حتی نوزادان زیر یک سال می توانند شاخص های اختلالات طیف اوتیسم (ASD) را نشان دهند. تشخیص این علائم گاهی دشوار است و والدین ممکن است آنها را با مشکلات شنوایی اشتباه بگیرند. برخی از نوزادان ممکن است در واقع دچار کم شنوایی باشند یا به سادگی شکوفا شوند. اگر کودک شما ویژگی های اوتیسم خاصی را نشان می دهد ، باید از متخصص اطفال درخواست ارزیابی کنید. به پزشک شما می تواند نوزاد شما را در هر چک چاه کودک ارزیابی کرده و پیشرفت او را پیگیری کند. غربالگری رسمی اوتیسم زمانی اتفاق می افتد که فرزند شما 18 ماهه است ، اما کودکان باید تا 9 ماهگی از نظر تأخیر رشد عمومی مورد ارزیابی قرار گیرند. تشخیص زودهنگام برای رشد کودک مهم است.
مراحل
قسمت 1 از 2: تشخیص علائم اوتیسم در نوزادان
مرحله 1. به حالت چهره نوزاد خود توجه کنید
در 7 ماهگی ، نوزادان معمولی شادی و لبخند را بیان می کنند.
- اولین لبخند نوزاد اغلب حتی قبل از 3 ماهگی رخ می دهد.
- اگر کودک تا 3 ماهگی اشیاء را با چشم دنبال نکند ، این می تواند نشانه اولیه اوتیسم باشد.
- به دیگر حالات چهره آنها توجه کنید.
- در سن 9 ماهگی ، نوزادان با نشان دادن عبارات خاصی مانند گریه کردن ، بغض زدن و پوزخند زدن متناسب با روحیه خود با دیگران ارتباط برقرار می کنند.
مرحله 2. به شروع زمزمه توجه کنید
نوزاداني كه به طور معمول رشد مي كنند در سن 7 ماهگي قورت مي دهند.
- سر و صدا ممکن است منطقی نباشد.
- صداهای تکراری برای نوزادان معمول است ، اما نوزادان اوتیستیک صداها و ریتم های متفاوتی را ایجاد می کنند.
- در هفت ماهگی ، کودکان غیر اوتیسم می توانند بخندند و صداهای جیغی بکشند.
مرحله 3. زمانی را که کودک شما شروع به صحبت می کند در نظر بگیرید
برخی از کودکان اوتیسم در صحبت کردن تأخیر دارند یا اصلاً یاد نمی گیرند که صحبت کنند. حدود 15-20 درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز صحبت نمی کنند ، اگرچه این بدان معنا نیست که آنها ارتباط برقرار نمی کنند.
- در یک سالگی ، کودکان غیر اوتیستیک می توانند کلمات مجردی مانند "ماما" و "دادا" را بیان کنند.
- در سن 2 سالگی ، اکثر کودکان قادرند کلمات را به هم وصل کنند. یک کودک معمولی 2 ساله باید دارای واژگان بیش از 15 کلمه باشد.
مرحله 4. پاسخ فرزندتان به زبان و بازی را بررسی کنید
کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است به نام خود پاسخ ندهد یا از بازی با دیگران اجتناب کند.
- در 7 ماهگی ، یک کودک معمولی به بازیهای ساده مانند peekaboo پاسخ می دهد.
- یک کودک غیر اوتیسم در حدود یک سالگی به نام خود پاسخ می دهد.
- در 18 ماهگی ، یک کودک معمولی شروع به بازی "تظاهر" می کند ، مانند تظاهر به تغذیه یک عروسک بچه. کودکان اوتیستیک تمایل ندارند تظاهر بازی کنند و ممکن است برای تماشاگران غیرقابل تصور به نظر برسند.
- در دو سالگی ، کودکان غیر اوتیسم از کلمات و اعمال شما تقلید می کنند.
- به واپس گیری گفتار توجه کنید. برخی از نوزادان با رسیدن به مراحل مهم خود مهارت خود را در سنین بالاتر از دست می دهند.
مرحله 5. حرکات فرزند خود را بررسی کنید
نوزادان معمولاً در 7 ماهگی به اشیاء دست می یابند. یک اسباب بازی را دور از دسترس کودک قرار دهید تا ببیند آیا او به آن دست می رساند یا خیر.
- نوزادان 7 ماهه سعی می کنند با حرکات توجه شما را به خود جلب کنند. کودکان اوتیسم ممکن است فعالیت کمتری داشته باشند.
- در 6 ماهگی ، کودکان باید سر خود را به سمت صداهایی که می شنوند بچرخانند. اگر فرزند شما این کار را انجام ندهد ، ممکن است مشکل شنوایی داشته باشد یا علائم اولیه اوتیسم داشته باشد.
- بسیاری از نوزادان در سن 12 ماهگی شروع به تکان دادن و نشان دادن اشیاء مورد نظر خود می کنند.
- اگر کودک شما تا 12 ماهگی راه رفتن یا خزیدن را شروع نکرده است ، این یک ناتوانی رشدی بسیار جدی است.
- در سن 1 سالگی ، اکثر نوزادان از حرکاتی مانند تکان دادن سر خود برای "نه" استفاده می کنند.
- اگر کودک شما تا سن 2 سالگی نمی تواند راه برود ، قطعاً باید او را از نظر اوتیسم و سایر ناتوانی ها توسط پزشک معاینه کنید.
مرحله 6. به دنبال محرک باشید
تحریک اهداف مختلفی را انجام می دهد: از آرامش بخشیدن به خود تا بیان احساسات. اگر کودک خردسال شما دستان خود را تکان می دهد ، بدنش را تکان می دهد یا دائماً در حلقه ها می چرخد ، این احتمالاً نشانه اوتیسم است.
قسمت 2 از 2: شناسایی علائم اوتیسم در کودکان بزرگتر
مرحله 1. تعامل فرزند خود را با دیگران مشاهده کنید
کودکان اوتیستیک ممکن است با همسالان خود دوستی برقرار نکنند. آنها ممکن است بخواهند دوستی برقرار کنند اما نمی دانند چگونه ، یا واقعاً اهمیتی نمی دهند.
- آنها گاهی با درک و واکنش به احساسات دیگران دست و پنجه نرم می کنند.
- کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است مایل به پیوستن به فعالیت های گروهی نباشند ، زیرا این کار سخت است یا به دلیل عدم علاقه آنها.
- کودکان اوتیستیک ممکن است از نظر فضای شخصی غیرمعمول باشند: برخی ممکن است در برابر لمس مقاومت کنند یا فضای شخصی را درک نکنند.
- یکی دیگر از علائم اوتیسم زمانی است که کودک در هنگام ناراحتی به آرامش دیگران پاسخ نمی دهد.
مرحله 2. به ارتباط غیرکلامی کودک توجه کنید
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است از تماس چشمی احساس ناراحتی کنند.
- آنها ممکن است حالت صافی از چهره داشته باشند یا تجربیات اغراق آمیزی را نشان دهند.
- کودکان اوتیستیک ممکن است نشانه های غیر کلامی دیگران را درک نکنند یا به آنها پاسخ ندهند.
- افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است از حرکات استفاده نکنند یا هنگام تفسیر دیگران از اشارات دچار مشکل شوند.
- کودکان اوتیستیک اغلب به اشیا اشاره نمی کنند یا به دیگران اشاره نمی کنند.
مرحله 3. به ارتباط کلامی فرزند خود توجه کنید
کودکانی که گفتار خود را توسعه نمی دهند و یا تاخیر در گفتار دارند ممکن است اوتیسم داشته باشند.
- کودکان مبتلا به اوتیسم که کلامی هستند ممکن است از صدای صاف یا یکنواخت استفاده کنند.
- برخی از کودکان اوتیسم برای ارتباط و تمرکز از اکولالیا یا تکرار کلمات و عبارات استفاده می کنند. به عنوان مثال ، ممکن است متوجه شوید که اگر از آنها س askالی بپرسید ، آنها به جای پاسخ دادن به س repeatال ، آن را برای شما تکرار می کنند.
- معکوس کردن ضمایر (استفاده از "شما" به جای "من") یکی دیگر از ویژگی های مشترک کودکان مبتلا به ASD است.
- بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم جوک ، طعنه یا طعنه را درک نمی کنند.
- برخی از افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است بعداً یا اصلاً صحبت نکنند. آنها می توانند با استفاده از ارتباطات جایگزین مانند تایپ ، زبان اشاره یا تبادل تصویر ، زندگی شاد و کاربردی داشته باشند. مداخله زودهنگام می تواند به کودک مبتلا به اوتیسم کمک کند تا نحوه استفاده از این ابزارها را بیاموزد.
مرحله 4. تعیین کنید که آیا فرزند شما علایق خاص پرشوری دارد یا خیر
شیفتگی به یک موضوع ، مانند بازی های رایانه ای یا پلاک ، ممکن است نشان دهنده اوتیسم باشد. افراد مبتلا به اوتیسم مجذوب موضوعات خاصی می شوند ، آنها را با علاقه مطالعه می کنند و اطلاعات را با هر کسی که گوش می دهد (با اشتیاق یا نه) به اشتراک می گذارند.
- به عنوان مثال ، یک کودک کوچکتر ممکن است وسواس زیادی با دایناسورها یا قطارها داشته باشد.
- افراد مبتلا به اوتیسم غالباً با حفظ حقایق و ارقام طبقه بندی شده مجذوب می شوند.
مرحله 5. در نظر بگیرید که آیا علایق فرزند شما "متناسب با سن است"
رشد عاطفی افراد اوتیسم با رشد همسالان خود متفاوت است ، و این ممکن است باعث شود آنها چیزهای مختلف را دوست داشته باشند.
تعجب نکنید اگر یک کودک 12 ساله برای تفریح ادبیات کلاسیک بخواند و برای کودکان خردسال کارتون تماشا کند. آنها ممکن است از جهاتی هم "عقب" و هم "جلو" باشند
مرحله 6. نحوه بازی آنها را تماشا کنید
کودکان اوتیستیک تمایل دارند متفاوت از سایر کودکان بازی کنند و بیشتر بر روی سیستماتیک کردن تمرکز می کنند تا بازی های تخیلی. آنها ممکن است با اسباب بازی های STEM استعداد غیرعادی نشان دهند.
- کودکان اوتیسم ممکن است قسمتی از اسباب بازی مانند چرخ ها را ثابت کنند.
- یکی از نشانه های اوتیسم این است که اسباب بازی ها را در الگوهای مختلف قرار دهید.
- مرتب کردن چیزها لزوماً نشان دهنده کمبود تخیل نیست. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است دنیای درونی شدید داشته باشند که توسط بزرگسالان به راحتی قابل تشخیص نیست.
مرحله 7. به واکنش کودک خود در برابر محرک های حسی توجه کنید
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم دارای اختلال پردازش حسی هستند ، حالتی که در آن حواس آنها ممکن است بیش از حد حساس یا حساس باشد.
- کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی هنگامی که بیش از حد تحریک می شوند ممکن است به راحتی تحت فشار قرار گیرند.
- توجه کنید که کودک شما از چیزهای بلند (مانند جاروبرقی) پنهان می شود ، می خواهد رویدادها را زود ترک کند ، هنگام تمرکز حواس در تمرکز مشکل دارد ، دائماً فعال است یا در مناطق بلند و شلوغ ناراحت می شود.
- برخی از کودکان اوتیسم در برابر بوی قوی ، رنگ های روشن ، بافت های غیر معمول و صداهای خاص واکنش عجیبی نشان می دهند ، حتی اگر این محرک ها برای دیگران قوی به نظر نرسند.
- کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی اغلب هنگام تحریک بیش از حد دچار اختلال می شوند یا عمل می کنند. دیگران ممکن است انصراف دهند.
گام 8. به بحران ها توجه کنید
فروپاشی ها شبیه به عصبانیت ها هستند ، اما عمداً پرتاب نمی شوند و پس از شروع قابل سرکوب نیستند. آنها هنگامی رخ می دهند که تنش انباشته شده به سطح منفجر شود. گاهی اوقات در اثر اضافه بار حسی ایجاد می شوند.
مرحله 9. روال عادی فرزند خود را بررسی کنید
بسیاری از کودکان اوتیسم برای احساس امنیت به روتین نیاز دارند و در صورت به هم خوردن این روال بسیار ناراحت می شوند. به عنوان مثال ، ممکن است دخترتان اصرار داشته باشد که هر شب شام را روی یک صندلی بنشیند یا ممکن است غذاهای خود را به ترتیب خاصی بخورد.
بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم هنگام بازی یا انجام وظایف خاصی از روال یا آیین های خاصی پیروی می کنند و کودکان اوتیستیک ممکن است از تغییرات این روال بسیار ناراحت شوند
مرحله 10. مراقب اشتباهات اجتماعی باشید
در حالی که همه کودکان می توانند کارهای بی ادبانه یا نامناسب انجام دهند ، افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر آنها را انجام می دهند و وقتی به آنها گفته می شود شگفت زده و عذرخواهی می کنند. این به این دلیل است که افراد مبتلا به اوتیسم هنجارهای اجتماعی را به راحتی یاد نمی گیرند و ممکن است لازم باشد صراحتاً آنچه مناسب و نامناسب است آموزش داده شود.
به عنوان مثال ، ممکن است متوجه شوید که فرزند شما هنگام لبخند زدن لبخند نمی زند ، در دوست یابی مشکل دارد ، تماس چشمی برقرار نمی کند یا به نظر نمی رسد احساسات دیگران را درک کند
مرحله 11. مراقب علائم دیگر باشید
اوتیسم یک ناتوانی پیچیده است که بر هر فرد متفاوت تأثیر می گذارد. در اینجا چند نمونه از علائم برخی از افراد مبتلا به اوتیسم وجود دارد:
- بیش فعالی (این ممکن است بیاید و برود)
- تکانشگری
- محدوده توجه کوتاه
- پرخاشگری
- خودزنی
- عصبانیت عصبی یا فروپاشی
- عادات غیر معمول غذا خوردن یا خوابیدن
- خلق و خوی غیر معمول یا واکنش های احساسی
- عدم ترس یا ترس شدید از موقعیت های بی خطر
- ویژگی های بارز صورت. در سال 2011 در مجله اوتیسم مولکولی ، محققان دریافتند که کودکان اوتیستیک تفاوت های متمایزی در ویژگی های صورت دارند. این مطالعه نشان داد که آنها در مقایسه با کودکان معمولاً در حال رشد ، چشم های پهن تر و "صورت وسیع تری" دارند.
- مجاری تنفسی غیرطبیعی ریه. در سال 2013 ، مطالعه ای در مجله اوتیسم و اختلالات رشدی منتشر شد و ادعا شد که "ارزیابی برونکوسکوپی نشان داد که برخی از کودکان دارای انشعاب مضاعف برونش (با نام" دوبله ") در مجاری تنفسی تحتانی ریه ها هستند ، نه انشعابات معمولی. تجزیه و تحلیل تنها یک وجه مشترک را در آنها نشان داد: همه افراد مبتلا به دوبل نیز مبتلا به اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) بودند."
نکات
- قبل از نتیجه گیری سریع ، درباره اوتیسم و ناتوانی های مربوطه تحقیق کنید. به عنوان مثال ، آنچه اوتیسم به نظر می رسد ممکن است اختلال پردازش حسی باشد.
- برخی از کودکان دیر شکوفا می شوند و تاخیر طبیعی در رشد دارند.
- اگر نگران هستید که فرزند شما برخی از این رفتارها را نشان می دهد ، آنها را برای ارزیابی نزد پزشک متخصص اطفال ببرید.
- نشان داده شده است که مداخله اولیه در اجازه دادن به کودکان اوتیستیک برای ادغام در کلاسهای معمولی و تعامل با همسالان خود بسیار موفق بوده است.
- به خود زمان دهید تا فکر کنید ، تنظیم کنید و کنار بیایید.
- برخلاف تصور عموم ، اوتیسم زندگی فرزند یا خانواده شما را از بین نمی برد. همه چیز درست پیش می رود.
هشدارها
- هرگز با درمانی که از انجام آن به کودک عصبی (به عنوان مثال دستان آرام) ناراحت کننده هستید یا تحت عنوان شکنجه طبقه بندی شده است (مانند درمان با شوک الکتریکی) ، احساس رضایت نکنید.
- مراقب کمپین ها و سازمان های ضد اوتیسم باشید ، زیرا آنها می توانند پیامهای مخربی را منتشر کنند که به عزت نفس کودک شما آسیب می رساند. قبل از اینکه کودک خود را در معرض آن قرار دهید ، با دقت در مورد یک سازمان اوتیسم تحقیق کنید.
