ضربه زدن با دوستان یک روش مفید و ساده برای درمان پیچ خوردگی ، دررفتگی و شکستگی انگشتان دست و پا است. استفاده از دوستان معمولاً توسط متخصصان مراقبت های بهداشتی مانند پزشکان ورزشی ، فیزیوتراپیست ها ، متخصصان کایروپراکتیک و مربیان ورزشی انجام می شود ، اما می تواند به راحتی توسط افراد غیر حرفه ای نیز در خانه انجام شود. اگر ضربه زدن به دوستان به درستی انجام شود ، پشتیبانی ، محافظت می کند و به تنظیم مجدد مفاصل آسیب دیده کمک می کند.
مراحل
قسمت 1 از 2: ضربه زدن به انگشتان آسیب دیده توسط دوستان
مرحله 1. انگشت آسیب دیده را شناسایی کنید
انگشتان هنگام قرار گرفتن در معرض ضربه ناگهانی بسیار مستعد آسیب و حتی شکستن هستند ، مانند گرفتار شدن آنها در درب ها یا گیرکردن آنها هنگام انجام ورزش های تماسی. در بیشتر موارد ، مشخص است که کدام انگشت آسیب دیده است (انگشتی که بیشتر درد می کند) ، اما گاهی اوقات برای درک بهتر آسیب باید دست و انگشتان خود را از نزدیک بررسی کنید. علائم صدمات خفیف تا متوسط اسکلتی عضلانی شامل قرمزی ، تورم ، التهاب ، درد موضعی ، کبودی ، کاهش حرکت و شاید در صورت دررفتگی یا شکستگی انگشت شما تا حدی کج شدن باشد.
- ضربه زدن با دوستان را می توان در اکثر آسیب های انگشتان ، حتی برخی از شکستگی های ناشی از استرس (خط مو) استفاده کرد ، اگرچه شکستگی های جابجا شده جدی تر معمولاً نیاز به آتل بندی ، گچ گیری یا جراحی دارند.
- شکستگی های کوچک ناشی از استرس ، تراشه های استخوان ، کوفتگی (کبودی) و پیچ خوردگی مفاصل به عنوان مسائل جدی تلقی نمی شوند ، اما انگشتان خرد شده شدید (دچار پارگی و خونریزی) یا جابجایی شکستگی های ترکیبی (خونریزی با بیرون آمدن استخوان از پوست) نیاز به مراقبت فوری پزشکی ، به ویژه اگر انگشت شست درگیر باشد
مرحله 2. تصمیم بگیرید که کدام انگشتان را به هم بچسبانید
هنگامی که مشخص کردید کدام انگشت آسیب دیده است ، باید تصمیم بگیرید که به کدام انگشت مجاور آن را بچسبانید. به طور کلی ، سعی کنید انگشتان خود را که نزدیکترین طول به هم دارند ، بچسبانید. انگشت اشاره و انگشت دوم معمولاً برای ضربه زدن به دوستان و انگشتان سه و چهار معمولاً بهتر است با هم ضبط شوند. انگشت شست شما ، به دلیل موقعیت و دامنه حرکتی آن ، نمی تواند به انگشت اشاره چسبانده شود ، بنابراین در صورت پیچ خوردگی شدید یا شکستگی اغلب آتل بندی یا ریخته می شود. علاوه بر این ، مطمئن شوید که انگشت "رفیق" آسیب ندیده است ، زیرا زدن دو انگشت آسیب دیده به یکدیگر ممکن است مشکلات بیشتری ایجاد کند.
اگر انگشت سوم (انگشت حلقه) شما آسیب دیده باشد ، می توانید با انگشت دوم یا چهارم آن را بچسبانید. انگشت را از نظر طول مساوی انتخاب کنید ، اما برای بیشترین ثبات ، انگشت حلقه باید با انگشت وسط به صورت دوستی چسبانده شود
مرحله 3. انگشتان خود را برای ضربه زدن آماده کنید
هنگامی که تصمیم گرفتید کدام دو انگشت را با هم بچسبانید ، انگشت خود را برای ضربه زدن آماده کنید. ابتدا دستان خود را با آب و صابون بشویید و سپس انگشتان دست خود را با دستمال های الکلی تمیز کنید. الکل موجود در دستمال مرطوب (ایزوپروپیل الکل) نه تنها یک ضد عفونی کننده خوب است ، بلکه از شر باقی مانده های روغنی یا چربی که ممکن است مانع چسبیدن نوار به پوست شما شود نیز خلاص می شود. در صورت داشتن پوست حساس ، از یک نوار چسب ضد حساسیت یا کم تحریک کننده در زیر نوار استفاده کنید.
اگر دستمال مرطوب الکلی در دسترس نیست ، بهترین جایگزین بعدی آب و صابون ساده است
مرحله 4. انگشتان خود را به هم بچسبانید
وقتی انگشتان را تمیز کردید و آماده کردید ، مقداری نوار طبی ، جراحی یا ورزشی بدون کشش (با عرض حدود یک اینچ) بردارید و انگشت آسیب دیده خود را به انگشت بدون آسیب بچسبانید-شاید برای ثبات بیشتر از الگوی شکل هشت استفاده کنید. مراقب باشید انگشتان را خیلی محکم به هم نچسبانید ، زیرا ممکن است تورم اضافی ایجاد کنید و حتی گردش خون را قطع کرده و باعث مرگ بافت (نکروز) شوید. چسب زدن باید به اندازه ای ایمن باشد که هر دو انگشت شما با هم حرکت کنند. بررسی کنید که بعد از ضربه زدن هیچ گونه بی حسی ، ضربان ، تغییر رنگ یا از دست دادن حس در هر دو انگشت وجود ندارد.
- در صورت ابتلا به دیابت ، مشکلات گردش خون یا بیماری شریانی محیطی ، احتیاط کنید که انگشتان خود را به هم بکوبید ، زیرا هرگونه کاهش قابل توجه در گردش خون (در صورت فشار زیاد) خطر نکروز را افزایش می دهد.
- برای راحتی ، محافظت و پیشگیری از سایش و/یا تاول های پوستی ، یک نوار نازک از فوم یا گاز پنبه را بین انگشتان خود قرار دهید.
- به خاطر داشته باشید که خطر ابتلا به عفونت باکتریایی به طور قابل توجهی با تاول و سایش در سطح پوست افزایش می یابد.
- موادی که برای بستن انگشتان مورد استفاده قرار می گیرند شامل نوار کاغذی پزشکی و جراحی غیر کششی ، روکش چسبنده ، نوار برقی ، روکش های کوچک Velcro و باندهای لاستیکی است.
- برای ارائه پشتیبانی بیشتر (مفید برای دررفتگی انگشتان دست) از آتل چوبی یا فلزی به همراه نوار استفاده کنید. چوب بستنی نیز به خوبی کار می کند ، فقط مطمئن شوید لبه های تیز وجود ندارد که بتواند به پوست شما نفوذ کند.
مرحله 5. برای ارزیابی با پزشک مشورت کنید
اگر جراحتی به اندازه کافی جدی باشد که نیاز به چسب زدن داشته باشد ، آنقدر جدی است که مورد ارزیابی قرار گیرد. هنگامی که انگشت شما تثبیت شد ، باید برای انجام یک معاینه جامع تر به پزشک مراجعه کنید. به احتمال زیاد برای اطمینان از شکستگی شدید یا آسیب دیگر ، به اشعه ایکس نیاز دارید.
- تا زمانی که می توانید به دنبال مراقبت های پزشکی باشید ، از روش ضربه زدن با دوستان استفاده کنید ، اما از آن به عنوان جایگزین برای مراقبت پزشکی استفاده نکنید.
- اگر درد دارید ، می توانید از یک مسکن بدون نسخه برای کمک استفاده کنید. استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (ادویل ، موترین) را امتحان کنید.
قسمت 2 از 2: اجتناب از عوارض احتمالی
مرحله 1. نوار را به طور مرتب عوض کنید
اگر انگشتان شما در ابتدا توسط پزشک یا متخصص دیگر مراقبت های بهداشتی ضبط شده باشد ، احتمالاً از نوار ضد آب استفاده کرده اند تا بتوانید حداقل یکبار دست ها و دوش خود را بشویید. با این حال ، به عنوان یک دستورالعمل کلی ، آماده باشید که انگشتان خود را به صورت روزانه بچسبانید ، مخصوصاً اگر مرتباً دوش بگیرید یا دستان خود را بشویید. نوار مرطوب یا مرطوب و پانسمان باعث رشد باکتری ها و کپک می شود که بوی نامطبوعی می دهد و خطر عفونت پوست را افزایش می دهد.
- هنگام برداشتن نوار باید مراقب باشید تا از تشدید جراحت یا آسیب پوست جلوگیری شود. برای بریدن نوار از قیچی بینی تیز استفاده کنید و سپس آن را به آرامی بردارید.
- اگر انگشت آسیب دیده شما بعد از ضربه زدن مجدد بیشتر درد می کند ، نوار را بردارید و از نو شروع کنید ، اما مطمئن شوید کمی شل شده است. این همچنین علامتی است که باید از پزشک کمک بگیرید.
- انگشت آسیب دیده شما ، بسته به شدت ، ممکن است تا چهار هفته برای صحیح بهبودی نیاز به چسباندن باشد ، بنابراین احتمالاً در ضربه زدن مجدد آن بسیار مجرب خواهید بود.
مرحله 2. علائم عفونت را بررسی کنید
این گام بسیار مهم است. قبل از استفاده مجدد از نوار به طور منظم ، انگشتان دست و بقیه دست خود را از نظر علائم تحریک یا عفونت پوست بررسی کنید. سایش ، تاول و پینه احتمال عفونت پوستی را افزایش می دهد ، بنابراین قبل از چسباندن مجدد انگشتان ، انگشتان خود را کاملاً تمیز و خشک کنید. برای تمیز کردن دستان خود از آب و صابون استفاده کنید.
- علائم عفونت موضعی پوست شامل تورم موضعی ، قرمزی ، درد ضربان دار و ترشح چرک می شود که ممکن است بوی نامطبوعی از خود ساطع کند.
- در صورت مشکوک بودن به عفونت پوستی بسیار مهم است که به دنبال مراقبت فوری پزشکی باشید.
مرحله 3. مراقب علائم نکروز باشید
همانطور که در بالا ذکر شد ، نکروز نوعی مرگ بافتی است که در اثر کمبود خون و اکسیژن ایجاد می شود. یک انگشت آسیب دیده ، به ویژه دررفتگی یا شکستگی ، ممکن است در حال حاضر عروق خونی آسیب دیده را درگیر کند ، بنابراین هنگام ضربه زدن به دوستان باید بیشتر مراقب باشید تا گردش انگشتان قطع نشود. اگر ناخواسته این کار را انجام دهید ، انگشتان شما با درد درد شروع به تپش می کنند و قرمز تیره و سپس آبی تیره می شوند. اکثر بافتها می توانند بدون اکسیژن چند ساعت (حداکثر) زنده بمانند ، اما مهم است که انگشتان خود را در عرض 30 دقیقه یا بیشتر از ضربه زدن بطور دقیق مشاهده کنید تا مطمئن شوید که خون کافی دریافت می کنند.
- بیماران دیابتی اغلب احساس کمتری در دست (و پاها) دارند و گردش خون ضعیفی دارند. بیماران دیابتی باید از ضربه زدن به دوستان خود اجتناب کنند و توسط پزشک معاینه شوند ، زیرا خطر عفونت قابل توجه است.
- اگر نکروز در انگشتان دست رخ دهد ، عفونت باکتریایی می تواند به سرعت رخ دهد. عفونت های باکتریایی درمان نشده ممکن است تبدیل به گانگرن شوند و نیاز به جراحی قطع عضو داشته باشند تا عفونت ها گسترش نیابند.
- اگر شکستگی انگشت ترکیبی باز (استخوان از طریق پوست بیرون زده است) را تجربه کرده اید ، پزشک ممکن است یک دوره دو هفته ای آنتی بیوتیک های خوراکی را برای جلوگیری از عفونت باکتریایی توصیه کند.
مرحله 4. انگشتی را که به شدت شکسته است نچسبانید
اگرچه بیشتر صدمات انگشتان به ضربه زدن با دوستان خوب پاسخ می دهند ، برخی از آنها خارج از محدوده آن است. به عنوان مثال ، هنگامی که انگشتان دست خرد شده و کاملاً خرد می شوند (که به آن شکستگی خرد شده گفته می شود) یا شکستگی به گونه ای ایجاد می شود که استخوان ها به طور بنیادین ناهماهنگ شده و از طریق پوست بیرون می آیند (که به آن شکستگی ترکیبی باز گفته می شود) ، هیچ مقدار چسبندگی مفید نیست و نباید حتی در نظر گرفته شود در عوض ، با شکستگی های جدی و ناپایدار ، باید سریعاً به اورژانس مراجعه کنید تا مراقبت های پزشکی مناسب تری (احتمالاً یک عمل جراحی تهاجمی) انجام شود. از طرف دیگر ، شکستگی های کوچک خط مو (استرس) پایدار بوده و مناسب است تا زمانی که به ارائه دهنده خدمات درمانی مراجعه کنید.
- علائم شایع شکستگی شدید انگشت عبارتند از: درد شدید شدید ، تورم ، سفتی و معمولاً کبودی فوری به دلیل خونریزی داخلی. به احتمال زیاد انگشت شما تا حدی کج به نظر می رسد و مشت زدن یا گرفتن چیزی سنگین بدون درد شدید بسیار دشوار خواهد بود.
- شکستگی انگشتان دست می تواند مربوط به شرایطی باشد که استخوان را ضعیف می کند ، مانند سرطان (تومورهای استخوانی) ، عفونت های موضعی ، پوکی استخوان (استخوان های شکننده) یا دیابت مزمن.
ویدئو - با استفاده از این سرویس ، ممکن است برخی از اطلاعات با YouTube به اشتراک گذاشته شود
نکات
- فعالیت ممکن است آسیب انگشت شما را تشدید کرده و باعث درد بیشتر شود ، بنابراین بهتر است تا زمانی که درد و التهاب از بین نرود ، از دست درگیر زیاد استفاده نکنید.
- کشیدگی و پیچ خوردگی انگشتان معمولاً در عرض یک هفته یا بیشتر بهبود می یابد. بهبود شکستگی های ریز مو (استرس) اغلب دو تا سه هفته طول می کشد. ترمیم شکستگی های ناپایدار جدی می تواند چهار تا شش هفته طول بکشد تا بهبود یابد.
- اکثر انگشتان دست در اثر تصادف با ماشین شکسته می شوند ، روی دست دراز شده یا آسیب های ورزشی (مخصوصاً فوتبال و بسکتبال) می افتند.
