اختلالات خوردن از جمله بیماریهای روانی هستند که می توانند باعث احساس سوزش ، پاکسازی یا اجتناب از غذا شوند. حمایت از یک فرد مبتلا به اختلال خوردن می تواند سخت باشد و اگر آن شخص شریک شما باشد ، می تواند حتی مشکل تر شود. هر شخص متفاوت است ، بنابراین هیچ راه درست یا غلطی برای حمایت از شریک زندگی شما از طریق اختلال خوردن وجود ندارد. یادگیری در مورد اختلالات خوردن ، مهربان و محکم بودن هنگام صحبت کردن ، و استفاده از زبان مثبت در مورد غذا می تواند به شما کمک کند تا ستون قدرت در زمان نیاز شریک زندگی خود باشید.
مراحل
روش 1 از 3: تشویق شریک خود به دنبال کمک
مرحله 1. از شریک خود بخواهید تا از متخصصان کمک بخواهد
شما می توانید از شریک زندگی خود در زندگی روزمره او حمایت کنید ، اما در نهایت اکثر افراد مبتلا به اختلال خوردن باید برای بهبودی با یک متخصص کار کنند. درمانگران زیادی هستند که به طور خاص با بهبود اختلال خوردن سروکار دارند و می توانند به شریک زندگی شما کمک کنند.
اگر بیمه درمانی دارید ، می توانید درمانگری را پیدا کنید که بیمه شما تحت پوشش آن باشد
مرحله 2. شریک زندگی خود را به خاطر اختلال خوردن سرزنش نکنید
به یاد داشته باشید ، اختلال خوردن یک انتخاب نیست ، یک بیماری واقعی است. شریک زندگی شما برای حمایت از سلامتی به حمایت شما نیاز دارد نه انتقاد شما.
مرحله 3. یک شبکه پشتیبانی برای شریک خود راه اندازی کنید
اغلب ، افراد مبتلا به اختلالات خوردن به بیش از یک نفر نیاز دارند که بتوانند در طول دوره بهبودی به آنها تکیه کنند. با شریک خود در مورد کسانی که دوست دارند در مواقع ضروری به آنها تکیه کنند صحبت کنید. این معمولاً شامل دوستان نزدیک و اعضای خانواده است که در نزدیکی زندگی می کنند یا به راحتی می توان به آنها دسترسی پیدا کرد.
مرحله 4. با زوج خود از مشاوره زوجین کمک بگیرید
بهبودی از یک اختلال خوردن می تواند فشار زیادی بر روابط شما ایجاد کند. به شریک خود پیشنهاد دهید که شما دو نفر با هم مشاوره زوج را دریافت کنید تا رابطه شما در این مبارزه زنده بماند. مشاوره زوجین همچنین می تواند به شما کمک کند راه هایی را بیاموزید که از طریق آنها بهترین شریک زندگی خود را در طول دوران بهبودی خود حمایت کنید.
نکته:
سعی کنید وقتی مشاوره زوجین را پیشنهاد می کنید ، شریک خود را متهم به بار بودن نکنید. شریک زندگی شما احتمالاً از قبل نسبت به هر چیزی که در مورد اختلال خوردن او وجود دارد حساس است.
روش 2 از 3: حمایت از شریک خود از طریق بازیابی آنها
مرحله 1. با انواع اختلالات خوردن آشنا شوید
اگر فکر می کنید که شریک زندگی شما دارای اختلال خوردن است یا اگر تشخیص داده شده است ، می توانید در مورد اختلالات خوردن و نحوه بروز آنها اطلاعات بیشتری کسب کنید. 3 نوع اصلی از اختلالات خوردن وجود دارد ، و ممکن است شریک زندگی شما یک یا ترکیبی از چند مورد داشته باشد.
- بی اشتهایی عصبی با امتناع از خوردن مشخص می شود. نشانه هایی که نشان می دهد همسرتان ممکن است دچار بی اشتهایی شود شامل کاهش شدید وزن ، حذف وعده های غذایی ، انکار گرسنگی و بهانه گیری برای نخوردن غذا است.
- بولیمیا یک اختلال خوردن است که شامل بیرون راندن غذا بعد از خوردن آن ، معمولاً با پرتاب غذا می شود. اگر همسرتان در طول یا بعد از غذا به حمام می رود ، اگر از نعناع برای مخفی کردن بوی استفراغ استفاده می کند یا اگر اغلب از ناراحتی معده شکایت می کند ، ممکن است دچار پرخوری عصبی شود.
- پرخوری با خوردن بیش از حد مشخص می شود ، گاهی اوقات تا حد احساس بیماری. اگر بسته بندی مواد غذایی خالی را در خانه خود پنهان کرده اید ، متوجه شده اید که مقدار زیادی غذا از بین می رود یا مقدار زیادی غذای ناسالم ذخیره می کند ، ممکن است شریک شما پرخوری کند.
مرحله 2. ویژگی های فیزیکی آنها را تحسین کنید
ظاهر بدنی برای اکثر افراد مبتلا به اختلالات خوردن موضوعی حساس است. سعی کنید به ظاهر فیزیکی شریک زندگی خود توجه نکنید. در عوض ، آنها را از شخصیت خود تعریف کنید ، یا اینکه چقدر برای بهبودی خود تلاش کرده اند.
تعارفاتی مانند:
"من قدرت شما را تحسین می کنم"
"نگرش شما در چند روز گذشته واقعاً مثبت بوده است"
"می توانم بگویم که شما اخیراً بسیار سخت کار کرده اید ، و می خواستم به آن اعتراف کنم"
مرحله 3. در صورت بروز عدم صمیمیت را بپذیرید
شریک زندگی شما با شروع سفر به دوران بهبودی ، مشکلات زیادی را پشت سر خواهد گذاشت. آنها ممکن است نسبت به بدن خود احساس بدی داشته باشند ، میل جنسی خود را کاهش دهند یا حتی بیشتر از حد معمول خسته شوند. فقدان صمیمیت ممکن است از عوارض جانبی برخی یا تمام مراحل بهبود باشد. سعی کنید با شریک خود صبور باشید و به یاد داشته باشید که آنها تمام تلاش خود را می کنند تا بهبود یابند و شریک بهتری برای شما شوند.
سعی کنید در صورت بروز صمیمیت ، احساس بدی به همسرتان ندهید. این می تواند آنها را دورتر کرده و بهبود آنها را سخت تر کند
مرحله 4. انتظار نداشته باشید که شریک زندگی شما یک شبه درمان شود
بهبودی از یک اختلال خوردن کار ساده ای نیست و به سرعت اتفاق نمی افتد. شریک زندگی شما مجبور است برای مدت طولانی سخت کار کند تا از اختلال خوردن خود رهایی یابد. آنها حتی ممکن است مجبور شوند تا پایان عمر روی آن کار کنند. سعی کنید همدل باشید و درک کنید که فقط به دلیل اینکه نتایج را فوراً مشاهده نمی کنید به این معنا نیست که شریک زندگی شما تلاش زیادی نمی کند.
بهبودی از یک اختلال خوردن برای هر کس زمان متفاوتی طول می کشد. هیچ زمان بندی وجود ندارد که شریک شما از آن پیروی کند ، زیرا همه چیز به سفر خاص او بستگی دارد
مرحله 5. اگر شریک زندگی شما عصبانی یا تدافعی شد ، توهین نکنید
اختلالات خوردن یک موضوع حساس است و اگر شریک زندگی شما قبلاً با اختلال آنها روبرو نشده باشد ، احتمالاً برخورد با آن دشوار خواهد بود. آنها ممکن است از شما بخاطر تلاش برای کمک به آنها عصبانی شوند. آرام باشید و سعی کنید در صورت امکان با آنها گفتگوی منطقی داشته باشید.
سعی کنید از عباراتی مانند "می توانم بگویم که در بهبودی خود مشکل دارید ، اما این برای سلامتی و تندرستی شما مهم است."
مرحله 6. وقتی در مورد غذا صحبت می کنید از زبان مثبت استفاده کنید
افراد مبتلا به اختلالات خوردن اضطراب زیادی در مورد غذا دارند ، که باعث می شود آنها در مورد آن منفی فکر کنند. سعی کنید برچسب غذا را "خوب" یا "بد" نگذارید. در عوض ، از کلماتی مانند "غذای روزمره" و "گاهی غذا" برای تمایز بین اقلام سالم و غیر سالم استفاده کنید.
روش 3 از 3: مراقبت از خود
مرحله 1. به سیستم پشتیبانی شریک خود اعتماد کنید
در دوران نقاهت شریک زندگی شما ، آنها باید به دنبال سیستم حمایتی غیر از شما بودند. این معمولاً دوستان و خانواده است. همچنین می توانید از سیستم پشتیبانی شریک خود برای دریافت مشاوره و داشتن شانه ای برای تکیه استفاده کنید. آنها درک خواهند کرد که شما در چه شرایطی هستید ، زیرا آنها به شریک زندگی شما نیز اهمیت می دهند.
هشدار:
مراقب باشید که در مورد شریک زندگی خود شایعه نکنید و اطلاعات حساس را برای دوستان یا اعضای خانواده اش فاش نکنید. این می تواند مشکلات اعتماد بین شما و شریک زندگی شما را ایجاد کند.
مرحله 2. به دنبال کمک حرفه ای برای خودتان باشید
حمایت از شریکی که در حال بهبودی برای یک اختلال خوردن است دشوار است. از نظر احساسی خسته کننده است و اغلب می تواند به شما این احساس را بدهد که کسی را ندارید که با او صحبت کنید. به دنبال مشاوره از یک درمانگر برای خودتان باشید تا مطمئن شوید که سلامت روان شما در این فرایند خوب است.
مرحله 3. سطح استرس خود را مدیریت کنید و برای خود وقت بگذارید
حمایت از شریک زندگی و در عین حال مراقبت از سایر مسئولیت های دیگر زندگی می تواند مالیاتی باشد. مطمئن شوید که برای از بین بردن وقت خود اختصاص دهید. سعی کنید در طبیعت قدم بزنید ، با حیوانات خانگی خود بازی کنید یا حتی در ماشین به آهنگ مورد علاقه خود گوش دهید تا لحظاتی از روز را برای استراحت به خود اختصاص دهید.
