داروهای ضد افسردگی معمولاً در کنار سایر روشهای درمانی برای درمان افسردگی استفاده می شود. تشخیص اینکه آیا داروهای ضد افسردگی شما م workingثر هستند یا خیر ، دشوار است زیرا ممکن است مدتی طول بکشد تا عملکرد صحیح آنها شروع شود. به طور معمول ، چهار تا شش هفته طول می کشد تا شروع به کار کنند. هنگامی که داروهای شما شروع به کار می کنند ، ممکن است متوجه برخی از عوارض جانبی و در نهایت مزایایی مانند انرژی بیشتر و چشم انداز مثبت تر به زندگی شوید. اگر داروهای شما برای شما مثر واقع نشد یا عوارض جانبی زیادی در پی نداشت ، ممکن است نیاز به تغییر داروهای ضد افسردگی داشته باشید. داروهای ضدافسردگی متداول شامل مهارکننده های بازجذب بازجذب سروتونین (SSRIs) ، مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) و مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین و دوپامین (NDRIs) و همچنین داروهای قدیمی مانند سه حلقه ای و تتراسایکلیک ها می باشد. پزشک به شما توصیه می کند که آیا داروی ضدافسردگی شما کار می کند یا خیر و بسته به شرایط شما ، جایگزین های شما چیست.
مراحل
روش 1 از 3: شناسایی علائم موثر بودن داروی ضد افسردگی
مرحله 1. صبر را تمرین کنید
شما باید صبور باشید ، زیرا تعیین داروی مناسب برای شما ممکن است مدتی طول بکشد و ممکن است چند تلاش طول بکشد. برای شروع کار باید چهار تا شش هفته به داروهای خود زمان دهید.
- بازه زمانی طولانی را بشناسید. مصرف داروهای ضدافسردگی زمان متفاوتی را برای شروع کار برای افراد مختلف صرف می کند. ممکن است بعد از یک یا دو روز متوجه برخی از مزایای استفاده از دارو شوید. با این حال ، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا داروی ضدافسردگی وارد شود.
- اگر داروی ضد افسردگی شما بعد از شش هفته شروع به کار نکرده است ، باید در مورد داروهای جایگزین با پزشک خود صحبت کنید.
مرحله 2. مراقب بهبود علائم خود باشید
از یک دفتر خاطرات برای پیگیری علائم خود به صورت روزانه استفاده کنید. اگر قبل از شروع مصرف دارو احساس می کردید که آینده شما ناامید کننده است ، ممکن است بخواهید نظر خود را در مورد آینده خود پس از مصرف دارو به مدت دو هفته در نظر بگیرید. اگر احساس می کنید کند هستید و تمرکز شما برای شما مشکل است ، ببینید آیا این علائم در حین مصرف دارو اصلا تغییر کرده است.
- برای پیگیری علائم خود از تست غربالگری افسردگی استفاده کنید. می توانید مقیاس های غربالگری افسردگی را به صورت آنلاین پیدا کنید. پرسشنامه علائم را تکمیل کنید و نتایج خود را مشاهده کنید تا ببینید آیا در طول زمان تغییر می کند یا خیر.
- همچنین می توانید از دفتر خاطرات سلامت یا برنامه های تلفن همراه برای ردیابی علائم خود استفاده کنید.
مرحله 3. ببینید آیا احساس بهتری دارید
اگر انرژی بیشتری در طول روز دارید و احساس افسردگی کمتری دارید ، این نشانه این است که داروی شما شروع به کار کرده است. اگر بعد از دو تا شش هفته احساس بهتری داشتید ، این می تواند نشانه بسیار خوبی باشد.
مرحله 4. عوارض جانبی را شناسایی کنید
اگرچه این دارو ممکن است به برخی از علائم شما کمک کند ، اما ممکن است عوارضی نیز به دنبال داشته باشد. شما باید به هرگونه بهبود و عوارض جانبی توجه کنید. اگرچه موج جدید انواع داروهای ضدافسردگی مانند مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) عوارض جانبی نسبتاً کمتری نسبت به انواع قدیمی داروها دارند ، اما هنوز عوارض جانبی زیادی در بر دارند. این عوارض جانبی معمولاً شامل میل جنسی کمتر ، خشکی دهان ، تهوع ، بی خوابی ، اضطراب و بیقراری ، افزایش وزن ، خواب آلودگی ، یبوست و اسهال است. به طور معمول ، عوارض جانبی قبل از مزایای درمان ظاهر می شوند. با این حال ، در صورت مشاهده عوارض جانبی ، باید به پزشک خود نیز اطلاع دهید.
- اگر عوارض جانبی شما برطرف نشد ، باید در مورد داروهای جایگزین افسردگی با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر برخی از علائم شما بهبود می یابد اما عوارض جانبی ناخوشایندی را تجربه می کنید ، باید با پزشک خود مشورت کنید.
مرحله 5. مراقب علائم هشداردهنده ای باشید که نشان می دهد داروی ضد افسردگی کار نمی کند
مهم است که به دنبال نشانه هایی باشید که نشان می دهد داروی ضد افسردگی شما کار نمی کند. انواع مختلفی از علائم هشدار دهنده مانند نوسانات خلقی ، افکار خودکشی و افزایش انرژی همراه با بلوز وجود دارد. به طور خاص ، مراقب علائم زیر باشید که نشان می دهد داروی ضدافسردگی شما کار نمی کند:
- اگر احساس می کنید انرژی بیشتری دارید اما همچنان احساس ضعف می کنید ، این ممکن است نشانه بدی باشد. برخی از داروها شروع به کار می کنند اما برای وضعیت شما به درستی عمل نمی کنند. در این صورت ، انرژی بیشتری خواهید داشت اما همچنان احساس آبی می کنید. در این صورت با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر بلافاصله بعد از شروع مصرف دارو احساس بهتری داشتید ، ممکن است نشانه این باشد که ممکن است دارو برای شما نامناسب باشد. معمولاً مدتی طول می کشد تا داروهای ضد افسردگی بر شیمی مغز شما تأثیر بگذارند. در صورت بهبود فوری ، ممکن است عارضه جانبی یا دارونما را تجربه کنید. در هر صورت ، با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر افسردگی شما بدتر شد یا دچار تغییرات خلقی وحشتناکی شدید ، این نشانه این است که داروی ضدافسردگی شما به درستی کار نمی کند. باید با پزشک خود صحبت کنید.
- همه داروهای ضدافسردگی در دو ماه اول بیشتر در معرض افکار و رفتارهای خودکشی در کودکان ، نوجوانان و جوانان بین سنین 18 تا 24 سال قرار دارند. اگر شما یا فردی که می شناسید در فکر خودکشی هستید ، افسردگی بدتری دارید یا تغییرات رفتاری دارید ، بلافاصله با پزشک تماس بگیرید. مصرف داروهای خود را متوقف نکنید مگر اینکه پزشک به شما دستور دهد.
روش 2 از 3: پیگیری علائم خود با یک برنامه
مرحله 1. یک برنامه بهداشت روانی خریداری کنید
انواع برنامه های تلفن همراه موجود است که به شما کمک می کند افسردگی خود را ردیابی کنید. این برنامه ها دارای ابزارهای متنوعی هستند که می توانند به شما در کنترل افسردگی ، یادگیری فعالیت های جدید و انتقال تجربه خود به یک متخصص پزشکی کمک کنند.
مرحله 2. برنامه Start را بارگیری کنید
برنامه Start که توسط ید و بخشی از ابزارهای توسعه پزشکی Apple’s Care Kit طراحی شده است ، به شما در ردیابی افسردگی کمک می کند. این به شما امکان می دهد داده های خود را مستقیماً با یک متخصص پزشکی به اشتراک بگذارید. شما یک پرسشنامه کوتاه در فواصل دو هفته ای تهیه می کنید که به آن پرسشنامه سلامت بیمار می گویند. گرفتن پرسشنامه به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که آیا علائم شما بهبود یافته است یا خیر. شما به مدت شش هفته از برنامه استفاده می کنید ، و سپس از نتایج استفاده می کنید تا با پزشک خود در مورد موثر بودن دارو تصمیم بگیرید.
مرحله 3. با راهنمای CBT Self-Help ، حالت خود را دنبال کنید
این یک برنامه خاطرات تلفن هوشمند است که به شما کمک می کند نحوه ارتباط و واکنش به رویدادها را در طول روز پیگیری کنید. شما درباره رویدادهای زندگی خود ، حالات و شدت های مربوط به آن می نویسید. این می تواند به شما در ردیابی افسردگی در هنگام مصرف داروی ضد افسردگی کمک کند. اگر قبل از مصرف داروی ضدافسردگی آن را شروع کرده اید ، می توانید از برنامه خاطرات استفاده کنید تا تعیین کنید که آیا خلق و خوی شما پس از شروع یک داروی ضد افسردگی بهبود یافته است یا خیر.
مرحله 4. MoodKit را بارگیری کنید
این برنامه به شما کمک می کند خلق و خوی خود را زیر نظر داشته باشید و فعالیت های تقویت خلق و خو را بیاموزید. این می تواند برای افسردگی خفیف مفید باشد ، اما برای افراد مبتلا به افسردگی متوسط یا شدید مفید نیست. در هر صورت ، این ابزار می تواند در کنار سایر ابزارها ، به شما در ردیابی خلق و خوی شما در هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی کمک کند.
مرحله 5. از T2 Mood Tracker استفاده کنید
این برنامه به شما کمک می کند تا حالت های احساسی خود را زیر نظر داشته باشید و شامل یک ویژگی نمودار عالی است. این می تواند به شما در کنترل افسردگی کمک کند تا بتوانید تجربیات خود را با دقت بیشتری به یک متخصص بهداشت روان گزارش دهید. با ردیابی دقیق و گزارش به یک متخصص بهداشت روانی ، درک بهتری از عملکرد داروی ضد افسردگی خواهید داشت.
M3 من چیست؟ این برنامه به شما کمک می کند "نمره M3" خود را کنترل کنید ، این عددی است که به پزشک شما کمک می کند تشخیص دهد که آیا اختلال خلقی شما قابل درمان است یا خیر. با ردیابی M3 خود در حالی که از داروهای ضد افسردگی استفاده می کنید ، می توانید نمره M3 خود را به پزشک خود اطلاع دهید
روش 3 از 3: صحبت با پزشک یا روانپزشک خود
مرحله 1. تجربه خود را در مورد داروی ضدافسردگی بیان کنید
به متخصص بهداشت روانی خود بگویید که در واکنش به دارو چه احساسی دارید. اگر از برنامه سلامت روان استفاده می کنید ، از داده هایی که از نظارت بر پاسخ به داروی ضد افسردگی جمع آوری کرده اید استفاده کنید.
- اگر از دفترچه خاطرات استفاده می کنید ، قبل از مراجعه به پزشک سلامت روان ، دفتر خاطرات خود را مرور کنید. با مرور خاطرات روزانه خود ، احساس بهتری از خلق و خو ، احساسات و واکنش های خود نسبت به دارو خواهید داشت.
- اگر مدت طولانی است که از یک داروی ضد افسردگی استفاده می کنید و مانند گذشته کار نمی کند ، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
- با گذشت زمان ، بدن شما ممکن است نسبت به داروی ضدافسردگی شما تحمل ایجاد کند. این ممکن است باعث شود علائم افسردگی شما عود کند. اگر فکر می کنید این اتفاق می افتد ، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است دوز مصرفی شما را تغییر دهند یا داروی شما را تغییر دهند.
مرحله 2. از متخصص بهداشت روان خود بپرسید
با استفاده از اطلاعاتی که از نظارت بر خلق و خوی خود در هنگام مصرف داروی ضد افسردگی جمع آوری می کنید ، پزشک شما باید بتواند تعیین کند که آیا داروی ضد افسردگی شما کار می کند یا خیر. حتماً در مورد فوایدی که تجربه می کنید و همچنین عوارض جانبی که تجربه می کنید ، به پزشک خود اطلاع دهید.
- در صورت حذف هر دوز ، به پزشک خود اطلاع دهید. حذف دوزها یکی از علل معیوب ضدافسردگی است ، بنابراین باید این اطلاعات را با پزشک خود در میان بگذارید.
- اگر از داروهای دیگر یا الکل در حین مصرف دارو استفاده می کنید ، باید به پزشک خود اطلاع دهید. این می تواند دلیل دیگری برای قطع فعالیت داروهای ضد افسردگی باشد.
- اگر عوارض جانبی شدید را تجربه می کنید ، ممکن است نیاز به تغییر دارو داشته باشید.
- دوز خود را تغییر ندهید یا مصرف داروهای ضد افسردگی خود را بدون مشورت با پزشک متوقف نکنید. ترک ناگهانی دارو می تواند افسردگی شما را بدتر کند یا علائم ترک را ایجاد کند. در صورت نیاز پزشک می تواند با کاهش تدریجی و ایمن دوز به شما کمک کند.
مرحله 3. در مورد داروهای ضد افسردگی جایگزین تحقیق کنید
بر اساس یک مطالعه بزرگ ، تنها 37 درصد از مردم پس از مصرف تنها یک داروی ضد افسردگی بهبود یافتند. پزشک شما باید بتواند تعیین کند که آیا داروی ضد افسردگی فعلی شما م workingثر است یا خیر یا آیا باید نوع دیگری از داروها را امتحان کنید.
- معروف ترین داروهای ضد افسردگی SSRI ها و SNRI ها هستند. یکی دیگر از داروهای رایج ، بوپروپیون است که متعلق به گروهی از داروهای ضدافسردگی است که تحت عنوان NDRIs شناخته می شوند. بوپروپیون برای افسردگی ، اختلال عاطفی فصلی و ترک سیگار استفاده می شود.
- علاوه بر این ، انواع قدیمی تری از داروهای افسردگی مانند سه حلقه ای ، مهار کننده های مونوآمین اکسیداز و تتراسایکلیک ها وجود دارد. افراد واکنش متفاوتی به داروهای افسردگی نشان می دهند ، بنابراین شما باید یک برنامه درمانی با پزشک خود برای شرایط خاص خود تهیه کنید. اگر داروی فعلی شما کار نمی کند ، ممکن است لازم باشد نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی را امتحان کنید.
مرحله 4. روان درمانی را در نظر بگیرید
ترکیب داروهای ضد افسردگی با مشاوره سلامت روان مانند روان درمانی معمولاً م thanثرتر از مصرف دارو به تنهایی است. انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند. این شامل:
-
رفتار درمانی شناختی:
این نوع درمان به شما کمک می کند تا طرز فکر خود را با شناسایی نحوه درک جهان و خودتان تغییر دهید. درمانگر به شما کمک می کند تا الگوهای تفکر سالم تری ایجاد کنید.
-
درمان بین فردی:
این نوع درمان به افسردگی ناشی از درگیری خانوادگی ، فقدان ، مشکلات روابط ، انزوای اجتماعی و رویدادهای مهم زندگی مانند زایمان کمک می کند.
-
روان درمانی:
درمانگر به شما کمک می کند درگیری های ناخودآگاه را مانند آسیب های دوران کودکی حل کنید.
