فتق اینگوینال زمانی اتفاق می افتد که قسمتی از روده شما از طریق دیواره شکم درست در بالای کشاله ران شما منفجر می شود. شما نیازی به وحشت ندارید زیرا آنها در ابتدا لزوماً خطرناک نیستند ، اما اگر آنها را بدون درمان رها کنید ، در نهایت می توانند عوارضی ایجاد کنند. خوشبختانه پزشک می تواند مشکل را برطرف کند. فقط به خواندن ادامه دهید و ما همه چیز را که باید در مورد تشخیص فتق و همچنین درمان و پیشگیری از آنها بدانید ، پوشش می دهیم.
مراحل
سوال 1 از 7: زمینه
مرحله 1. فتق های اینگوینال معمولاً از نقطه ضعف بالای کشاله ران شما عبور می کنند
هنگامی که ماهیچه های دیواره زیر شکم شما ضعیف می شوند ، یک حرکت کششی می تواند روده های شما را از بین ببرد. خوشبختانه ، از آنجا که آنها بسیار رایج هستند ، پزشک شما می تواند آنها را به طور م treatثر درمان و درمان کند.
مرحله 2. آنها در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد
مردان 10 برابر بیشتر از زنان دچار فتق مغزی می شوند. از هر 4 مرد 1 نفر در مقطعی از زندگی خود دچار فتق می شوند. اگر شما یک زن هستید ، فقط 3 درصد در طول عمر خود در معرض خطر هستید.
شما می توانید در هر سنی دچار فتق اینگوینال شوید
سوال 2 از 7: علل
مرحله 1. فتق های مستقیم به مرور زمان ایجاد می شود و استرس و فشار بر شکم شما ایجاد می شود
هرگونه وضعیت یا فعالیتی که به معده شما فشار وارد می کند ، آن را ضعیف می کند ، مانند چاقی ، بلند کردن وزنه ، فشار هنگام حمام رفتن و حملات شدید سرفه. پس از مدتی ، روده ها یا مقداری چربی ممکن است در نقطه ای که عضلات شما ضعیف هستند ، بیرون زده و فتق ایجاد کند.
مرحله 2. فتق های غیر مستقیم اینگوینال ناشی از نقص مادرزادی در دیواره شکم شما است
قسمتی از بدن شما به نام کانال اینگوینال معمولاً هنگام تولد بسته می شود ، اما گاهی باز و ضعیف باقی می ماند. اگر هنوز باز است ، قسمتی از روده شما می تواند از بین برود و باعث ایجاد فتق می شود. حتی اگر این نقص معمولاً در اولین سال زندگی شما قابل تشخیص باشد ، ممکن است تا بزرگسالی دچار فتق نشوید.
این مورد در 1 تا 5 درصد نوزادان و 10 درصد نوزادان نارس اتفاق می افتد
سوال 3 از 7: علائم
مرحله 1. در ابتدا ، شما فقط ممکن است فشار را درست در بالای کشاله ران خود احساس کنید
فتق هنگام ابتلا به آن همیشه دردناک نیست ، بنابراین ممکن است تشخیص فوری آن دشوار باشد. بسیار متداول است که کمی فشار یا سنگینی را در بالا یا کنار کشاله ران خود احساس کنید. همانطور که فتق رشد می کند ، این احساس بسیار بیشتر آشکار می شود.
مرحله 2. برآمدگی در کشاله ران ظاهر می شود و وقتی دراز می کشید ناپدید می شود
پس از ایستادن طولانی مدت یا انجام فعالیت های سنگین روزانه ، فتق بیشتر بیرون می زند و باعث ضعف ، سوزش یا تورم می شود. شما می توانید یک توده در یک یا دو طرف کشاله ران خود داشته باشید. با این حال ، فتق معمولاً هنگام استراحت و دراز کشیدن به داخل بدن شما باز می گردد ، بنابراین برجستگی برطرف می شود.
مرحله 3. ممکن است در کیسه بیضه خود احساس درد یا تورم کنید
فقط در صورت مرد بودن متوجه این حس خواهید شد. اگر برآمدگی به داخل بیضه بیفتد ، معمولاً بیشترین درد را در اطراف بیضه ها خواهید داشت. اگر کمی تورم و ناراحتی در آنجا وجود دارد ، به احتمال زیاد با فتق اینگوینال سروکار دارید.
سوال 4 از 7: تشخیص
مرحله 1. پزشک از شما می پرسد که آیا سابقه فتق مغزی در خانواده دارید
فتق اینگوینال معمولاً در خانواده ایجاد می شود ، بنابراین اگر بستگان شما آن را داشته باشند ، احتمال ابتلا به آن بیشتر است. اطمینان حاصل کنید که هر آنچه را که درباره شرایط پزشکی خانواده خود می دانید به پزشک خود بگویید تا آنها بتوانند به درستی وضعیت شما را تشخیص دهند.
مرحله 2. آنها از شما می خواهند سرفه کنید یا بایستید تا بتوانند برآمدگی را احساس کنند
از آنجا که فتق اینگوینال پس از دوره های طولانی فعالیت برجسته است ، ممکن است پزشک از شما بخواهد در طول معاینه سرفه کنید ، خم شوید یا بایستید تا بتواند بیرون زدگی آن را مشاهده کند. آنها به آرامی برآمدگی را در کشاله ران شما احساس می کنند تا بتوانند تعیین کنند که آیا می توانند آن را به موقعیت مناسب خود ماساژ دهند یا خیر.
مرحله 3. در صورتی که نتوانند فتق را تأیید کنند ، ممکن است اشعه ایکس یا سی تی اسکن دریافت کنید
اگر پزشک شما تصور می کند که شما دارای شرایط متفاوتی هستید ، مانند تورم غدد لنفاوی ، ممکن است برخی از آزمایشات تصویربرداری اضافی را انجام دهد. آنها همچنین ممکن است عوارض شدیدتری را بررسی کنند ، مانند این که فتق باعث انسداد روده یا گردش خون در روده شما شود.
سوال 5 از 7: درمان
مرحله 1. اگر علائم خفیف یا کمی دارید ، پزشک می تواند عمل جراحی را به تعویق بیندازد
به این می گویند "انتظار مراقب" و اگر پزشک فکر نمی کند هنوز به جراحی نیاز دارید ، ممکن است پزشک آن را توصیه کند. فقط علائم خود را زیر نظر داشته باشید و به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید تا بتواند وضعیت فتق شما را بررسی کند. حدود 70 درصد از مردم هنوز علائم بدتری را نشان می دهند ، بنابراین شما ممکن است در عرض 5 سال همچنان به جراحی نیاز داشته باشید.
فتق اینگوینال به خودی خود بهبود نمی یابد ، بنابراین احتمالاً در برخی مواقع نیاز به جراحی دارید. اگر فتق را بدون درمان رها کنید ، فتق ممکن است شدیدتر شود و منجر به شرایط تهدید کننده زندگی مانند انسداد روده یا از دست دادن جریان خون در روده تحتانی شما شود
مرحله 2. جراحی باز رایج ترین و م effectiveثرترین روش درمانی است
اگر فتق بزرگ دارید ، پزشک قبل از عمل شما را بیهوش یا آرام می کند. پس از آن ، آنها یک برش در نزدیکی فتق شما ایجاد می کنند و اندام های شما را به موقعیت مناسب خود برمی گردانند. سپس ، آنها عضلات شما را می دوزند و ناحیه ضعیف را با مش مصنوعی تقویت می کنند تا از باز شدن مجدد آن جلوگیری شود.
مرحله 3. شما ممکن است برای درمان فتق های کوچک جراحی کم تهاجمی انجام دهید
این روش "لاپاراسکوپی" نامیده می شود ، به این معنی که پزشک برش هایی را در دیواره زیر شکم شما در نزدیکی فتق شما ایجاد می کند و یک دوربین کوچک را برای مشاهده بهتر آن وارد می کند. سپس از ابزارهای جراحی کوچک داخل برش برای ترمیم نقطه ضعف عضلات شما استفاده می کنند. شما همچنان تحت بیهوشی عمومی قرار خواهید گرفت ، اما این نوع جراحی به اندازه ناراحتی یا زخم ایجاد نمی کند ، بنابراین انجام آن بسیار ساده تر است.
ممکن است بعد از لاپاراسکوپی به فتق دیگری مبتلا شوید ، اما یافتن یک جراح با تجربه می تواند خطر شما را کاهش دهد
سوال 6 از 7: پیش آگهی
مرحله 1. جراحی بسیار م effectiveثر و ایمن است
از آنجا که فتق اینگوینال واقعاً شایع است ، پزشکان باتجربه زیادی هستند که آنها را درمان می کنند. فقط حدود 10 درصد از بیماران در فواصل بعدی دوباره دچار فتق می شوند ، اما همه اینها به اندازه موردی که پزشک شما ترمیم کرده بستگی دارد.
مرحله 2: معمولاً می توانید بعد از 1 تا 2 هفته به فعالیت های معمول خود بازگردید
بعد از عمل جراحی ، پزشک به شما می گوید که آرام باشید و استراحت کنید تا ماهیچه های شما زمان لازم برای بهبودی را داشته باشند. حدود 2 هفته پس از عمل جراحی باز یا 1 هفته پس از لاپاراسکوپی ، معمولاً می توانید روز خود را با خیال راحت ادامه دهید تا زمانی که فعالیت های شدید زیادی انجام نمی دهید.
مرحله 3. به مدت 6 تا 8 هفته از انجام هرگونه وزنه برداری خودداری کنید تا ماهیچه های شما به طور کامل بهبود یابند
اگرچه بهبودی فقط چند هفته طول می کشد ، ماهیچه های شما هنوز به طور کامل بهبود نیافته اند. با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید چه مدت باید از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب کنید ، زیرا آنها ممکن است کمی بیشتر وقت بگذارند.
سوال 7 از 7: پیشگیری
مرحله 1. هنگام بلند کردن اجسام سنگین مراقب باشید
از آنجایی که بلند کردن اجسام باعث فشار به ماهیچه های شما می شود ، به احتمال زیاد می تواند باعث فتق دیگری شود. وقتی چیزها را برمی دارید ، به جای کمر از زانو خم شوید تا فشار زیادی به شکم وارد نشود. اگر چیزی برای بلند کردن شما بسیار سنگین است ، فقط از شخص دیگری بخواهید که به شما کمک کند.
مرحله 2. از طریق ورزش و رژیم غذایی خود وزن سالم را حفظ کنید
حداقل 150 دقیقه فعالیت هوازی متوسط در هفته را هدف قرار دهید ، که روزانه حدود 30 دقیقه است. سپس غذاهای پر کالری و چربی را کاهش دهید و میوه ، سبزیجات و غلات کامل را در رژیم غذایی خود قرار دهید. از آنجایی که همه افراد نیازهای غذایی و تناسب اندام متفاوتی دارند ، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید چه چیزی به شما توصیه می کند.
مرحله 3. برای جلوگیری از یبوست غذاهای پر فیبر بخورید
از آنجا که یبوست می تواند باعث ایجاد فشار در هنگام رفتن به دستشویی شود ، می تواند باعث ایجاد فتق شود. فیبر از یبوست جلوگیری می کند ، بنابراین سعی کنید غذاهایی مانند عدس ، لوبیا ، نان های سبوس دار ، میوه ها و سبزیجات را به رژیم غذایی معمول خود اضافه کنید. سعی کنید روزانه حدود 25-30 گرم فیبر داشته باشید.
مرحله 4. سیگار را ترک کنید زیرا دیواره شکم شما را ضعیف می کند
نیکوتین و سایر مواد شیمیایی موجود در سیگار خطر ابتلا به فتق دیگری را افزایش می دهد. اگر در حال حاضر از محصولات دخانیات یا سیگارهای الکترونیکی استفاده می کنید ، تمام تلاش خود را برای ترک یا مشورت با پزشک خود کنید تا ببینید آیا آنها محصولات ترک سیگار را که می توانید استفاده کنید توصیه می کنند یا خیر.
