درمان های تحریک مغزی مانند تحریک عمیق مغز و درمان الکتروشوک در حال حاضر برای درمان تعدادی از بیماری ها و سلامت روان از جمله افسردگی ، پارکینسون و اختلالات خوردن استفاده می شود. ممکن است بخواهید درمان تحریک مغزی برای بی اشتهایی خود را بررسی کنید ، اما ممکن است احساس کنید که باید در مورد آن بیشتر بدانید. یا ، ممکن است شما قبلاً تصمیم گرفته اید که از تحریک مغز استفاده کنید و می خواهید تمام تلاش خود را برای حمایت از موفقیت درمان بی اشتهایی خود انجام دهید. اگر در مورد تحریک مغزی به طور کلی اطلاعات بیشتری کسب کردید ، با یک متخصص مشورت کنید و به برنامه درمانی خود پایبند باشید ، می توانید تحریک مغز را برای درمان بی اشتهایی کشف کنید.
مراحل
روش 1 از 3: در نظر گرفتن تحریک مغز به عنوان یک درمان
مرحله 1. بیاموزید که چیست
تحریک مغز شامل چندین روش برای تحریک مغز برای کنترل رفتارهای خاص است. ممکن است شامل کاشت الکترود در مغز از طریق جراحی ، اتصال آنها به پوست سر یا استفاده از میدان های مغناطیسی باشد. هرچه بیشتر در مورد تحریک مغز به طور کلی و به عنوان درمانی برای بی اشتهایی اطلاعات بیشتری داشته باشید ، بهتر می توانید تصمیم بگیرید که آیا این گزینه مناسب شما است.
- رایج ترین اشکال تحریک مغزی عبارتند از: تحریک عمیق مغز (DBS) ، درمان با تشنج الکتریکی (ECT) ، تشنج مغناطیسی (MST) ، تحریک عصب واگ (VNS) و تحریک مغناطیسی فرا جمجمه ای مکرر (rTMS).
- به منابعی مانند کلینیک مایو در https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/deep-brain-stimulation/home/ovc-20156088 یا وب سایت NIMH در https://www.nimh.nih.gov/ مراجعه کنید سلامت/موضوعات/تحریکات مغزی-درمانها/تحریکات مغزی-درمانها. برای اطلاعات در مورد درمانهای تحریک مغزی.
مرحله 2. تحقیق در مورد درمان هایی که برای بی اشتهایی استفاده می شود
هنگامی که درک کلی از درمان تحریک مغزی پیدا کردید ، باید بیشتر بدانید که کدام یک از روش های درمانی بیشتر برای بی اشتهایی استفاده می شود. به عنوان مثال ، DBS یکی از متداول ترین درمان های تحریک مغزی برای بی اشتهایی شدید یا مزمن یا بی اشتهایی مقاوم به درمان با وسواس است. درمان هایی مانند VNS آنقدرها برای بی اشتهایی استفاده نمی شود.
- جزوه یا سایر جزوات حاوی اطلاعات مربوط به درمان های تحریک مغزی برای بی اشتهایی را از پزشک خود بخواهید.
- با افرادی که از تحریک مغزی برای درمان بی اشتهایی خود استفاده کرده اند صحبت کنید. بپرسید که از کدام روش درمانی استفاده کرده اند و در مورد تجربه خود در مورد درمان بپرسید. به عنوان مثال ، ممکن است بپرسید ، "آیا این یک درمان م effectiveثر برای شما بود؟"
مرحله 3. نحوه کار را بررسی کنید
به طور کلی ، قسمتهای خاصی از مغز شما توسط الکترودها ، آهنرباها یا به طریقی دیگر فعال می شوند. پس از فعال شدن ، این قسمت های مغز یا رفتارهای خاصی را تحریک یا سرکوب می کنند. هر یک از روشهای تحریک مغزی در نحوه تحریک مغز متفاوت است. آگاهی از نحوه عملکرد درمان تحریک مغزی به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که کدام درمان برای شما مفید است یا اصلا گزینه درمانی احتمالی برای شما است. اگر قبلاً تصمیم گرفته اید که این یک گزینه برای شما است ، درک نحوه عملکرد آن به شما کمک می کند تا خود را برای درمانی که دریافت می کنید آماده کنید.
- به اطلاعات ارائه شده توسط NIMH https://www.nimh.nih.gov/health/topics/brain-stimulation-therapies/brain-stimulation-therapies.shtml در مورد نحوه عملکرد هر یک از درمان های تحریک مغز توجه کنید.
- برخی از درمان ها ، مانند تحریک عمیق مغز ، نیاز به جراحی دارند. سایر درمانها نیازی به جراحی ندارند اما شامل جلسات مکرر می شوند.
مرحله 4. تحقیقات خطرات و عوارض جانبی
قبل از انجام هر نوع درمانی ، باید درک روشنی از خطرات احتمالی و عوارض جانبی داشته باشید. این امر هنگام درمان بی اشتهایی با تحریک مغز نیز صادق است. اطلاعات بیشتر در مورد عوارض جانبی و خطرات به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که آیا این یک گزینه درمانی مناسب برای شما است یا نه و شما را برای درمان آماده می کند.
- NIMH اطلاعاتی در مورد خطرات و عوارض جانبی رایج ترین روش های تحریک مغز در آدرس زیر ارائه می دهد:
- سعی کنید مطالعاتی را با آزمایشات کنترل تصادفی پیدا کنید تا مطمئن ترین داده های ممکن را بدست آورید.
- هر یک از عوارض جانبی و اینکه آیا می توانید از عهده آن برآیید را در نظر بگیرید. به عنوان مثال ، یکی از عوارض جانبی ECT از دست دادن حافظه است. شما می توانید از خود بپرسید: "آیا من با از دست دادن حافظه به خاطر این درمان خوب هستم؟"
- برخی از درمان های تحریک مغزی خطرات بیشتری نسبت به بقیه دارند. به عنوان مثال ، به دلیل نیاز به جراحی ، خطرات DBS بیشتر از rTMS است ، که نیازی به جراحی ندارد.
روش 2 از 3: مشاوره با متخصص
مرحله 1. بپرسید کدام درمان برای شما گزینه ای است
هر نوع درمان تحریک مغزی دارای الزامات خاصی است که باید برای واجد شرایط بودن این درمان رعایت کنید ، و همچنین معیارهای خاصی برای افرادی که کاندیدای مناسبی برای درمان نیستند. قبل از اینکه بتوانید بی اشتهایی را با تحریک مغزی درمان کنید ، باید با پزشک یا متخصص بهداشت روانی خود مشورت کنید که کدام روش درمانی برای شما مناسب است و کدام گزینه نیست.
- به عنوان مثال ، اگر شرایط بهداشتی دیگری دارید که ممکن است در طول جراحی عوارض ایجاد کند ، ممکن است واجد شرایط DBS نباشید.
- با ارائه دهنده خود در مورد الزامات ، خطرات ، عوارض جانبی و نتایج احتمالی هر یک از گزینه های خود صحبت کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "کدام گزینه با کمترین تأثیرات منفی بیشترین سود را برای من خواهد داشت؟"
- سعی کنید از بیش از یک پزشک متخصص نظر بگیرید. اگر می توانید ، هم با پزشک و هم با جراح مغز و اعصاب که قبلاً این عمل را انجام داده صحبت کنید.
مرحله 2. با روش خاص آشنا شوید
هنگامی که شما با تحریک مغزی بی اشتهایی را درمان می کنید ، باید به طور کلی در مورد درمان تحقیق کنید. همچنین باید بدانید که دقیقاً در طول درمان چه اتفاقی می افتد. آگاهی از روش خاص مورد استفاده در درمان تحریک مغزی به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که آیا این گزینه مناسب شما است یا خیر. همچنین شما را برای دریافت درمان آماده می کند.
- از پزشک خود بپرسید که برای آماده شدن برای درمان باید چه کار کنید. به عنوان مثال ، سعی کنید بپرسید "برای آماده شدن برای درمان باید چه کار کنم؟"
- در مورد آنچه دقیقاً در طول درمان اتفاق می افتد ، با متخصص بهداشت روانی یا پزشک خود مشورت کنید. سعی کنید چیزی شبیه به این ، "آیا می توانید گام به گام به من بگویید چه اتفاقی می افتد؟"
- در مورد آنچه باید بعد از درمان انجام دهید بپرسید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "آیا دستورالعمل هایی برای کارهایی که باید بلافاصله بعد از درمان انجام دهم وجود دارد؟ در مورد مراقبت های طولانی مدت چطور؟"
مرحله 3. یک برنامه درمانی ایجاد کنید
درمان های تحریک مغز به صورت جداگانه استفاده نمی شود. آنها به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی بزرگتر که اغلب شامل مشاوره تغذیه ، روان درمانی و مدیریت دارو است ، استفاده می شوند. هنگامی که شما با درمان تحریک مغزی بی اشتهایی را درمان می کنید ، باید با ارائه دهنده خدمات پزشکی یا روانی خود برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری کنید.
- در مورد اینکه چگونه سایر اجزای درمان از درمان تحریک مغزی شما پشتیبانی می کنند صحبت کنید. به عنوان مثال ، ممکن است از روانپزشک خود بپرسید "چگونه درمان در درمان گنجانده می شود؟"
- ارائه دهنده شما ممکن است اهداف درمانی و سایر پشتیبانی را در برنامه درمانی شما لحاظ کند. آنها همچنین ممکن است شامل بررسی برای ارزیابی عملکرد برنامه درمانی شما باشند.
روش 3 از 3: به برنامه درمانی خود پایبند باشید
مرحله 1. تمام قرارهای مربوط به درمان را نگه دارید
وقتی شما با تحریک مغزی بی اشتهایی را درمان می کنید ، مهم است که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. در تمام معاینات ، معاینات و جلسات درمانی خود شرکت کنید تا مطمئن شوید که خوب کار می کنید و نحوه عملکرد درمان تحریک مغزی را زیر نظر داشته باشید.
- شما باید به همه قرارهای خود بروید ، حتی اگر احساس می کنید که درمان تحریک مغزی شما کار کرده است و شما بهتر هستید.
- اگر شرایط اضطراری دارید و نمی توانید یک قرار ملاقات بگذارید ، باید در اسرع وقت آن را دوباره برنامه ریزی کنید.
مرحله 2. یک مجله درمانی شروع کنید
وقتی در حال درمان بی اشتهایی با تحریک مغزی هستید می توانید به برنامه درمانی خود پایبند باشید ، نوشتن تجربیات درمانی خود است. روزنامه نگاری می تواند به شما کمک کند احساسات را رها کنید ، موارد مهم را پیگیری کرده و تجربه خود را ثبت کنید.
- در مورد موفقیت های خود در درمان بی اشتهایی ، مهم نیست که چقدر کوچک به نظر می رسند ، بنویسید. به عنوان مثال ، ممکن است بنویسید: "من امروز فقط 3 بار مقیاس را نگاه کردم."
- در مورد هر گونه ترس یا نگرانی در مورد درمان بنویسید. می توانید آنها را با ارائه دهنده خود به اشتراک بگذارید.
- از مجله خود به عنوان مکانی برای کشف تمام احساسات خود در مورد درمان تحریک مغزی و بی اشتهایی خود استفاده کنید.
مرحله 3. عوارض جانبی را مدیریت کنید
تقریباً هر درمان دارویی عوارض جانبی دارد. درمان های تحریک مغزی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اما ، اگر از بدن و احساسات خود آگاه هستید ، می توانید عوارض جانبی را کنترل کنید ، عوارض جانبی خود را ثبت کنید و در مورد کاهش آنها با پزشک خود مشورت کنید.
- از تغییرات جسمی ، عاطفی و روحی بدن خود آگاه باشید. به عنوان مثال ، یک یا دو روز پس از درمان به تهوع ، خستگی ، گیجی یا سایر عوارض جانبی که ممکن است تجربه کنید توجه کنید.
- هرگونه عارضه جانبی را که در مجله درمانی خود مشاهده می کنید به عنوان راهی برای ثبت آنها بنویسید. به عنوان مثال ، ممکن است بنویسید: "امروز بعد از درمان کمی سرگیجه داشتم."
- به پزشک متخصص خود اطلاع دهید که با عوارض جانبی روبرو هستید و می خواهید در مدیریت آنها کمک کنید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید ، "من می خواهم در مورد چگونگی مدیریت عوارض جانبی درمان صحبت کنم."
مرحله 4. به سیستم پشتیبانی خود تکیه کنید
هنگامی که شما با تحریک مغزی بی اشتهایی را درمان می کنید ، خانواده و دوستان شما می توانند از شما حمایت کنند و شما را تشویق کنند که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. آنها همچنین می توانند به شما در انجام کارهای روزمره ای که هنگام تکمیل درمان خود نمی توانید به آنها برسید ، کمک کنند.
- بگذارید افراد نزدیک شما بطور خاص بدانند که به چه چیزی نیاز دارید. به عنوان مثال ، ممکن است بگویید: "بابا ، می توانی چند روزی سگ مرا تماشا کنی؟"
- وقتی از درمان خود ناراحت هستید یا عصبی هستید از کسی بخواهید فقط با شما باشد. شما مجبور نیستید کاری انجام دهید ، مگر اینکه فقط حضور داشته باشید.
- در مورد احساسی که از نظر احساسی و جسمی دارید با یکی از نزدیکان خود صحبت کنید.
مرحله 5. درمان بی اشتهایی خود را ادامه دهید
درمان های تحریک مغزی می توانند به شما در مدیریت بی اشتهایی کمک کنند ، اما هیچ درمان جادویی وجود ندارد که باعث شود این اختلال به طور کامل برطرف شود. شما هنوز باید فعالانه کار کنید تا بتوانید آن را تحت کنترل داشته باشید. قبل از شروع درمان تحریک مغزی ، کارهایی را که برای مدیریت بی اشتهایی انجام می دادید ادامه دهید.
- به تمرین عادات غذایی سالم ادامه دهید. به عنوان مثال ، حذف صبحانه را شروع نکنید زیرا احساس می کنید درمان های تحریک مغزی به شما کمک می کند.
- برای رسیدگی به مسائل دیگر در زندگی خود که ممکن است در بی اشتهایی شما نقش داشته باشد ، با متخصص مراقبت های بهداشتی خود کار کنید.
