دوقطبی ، که معمولاً به عنوان افسردگی شیدایی نامیده می شود ، یک اختلال روانپزشکی است که با دوره های شدید غم یا ناامیدی (افسردگی) همراه با دوره های اوج انرژی فوق العاده یا شادی (شیدایی) همراه است. میلیون ها نفر با این اختلال تشخیص داده می شوند و در نهایت یاد می گیرند که چگونه بیماری خود را با خواسته های زندگی روزمره تعادل دهند. اگر والدین دوقطبی هستید یا قصد دارید والد شوید ، ممکن است نگران نحوه مدیریت خود باشید. شما می توانید با انجام اقدامات مناسب در دوران بارداری ، صحبت با فرزندان خود در مورد این اختلال و یادگیری تعادل بین مراقبت از خود و مراقبت از فرزندان خود ، توانایی والدین خود را بهینه کنید.
مراحل
قسمت 1 از 3: مدیریت علائم با والدین
مرحله 1. درمان طولانی مدت را ادامه دهید
برای اینکه بتوانید بهترین والدین مبتلا به این اختلال باشید ، باید به درمان خود متعهد شوید. م effectiveثرترین استراتژی درمانی برای اختلال دوقطبی شامل ترکیبی از دارو و روان درمانی است. بنابراین ، ضروری است که شما داروهای خود را طبق تجویز مصرف کرده ، حاضر شوید و در جلسات درمانی فردی یا گروهی شرکت کنید و حالات روحی خود را پیگیری کنید تا پزشکان خود را از هرگونه تغییر هشدار دهد.
- علاوه بر داروها و درمان ، پیوستن به گروههای حمایتی برای بیماران مبتلا به دوقطبی و عزیزان آنها نیز ممکن است برای شما و خانواده شما مفید باشد. این گروه ها به شما فرصتی می دهند تا با دیگران که تجربه مشابهی دارند ، ارتباط برقرار کرده و از آنها تشویق و مشاوره بگیرید.
- به خاطر داشته باشید که بستری شدن در دوره های حاد اختلال دوقطبی ممکن است ضروری باشد. دوستان نزدیک و اعضای خانواده باید به دنبال نشانه هایی باشند که نشان می دهد علائم شما در حال افزایش است. این می تواند زمان ترسناکی برای کودکان باشد ، بنابراین مهم است که به آنها اطمینان دهید و در مورد بیماری خود به شیوه مناسب سن با آنها صحبت کنید.
مرحله 2. در صورت نیاز به کمک کمک بخواهید
حمایت اجتماعی برای والدین بزرگ مبتلا به اختلال دوقطبی ضروری است. مهم نیست که چقدر آرزوی ابرقهرمان شدن دارید ، حقیقت این است که باید به خانواده و دوستان خود تکیه کنید. بهتر است این را به عنوان واقعیت خود بپذیرید و از حمایتی که آنها ارائه می دهند استقبال کنید.
شما می توانید از حمایت اجتماعی به روش های مختلف استفاده کنید. هنگامی که استرس دارید و نیاز به تخلیه هوا دارید با یک دوست نزدیک تماس بگیرید. وقتی به استراحت نیاز دارید ، از والدین خود بخواهید بچه ها را ببرند. یا وقتی با مادران جامعه در ارتباط هستید که بچه ها را صبح ها به مدرسه برسانید ، ارتباط برقرار کنید
مرحله 3. فرزندان خود را در هنگام عود ایمن نگه دارید
بازگشت به شیدایی یا افسردگی پس از یک دوره طولانی بهبودی از علائم شما می تواند ناراحت کننده باشد. با این حال ، به جای این که خود را زیر پا بگذارید ، ضروری است که اقدامات پیشگیرانه و واکنشی را برای محافظت از فرزندان خود در برابر هرگونه رفتار باقیمانده که به دلیل علائم شما رخ می دهد ، انجام دهید.
- اولا ، سعی کنید با ردیابی منظم خلق و خوی خود ، عود بیماری را پیش بینی کنید. وقتی روزانه چند دقیقه را صرف ثبت داروهای خود ، وضعیت عاطفی ، رفتارها و سایر عوامل مانند خواب و ورزش می کنید ، تشخیص تغییراتی که ممکن است باعث عود شوند ، آسان تر است. علاوه بر این ، پیگیری این عوامل همچنین بینش ارزشمندی را در ارائه درمان به پزشک شما ارائه می دهد.
- ثانیاً ، به محض مشاهده تغییر جزئی در خلق و خوی خود ، وقت پزشک بگیرید. سپس ، به همسر ، والدین یا فرزندان بزرگتر خود هشدار دهید تا در صورت نیاز بتوانند در اجرای طرح بحران مراقبت کنند. همچنین ممکن است بخواهید هر کودک کوچکتر در بستگان خود بماند یا خودتان با شخص دیگری بمانید که می تواند شما را در شرایط اضطراری به بیمارستان برساند.
مرحله 4. آن را یک روز در یک زمان مصرف کنید
هنگامی که شما با اختلال دوقطبی زندگی می کنید ، ایده شما در مورد نحوه والدین ممکن است هرگز محقق نشود. اشکالی نداره یکی از بهترین کارهایی که می توانید برای خود و فرزندان خود انجام دهید این است که از اختلالات خود ناراحت نشوید. روزهای خوب را گرامی بدارید و نهایت تلاش خود را برای پیش بینی و اقدام در روزهای نه چندان خوب انجام دهید. کارت امتیازی از کارهایی که درست یا غلط انجام داده اید نگه ندارید. به سادگی تا آنجا که می توانید برای فرزندان خود آنجا باشید و دیگران را در محل خود قرار دهید تا وقتی به دلیل اختلال دوقطبی نمی توانید آنجا باشید ، کفش های شما را پر کنند.
قسمت 2 از 3: صحبت با فرزندان خود در مورد دوقطبی
مرحله 1. بیماری خود را به روش مناسب سن توضیح دهید
اگر از قبل بچه دارید و اختلال دوقطبی تشخیص داده شده است ، ممکن است با نحوه اطلاع رسانی به فرزندان خود در مورد وضعیت خود بدون افزودن نگرانی یا ترس بی مورد مشکل داشته باشید. با پزشک خود مشورت کنید تا در مورد نحوه اطلاع رسانی اخبار به فرزندان خود پیشنهاد دهید. یا ، جلسه خانواده درمانی را برنامه ریزی کنید تا در یک مکان امن که توسط یک متخصص پشتیبانی می شود ، موضوع را مورد بحث قرار دهید.
به طور کلی ، شما می خواهید آن را به روشی که مناسب سن آنها است توضیح دهید. ممکن است بگویید: "مادر دچار بیماری مغزی به نام اختلال دوقطبی است. این بیماری باعث می شود من متفاوت از آنچه در زمان خوب بودن فکر می کنم ، احساس کنم و رفتار کنم. من به پزشکی مراجعه می کنم که با من همکاری می کند تا بهبود یابد."
مرحله 2. س questionsالات را تشویق کنید
وقتی کودکان با چیز جدیدی آشنا می شوند ، به طور کلی س questionsالات زیادی خواهند داشت. به آنها اطمینان دهید که می خواهید از آنها برای درک بهتر هر آنچه که نیاز دارند بپرسند. اگر بچه ها تشویق به پرسیدن سوالات و پاسخ به آنها نشوند ، تمایل دارند نسخه های بسیار بدتری از واقعیت را در ذهن خود ایجاد کنند. داشتن یک گفتگوی آزاد درباره وضعیت شما می تواند به آرامش ذهن آنها کمک کند.
چیزی شبیه این بگویید: "می دانم که شما بچه ها باید سوالات زیادی از من داشته باشید. من تمام تلاشم را می کنم تا جایی که می توانم به آنها پاسخ دهم. بنابراین … می خواهید چه چیزی را بدانید؟"
مرحله 3. برای زمانی که مامان یا بابا حال خوبی ندارند سیگنال ارائه دهید
در صورت بروز عود ، ممکن است فرزندان شما برخی از جنبه های ترسناک تر اختلال شما را مشاهده کنند. شما می توانید گناه خود را کاهش دهید و به آنها کمک کنید تا آمادگی خود را پیدا کنند و راهی را به آنها نشان دهید که در بهترین حالت خود نیستید.
- اگر با همسر یا شریک زندگی می کنید ، آنها می توانند فرزندان شما را از تغییر حالت با یک عبارت رمز مانند "پدر امروز زرد شده است" هشدار دهند. استفاده از یک رنگ برای توصیف روحیه شریک زندگی شما راه خوبی برای برقراری ارتباط با کودکان است.
- یا ، می توانید از یک سیستم خانگی برای آگاهی از تغییرات خلقی مانند چسباندن یک ورق قرمز به در اتاق خواب خود استفاده کنید. اگر بچه های شما مقاله را می بینند ، می دانند که به شما فضا می دهند یا طرح بحران را آغاز می کنند.
مرحله 4. برنامه بحران را توسعه دهید
مشارکت تمام اعضای خانواده در یک برنامه عملی به فرزندان شما احساس قدرت و کنترل در اوج و فرودهای غیرقابل پیش بینی مرتبط با اختلال دوقطبی می دهد. هنگامی که احساس خوبی دارید ، با آنها بنشینید و چندین گام را بردارید که آنها می توانند در شرایط عودکنندگی انجام دهند.
- برنامه شما ممکن است شامل رفتن آنها به خانه همسایه ، تماس با یکی دیگر از اعضای خانواده یا اخطار به ارائه دهنده سلامت روان شما باشد. سایر اعضای خانواده و دوستان نزدیک خود را در برنامه بحران خود قرار دهید که در مواقع اضطراری به عنوان پشتیبانی عمل خواهند کرد.
- همچنین ، اطمینان حاصل کنید که فرزندان شما می دانند که مشکلی نیست اگر آنها فکر می کنند شما با مشکل جدی روبرو هستید ، با اورژانس تماس بگیرید ، مانند شماره گیری 911 در ایالات متحده. به آنها اطلاع دهید که باید به دنبال چه نوع علائمی باشند و به آنها بیاموزید که در صورت نیاز به خدمات اورژانس چگونه تماس بگیرند.
قسمت 3 از 3: مدیریت بارداری با دوقطبی
مرحله 1. تماس منظم با پزشک خود را حفظ کنید
همه زنان در دوران بارداری نگرانی های منحصر به فردی دارند. اگر تشخیص دوقطبی دارید ، نیازهای خاصی دارید که باید علاوه بر نیازهای مشترک برای همه زنان ، برطرف شود. شما باید از نزدیک با متخصص زنان و زایمان و ارائه دهنده سلامت روان مانند روانشناس همکاری کنید.
- همچنین ، با به اشتراک گذاشتن نگرانی ها با همه ارائه دهندگان خدمات درمانی ، همکاری بین ارائه دهندگان خود را تشویق کنید. به این ترتیب ، همه در کشتی هستند و می توانند با یکدیگر همکاری کنند تا سلامت شما و نوزاد شما تضمین شود.
- تشخیص و مداخله زودهنگام اختلال دوقطبی تا حد زیادی شانس شما را برای تجربه یک عود کامل کاهش می دهد. به همین دلیل بسیار مهم است که در دوران بارداری دوقطبی تحت نظر پزشک باشید.
- به خاطر داشته باشید که اختلال دوقطبی اغلب ارثی است. اگر نگران انتقال آن به فرزندان خود هستید ، با پزشک خود در مورد خطر صحبت کنید.
مرحله 2. خود را در مورد علائم دوقطبی آموزش دهید
دوقطبی یک اختلال مغزی است که دارای ویژگی های بالا و پایین است. هنگامی که شما در ارتفاع بالا هستید یا در شیدایی هستید ، ممکن است انرژی زیادی داشته باشید ، سریع صحبت کنید ، در خواب مشکل داشته باشید ، احساس تحریک پذیری کنید و تصمیمات خطرناک بگیرید. از سوی دیگر ، هنگامی که شما در وضعیت ضعیف یا افسرده قرار دارید ، انرژی کمی دارید ، احساس غم می کنید ، غذا می خورید یا زیاد یا خیلی کم می خوابید و حتی به خودکشی فکر می کنید.
نوسانات خلقی ذاتی چالش های دوقطبی برای مادر باردار. سلامت و تندرستی شما در این دوران حیاتی است و هم شیدایی و هم افسردگی توانایی شما را در حفظ سلامت روحی و جسمی پیچیده می کند
مرحله 3. دارو مصرف کنید
درمان دارویی جزء اصلی درمان دوقطبی است. تثبیت کننده های خلقی دسته خاصی از داروها هستند که برای کمک به افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در مدیریت علائم خود موثر هستند. با این حال ، استفاده از این داروها در دوران بارداری خطر نقایص مادرزادی را افزایش می دهد. اگر باردار هستید و از تثبیت کننده های خلقی استفاده می کنید ، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید این داروها بی خطر هستند. گزینه های دارویی اضافی با کاهش بروز نقایص مادرزادی در دسترس است.
- برخی از مادران ممکن است معتقد باشند که عدم مصرف دارو بهتر از به خطر انداختن سلامت نوزاد است. این ارزیابی باید با دقت سنجیده شود زیرا افسردگی درمان نشده با وزن کم هنگام تولد و رشد غیر طبیعی مغز در نوزادان مرتبط است. بعلاوه ، علائم دوقطبی می تواند منجر به رفتارهایی شود که برای کودک خطرناک است ، مانند تغذیه نامناسب ، مراقبت های نامناسب دوران بارداری ، استرس و سوء مصرف مواد.
- اطمینان حاصل کنید که در مورد تداخلات احتمالی داروهای خود با یکدیگر صحبت کنید. به عنوان مثال ، اگر تحت کنترل بارداری هستید ، با پزشک خود در مورد احتمال تعامل کنترل بارداری با تثبیت کننده های خلقی خود صحبت کنید.
مرحله 4. به درمان بروید
در حالی که یک زن ممکن است مجبور شود رژیم دارویی خود را در دوران بارداری تغییر دهد ، درمان های روان درمانی هیچ خطری ندارد. رویکردهایی مانند درمان شناختی-رفتاری مختص دوقطبی ، خانواده درمانی ، ریتم درمانی بین فردی و اجتماعی و آموزش روانی گروهی مهارت های عملی را ارائه می دهد که به مادران باردار کمک می کند تا در مورد بیماری خود بیاموزند ، مسئولیت های خانواده و خانواده را افزایش دهند ، خواب را بهبود بخشند و با استرس کنار بیایند.
در صورتی که قبلاً شرکت نکرده اید ، در مورد شروع روان درمانی با ارائه دهنده سلامت روان خود صحبت کنید. همچنین ممکن است شرکت در جلسات با شریک ، سایر کودکان یا سایر اعضای خانواده که می توانند مهارت های لازم را بیاموزند برای کمک به شما در مدیریت بهتر بیماری در دوران بارداری و پس از به دنیا آمدن نوزاد مفید باشد
مرحله 5 به دنبال راههای ارتباط با نوزاد خود باشید.
شما می توانید روند پیوند با نوزاد خود را در دوران بارداری آغاز کنید و این روند پس از تولد نوزاد شما نیز ادامه خواهد یافت. به خاطر داشته باشید که این فرایند اغلب زمان بر است ، بنابراین اگر احساس پیوند فوری ندارید نگران نباشید. اگر به دلیل علائم اختلال دوقطبی در ارتباط با نوزاد خود مشکل دارید ، با درمانگر خود صحبت کنید. برخی از مواردی که ممکن است به شما کمک کند با نوزاد متولد نشده خود ارتباط برقرار کنید عبارتند از:
- نامه نگاری برای نوزاد خود به او اطلاع دهید که چگونه کار می کنید و چقدر از ملاقات با او هیجان زده هستید.
- پخش موسیقی آرامش بخش برای کودک ، مانند موسیقی کلاسیک یا عصر جدید.
- ماساژ شکم.
- صحبت کردن با کودک شما.
مرحله 6. انتخابهای سالم داشته باشید
پزشک متخصص زنان و زایمان علاوه بر درمان از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و روانی ، به شما دستور می دهد تا شیوه زندگی خود را نیز اصلاح کنید. همه زنان باردار برای حمایت از رشد و سلامت نوزادان خود به یک شیوه زندگی متعادل نیاز دارند. با اختلال دوقطبی ، یک زن باید مراقب سلامت خود باشد تا عود علائم را به حداقل برساند.
- استراحت کافی داشته باشید. 7 تا 9 (یا بیشتر) ساعت در شب هدف داشته باشید. هر روز در ساعات مشخصی بیدار شوید و دراز بکشید تا بدن خود را با روال خواب تنظیم کنید. وسایل الکترونیکی را خاموش کنید و از مصرف کافئین اجتناب کنید. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی به طور طبیعی چرخه خواب را مختل کرده اند ، بنابراین اگر به طور مداوم در خواب مشکل دارید با پزشک خود مشورت کنید.
- رژیم غذایی مقوی مصرف کنید. پزشک شما به احتمال زیاد یک رژیم غذایی ایده آل برای مدیریت اختلال دوقطبی و بارداری ارائه می دهد. به طور کلی ، مقدار زیادی میوه و سبزیجات ، پروتئین بدون چربی و غلات کامل بخورید. غذاهای فرآوری شده ، چرب و شیرین را حذف کنید.
- فعالیت بدنی کافی داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که چه نوع و چه شدت ورزش برای شما مناسب است. فعال بودن باعث بهبود روحیه و کیفیت خواب شما می شود.
- استرس را مدیریت کنید. نگرانی در مورد نوزاد می تواند روحیه شما را بدتر کند و سلامت شما را به خطر بیندازد. تکنیک های آرامش بخش مانند تنفس عمیق و مدیتیشن را تمرین کنید. مراقب خود باشید یا کتاب بخوانید یا یوگا.
مرحله 7. مراقب علائم اختلال دوقطبی پس از زایمان باشید
گاهی اوقات اختلال دوقطبی می تواند بعد از زایمان تشدید شود و می تواند خطرات جدی برای سلامتی شما و ایمنی نوزاد شما به همراه داشته باشد. اگر پس از زایمان متوجه افزایش علائم اختلال دوقطبی خود شدید ، بلافاصله با درمانگر یا پزشک خود مشورت کنید. ممکن است لازم باشد داروهای خود را تنظیم کنید تا علائم شما تسکین یابد.
