آسیب عصبی می تواند به دلیل بیماریهای خود ایمنی ، بیماریهای عصبی حرکتی ، سرطان ، عفونت یا دیابت رخ دهد. همچنین می تواند ناشی از صدمات حاد یا پیشرونده یا کمبودهای تغذیه ای باشد. بسته به این که عصب فشرده ، تا حدی آسیب دیده یا کاملاً بریده شده باشد ، درمان ها متفاوت خواهد بود. علاوه بر ترمیم آسیب های وارد شده به عصب ، ممکن است لازم باشد اقدامات دیگری را برای درمان درد مربوطه انجام دهید.
مراحل
روش 1 از 4: ترمیم آسیب های جزئی عصبی
مرحله 1. صبور باشید
اگر عصب فقط تا حدی فشرده یا قطع شده باشد ، می تواند به مرور زمان خود را ترمیم کند. این به این دلیل است که بافت عصبی فراتر از نقطه آسیب می میرد و عصب باید بین انتهای عصبی سالم بازسازی شود.
فشار عصبی می تواند به دلایل مختلفی از جمله: وضعیت بد بدن ، آسیب ، آرتروز ، تنگی نخاع و/یا چاقی ایجاد شود
مرحله 2. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) یا استامینوفن مصرف کنید
این داروها باید برای درمان درد حاد به صورت پراکنده یا بیش از یک تا دو هفته استفاده نشوند ، مگر اینکه توسط پزشک توصیه شده باشد.
- NSAID ها تورم و التهاب اعصاب را درمان می کنند ، استامینوفن فقط درد را درمان می کند.
- مطمئن باشید که این داروها با داروهای دیگر تداخل ندارند. به عنوان مثال ، هنگام مصرف داروهای رقیق کننده خون ، از مصرف آسپرین خودداری کنید.
- استفاده طولانی مدت از NSAID ها می تواند منجر به ورم معده و زخم معده شود. از استفاده خود از این داروها آگاه باشید.
مرحله 3. فیزیوتراپی را امتحان کنید
در صورتی که عصبی فشرده شود ، نه اینکه قطع شود ، فیزیوتراپی (PT) اغلب برای ترمیم آسیب و افزایش قدرت و تحرک استفاده می شود. بررسی کنید که آیا پزشک فیزیوتراپی را تجویز می کند یا خیر.
- برخی از شرکت های بیمه PT را پوشش نمی دهند. اگر در مورد صورتحساب سوالی دارید همیشه با شرکت بیمه خود مشورت کنید.
- ممکن است لازم باشد چند هفته یا ماه پس از آسیب حاد منتظر بمانید تا این مرحله از ترمیم را شروع کنید. عصب ممکن است برای بهبود و رشد مجدد به زمان نیاز داشته باشد.
- برای رفع مشکلات حرکتی در خشکی ، تمرینات بدون وزنه را در استخر امتحان کنید. پس از تقویت استقامت ، تمرینات قدرتی و مقاومتی را امتحان کنید.
مرحله 4. برای درمان طب سوزنی ثبت نام کنید
برخی از بیماران دریافتند که طب سوزنی اعصاب را آرام می کند و به آنها اجازه می دهد تا عملکرد طبیعی خود را ادامه دهند در حالی که اعصاب خود را ترمیم می کنند.
- بیوفیدبک نیز می تواند مفید باشد. این تکنیکی است که می توانید برای کنترل عملکرد بدن خود استفاده کنید. شما به سنسورهای الکترونیکی متصل شده اید که اطلاعاتی را برای تمرکز و آرامش به شما ارائه می دهد.
- متأسفانه ، نه طب سوزنی و نه بیوفیدبک معمولاً تحت برنامه بیمه درمانی آمریکا قرار نمی گیرند.
روش 2 از 4: ترمیم آسیب عصبی متوسط
مرحله 1. الکترومیوگرافی (EMG) یا آزمایش های هدایت عصبی را انجام دهید
این آزمایشات ممکن است محل آسیب عصبی و شدت آن را پیدا کنند. همچنین پزشک ممکن است آزمایش تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) را برای شما تجویز کند.
برخی از این آزمایشات ، مانند EMG را می توان در پزشکان عمومی انجام داد. با این حال ، آزمایشات تهاجمی تر مانند MRI ممکن است در متخصص یا بیمارستان انجام شود
مرحله 2. تزریق اعصاب بی حس شده را در نظر بگیرید
اگر پزشک تشخیص دهد که آسیب عصبی شما باعث آسیب طولانی مدت نمی شود ، ممکن است کاندید تزریق بی حس کننده یا استروئیدی به نام "بلوک ریشه عصبی" باشید. بلوک های ریشه عصبی معمولاً توسط یک متخصص بیهوشی آموزش دیده در درمان درد انجام می شود. استروئیدها می توانند به بدن شما در بهبود سریعتر آسیب های عصبی کمک کنند.
مرحله 3. جراحی جزئی را در نظر بگیرید
برخی از انواع آسیب های عصبی در اثر فشرده سازی یا گزگز ایجاد می شود. جراحی های کوچک سرپایی اغلب برای ترمیم این آسیب کافی است. معیارهای جراحی شامل علائم رادیکولوپاتی ، شواهد فشردگی ریشه های عصبی در MRI ، درد مداوم عصبی بیش از شش هفته طول می کشد و ضعف پیشرونده حرکتی.
- جراحی جزئی می تواند یک جراحی آرتروسکوپی برای رفع انسداد عصب فشرده یا دوختن انتهای آسیب دیده اعصاب به یکدیگر باشد.
- یکی دیگر از جراحی های کوچک ترشح عصب است که می تواند به رفع فشرده سازی عصب که در آسیب عصبی مانند سندرم تونل کارپ دیده می شود ، کمک کند. اینها ممکن است با تقسیم بافت یا انتقال عصب به محل جدید ، فضای بیشتری برای عصب ایجاد کنند.
مرحله 4. درگیر درمان "بازآموزی" عصبی باشید
اعصاب ممکن است نیاز به آموزش مجدد با این نوع فیزیوتراپی خاص داشته باشند. این درمان مجدد به طور کلی در دو مرحله تکمیل می شود: "زودهنگام" و "دیر". این فرایند "تنظیم" اعصاب شما برای احساسات عادی است.
- مرحله اولیه این درمان این است که مطمئن شوید اعصاب شما می توانند طیف وسیعی از احساسات را احساس کنند ، در حالی که در مرحله آخر تنظیم دقیق احساسات بر احساسات قابل کنترل است.
- این نوع درمان به طور کلی در فیزیوتراپی سرپایی انجام می شود. طول جلسات بستگی به شدت آسیب دارد. به طور کلی ، این روش مدتی طول می کشد ، زیرا اساساً "بازآموزی" بدن برای بازگشت به محدوده طبیعی عملکرد است.
روش 3 از 4: ترمیم آسیب شدید عصبی
مرحله 1. به دنبال مراقبت های پزشکی باشید
اگر دچار جراحت حاد شده اید و بی حسی یا سوزن سوزن شدن در اندام های خود دارید فورا به اورژانس بروید. اگر چیزی تیز بریده اید ، سعی کنید هنگام مراجعه به اورژانس خونریزی را متوقف کنید.
- آسیب عصبی ناشی از چاقو در آشپزخانه یا شکستن شیشه نسبتاً شایع است.
- در صورت تماس اخیر با سرب ، آرسنیک ، جیوه یا سایر مواد سمی ، به اورژانس مراجعه کنید. قبل از شروع ترمیم ، آنها باید از بدن شما خارج شوند.
مرحله 2. جراحی را برای اتصال مجدد یا پیوند اعصاب در نظر بگیرید
اگر عصب به طور کامل قطع شده باشد ، ممکن است برای شروع ترمیم لازم باشد. در صورت موفقیت آمیز بودن عمل جراحی ، عصب با سرعت تقریبی یک اینچ در ماه رشد کرده و ترمیم می شود.
پیوند عصبی اغلب نیاز به برداشتن فیبر عصبی از قسمت دیگری از بدن دارد. ناحیه ای که از آن گرفته شده است ممکن است بعد از عمل بی حس بماند
مرحله 3. بدن خود را دوباره آموزش دهید
بدن شما به طور معمول از چهار مرحله برای ترمیم آسیب عصبی عبور می کند. این ترمیم مستلزم آن است که سلولها بهبود یابند و "خود را مجددا" برای ارسال صحیح سیگنال به مغز ارسال کنند.
- این ممکن است به فیزیوتراپی نیاز داشته باشد. یک متخصص به شما کمک می کند تا بدن خود را با انجام تمرینات افزایشی دامنه حرکتی تربیت کنید.
- این ممکن است به زمان نیاز داشته باشد. ترمیم عصب ممکن است یک شبه اتفاق نیفتد. ممکن است هفته ها ، ماه ها یا سال ها طول بکشد تا بهبود یابد. در موارد شدید ، عملکرد عصب ممکن است به طور کامل ترمیم نشود. پزشک شما باید بتواند پیش آگهی در مورد مدت زمان بهبودی یک آسیب خاص را به شما ارائه دهد.
روش 4 از 4: آموزش خود در مورد آسیب عصبی
مرحله 1. علائم و درد آسیب عصبی را بشناسید
چند علامت و نشانه آسیب عصبی وجود دارد. در صورت مشاهده هر یک از موارد ذکر شده ، لطفاً با پزشک خود تماس بگیرید.
- درد یا سوزن سوزن شدن در بازوها ، پاها ، انگشتان یا انگشتان پا
- از دست دادن کنترل ماهیچه ها. این ممکن است باعث ضعف شود. اگر در کارهای روزمره مانند بستن پیراهن یا پیچاندن دستگیره در مشكل دارید ، اینها می تواند نشانه های آسیب عصبی باشد.
- مشکل در هضم غذا. این ممکن است با نفخ یا سیری همراه باشد. ممکن است غذای تا حدی هضم شده را استفراغ کنید یا در استفاده از حمام مشکل داشته باشید.
- نوروپاتی محیطی بر توانایی مغز در دریافت علائم درد از اعصاب شما تأثیر می گذارد. این یک اختلال شایع است و علائم آن شامل درد یا بی حسی در اندام ها است. ممکن است احساس سوزن سوزن شدن یا سوزش در بازوها یا پاهای خود داشته باشید ، که ممکن است نشانه اولیه آسیب عصبی باشد.
مرحله 2. اگر اخیراً مصرف داروی جدیدی را شروع کرده اید ، با داروساز خود تماس بگیرید
برخی از داروها ، به ویژه آنهایی که برای درمان سرطان و HIV استفاده می شوند ، در ایجاد آسیب عصبی در برخی از بیماران معروف هستند.
مرحله 3. به پزشک خود مراجعه کنید
اگر بیماری دارید که می تواند باعث آسیب عصبی شود ، با پزشک خود ملاقات کنید. این بیماری ها ممکن است شامل دیابت ، سرطان ، الکلیسم یا یک بیماری خود ایمنی باشد. آسیب عصبی باید در برنامه درمانی این شرایط گنجانده شود.
مرحله 4. با یک متخصص تماس بگیرید
در صورتی که بیماری کمر یا بیماری دچار بی حسی یا سوزن سوزن شدن شده است ، با پزشک خود تماس بگیرید تا قرار ملاقات اضطراری را ترتیب دهد. این علائم نشان دهنده فشار یا آسیب عصبی است. در برخی موارد جراحی اورژانسی توصیه می شود.
مرحله 5. در مورد داروها با پزشک خود مشورت کنید
با پزشک خود در مورد استفاده از داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای یا داروهای ضد تشنج برای کنترل درد عصبی صحبت کنید. این داروها برای بیماران مبتلا به درد مزمن عصبی به منظور قطع سیگنال های درد در مغز استفاده می شود. اطمینان حاصل کنید که در مورد عوارض جانبی استفاده طولانی مدت صحبت کنید.
