای ضد اضطراب یا داروهای ضد افسردگی نیاز داشته باشید ، که می تواند به احساس افسردگی یا اضطراب که در اختلال خوردن کمک می کند کمک کند. روانپزشک می تواند داروهای خود را تجویز کرده و به شما کمک کند.
مرحله 3. در روان درمانی شرکت کنید
اکثر مردم دریافتند که مراجعه به روانشناس یا روان درمانگر برای درمان به آنها کمک می کند تا افکار و احساسات خود را در ارتباط با عادات غذایی خود پردازش کنند. درمان شناختی-رفتاری به عنوان یکی از م approachesثرترین روش های درمانی برای اختلالات خوردن شناخته شده است ، زیرا به موضوع اصلی موجود در همه اختلالات خوردن می پردازد ، که بیش از حد به شکل و وزن فرد مربوط می شود.
- بسته به تشخیص خاص شما ، درمانگر با شما همکاری می کند تا الگوهای فکری غیر منطقی شما را در مورد بدن خود شناسایی کند و به شما کمک می کند تمایل خود را برای محدود کردن ، پرخوری یا تصفیه غذا بر اساس خلق و خوی خود کنترل کرده و بر آن غلبه کنید.
- در برخی موارد ، انجام درمان مبتنی بر خانواده برای خردسالان مفید است تا درمانگر بتواند چگونگی تقویت الگوها و رفتارهای ناسالم توسط دیدگاه های خانوادگی یا فرهنگی در مورد تصویر بدن را مورد بررسی قرار دهد.
مرحله 4. یک گروه پشتیبانی محلی پیدا کنید تا در بهبودی به شما کمک کند
یکی دیگر از راههای بهبودی از یک اختلال خوردن ، ملاقات منظم با دیگران است که همان سفر را پشت سر گذاشته اند یا در حال گذراندن آن هستند. این گروهها به شما پناهگاهی امن می دهند تا در مورد احساسات خود صحبت کنید ، توصیه هایی ارائه دهید و راههای مقابله با آنها را به اشتراک بگذارید.
