مچ شکسته در واقع می تواند شامل شعاع دیستال و/یا اولنا و چندین استخوان دیگر در مچ دست (استخوان های مچ دست) باشد. این یک آسیب نسبتاً شایع است. در واقع ، شعاع شایع ترین شکستگی استخوان بازو است. از هر 10 استخوان شکسته در ایالات متحده ، شعاع دیستال شکسته است. هنگام افتادن یا ضربه خوردن به چیزی ، مچ دست شکسته می شود. افرادی که در معرض خطر خاصی برای شکستگی مچ دست قرار دارند شامل ورزشکارانی می شوند که ورزش های با شدت بالا انجام می دهند و افراد مبتلا به پوکی استخوان (استخوان های نازک و شکننده). اگر تحت درمان شکستگی مچ قرار گرفته اید ، احتمالاً باید تا آتل مچ دست خود از آتل یا گچ استفاده کنید. برای آشنایی با راه های مقابله با شکستگی مچ دست به ادامه مطلب بروید.
مراحل
قسمت 1 از 4: به دنبال درمان
مرحله 1. به پزشک مراجعه کنید
مچ شکسته نیاز به مراقبت پزشکی دارد تا بتواند به درستی بهبود یابد. اگر درد زیادی را تجربه نمی کنید ، می توانید منتظر بمانید تا بتوانید به پزشک عادی خود مراجعه کنید. اگر علائم زیر را دارید ، باید به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید:
- درد یا تورم قابل توجه
- بی حسی در مچ دست ، دست یا انگشتان
- تغییر شکل مچ دست ، کج یا خمیده به نظر می رسد
- شکستگی باز (جایی که استخوان شکسته از طریق پوست سوراخ شده است)
- انگشتان رنگ پریده
مرحله 2. روشهای درمان را درک کنید
بیشتر مچ های شکسته ابتدا با آتل درمان می شوند ، که یک قطعه سفت و محکم از پلاستیک ، فایبرگلاس یا فلز است که با باند یا بریس به مچ متصل شده است. این معمولاً به مدت یک هفته استفاده می شود ، تا زمانی که تورم کاهش یابد.
- پس از کاهش تورم اولیه ، معمولاً پس از چند روز یا یک هفته ، گچ یا فایبرگلاس گچ گذاشته می شود.
- اگر تورم بیشتر کاهش یابد و گچ اول خیلی شل شود ، ممکن است بعد از 2-3 هفته به گچ دوم نیاز داشته باشید.
مرحله 3. 6 تا 8 هفته صبر کنید
بیشتر مچ های شکسته در عرض 6-8 هفته با درمان مناسب بهبود می یابند. این بدان معناست که شما احتمالاً در بیشتر آن زمان بازیگری خواهید داشت.
پزشک معمولاً در طول این دوره به طور منظم اشعه ایکس انجام می دهد تا مطمئن شود مچ شما به درستی بهبود می یابد
مرحله 4. به فیزیوتراپ مراجعه کنید
بعد از اینکه گچ شما برداشته شد ، ممکن است به فیزیوتراپ ارجاع داده شوید. فیزیوتراپی می تواند به شما در بازیابی قدرت و حرکتی که بعد از آسیب دیدگی از دست داده اید کمک کند.
اگر نیازی به فیزیوتراپی رسمی ندارید ، احتمالاً پزشک تمریناتی را در خانه انجام می دهد. اطمینان حاصل کنید که توصیه های پزشک خود را دنبال می کنید تا به مچ دست خود کمک کنید تا به عملکرد کامل خود بازگردد
قسمت 2 از 4: تسکین درد و تورم
مرحله 1. مچ دست را بالا بیاورید
بالا بردن مچ دست از سطح قلب به کاهش تورم و درد کمک می کند. مهم است که مچ دست خود را حداقل 48-72 ساعت اول پس از قرار دادن گچ بالا بیاورید. ممکن است پزشک به شما توصیه کند که مدت زمان بیشتری آن را افزایش دهید.
همچنین ممکن است لازم باشد مچ را هنگام خواب یا در طول روز بالا نگه دارید. سعی کنید آن را روی چند بالش قرار دهید
مرحله 2. یخ را روی مچ دست خود بمالید
یخ زدن مچ دست می تواند به کاهش تورم و تسکین درد شما کمک کند. هنگام استفاده از یخ حتما گچ خود را خشک نگه دارید.
- یخ را در یک کیسه پلاستیکی زیپ دار قرار دهید. مطمئن شوید که کیسه به درستی بسته شده است تا از نشت جلوگیری شود. کیسه را در یک حوله بپیچید تا مطمئن شوید که چگالی وارد گچ شما نمی شود.
- همچنین می توانید از یک کیسه سبزیجات یخ زده به عنوان یک بسته یخ استفاده کنید. به دنبال سبزیجات کوچک و حتی اندازه ، مانند ذرت یا نخود فرنگی باشید. (و بدیهی است ، بعد از استفاده از کیسه به عنوان بسته یخ ، آنها را نخورید.)
- هر 2-3 ساعت یخ را به مدت 15-20 دقیقه روی مچ دست خود نگه دارید. برای 2-3 روز اول یا تا زمانی که پزشک توصیه کرده است از یخ استفاده کنید.
- همچنین ممکن است استفاده از یک بسته یخ تجاری مبتنی بر ژل مفید باشد. این بسته های یخ قابل استفاده مجدد و قابل انجماد هستند که ذوب نمی شوند و آب روی گچ نشت می کند. می توانید آنها را در فروشگاه های لوازم پزشکی و اکثر داروخانه ها پیدا کنید.
مرحله 3. یک مسکن بدون نسخه مصرف کنید
بیشتر دردهای مچ دست را می توان با یک مسکن بدون نسخه درمان کرد. شما باید در مورد نوع مسکن مناسب برای شما با پزشک خود مشورت کنید. برخی از آنها می توانند با شرایط پزشکی یا سایر داروهایی که مصرف می کنید تداخل داشته باشند. پزشک شما ممکن است ترکیبی از ایبوپروفن و استامینوفن/پاراستامول را برای مبارزه با درد و کاهش تورم توصیه کند. اینها در کنار هم م thanثرتر از هر کدام به تنهایی هستند.
- ایبوپروفن یک NSAID (داروی ضد التهابی غیر استروئیدی) است. اینها با مهار تولید پروستاگلاندین ها در بدن به کاهش تب و تورم کمک می کند. سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی شامل ناپروکسن سدیم و آسپرین است ، اگرچه آسپرین نسبت به سایر NSAID ها اثر ضد لخته شدن طولانی تری دارد.
- در صورت داشتن اختلال خونریزی ، آسم ، کم خونی یا سایر شرایط پزشکی ، پزشک ممکن است آسپرین را توصیه نکند. آسپرین می تواند تداخل منفی با چندین بیماری و داروها ایجاد کند.
- هنگام تجویز مسکن برای کودک ، حتماً از فرمول مخصوص کودکان استفاده کنید و دوز مصرفی را برای سن و وزن کودک رعایت کنید. مصرف آسپرین برای کودکان زیر 18 سال توصیه نمی شود.
- هنگام مصرف استامینوفن خطر آسیب کبدی وجود دارد ، بنابراین فقط به اندازه توصیه پزشک از آن استفاده کنید.
- بیش از 10 روز (در کودکان 5 روز) از مسکن OTC استفاده نکنید مگر اینکه توسط پزشک تجویز شده باشد. اگر درد شما بعد از 10 روز همچنان ادامه داشت ، به پزشک خود مراجعه کنید.
مرحله 4. انگشتان خود را تکان دهید و آرنج خود را در اطراف حرکت دهید
تمرین مفاصل زیر گچ ، مانند آرنج و انگشتان ، برای حفظ گردش خون بسیار مهم است. این به تسریع روند بهبودی شما و افزایش تحرک کمک می کند.
اگر هنگام حرکت آرنج یا انگشتان خود احساس درد می کنید ، با پزشک خود تماس بگیرید
مرحله 5. از چسباندن اجسام به گچ خودداری کنید
ممکن است متوجه شوید که پوست شما در زیر گچ دچار خارش می شود و احتمالاً می خواهید آن را خراش دهید. نکن! این می تواند به پوست یا گچ شما آسیب برساند. چیزی را به گچ نزنید یا نچسبانید.
- سعی کنید به جای آن گچ خود را بلند کرده یا با سشوار در حالت "کم" یا "سرد" روی آن بمالید.
- پودرها را نیز داخل گچ نگذارید. پودرهای ضد خارش وقتی در زیر گچ گیر می شوند باعث تحریک می شوند.
مرحله 6. برای جلوگیری از مالش از پوست خال استفاده کنید
گچ شما ممکن است در جایی که لبه های آن با پوست شما برخورد می کند ، پوست شما را بمالد یا تحریک کند. می توانید پوست خال را که یک پارچه نرم با پشت چسبی است ، مستقیماً روی پوستی که گچ در حال مالش است بمالید. می توانید پوست خال را در داروخانه ها و داروخانه ها خریداری کنید.
- پوست خال را روی پوست تمیز و خشک بمالید. وقتی کثیف شد یا چسبندگی خود را از دست داد آن را تعویض کنید.
- اگر لبه های گچ شما خشن شد ، می توانید از یک میخ برای صاف کردن لبه های ناهموار استفاده کنید. تکه های گچ خود را پوست نکنید ، برش نزنید یا جدا نکنید.
مرحله 7. بدانید چه زمانی باید با پزشک خود تماس بگیرید
در بیشتر موارد ، مچ شما در چند هفته با مراقبت مناسب بهبود می یابد. در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر باید با پزشک خود تماس بگیرید:
- بی حسی یا سوزن سوزن شدن در دست یا انگشتان دست
- انگشتان سرد ، کم رنگ یا آبی
- افزایش درد یا تورم ناحیه بعد از قرار دادن گچ
- پوست خام یا تحریک شده در اطراف لبه های گچ
- ترک یا نقاط نرم در بازیگران
- گچ های مرطوب ، شل یا تنگ
- ریخته گری هایی که بوی بد می دهند یا خارش دارند که از بین نمی روند
قسمت 3 از 4: مدیریت وظایف روزانه
مرحله 1. از خیس کردن گچ خودداری کنید
از آنجا که بسیاری از گچ ها از گچ ساخته شده اند ، به راحتی توسط آب آسیب می بینند. خیساندن گچ نیز می تواند باعث رشد کپک یا کپک در داخل گچ شود. گچ مرطوب همچنین ممکن است باعث ایجاد زخم بر روی پوست شما در زیر گچ شود. گچ را خیس نکنید.
- هنگام استحمام یا دوش ، یک کیسه پلاستیکی سنگین (مانند کیسه زباله) را روی گچ خود بچسبانید. گچ خود را بیرون از دوش یا وان نگه دارید تا احتمال خیس شدن آن را کاهش دهید.
- برای جلوگیری از نشت آب در زیر گچ ، یک دستمال یا حوله کوچک را در قسمت بالای گچ خود بپیچید.
- ممکن است بتوانید سپرهای مقاوم در برابر آب را از مطب پزشک یا فروشگاه لوازم پزشکی خریداری کنید.
مرحله 2. اگر گچ خود را خیس کرد فوراً خشک کنید
اگر گچ شما خیس شد ، آن را با حوله حمام خشک کنید. سپس ، از سشوار در حالت "کم" یا "سرد" به مدت 15-30 دقیقه استفاده کنید.
اگر بعد از تلاش برای خشک کردن ، گچ هنوز مرطوب یا نرم است ، با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است به بازیگران جدیدی نیاز داشته باشید
مرحله 3. یک جوراب روی دست خود بپوشید
اگر انگشتان شما در حین بازیگری سرد می شوند ، ممکن است با مشکلات گردش خون مواجه باشید. (یا ممکن است در خانه شما فقط سرد باشد.) مچ دست خود را بالا بیاورید و یک جوراب روی دست خود بپوشید تا انگشتان شما آرامش داشته باشد.
تکان دادن انگشتان می تواند به بازگرداندن گردش خون کمک کند
مرحله 4. لباسی بپوشید که پوشیدن آن راحت باشد
پوشیدن لباس هایی با بست هایی مانند دکمه یا زیپ ممکن است در حین بازیگری مشکل باشد. پوشیدن لباس های مناسب یا لباس هایی با آستین تنگ معمولاً ایده خوبی نیست ، زیرا ممکن است این لباس ها بر روی گچ مناسب نباشند.
- لباس های گشاد و کشدار انتخاب کنید. شلوار یا دامن با کمر الاستیک به این معنی است که مجبور نیستید با بست ها دست و پا بزنید.
- پیراهن هایی با آستین کوتاه یا پیراهن بدون آستین ایده خوبی است.
- از بازوی خوب خود استفاده کنید تا آستین پیراهن را روی گچ قرار داده و به آرامی بکشید. سعی کنید میزان استفاده از بازو در بازیگران را به حداقل برسانید.
- برای گرم ماندن به جای کت ، از شال یا پتو استفاده کنید ، که استفاده از آن سخت تر است. یک پانچو یا شنل ضخیم می تواند انتخاب راحت تری باشد تا یک کت در فضای باز.
- در صورت نیاز به کمک خجالت نکشید.
مرحله 5. از یک یادداشت بردار در کلاس درخواست کنید
اگر دانش آموز هستید و مچ دست غالب خود را شکسته اید ، ممکن است نیاز داشته باشید تا هنگام بهبود مچ دست خود از یک یادداشت بردار یا سایر وسایل مناسب استفاده کنید. با معلم خود یا مرکز منابع معلولان دانشگاه خود صحبت کنید.
- اگر می توانید نوشتن با دست غیر مسلط خود را بیاموزید ، این به شما کمک می کند ، اما این می تواند دشوار باشد و زمان زیادی طول می کشد.
- اگر مچ دست غیر مسلط خود را شکسته اید ، از یک جسم سنگین مانند کتاب یا وزن کاغذ برای نگه داشتن کاغذ در هنگام نوشتن استفاده کنید. تا جایی که ممکن است از بازوی آسیب دیده خود استفاده کنید.
مرحله 6. وظایف را با دست دیگر خود انجام دهید
در صورت امکان ، از بازوی بدون آسیب خود برای انجام کارهای روزانه مانند مسواک زدن و غذا خوردن استفاده کنید. این به کاهش التهاب در مچ آسیب دیده کمک می کند.
وسایل را با مچ آسیب دیده خود بلند نکنید یا حمل نکنید. این می تواند باعث آسیب مجدد و طولانی شدن روند بهبود شود
مرحله 7. از رانندگی یا کار با ماشین آلات خودداری کنید
این امر به ویژه اگر مچ دست غالب خود را شکسته باشید بسیار مهم است. رانندگی با گچ خطرناک نیست و احتمالاً پزشک به شما می گوید رانندگی نکنید.
- اگرچه رانندگی با مچ بند غیرقانونی نیست ، اما هنگام تصمیم گیری در مورد رانندگی یا عدم رانندگی از قضاوت درست استفاده کنید.
- از سایر ماشین آلات - به ویژه ماشین آلاتی که برای کار به دو دست نیاز دارند - باید اجتناب شود.
قسمت 4 از 4: شفا پس از استراحت
مرحله 1. پس از برداشتن گچ از بازو و مچ دست خود مراقبت کنید
بعد از برداشتن گچ متوجه خشکی و شاید کمی تورم خواهید شد.
- همچنین ممکن است پوست شما خشک یا پوسته پوسته به نظر برسد. ماهیچه های شما ممکن است کوچکتر از زمان قرار دادن گچ به نظر برسند ، که طبیعی است.
- بازو/مچ دست خود را به مدت 5-10 دقیقه در آب گرم خیس کنید. پوست را به آرامی با یک حوله خشک کنید.
- از کرم مرطوب کننده روی مچ دست و بازو استفاده کنید تا پوست نرم شود.
- برای کاهش تورم ، ایبوپروفن یا آسپرین را طبق توصیه پزشک مصرف کنید.
مرحله 2. طبق توصیه پزشک یا فیزیوتراپیست ، فعالیتهای عادی را انجام دهید
ممکن است مدتی طول بکشد تا بتوانید به روال عادی خود بازگردید. به طور خاص ، ممکن است لازم باشد 1-2 ماه منتظر بمانید تا تمرینات سبک مانند شنا یا کاردیو را از سر بگیرید. فعالیتهای شدید مانند ورزش ممکن است 3-6 ماه منتظر بمانند.
مراقب باشید تا از آسیب های بیشتر مچ دست جلوگیری کنید. بریس ها می توانند از آسیب های مچ دست در آینده جلوگیری کنند
مرحله 3. به یاد داشته باشید که درمان زمان می برد
فقط به این دلیل که بازیگران شما خاموش هستند به این معنی نیست که شما کاملاً شفا یافته اید. در صورت شدید بودن استراحت ممکن است شش ماه یا بیشتر طول بکشد.
- ممکن است ماهها یا سالها پس از وقفه اولیه ، همچنان دچار درد یا سفتی شوید.
- روند بهبودی شما نیز تحت تأثیر سن و سلامت کلی شما قرار دارد. کودکان و نوجوانان سریعتر از بزرگسالان بهبود می یابند. افراد مسن و افراد مبتلا به پوکی استخوان یا آرتروز ممکن است به سرعت یا به طور کامل بهبودی را تجربه نکنند.
نکات
- سعی کنید در لحظات درد شدید ، بازو را بالاتر از قلب نگه دارید. این کار به بازگشت خون و مایعات به قلب کمک می کند و درد و تورم را کمی تسکین می دهد.
- سعی کنید مچ دست خود را هنگام خواب نگه دارید. به پشت دراز بکشید و بالشی زیر مچ دست قرار دهید.
- اگر در زمان بازیگری نیاز به پرواز دارید ، با شرکت هواپیمایی خود تماس بگیرید. ممکن است 24-48 ساعت پس از قرار دادن گچ نتوانید پرواز کنید.
- نوشتن روی گروه بازیگران اشکالی ندارد. از نشانگرهای دائمی برای جلوگیری از لکه جوهر روی لباس یا ملحفه خود استفاده کنید.
- اگر در گرفتن درپوش بطری ها و شیشه ها مشکل دارید آنها را بین ران/زانو/پا بچسبانید و از دست خوب خود برای شل کردن استفاده کنید.
